Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1012/14/WM
z 7 stycznia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ujęcia towarów handlowych w spisie z natury oraz momentu poniesienia kosztu uzyskania przychodu – jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 6 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ujęcia towarów handlowych w spisie z natury oraz momentu poniesienia kosztu uzyskania przychodu.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawczyni wykonuje działalność gospodarczą w zakresie handlu w formie spółki cywilnej. Dla spółki prowadzona jest podatkowa księga przychodów i rozchodów wg. metody uproszczonej (art. 22 ust. 4, art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), zatem kwalifikacja do kosztów danego okresu rozliczeniowego w przypadku wydatków udokumentowanych fakturami dokonywana jest wg. daty wystawienia dokumentu.

Towar handlowy (pojemniki z tworzywa sztucznego) jest przez spółkę importowany, transportowany drogą morską i poddawany odprawie celnej na terenie Polski. Sprzedaż towaru odbiorcom następuje z magazynu spółki na terenie kraju, po jego skompletowaniu, zgodnie z zamówieniem. Data wystawienia faktury zakupu towaru poprzedza datę jego fizycznej dostawy o około dwa miesiące. Zgodnie z zawartym kontraktem, dostawca zachowuje do niego tytuł własności do czasu zapłaty za niego przez spółkę. Zgodnie z kontraktem, spółka obowiązana jest do zapłaty za towar w terminie 30 dni od daty dostarczenia towaru do ustalonego portu w Polsce. Jednocześnie kontrakt nie zawiera zakazu obrotu towarem przed uiszczeniem za niego należności. Spółka także ma zamiar dokonywać sprzedaży towaru z zastrzeżeniem prawa własności.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy spisem z natury na dzień 31 grudnia sporządzanym zgodnie z § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów powinny być objęte:

    1. „towary handlowe w drodze" - tj. towary wydane przez dostawcę firmie spedycyjnej, w trakcie transportu drogą morską, co do których spółka posiada fakturę zakupu przesłaną drogą e-mail, lecz nie posiada ich w dyspozycji w związku z nie dokonaną odprawą celną, która będzie miała miejsce po 31 grudnia;
    2. towary handlowe wydane przez spółkę nabywcy, wobec których zastosowano klauzulę zastrzeżenia prawa własności do czasu zapłaty?

  2. Jakimi konsekwencjami w zakresie kosztów i przychodów danego okresu rozliczeniowego skutkują wskazane w pkt 1 zasady sporządzenia spisu?


Zdaniem Wnioskodawcy, sporządzenie spisu z natury o którym mowa w § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia umożliwia ustalenie dochodu za dany okres rozliczeniowy w sposób określony wymogami pkt 21 objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wykonanie opisanych tam czynności oznacza, że w przypadku towarów handlowych wbrew wynikającej z art. 22 ust. 4, art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasadzie zaliczania wydatków do kosztów danego okresu wg. kryterium daty wystawienia faktury, za koszt uzyskania przychodu uznawane są te wydatki na zakup towarów handlowych, z tytułu sprzedaży których podmiot obowiązany jest wykazać przychód należny.

Zgodnie z § 28 ust.3 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów spis z natury obejmuje m. in. towary stanowiące własność podatnika, znajdujące się w dniu jego sporządzenia poza zakładem.

Żaden z przepisów w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych nie definiuje jednak pojęcia „własność". Przepisy Kodeksu cywilnego dopuszczają zawarcie umowy z przeniesieniem własności rzeczy sprzedanej pod warunkiem zawieszającym (art. 589), co w kontekście zadanego pytania oznaczałoby brak obowiązku objęcia spisem z natury towarów nie opłaconych.


Mając jednak na uwadze, że towarami handlowymi spółki są rzeczy oznaczone co do gatunku (produkcja seryjna) oraz zapis art. 155 § 2 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do gatunku potrzebne jest przeniesienie posiadania rzeczy oraz dokonywanie obrotu nie opłaconym przez Spółkę towarem, zasadne jest przyjęcie że spisem z natury na dzień 31 grudnia powinny być objęte:


  • towary handlowe zakupione przez Spółkę (w tym nieopłacone przez nią) - pozostające w dyspozycji Spółki - a zatem towary zwolnione po dokonaniu odprawy celnej, bowiem z tą chwilą najwcześniej (teoretycznie) może ona rozpocząć kompletowanie i realizację zamówienia;


Spisem z natury na dzień 31 grudnia nie powinny być objęte:


  • towary wydane przez spółkę nabywcy w ramach transakcji sprzedaży, pomimo funkcjonującego zastrzeżenia prawa własności, bowiem dla spółki wiąże się to z powstaniem przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
  • towary opisane w zapytaniu jako „towary w drodze" bowiem ich uwzględnienie w remanencie na dzień 31 grudnia, możliwe jest wyłącznie na postawie przesłanej drogą e-mail faktury - co nie stanowi wypełnienia obowiązku sporządzenia spisu z natury na ten dzień.


Jednocześnie przyjmując nawet zasadność dokonania korekty remanentu wobec przyjęcia w dyspozycję towarów po dokonaniu odprawy celnej po 31 grudnia, spis taki nie odpowiada w dalszym ciągu nałożonemu przez ustawodawcę obowiązkowi dokonania spisu z natury na dzień 31 grudnia towarów stanowiących własność podatnika.

Uznając bowiem za rozstrzygający pojęcie "własności" zapis zawarty w art. 155 § 2 Kodeksu cywilnego - za datę przeniesienia posiadania rzeczy należy przyjąć datę zwolnienia towarów po odprawie celnej, zatem będzie to data po 31 grudnia. W przypadku towarów importowanych wartość cła podwyższa cenę zakupu towarów (§ 3 pkt 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów). Zgodnie z § 29 pkt 6 tego rozporządzenia, podatnik jest obowiązany dokonać wyceny najpóźniej w terminie 14 dni od dnia zakończenia spisu z natury. Oznacza to, że w skrajnym przypadku, np. wobec otrzymania faktury zakupu z datą grudniową na towar, którego odprawa celna będzie miała miejsce w lutym, nie będzie możliwe dokonanie wyceny remanentu na dzień 31 grudnia w wyznaczonym przepisami terminie. Jednocześnie brak jest przepisów dopuszczających dokonanie korekty ilości i wartości spisu z natury na dzień 31 grudnia w takiej sytuacji. Dalszymi konsekwencjami takiego stanu jest niemożność dokonania wpisu do księgi remanentu na dzień 1 stycznia następnego roku podatkowego i brak możliwości obliczenia dochodu w następnym roku podatkowym (do czasu dokonania odprawy celnej) z wykorzystaniem różnic remanentowych, jak również brak możliwości złożenia przed tą datą zeznania rocznego dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

Opisany powyżej sposób sporządzenia remanentu umożliwia realizację opisanej na wstępie zasady zaliczenia w danym roku podatkowym kosztu zakupu towarów handlowych z tytułu których sprzedaży spółka obowiązana jest wykazać przychód należny w rozumieniu art. 14 ust. 1, ust. lc ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie uwzględnienie w remanencie na 31 grudnia „towarów w drodze" oznacza konieczność dokonania korekty wydatków zaliczonych do kosztu uzyskania przychodu w danym roku o kwoty wynikające z faktur zakupu towarów, których odprawa celna zostanie dokonana w następnym roku podatkowym. Oznacza to również zasadność ujęcia tych wydatków jako kosztu zakupu towarów handlowych w następnym roku podatkowym, wobec braku możliwości ujęcia ich w remanencie na 31 grudnia.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Szczegółowe zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Stosownie do treści § 12 ust. 3 pkt 1 powołanego rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są: faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej w zakresie handlu i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Towar handlowy (pojemniki z tworzywa sztucznego) jest przez spółkę importowany, transportowany drogą morską i poddawany odprawie celnej na terenie Polski. Sprzedaż towaru odbiorcom następuje z magazynu spółki na terenie kraju, po jego skompletowaniu, zgodnie z zamówieniem. Data wystawienia faktury zakupu towaru poprzedza datę jego fizycznej dostawy o około dwa miesiące. Zgodnie z zawartym kontraktem, dostawca zachowuje do niego tytuł własności do czasu zapłaty za niego przez spółkę. Zgodnie z kontraktem, spółka obowiązana jest do zapłaty za towar w terminie 30 dni od daty dostarczenia towaru do ustalonego portu w Polsce. Jednocześnie kontrakt nie zawiera zakazu obrotu towarem przed uiszczeniem za niego należności. Spółka także ma zamiar dokonywać sprzedaży towaru z zastrzeżeniem prawa własności.

Z powyższego wynika, iż w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym dokumentem stwierdzającym poniesienie wydatku dotyczącego zakupu towarów handlowych jest faktura VAT.

Moment ujęcia zakupu towarów handlowych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określa § 17 ust. 1 ww. rozporządzenia, w myśl którego zakup materiałów podstawowych oraz towarów handlowych musi być wpisany do księgi, z zastrzeżeniem § 30, niezwłocznie po ich otrzymaniu, najpóźniej przed przekazaniem do magazynu, przerobu lub sprzedaży. Przy czym zgodnie z § 26 cyt. rozporządzenia, zapisy w księdze dotyczące wydatków (kosztów) są dokonywane na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16.

Zgodnie z treścią pkt 3 „Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów” ujętych w Załączniku Nr 1 do ww. rozporządzenia, w kolumnie 2 należy wpisywać dzień miesiąca wynikający z dokumentu stanowiącego podstawę dokonywania wpisu (datę poniesienia wydatku, otrzymania towaru lub uzyskania przychodu albo datę zestawienia sprzedaży). W kolumnie 3 należy wpisywać numer faktury lub innego dowodu. Jeżeli zapisów dokonuje się na podstawie dziennego zestawienia sprzedaży, należy wpisywać numer zestawienia faktur (pkt 4 ww. Objaśnień). Kolumna 10 (w myśl pkt 10 ww. Objaśnień) jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, zapisu dotyczącego zakupu towarów handlowych należy dokonać w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dniu otrzymania ww. towarów.

Zauważyć przy tym należy, iż w kolumnie 2 prowadzonej księgi przychodów i rozchodów, jako datę zdarzenia gospodarczego należy wpisać nie datę otrzymania towarów handlowych, lecz datę wystawienia faktury. Natomiast w kolumnie 16 podatkowej księgi przychodów i rozchodów „Uwagi” należy umieścić informację zawierającą wyjaśnienie dokonania zapisu z opóźnieniem.

Odnosząc się do sposobu sporządzenia spisu z natury na koniec roku podatkowego stwierdzić należy, iż w myśl § 27 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej "spisem z natury", na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Spis z natury powinien obejmować również towary stanowiące własność podatnika, znajdujące się w dniu sporządzenia spisu poza zakładem podatnika, a także towary obce znajdujące się w zakładzie podatnika. Towary obce nie podlegają wycenie; wystarczające jest ilościowe ich ujęcie w spisie towarów z podaniem, czyją stanowią własność (§ 28 ust. 3 ww. rozporządzenia).

Z powyższego wynika, iż o obowiązku uwzględnienia w spisie z natury towarów handlowych nie decyduje fakt wystawienia faktury, czy jej zarachowanie, ale fakt, czy towary te są własnością podatnika oraz miejsce, w którym na dzień dokonywania spisu towary te się znajdują. Spis z natury, jak sama nazwa wskazuje, jest to spis określonych składników majątku podatnika dokonany na podstawie naocznego stwierdzenia stanu faktycznego. Zatem, co do zasady, w spisie z natury ujmuje się towary handlowe, które znajdują się w zakładzie podatnika w chwili dokonywania spisu, nawet jeśli są to towary obce (z tym zastrzeżeniem, iż towary obce nie podlegają wycenie). Wyjątkowo spis z natury obejmuje rzeczy znajdujące się poza zakładem podatnika jeżeli stanowią one jego własność.

O tym, kiedy następuje przeniesienie własności decydują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) oraz postanowienia konkretnej umowy będącej podstawą danej transakcji.

Co do zasady, zakupione towary handlowe (jeżeli oznaczone są tylko co do gatunku) stają się własnością nabywcy w momencie gdy wejdzie on w ich posiadanie.

Zatem w świetle powyższych ustaleń, w spisie z natury sporządzonym na koniec roku podatkowego, spółka cywilna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem nie może ująć (zgodnie z treścią wniosku, zakreślonego sformułowanymi pytaniami) towarów handlowych określonych we wniosku jako „towary handlowe w drodze" - tj. towarów wydanych przez dostawcę firmie spedycyjnej, w trakcie transportu drogą morską, co do których spółka posiada fakturę zakupu przesłaną drogą e-mail, lecz ich nie posiada. Bowiem w tym przypadku, nie występują przesłanki, wymienione powyżej, które zobowiązują podatnika do ujęcia towarów handlowych w spisie z natury, tj. ww. towary na dzień dokonania tego spisu nie znajdują się w zakładzie podatnika, jak również towary te nie stanowią jeszcze własności podatnika.

Nie podlegają także ujęciu w spisie z natury towary handlowe (wobec których zastosowano klauzulę zastrzeżenia prawa własności do czasu zapłaty), które na dzień sporządzenia spisu z natury zostały wydane nabywcy. Powyższe pozostaje w związku z powstaniem przychodu należnego z tytułu sprzedaży powyższych towarów.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.


Zgodnie z art. 14 ust. 1c, a datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:


  1. wystawienia faktury albo
  2. uregulowania należności.


Przychód powstaje zatem – co do zasady - w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi. Jeżeli jednak przed tym dniem zostanie wystawiona faktura albo zostanie uregulowana należność, to przychód powstanie odpowiednio wcześniej.

Skoro spółka cywilna dokonała sprzedaży tego towaru i wydała go nabywcy przed sporządzeniem spisu z natury na koniec roku podatkowego, to wydany nabywcy towar nie może znaleźć się w sporządzonym przez wspólników spółki cywilnej na 31 grudnia spisie.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Przy czym, zgodnie z art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Zauważyć przy tym należy, że wynikająca z treści art. 22 ust. 6b definicja momentu poniesienia kosztu dotyczy wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych.

Zgodnie z treścią powyższego przepisu, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu przyjmuje się dzień wystawienia dowodu stanowiącego podstawę do ujęcia kosztu w księgach. Wobec tego, wydatki poniesione na zakup towarów będą stanowiły koszt uzyskania przychodu w miesiącu, w którym została wystawiona faktura, a nie w miesiącu, w którym dostarczono towar i dokonano zapisu w księdze.

W świetle art. 9 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Przy czym, jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

W myśl art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14, a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Mając zatem na względzie, iż wysokość dochodu uzyskanego w roku podatkowym uzależniona jest m. in. od wysokości poniesionych w tym roku kosztów uzyskania przychodów, istnieje konieczność dokonania korekty kosztów uzyskania przychodów wstecz do okresu, którego dotyczy otrzymana z opóźnieniem faktura.

Wydatki poniesione na zakup towarów handlowych stanowią, jak już wskazano, koszt uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę w formie spółki cywilnej pozarolniczej działalności gospodarczej w tym okresie rozliczeniowym, w którym faktura ta została wystawiona, niezależnie od faktu, iż towary te zostaną dostarczone w okresie późniejszym.

Jednocześnie w sytuacji, gdy – przez korektę - wydatki poniesione na zakup towarów handlowych stanowią koszt uzyskania przychodu w miesiącu, w którym została wystawiona faktura, tj. przed zakończeniem okresu rozliczeniowego objętego remanentem na 31 grudnia - jeżeli towary w roku podatkowym nie zostały sprzedane, a jednocześnie w spisie sporządzonym przed otrzymaniem tych towarów, nie zostały one ujęte - w celu ustalenia w prawidłowej wysokości dochodu za dany rok podatkowy, należy skorygować sporządzony wcześniej remanent o wartość nabytych i niesprzedanych na dzień 31 grudnia towarów handlowych, ujmując w nim stosowną informację o przyczynie korekty.

Wobec powyższego, nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy w kwestii braku obowiązku dokonania korekty tego spisu oraz możliwości zaliczenia wartości towarów handlowych otrzymanych po sporządzeniu remanentu na dzień 31 grudnia danego roku podatkowego do kosztów uzyskania przychodów następnego roku podatkowego.

Końcowo zważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania sformułowane we wniosku ORD-IN w punkcie 69. Organ podatkowy nie odniósł się natomiast do tej części własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, dotyczącej obowiązku ujęcia w spisie z natury towarów handlowych zakupionych przez spółkę (w tym niopłaconych przez nią) – pozostających w dyspozycji spółki, bowiem w tym zakresie nie sformułowano stosownego pytania. W tym zakresie ocena prawna może stanowić, po spełnieniu pozostałych wymogów ustawowych, przedmiot odrębnego wniosku.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie ul. E. Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj