Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB1-3.4510.60.2016.1.MC
z 12 stycznia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko spółki akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2016 r. (data wpływu 21 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

  • zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wypłatę premii urlopowych dla pracowników – jest prawidłowe,
  • zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z przekazywaniem na rzecz pracowników paczek świątecznych/okolicznościowych, bonów, voucherów, kuponów i innych podobnych świadczeń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

  • zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wypłatę premii urlopowych dla pracowników,
  • zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z przekazywaniem na rzecz pracowników paczek świątecznych/okolicznościowych, bonów, voucherów, kuponów i innych podobnych świadczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką kapitałową z siedzibą na terytorium Polski i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (dalej również jako: Spółka).

W przeszłości w Spółce funkcjonował zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (dalej: Fundusz). W 2016 r. Fundusz został zlikwidowany po przeprowadzeniu ankiety wśród pracowników, w której za takim rozwiązaniem opowiedziała się większość pracowników Spółki. Likwidacja Funduszu odbyła się zgodnie z przepisami ustawy o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej: ustawa o ZFŚŚ).

Po formalnej likwidacji Funduszu Wnioskodawca planuje przekazywać szereg świadczeń na rzecz swoich pracowników, obejmujących m.in.:

  • premie urlopowe;
  • paczki świąteczne/okolicznościowe;
  • bony, vouchery, kupony itp.

Premie urlopowe będą wypłacane pracownikom na zasadzie „wszystkim po równo”, natomiast pozostałe świadczenia, obejmujące m.in. paczki świąteczne/okolicznościowe, bony, vouchery, kupony itp. będą przekazywane pracownikom bez uwzględniania jakiegokolwiek kryterium socjalnego.

Wnioskodawca planuje finansować przedmiotowe świadczenia ze środków obrotowych Spółki. Szczegółowe zasady przyznawania oraz zakres świadczeń są uregulowane w regulaminie wynagradzania i innych dokumentach obowiązujących w Spółce.

Świadczenia wypłacane/przekazywane przez Spółkę będą stanowić przychód pracowników ze stosunku pracy w rozumieniu odpowiednich przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PDOF) oraz podstawę wymiaru składek na ZUS, a Spółka będzie w takim przypadku działać jako płatnik, tj. będzie odprowadzać odpowiednie zaliczki na PDOF oraz składki na ZUS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę na wypłatę premii urlopowych na rzecz pracowników Wnioskodawcy będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów na gruncie PDOP w momencie wypłaty?
  2. Czy wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z przekazywaniem na rzecz pracowników Spółki paczek świątecznych/okolicznościowych, bonów, voucherów, kuponów i innych podobnych świadczeń będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów na gruncie PDOP?

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki ponoszone przez Spółkę na wypłatę premii urlopowych na rzecz pracowników Wnioskodawcy będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych o PDOP w momencie ich wypłaty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej Ustawy.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodu pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami pozostające w związku pośrednim – jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub zabezpieczenia źródła przychodu.

W świetle powyższego kosztem uzyskania przychodów jest zatem taki wydatek, który spełnia łącznie warunki określone w ww. przepisie ustawy o PDOP, a mianowicie:

  • został poniesiony przez podatnika,
  • jest definitywny, a więc bezzwrotny,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • jego poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania – w momencie ponoszenia wydatku podatnik mógł, obiektywnie oceniając, oczekiwać skutku w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie został wyłączony z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

Tak więc, jeśli poniesione i właściwie udokumentowane przez podatnika wydatki nie zostały wyłączone z kosztów podatkowych na mocy art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, mogą stanowić co do zasady – koszt uzyskania przychodu na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, pod warunkiem istnienia ich związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz z uzyskaniem przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem jego źródła.

Jednocześnie zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o PDOP nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Z powyższego przepisu wynika, że wypłacone świadczenia urlopowe są kosztem wtedy, gdy możliwość wypłaty takich świadczeń przewiduje ustawa o ZFŚS.

I tak, w myśl art. 3 ust. 4-6 ustawy o ZFŚS, wysokość świadczenia urlopowego nie może przekroczyć odpowiedniej wysokości odpisu podstawowego. Jednocześnie świadczenie urlopowe wypłaca pracodawca raz w roku każdemu pracownikowi korzystającemu w danym roku kalendarzowym z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. Wypłata świadczenia urlopowego następuje nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego i tak wypłacone świadczenie urlopowe nie podlega składce na ubezpieczenie społeczne pracowników.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, skoro w Spółce nie funkcjonuje Fundusz i premie urlopowe nie są wypłacane przez Spółkę z uwzględnieniem powyższych zasad wynikających z ustawy o ZFŚS, należy dojść do wniosku, iż wypłacane przez Wnioskodawcę świadczenia w postaci premii urlopowej, pomimo zbliżonego charakteru, nie mogą być utożsamiane ze świadczeniem urlopowym, o którym mowa w ustawie o ZFŚS (zbieżne jest tylko nazewnictwo), a więc nie stanowią one świadczeń urlopowych w rozumieniu art. 3 ust. 4-6 ustawy o ZFŚS. W konsekwencji w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis zawarty w treści art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o PDOP.

Dodatkowo, jak wskazano w treści stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, Spółka planuje sfinansować premie urlopowe ze środków obrotowych. Wysokość wskazanych premii nie będzie uzależniona od kryteriów socjalnych, o których mowa w ustawie o ZFŚS, tzn. wypłacając pracownikom premie urlopowe, Spółka nie będzie się kierować wyznacznikami sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej pracowników, a więc kryterium socjalnym, gdyż premie urlopowe będą wypłacane wszystkim „po równo”.

Spółka poprzez wypłatę premii urlopowych pragnie podkreślić, iż działa w celu budowania wśród pracowników lojalności wobec pracodawcy, podnoszenia ich motywacji oraz polepszania panującej w firmie atmosfery. Działania te mają podnieść wydajność i produktywność pracowników, co stanowi niewątpliwy związek z przychodem, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

Biorąc pod uwagę powyższe, w przedmiotowym przypadku nie znajdzie również zastosowanie ogólne ograniczenie dotyczące wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o ZFŚS – zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o PDOP, gdyż jak wyjaśniono – wypłacanie przez Spółkę premii pieniężnych nie nosi znamion działalności socjalnej w rozumieniu przepisów o ZFŚS, lecz jest działaniem wyłącznie motywacyjnym, służącym podniesieniu poziomu lojalności pracowników wobec pracodawcy.

Po zrezygnowaniu przez Wnioskodawcę z prowadzenia Funduszu, zdaniem Wnioskodawcy, wypłacane premie urlopowe będą zaliczane w ciężar kosztów uzyskania przychodu na zasadach ogólnych, tj. na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, jako wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Dodatkowo w tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, iż wypłaty premii urlopowych będą traktowane jako tzw. koszty pracownicze, gdyż będą one stanowiły przychód po stronie pracowników podlegający opodatkowaniu PDOF.

Tym samym będą mogły one być zaliczone w koszty podatkowe w momencie wypłaty z zastrzeżeniami wynikającymi z art. 15 ust. 4g i 4h oraz art. 16 ust. 1 pkt 57, 57a oraz 57b ustawy o PDOP.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Ministra Finansów w szeregu wydanych interpretacji indywidualnych, do których można zaliczyć m.in.:

  • interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 sierpnia 2016 r. (sygn. IPPB6/4510-404/16-3/AG), w której Organ wskazał, że „w Spółce nie został utworzony zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, wypłacane świadczenia urlopowe mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”;
  • interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 13 maja 2016 r. (sygn. ITPB3/4510-134/16/MJ), w której Organ wskazał, że „świadczenia urlopowe mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”;
  • interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2016 r. (sygn. IPPB6/4510-108/16-2/AG), w której Organ wskazał, że „po zrezygnowaniu przez Wnioskodawcę z prowadzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, wypłacane świadczenia urlopowe będą mogły zostać zaliczone do kosztów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”;
  • interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 10 listopada 2015 r. (sygn. ITPB3/4510-421/15/MKo), w której Organ wskazał, że „świadczenia urlopowe wraz z zapłaconymi składkami ZUS mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”;
  • interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 września 2015 r. (sygn. IBPB-1-2/4510-256/15/AP), w której Organ wskazał, że „świadczenia dokonywane na rzecz pracowników przez pracodawców zatrudniających ponad 20 pracowników, którzy zrezygnowali z tworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, nie są uznawane za świadczenia urlopowe w rozumieniu art. 3 ust. 4-6 uzfśs. Zatem w niniejszej prawie nie znajdzie zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 45 updop, gdyż wypłacane przez Wnioskodawcę świadczenia, mimo nazwania ich ((świadczeniami z tytułu urlop)) nie mogą być utożsamiane ze świadczeniem urlopowym, o którym mowa w uzfśs (zbieżne jest tylko nazewnictwo). W konsekwencji świadczenia te mogą zostać zaliczone do kosztów podatkowych na podstawie art. 15 ust. 1 updop, jako wydatki ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki ponoszone przez Spółkę na wypłatę premii urlopowych na rzecz pracowników Wnioskodawcy będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów na gruncie PDOP na zasadach ogólnych w momencie ich wypłaty.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

W opinii Wnioskodawcy wydatki ponoszone przez Spółkę w związku z przekazywaniem na rzecz pracowników paczek świątecznych/okolicznościowych, bonów, voucherów, kuponów i innych podobnych świadczeń będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów na gruncie PDOP.

Spółka pragnie zaznaczyć, iż powyższa argumentacja przedstawiona w odpowiedzi na pytanie nr 1 będzie miała analogiczne zastosowanie do paczek świątecznych/okolicznościowych, bonów, voucherów, kuponów i innych podobnych świadczeń przekazywanych przez Wnioskodawcę na rzecz pracowników, a finansowanych ze środków bieżących Spółki.

Wynika to przede wszystkim z faktu, iż w omawianym przypadku będzie spełniona przesłanka pozytywna wskazana w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, gdyż niewątpliwie wskazane świadczenia udostępniane pracownikom mają związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością (poprzez umocnienie więzi pracodawcy z pracownikiem wpływającą na jakość, wydajność i efektywność pracy), jak również nie zajdzie przesłanka negatywna wskazana w art. 16 ust. pkt 45 ustawy o PDOP, jako że świadczenia te nie mają charakteru wydatków socjalnych, tj. nie są przyznawane pracownikom z uwzględnieniem jakiegokolwiek kryterium socjalnego oraz w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o PDOP, gdyż wydatki te nie stanowią kosztów reprezentacji.

Dodatkowo w tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, iż przekazywane świadczenia będą traktowane jako tzw. koszty pracownicze, gdyż będą one stanowiły przychód po stronie pracowników podlegający opodatkowaniu PDOF. Tym samym będą mogły one być zaliczone w koszty podatkowe w momencie przekazania, z zastrzeżeniami wynikającymi z art. 15 ust. 4g i 4h oraz art. 16 ust. 1 pkt 57, 57a oraz 57b ustawy o PDOP.

Powyższe stanowisko zostało m.in. potwierdzone w:

  • interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 grudnia 2015 r. (sygn. IPPB5/4510-1091/15-4/BC), w której Organ potwierdził prawidłowość stanowiska spółki, zgodnie z którym: „(...) nie budzi wątpliwości, że wydatki na drobne upominki dla pracowników z okazji ważnych wydarzeń życiowych mogą stanowić koszty uzyskania przychodów jako koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami. Koszty te nie mają bezpośredniego związku z żadnym konkretnym przychodem Wnioskodawcy, ale mają związek pośredni – albowiem wręczanie takich prezentów jest elementem budowy pozytywnej atmosfery pracy, co pośrednio przekłada się na wzrost przychodów w wyniku wzrostu efektywności pracowników. Przy tym, wydatków na prezenty dla pracowników wręczane przy specjalnych okazjach nie można uznać za wydatki reprezentacyjne, o których mowa w art. 16 ust. 28 updop, albowiem reprezentacja jest zasadniczo skierowana do otoczenia zewnętrznego firmy, nie do jej pracowników. Ponadto, trudno zakup pieluch dla dziecka uznać za wydatek o wystawnym charakterze. Nie są to także wydatki socjalne, albowiem wręczany podarunek nie będzie związany w żaden sposób z sytuacją materialną i warunkami socjalnymi pracownika”;
  • interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 grudnia 2015 r. (sygn. ILPB3/4510-1-309/15-2/JG), w której organ stwierdził, iż „(...) wydatki na rzecz pracowników, co do zasady, są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i uzyskanymi przychodami i nie są wymienione w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. W ramach wydatków na rzecz pracowników ujmowanych w kosztach podatkowych – mieszczą się nie tylko »standardowe« wydatki ponoszone przez pracodawcę (takie jak koszty wynagrodzeń zasadniczych, dodatki z tytułu godzin nadliczbowych, różnego rodzaju nagrody itp.), ale stosowne zachowania i świadczenia związane z istniejącym aktualnie lub uprzednio stosunkiem pracy” (dop.: Podkreślenie Wnioskodawcy);
  • interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 marca 2013 r. (sygn. ILPB3/423-491/12-5/AO), w której Organ zgodził się ze stanowiskiem Spółki, że „Spółka jest zdania, iż ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na bony towarowe dla pracowników ponoszonych ze środków obrotowych”.

Podsumowując Spółka stoi na stanowisku, iż wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku przekazywaniem na rzecz pracowników przedmiotowych świadczeń będą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów na gruncie PDOP w momencie ich przekazania na rzecz pracowników.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wypłatę premii urlopowych dla pracowników jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z przekazywaniem na rzecz pracowników paczek świątecznych/okolicznościowych, bonów, voucherów, kuponów i innych podobnych świadczeń jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Końcowo Organ zauważa, że mając na względzie przepisy wskazane w poz. 74 wniosku uznano, że wskazanie na str. 7 wiersz 9 przepisu art. 16 ust. pkt 45 ustawy o PDOP stanowi oczywistą omyłkę, a intencją Spółki było powołanie art. 16 ust. 1 pkt 45. Powyższe nie miało wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

W odniesieniu natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy:

  • zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
  • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj