Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/415-152/12/MW
z 9 lutego 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBII/2/415-152/12/MW
Data
2012.02.09



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
amortyzacja
koszty uzyskania przychodów
lokal mieszkalny
najem
stawka amortyzacyjna
środek trwały


Istota interpretacji
Sposób amortyzacji środka trwałego oddanego do używania na podstawie umowy najmu.



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2011 r. (data wpływu do tut. Biura 24 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 01 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu amortyzacji środka trwałego oddanego do używania na podstawie umowy najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2011 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu amortyzacji środka trwałego oddanego do używania na podstawie umowy najmu.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi, pismem z dnia 19 stycznia 2012 r. Znak: IBPBI/1/415-1203/11/ZK wezwano wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 01 lutego 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W maju 2003 r. rodzice wnioskodawcy zakupili lokal mieszkalny (mieszkanie). W grudniu 2009 r. miała miejsce darowizna i wnioskodawca otrzymał to mieszkanie od rodziców. Mieszkanie to od grudnia 2009 r. do dnia złożenia wniosku wnioskodawca wynajmuje, rozlicza i opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego. Rodzice byli właścicielami tego mieszkania przez ponad 60 miesięcy (5 lat), jest to zapisane w księdze wieczystej. W akcie notarialnym wartość mieszkania to 300.000 zł. W wykazie środków trwałych wartość początkową wnioskodawca określił jako 300.000 zł (nie uwzględnił kosztów poniesionych u notariusza: taksa notarialna itp. - przyjął tylko wartość z aktu darowizny), potraktował lokal mieszkalny jako środek trwały używany i ustalił indywidualną stawkę amortyzacji w wysokości 5%. Obecnie planuje zmianę sposobu rozliczania się i przejście z ryczałtu na zasady ogólne.

W uzupełnieniu wniosku wnioskodawca wskazał, iż od września 2003 r. do grudnia 2009 r. lokal był najmowany lokatorom przez jego rodziców (płacili podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego). Rodzice byli właścicielami tego mieszkania przez ponad 60 miesięcy (5 lat), jest to zapisane w księdze wieczystej. Rodzice napisali oświadczenie, że lokal użytkowali przez ten okres, na potwierdzenie posiadają również umowy najmu.

Lokal nigdy nie był ani nie będzie wynajmowany w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Mieszkanie zostało wprowadzone przez wnioskodawcę do wykazu środków trwałych w dniu 01 stycznia 2010 r., a indywidualna stawka amortyzacji ustalona została w wysokości 8%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy właściwe jest w tym wypadku zastosowanie indywidualnej stawki amortyzacji (maksymalnie 10%)...
  2. Czy wystarczającym dowodem na to, że środek trwały jest używany jest zapis w księdze wieczystej, że rodzice wnioskodawcy byli właścicielami tego mieszkania dłużej niż 5 lat...
  3. Jeśli nie to jakie dowody mogą potwierdzić, że mieszkanie jest używane...
  4. Czy w przypadku darowizny obliczając wartość początkową można dodać do wartości w akcie notarialnym taksę notarialną, opłatę sądową, PCC...
  5. Czy w przypadku zakupu ustalając wartość początkową można dodać te kwoty do ceny zakupu...
  6. Czy przez dwa lata kiedy wnioskodawca rozliczał się ryczałtem utracił wartość odpisów amortyzacyjnych za ten okres, czy amortyzacja rozpoczyna się dopiero w momencie przejścia z ryczałtu na zasady ogólne...

Zdaniem wnioskodawcy, może stosować indywidualną stawkę amortyzacji na poziomie do 10% i dowód w postaci zapisu w księdze wieczystej (wiek mieszkania) oraz oświadczenia, że lokal był używany jest wystarczający, co umożliwia wnioskodawcy płacenie podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach ogólnych oraz zaliczanie amortyzacji na poziomie do 10% do kosztów uzyskania przychodu.

W opinii wnioskodawcy, jakikolwiek pisemny dokument potwierdzający własność poprzedniego właściciela przez 5 lat jest wystarczający, aby stwierdzić, że mieszkanie jest używane. W przypadku darowizny nie wlicza się opłat dodatkowych do wartości początkowej, a w przypadku sprzedaży wlicza się je. Zdaniem wnioskodawcy, odpisów amortyzacyjnych należy dokonywać od miesiąca przyjęcia środka trwałego i przez ostatnie dwa lata utracił te odpisy (były zawarte w ryczałcie ewidencjonowanym) i w tym momencie mieszkanie jest już częściowo zamortyzowane, mimo iż rozliczał się na zasadach ryczałtu ewidencjonowanego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych. Szczegółowe zasady ustalania wartości początkowej zawarte są w art. 22g ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 22g ust. 1 pkt 1 i 3 ww. ustawy za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się:

  • w razie odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia,
  • w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób – wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Art. 22g ust. 3 ww. ustawy stanowi, iż za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że w przypadku odpłatnego nabycia środka trwałego – lokalu mieszkalnego – ustalając jego wartość początkową można do wynikającej z aktu notarialnego ceny nabycia doliczyć dodatkowo koszty związane z zawarciem umowy takie jak taksa notarialna i opłata sądowa (z tytułu sporządzenia aktu notarialnego) oraz podatek od czynności cywilnoprawnych. Natomiast w przypadku nabycia środka trwałego w drodze darowizny, jego wartością początkową będzie wyłącznie wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22h ust. 2 ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł – dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Na podstawie art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Możliwość ustalenia przez podatnika indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla budynków (lokali) przewiduje art. 22j ust. 1 pkt 3 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią ww. przepisów, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

  • dla budynków (lokali) i budowli innych niż wymienione w pkt 4 – 10 lat, z wyjątkiem:
    1. trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,
    2. kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych
  • dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata;
  • dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Zgodnie z art. 22j ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za używane jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy.

W podanej definicji występują dwa istotne sformułowania: pojęcie „przed nabyciem”, które oznacza, iż chodzi o jakiekolwiek przeniesienie własności (np. sprzedaż, darowizna) oraz udowodnienie „wykorzystania”, bez doprecyzowania przez kogo i na jakie cele dany składnik majątku miał być wykorzystywany.

Zgodnie ze słownikową definicją, przez pojęcie używania rozumie się wykorzystywanie, czyli używanie czegoś z korzyścią, pożytkiem (Słownik współczesny języka polskiego pod red. prof. dr hab. Bogusławy Dunaj wyd. Wilga, Warszawa 1996, s. 1296).

Używanie środka trwałego musi zatem nastąpić przed jego nabyciem przez podatnika co oznacza, że podatnik może zastosować indywidualną stawkę amortyzacji, jeżeli nabył używany środek trwały, który przed jego nabyciem był wykorzystywany u poprzedniego właściciela przez wymagany okres 60 miesięcy.

Z przedmiotowego wniosku wynika, że ww. lokal mieszkalny został zakupiony przez rodziców wnioskodawcy w maju 2003 r., a od września 2003 r. do grudnia 2009 r. lokal był wynajmowany lokatorom. W grudniu 2009 r. wnioskodawca otrzymał ten lokal w darowiźnie od rodziców, natomiast w dniu 01 stycznia 2010 r. lokal został wprowadzony przez wnioskodawcę do wykazu środków trwałych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie spełniony został warunek wykorzystywania lokalu mieszkalnego przed jego nabyciem przez wnioskodawcę przez okres co najmniej 60 miesięcy, a zatem wnioskodawca przy jego amortyzacji może zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Odnosząc się natomiast do kwestii udowodnienia, że środek trwały był wykorzystywany u poprzedniego właściciela przez okres co najmniej 60 miesięcy zauważyć należy, iż ustawodawca w powołanym wyżej przepisie art. 22j ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posługując się zwrotem „jeżeli podatnik wykaże”, nie przewiduje szczególnego sposobu udokumentowania tego faktu. Zatem wykazaniu służyć mogą wszelkie dowody, na podstawie których wnioskodawca udowodni, że przedmiotowy lokal przed dokonaniem darowizny na jego rzecz był wykorzystywany przez rodziców przez wymagany okres. Wystarczającym dowodem może być zatem odpis z księgi wieczystej przedmiotowego lokalu potwierdzający, iż rodzice wnioskodawcy byli właścicielami tego lokalu przez okres co najmniej 60 miesięcy.

Zgodnie z art. 22n ust. 5 ww. ustawy, w razie zmiany formy opodatkowania podatnicy, zakładając ewidencję, o której mowa w ust. 2 (ewidencję środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych), uwzględniają w niej odpisy amortyzacyjne przypadające za okres opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego lub podatku tonażowego.

Z powołanego przepisu wynika, że w przypadku rezygnacji z opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego i przejścia na opodatkowanie dochodów w oparciu o tzw. zasady ogólne, odpisy amortyzacyjne za okres opodatkowania ryczałtem należy uwzględnić w prowadzonej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przy czym wskazać należy, iż odpisy amortyzacyjne za okres opodatkowania ryczałtem, po przejściu na tzw. zasady ogólne nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.

Reasumując:

  • wnioskodawca może zastosować indywidualną stawkę amortyzacyjną z uwagi na fakt, iż przedmiotowy lokal przed jego nabyciem przez wnioskodawcę był wykorzystywany przez okres co najmniej 60 miesięcy przez rodziców wnioskodawcy;
  • wystarczającym dowodem potwierdzającym, że rodzice wnioskodawcy wykorzystywali przedmiotowy lokal przez okres co najmniej 60 miesięcy może być odpis z księgi wieczystej;
  • ustalając wartość początkową środka trwałego nabytego w drodze darowizny do wartości tej nie można zaliczyć kosztów związanych z zawarciem umowy takich jak taksa notarialna i opłata sądowa (z tytułu sporządzenia aktu notarialnego) oraz podatek od czynności cywilnoprawnych;
  • ustalając wartość początkową środka trwałego nabytego w sposób odpłatny do wartości tej można zaliczyć koszty związane z zawarciem umowy takie jak taksa notarialna i opłata sądowa (z tytułu sporządzenia aktu notarialnego) oraz podatek od czynności cywilnoprawnych;
  • odpisy amortyzacyjne za okres opodatkowania ryczałtem, po przejściu na tzw. zasady ogólne nie stanowią kosztów uzyskania przychodu z tytułu najmu.

W świetle powyższego stanowisko wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj