INERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 26.04.2012 r. (data wpływu 26.04.2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22.06.2012 r. (data wpływu 22.06.2012 r.) złożonym na wezwanie Nr IPPB1/415-442/12-2/EC z dnia 14.06.2012 r. (data doręczenia 18.06.2012 r.) oraz pismem z dnia 25.06.2012r. (data wpływu 25.06.2012r. ) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczenia zasądzonego od Skarbu Państwa wyrokiem Sądu związanego z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26.04.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczenia zasądzonego od Skarbu Państwa wyrokiem Sądu związanego z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w dniu 6 maja 2008 r. złożył pozew przeciwko Skarbowi Państwa —Powiatowemu Lekarzowi Weterynarii o zapłatę kwoty 341 892,20 zł. Wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2011 roku Sąd Okręgowy zasądził na rzecz Wnioskodawcy kwotę 189 508, 64 zł.

Odpis Wyroku w załączeniu.

Dowód: Wyrok Sądu Okręgowego. z dnia 19 kwietnia 2011 roku wraz z uzasadnieniem. W uzasadnieniu Sąd Okręgowy wskazał, że podstawą prawną żądania powodów jest art. 417 § 1 kpc, który stanowi, że za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa.

W przekonaniu Sądu Powiatowy Lekarz Weterynarii spowodował szkodę w majątku powodów przy wykonywaniu władzy publicznej przez niezgodne z prawem zaniechanie działań, do których był zobligowany. W myśl art. 42 ust. 6 ustawy z 11 marca 2004r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. 2008.213.1342, tj.) powiatowy lekarz weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2 - 5 (tj. podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt lub powzięcia informacji wskazującej na możliwość wystąpienia choroby zakaźnej zwierząt od jakiejkolwiek osoby lub instytucji), podejmuje niezwłocznie czynności w celu wykrycia lub wykluczenia choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zwalczania. Art. 41 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy stanowi, że obowiązkowi zwalczania podlegają choroby zakaźne zwierząt określone w załączniku nr 2, ten zaś wymienia m.in. grypę ptaków.

Z kolei § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 8 września 2004r. (Dz.U.2004.215.2187.) w sprawie zwalczania wysoce zjadliwej grypy ptaków d. pomoru drobiu przewiduje, iż powiatowy lekarz weterynarii, po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia grypy ptaków w gospodarstwie, niezwłocznie obejmuje je nadzorem i podejmuje czynności mające na celu wykrycie albo wykluczenie tej choroby.

Sytuacja na fermie w R. wyczerpuje kryteria, na podstawie których Powiatowy Lekarz Weterynarii powinien był podjąć działania, o których mowa w przytoczonych przepisach.

Zdaniem Sądu w myśl art. 50 tej ustawy posiadaczowi zwierzęcia, który dopełnił obowiązku zgłoszenia zgodnie z art. 42 ust.1 pkt 1, czyli niezwłocznie zawiadomił o tym organ Inspekcji Weterynaryjnej albo najbliższy podmiot świadczący usługi z zakresu medycyny weterynaryjnej albo wójta, przysługuje ze środków budżetu państwa zapomoga za zwierzę, które padło, zanim organ Inspekcji Weterynaryjnej otrzymał informację o zgłoszeniu, jeżeli stwierdził, że zwierzę padło z powodu zachorowania na chorobę zakaźną zwierząt podlegającą obowiązkowi zwalczania.

Wysokość zapomogi stanowi 2/3 wartości rynkowej zwierzęcia określonej zgodnie z art. 49 ustawy. Powodowie domagali się ponadto zasądzenia na ich rzecz kwoty 50.247,20 zł z tytułu wydatków poniesionych na utylizację padłych zwierząt. W myśl art 49 ust. 11 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt (...) podmiotowi, który poniósł koszty związane z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych, wykonując nakazy, o których mowa w ust. 1 i 5, przysługuje ze środków budżetu państwa zwrot faktycznie poniesionych wydatków. Gdyby Powiatowy Lekarz Weterynarii w P. we właściwym czasie podjął odpowiednie działania w odniesieniu do stada indyków w R., czyli najpóźniej w piątek 23 listopada 2001 r. to, jak była już o tym mowa, nie było żadnej pewności, iż ptaki nie padną same wskutek wirusa ptasiej grypy. Poza sporem jest, że upadki były na tyle duże, że właściciele zaprzestali liczenia padłych ptaków. Niemniej jednak, gdyby 24 listopada 2007r. Powiatowy Lekarz Weterynarii uzyskał potwierdzenie zakażenia wirusem ptasiej grypy, to powinien on zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 5 ustawy wydać nakaz oczyszczenia i odkażenia miejsca, w którym powinno nastąpić stwierdzenie ogniska choroby zakaźnej (ptasiej grypy).

Od powyższego wyroku Sądu Okręgowego odwołał się Skarb Państwa.

Sąd Apelacyjny oddalił apelację pozwanego Skarbu Państwa.

Dowód: Wyrok Sądu Apelacyjnego wraz z uzasadnieniem

Od powyższego wyroku Sądu Apelacyjnego Skarb Państwa wniósł Skargę Kasacyjną, która do chwili obecnej nie została rozpoznana.

Dowód: Skarga kasacyjna Skarbu Państwa.

Wnioskodawca pismem z dnia 22.06.2012 r. (data wpływu 22.06.2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie, doprecyzował stan faktyczny poprzez wskazanie, iż:

• prowadzi z żoną gospodarstwo rolne oraz działy specjalne produkcji rolnej (hodowla drobiu), a dochód z tej produkcji jest ustalany według norm szacunkowych dochodu rocznego. Podatek z dochodu rocznego działów specjalnych / hodowla drobiu / rozliczają według PIT-36 — działy specjalne.
  
  

Wnioskodawca wskazał, iż nie prowadzi działalności gospodarczej, jak również nie prowadzi podatkowej księgi przychodów i rozchodów ani innej dokumentacji do podatku dochodowego. Opłaca z żoną podatek rolny z gospodarstwa rolnego do Urzędu Gminy w B.

• zasady oraz wysokość przyznanego odszkodowania przez Sąd zostały ustalone w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (tj. Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342) co zostało wskazane w treści złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.
  
  

Następnie Wnioskodawca pismem z dnia 25.06.2012 r. (data wpływu 25.06.2012 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie, doprecyzował stan faktyczny poprzez wskazanie, iż:

• zasądzona przez Sąd Okręgowy wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2011 r. kwota jest świadczeniem otrzymanym z tytułu jednorazowej pomocy materialnej finansowanej ze środków budżetu państwa w związku z zaistniałym zdarzeniem losowym, jakim było zaatakowanie stada indyków Wnioskodawcy przez wirus ptasiej grypy.
• zasady oraz wysokość odszkodowania przyznanego Panu Ł. przez Sąd Okręgowy zostały ustalone w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (tj. Dz. U. z 2008 r., Nr 213, poz. 342).
  
  

Ponadto pismem tym Wnioskodawca dokonał zmiany pytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zasądzone na rzecz wnioskodawcy wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 19 kwietnia 2011 r. świadczenie z tytułu należnej Panu Ł. jednorazowej pomocy materialnej /finansowanej/ ze środków budżetu państwa w związku z zaistniałym zdarzeniem losowym — zaatakowaniem stada indyków przez wirus ptasiej grypy, stanowiące 2/3 wartości rynkowej zwierzęcia ustalonej na podstawie art. 50 ust. 2 w związku z art. 49 cyt. ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (tj. Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 342) oraz zwrot kosztów utylizacji padłych zwierząt na skutek zaatakowania stada przez wirus ptasiej grypy jest zwolnione na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 26a ustawy” „Podatek dochodowy od osób Fizycznych” od podatku dochodowego ...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym wyżej stanie faktycznym, prawidłowe jest stanowisko, według którego otrzymane przez niego świadczenie w wysokości 2/3 wartości rynkowej padłych indyków na skutek zaatakowania stada przez wirus ptasiej grypy oraz zwrot kosztów utylizacji padłych zwierząt /indyków/ - zasądzone wyrokiem Sądu Okręgowego w P. z dnia 19 kwietnia 2011 r. (sygn. akt IC 955/08) mieści się w hipotezie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 26a ustawy „Podatek dochodowy od osób fizycznych”, co skutkuje tym, że należne Wnioskodawcy od Skarbu Państwa świadczenie, zasądzone cytowanym wyżej wyrokiem wolne jest od podatku dochodowego.

Dz.U.2010.51.307 (U) Podatek dochodowy od osób fizycznych.

Art. 21. 1. Wolne od podatku dochodowego są:

26a) świadczenia otrzymane z tytułu jednorazowej pomocy materialnej finansowanej ze środków budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego w związku z zaistniałym zdarzeniem losowym;

Rzeczywisty charakter otrzymanego przez Wnioskodawcę świadczenia nie daje podstawy do zakwalifikowania go, jako odszkodowania, ponieważ nigdzie w przepisach prawa podatkowego nie pojawia się definicja pojęcia „odszkodowanie” stworzona wyłącznie na potrzeby tej dziedziny prawa.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 8 kwietnia 2011 r. I SA/Lu 936/2010.

LexPolonica nr .....

Nigdzie w przepisach prawa podatkowego nie pojawia się definicja pojęcia „odszkodowanie” stworzona wyłącznie na potrzeby tej dziedziny prawa.

Tak więc to nie nazwa, lecz rzeczywisty charakter świadczenia decyduje o tym, czy jest to odszkodowanie, czy też nie.

Mając powyższe na uwadze należy podkreślić, że definicja szkody oraz odszkodowania zawarta w przepisach kodeksu cywilnego ma zastosowanie przy interpretacji przepisu art. 21 ust. 1 pkt 26a ustawy „Podatek dochodowy od osób fizycznych”.

Zgodnie z art. 363 kodeksu cywilnego naprawienie szkody następuje przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

Doprecyzowując stwierdzenia ustawowe można wskazać, że naprawienie szkody może polegać na zapłacie odpowiedniej sumy pieniężnej, odpowiadającej jednak rzeczywistej wartości poniesionej przez Wnioskodawcę szkody spowodowanej upadkiem całego stada indyków na skutek zaatakowania stada przez wirus ptasiej grypy.

Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania. Zgodnie z art. 361 kodeksu cywilnego naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Odszkodowanie pieniężne ma odpowiadać szkodzie doznanej przez poszkodowanego, ustalonej według metody dyferencyjnej. Na tym polega jego „odpowiedniość”, wynikająca z art. 363 § 1 zd. 2 KC.

Bezsporne jest, że Wnioskodawca otrzymał od Skarbu Państwa na podstawie art. 50 ustawy „Ochrona zdrowia zwierząt oraz zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt” zapomogę stanowiącą 2/3 wartości rynkowej podłych indyków” oraz na podstawie art. 49 ust. 11 cyt. ustawy zwrot wydatków, jakie poniósł na utylizację padłego stada indyków.Dz.U.2008.213.1342 (U) Ochrona zdrowia zwierząt oraz zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt.

Art. 49. ust.

2. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wartości rynkowej zwierzęcia.
3. Wartość rynkową zwierzęcia określa się na podstawie średniej z 3 kwot oszacowania przyjętych przez powiatowego lekarza weterynarii oraz 2 rzeczoznawców wyznaczonych przez tego lekarza z prowadzonej przez niego listy rzeczoznawców.
11. Podmiotowi, który poniósł koszty związane z zabiciem lub ubojem zwierząt, transportowaniem zwierząt lub zwłok zwierzęcych albo unieszkodliwieniem zwłok zwierzęcych, wykonując nakazy, o których mowa w ust. 1 i 5, przysługuje ze środków budżetu państwa zwrot faktycznie poniesionych wydatków.
    
    

Art. 50. 1. Posiadaczowi zwierzęcia, który dopełnił obowiązku zgłoszenia zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 1, przysługuje ze środków budżetu państwa zapomoga za zwierzę, które padło, zanim organ Inspekcji Weterynaryjnej otrzymał informację o zgłoszeniu, jeżeli stwierdził, że zwierzę padło z powodu zachorowania na chorobę zakaźną zwierząt podlegającą obowiązkowi zwalczania.

2. Wysokość zapomogi stanowi 2/3 wartości rynkowej zwierzęcia określonej zgodnie z art. 49.
   
   

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, siedziba w Gdańsku, 18 stycznia 2012 r., II SA/Gd 810/11

Teza

W przypadku uzasadnionego podejrzenia choroby zakaźnej zwierząt lub jej stwierdzenia powiatowy lekarz weterynarii stosuje środki przewidziane dla zwalczania danej choroby. Środki, zmierzające do zwalczania danej choroby organ podejmuje z urzędu, a regulacja ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (tj. Dz. U. 2008 r. Nr 213, poz. 1342) wskazuje, że czynności te mają charakter obligatoryjny. Zwalczanie chorób zakaźnych stanowi zatem ustawowy obowiązek lekarza weterynarii, który w tym celu podejmuje kroki wskazane w ustawie. Środki, jakie zastosować może organ administracji w celu zwalczania chorób zakaźnych zwierząt określa regulacja art. 44 ustawy. Przepis ten wskazuje katalog nakazów oraz zakazów, spośród których lekarz weterynarii obowiązany jest wybrać te, które w sposób adekwatny do rodzaju zwierząt i stwierdzonej choroby doprowadzą do jej zwalczenia.

Wniosek:

Nie do przyjęcia jest pogląd, że od:

1. zapomogi stanowiącej 2/3 wartości rynkowej padłych indyków na skutek choroby /ptasiej grypy/, zwalczanej z urzędu;
   oraz
2. zwrotu wnioskodawcy przez Skarb Państwa wydatków rzeczywiście poniesionych na utylizację padłego stada indyków wnioskodawca będący rolnikiem, prowadzącym dział specjalny produkcji rolnej zobowiązany jest do odprowadzenia podatku dochodowego na zasadach ogólnych.
   
   

Po pierwsze - uzyskane od Skarbu Państwa świadczenie nie pokrywa w całości szkody poniesionej przez wnioskodawcę na skutek upadku stada indyków spowodowanego wirusem ptasiej grypy.

Po wtóre - otrzymane od Skarbu Państwa świadczenie nie pokrywa nawet kosztów paszy oraz ceny wsadu piskląt i kosztów utylizacji.

Po trzecie - wnioskodawca już zapłacił podatek dochodowy od każdej sztuki wstawionej do indycznika w tym także od każdej padłej sztuki.

Po czwarte - gdyby został nałożony na wnioskodawcę podatek dochodowy na zasadach ogólnych od świadczenia otrzymanego od Skarbu Państwa to po raz drugi wnioskodawca obciążony by został podatkiem dochodowym.

Po piąte — gdyby nie zdarzenie losowe /upadek stada przez zaatakowanie go przez wirus ptasiej grypy/ to wnioskodawca uzyskałby większy dochód ze sprzedaży indyków i nie płaciłby podatku dochodowego, ponieważ podatek dochodowy zapłacił już z chwilą wstawienia piskląt do indycznika.

Ponadto jak wykazano wyżej otrzymane świadczenie od Skarbu Państwa nie może być traktowane, jako odszkodowanie, ponieważ rekompensuje tylko 2/3 wartości rynkowej padłego stada.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w P., ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.