Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-663/15/BKD
z 18 grudnia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 października 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy nałożona na wykonawcę kara umowna z tytułu opóźnienia w wykonaniu świadczonej usługi stanowi koszt uzyskania przychodu w świetle przepisów prawa podatkowego ze szczególnym uwzględnieniem art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy nałożona na wykonawcę kara umowna z tytułu opóźnienia w wykonaniu świadczonej usługi stanowi koszt uzyskania przychodu w świetle przepisów prawa podatkowego ze szczególnym uwzględnieniem art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Sp. z o. o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) zawarła z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, przy współudziale innej Sp. z o. o. będącej poręczycielem, umowę której przedmiotem było wykonanie dachowej instalacji fotowoltaicznej wraz z podłączeniem instalacji do sieci elektroenergetycznej. Termin zakończenia realizacji kontraktu strony ustaliły na dzień 31 grudnia 2014 r. Wynagrodzenie z tytułu wykonania umowy wynosiło 269.000,00 zł netto, 330.870,00 zł brutto. W trakcie trwania współpracy strony podpisały aneks do wyżej wskazanej umowy, przedłużając tym samym termin wykonania umowy do 28 lutego 2015 r. oraz wprowadzając kary umowne w wysokości 0,2 % wynagrodzenia brutto za każdy dzień opóźnienia, z możliwością ich naliczenia już od 31 grudnia 2014 r. w przypadku niewywiązania się wykonawcy z umowy w terminie. Odbiór kompletnej instalacji przez zamawiającego został dokonany 14 kwietnia 2015 r. W protokole odbioru końcowego wskazano, że przedmiot umowy został wykonany zgodnie z dokumentacją techniczną, odpowiada przeznaczeniu i jest gotowy do eksploatacji. Podkreślono, że wszystkie prace zostały wykonane zgodnie z umową. Z uwagi jednak na to, że prace nie zostały ukończone w ustalonym terminie zamawiający nałożył na wykonawcę karę umowną w łącznej kwocie 30.000,00 zł brutto, o którą zostało pomniejszone wynagrodzenie.

Wydłużenie terminu realizacji nastąpiło z następujących powodów:

  • Wykonawca 3 listopada 2014 r. zlecił przygotowanie projektu przyłączenia instalacji fotowoltaicznej wraz z dokonaniem uzgodnień technicznych z lokalnym operatorem sieci elektroenergetycznej podwykonawcy, wyznaczając miesięczny termin realizacji zadania. Podwykonawca nie wywiązał się z umowy i dostarczył wskazany projekt dopiero 30 stycznia 2015 r., pomimo ponagleń ze strony Wnioskodawcy. To nieterminowe wywiązanie się z umowy przez podwykonawcę, który znacznie przekroczył termin wykonania projektu przyłączenia instalacji fotowoltaicznej wraz z dokonaniem uzgodnień technicznych z lokalnym operatorem sieci elektroenergetycznej, na co wykonawca nie miał wpływu, przyczyniło się do wydłużenia procesu inwestycyjnego;
  • Zamawiający kilkakrotnie zmieniał swoje oczekiwania odnośnie koncepcji pokrycia nadbudowy dachowej co bezpośrednio wpłynęło na niemożność rozpoczęcia prac montażowych i spowodowało ich przesunięcie na późniejsze miesiące, gdyż wykonawca nie mógł podjąć prac bez jednoznacznej informacji zamawiającego dotyczącej kwestii technicznych inwestycji. Takie postępowanie zamawiającego wymogło na wykonawcy wprowadzenie zmian do projektów oraz przeorganizowanie terminarza robót. Stanowi to niewątpliwie okoliczność niezależną od wykonawcy, wpływającą również na decyzję o aneksowaniu umowy.
  • W trakcie prac panowały niesprzyjające warunki pogodowe. Montowane moduły są lekkie i mają dużą powierzchnię, stąd z uwagi na miejsce montażu jakim był dach, wietrzna pogoda uniemożliwiała prowadzenie prac. Nieregularne podmuchy wiatru wymogły wstrzymanie prac w okolicach połowy grudnia. Również pojawiające się coraz częściej w tym miesiącu przymrozki i opady śniegu uniemożliwiały okresowo prowadzenie prac na dachu. Inne postępowanie wykonawcy zagroziłoby pracownikom, mogłoby zniszczyć moduły oraz spowodować nieukończenie projektu. Ta przeszkoda była niezależna od wykonawcy, który nie ma wpływu na warunki atmosferyczne i pogodowe od których uzależniona jest efektywność prac montażowych.

Wykonawca dołożył należytej staranności, gdyż zgodnie z terminarzem robót, prace miały rozpocząć się we wcześniejszym okresie, natomiast wskazane powyżej zmiany wprowadzane przez zamawiającego wymogły na wykonawcy liczne zmiany terminów i przesunęły prace na okres niesprzyjający tego typu inwestycjom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nałożona na wykonawcę (Wnioskodawcę) kara umowna w kwocie 30.000,00 zł brutto z tytułu opóźnienia w wykonaniu świadczonej usługi stanowi koszt uzyskania przychodu w świetle przepisów prawa podatkowego ze szczególnym uwzględnieniem art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zapłacone kary umowne z tytułu opóźnienia w wykonaniu umowy, której przedmiotem było wykonanie dachowej instalacji fotowoltaicznej wraz z podłączeniem instalacji do sieci elektroenergetycznej w kwocie 30.000,00 zł brutto stanowią koszt uzyskania przychodu. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: UPDOP), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 UPDOP. Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 22 UPDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. Prawodawca utworzył tym samym katalog który zawiera wyliczenie enumeratywne. W związku z tym, należy stwierdzić, że ustawodawca nie wyłączył w tym przepisie z kosztów uzyskania przychodu kar zapłaconych z innych tytułów, w tym z tytułu opóźnienia w wykonaniu usługi. Ustawodawca wprowadzając przepis art. 16 ust. 1 pkt 22 UPDOP nie zmierzał do pozbawienia podatników prawa do obciążenia kosztów uzyskania przychodów karami umownymi z tytułu opóźnienia w wykonaniu usługi, jeżeli wykazują one związek z prowadzoną działalnością i uzyskiwanymi z tego tytułu przychodami. Ustawodawca skupił się jedynie na zawinionym działaniu usługodawcy i to tylko w zakresie wadliwie wykonanych usług, czy opóźnienia w usuwaniu tych wad. To stwierdzenie należy także poprzeć orzecznictwem sądów administracyjnych, w tym przykładowo wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 1770/10.

Zdaniem Sądu z ww. przepisu wynika, że kosztem uzyskania przychodów nie będą wyłącznie kary umowne i odszkodowania wypłacane z tytułów ściśle określonych w tym przepisie, a więc:

  1. wad dostarczonych towarów,
  2. wad wykonanych robót i usług,
  3. zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,
  4. zwłoki w usunięciu wad towarów,
  5. zwłoki w usunięciu wad wykonanych robót i usług.

W wyroku Sąd uznał, że uregulowanie art. 16 ust. 1 pkt 22 UPDOP, logicznie rzecz biorąc oznacza, że kary umowne i odszkodowania wypłacane z innych niż określone w nim tytuły co do zasady, jeżeli tylko miałyby związek z przychodem lub miałyby na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów, będą stanowić koszt uzyskania przychodów. Uzasadnienie takiego stanowiska w stanach faktycznych bardzo zbliżonych do opisanego we wniosku, można znaleźć w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach:

W związku z powyższym należy wskazać, że kara umowna nałożona na Wnioskodawcę z tytułu nieterminowego wykonania usługi w postaci budowy instalacji fotowoltaicznej nie jest wymieniona w art. 16 ust. 1 pkt 22 UPDOP, który określa kary umowne nie stanowiące kosztów uzyskania przychodu. Instytucja kary umownej jest przede wszystkim sposobem zabezpieczenia prawidłowej realizacji umowy i ma na celu ułatwienie dochodzenia naprawienia ewentualnej szkody. W przypadku kary umownej określonej w stanie faktycznym należy wskazać, że spełnia ona ogólne przesłanki uznania za koszt uzyskania przychodu z art. 15 ust. 1 UPDOP. Jedną z tych przesłanek jest konieczność faktycznego poniesienia wydatku, a drugą fakt, że poniesienie go nastąpiło w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła. Koszt uzyskania przychodu może pozostawać z uzyskiwanym przychodem w związku bezpośrednim lub pośrednim. Ważne aby został poniesiony w sposób racjonalny, nawet jeżeli z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Do kosztów uzyskania przychodów podatnik może zatem zaliczyć wszystkie koszty, zarówno pośrednie jak i bezpośrednie o ile zostały prawidłowo udokumentowane oraz nie zostały uznane przez ustawodawcę za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, co wyjaśniono już powyżej. Zgodnie z najnowszym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego uznaje się, że przy ocenie dopuszczalności kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu kar umownych, należy przykładać szczególne znaczenie do rozumienia terminów zachowanie i zabezpieczenie źródła przychodów. W dynamicznie rozwijającej się rzeczywistości gospodarczej, poniesienie pewnych wydatków takich jak kary umowne, może ograniczyć straty. NSA zwrócił uwagę, że przez zabezpieczenie źródła przychodów należy rozumieć koszty poniesione na ochronę istniejącego już źródła, w taki sposób aby funkcjonowało w sposób bezpieczny. Ograniczenie strat finansowych poprzez poniesienie pewnych innych kosztów (np. kar umownych), służy właśnie temu celowi (z uzasadnień wyroków NSA z 11 grudnia 2013 r. sygn. akt II FSK 478/12, sygn. akt II FSK 556/12 i sygn. akt II FSK 557/12, w których wskazano również na inne wyroki NSA z 19 czerwca 2012 r„ sygn. akt II FSK 2486/10, z 27 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 2192/11; z 3 października 2012 r., sygn. akt II FSK 2597/11; z 4 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 1770/10; z 17 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1365/10; z 27 października 2011 r., sygn. akt II FSK 840/10, www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że Spółka dopuściła się opóźnienia nie ze swojej winy, działając z należytą starannością w wykonaniu usługi, racjonalnie i terminowo informując Inwestora o przeszkodach i o powodach, które doprowadziły do przekroczenia terminu umownego, czego dowodem jest przede wszystkim zgoda zamawiającego na aneksowanie umowy i odstąpienie od naliczenia kar umownych za okres od 31 grudnia 2014 r. do 28 lutego 2015 r., do których uprawniony był na mocy aneksu. Ponadto istnieje związek przychodu i zapłaconych kar za nieterminowe wykonanie usługi, gdyż koszt w postaci kar powstał w związku z wykonaniem umowy polegającej na prowadzeniu robót, które zostały wykonane w sposób staranny i bez wad. Wyrazem tego jest końcowy protokół odbioru robót, który nie wykazał wad istotnych. Zamawiający nie naliczał wykonawcy kary z tytułu wad wykonanych robót. Zgoda wykonawcy na zamieszczenie w aneksie do umowy zapisu o karach umownych i przychylenie się do zapłaty tych kar pozwoliło na ukończenie projektu, niezerwanie umowy przez zamawiającego i tym samym otrzymanie wynagrodzenia, jedynie pomniejszonego o kwotę naliczonych kar, co uchroniło już istniejące źródło przychodu i ograniczyło straty. Uchroniło to wykonawcę także przed zapłatą ewentualnego odszkodowania z tytułu niewykonania umowy. Równocześnie z uwagi na przedmiot umowy jakim było wykonanie usługi w postaci budowy instalacji fotowoltaicznej wraz z podłączeniem jej do sieci elektroenergetycznej i rodzaj naliczonych kar, należy stwierdzić, że nie podlegają one wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodu na mocy art. 16 ust. 1 pkt 22 UPDOP. Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że naliczone kary umowne stanowią koszt uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „UPDOP”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 UPDOP oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie (poniesienie) ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 cyt. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 UPDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. W konsekwencji przepis ten wyklucza z kosztów uzyskania przychodów kary umowne i odszkodowania wyłącznie z tytułów w nim wymienionych. Jest to katalog zamknięty. Wymienione w przepisie kary umowne i odszkodowania wiążą się z nienależytym wykonaniem zobowiązań.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka podpisała umowę na wykonanie dachowej instalacji fotowoltaicznej wraz z podłączeniem instalacji do sieci elektroenergetycznej. Termin zakończenia realizacji kontraktu strony ustaliły na dzień 31 grudnia 2014 r. W trakcie trwania współpracy strony podpisały aneks do wskazanej umowy, przedłużając tym samym termin wykonania umowy do 28 lutego 2015 r. oraz wprowadzając kary umowne za każdy dzień opóźnienia, z możliwością ich naliczenia już od 31 grudnia 2014 r. w przypadku niewywiązania się wykonawcy z umowy w terminie. Odbiór kompletnej instalacji przez zamawiającego został dokonany 14 kwietnia 2015 r. W protokole odbioru końcowego wskazano, że przedmiot umowy został wykonany zgodnie z dokumentacją techniczną, odpowiada przeznaczeniu i jest gotowy do eksploatacji. Podkreślono, że wszystkie prace zostały wykonane zgodnie z umową. Z uwagi jednak na to, że prace nie zostały ukończone w ustalonym terminie zamawiający nałożył na wykonawcę (Wnioskodawcę) karę umowną, o którą zostało pomniejszone wynagrodzenie. Wnioskodawca w listopadzie 2014 r. zlecił przygotowanie projektu przyłączenia instalacji fotowoltaicznej wraz z dokonaniem uzgodnień technicznych z lokalnym operatorem sieci elektroenergetycznej podwykonawcy, wyznaczając miesięczny termin realizacji zadania. Podwykonawca nie wywiązał się z umowy i dostarczył wskazany projekt dopiero 30 stycznia 2015 r., pomimo ponagleń ze strony Wnioskodawcy. Ponadto, Zamawiający kilkakrotnie zmieniał swoje oczekiwania odnośnie koncepcji pokrycia nadbudowy dachowej co bezpośrednio wpłynęło na niemożność rozpoczęcia prac montażowych i spowodowało ich przesunięcie na późniejsze miesiące. W trakcie prac panowały niesprzyjające warunki pogodowe, które również przyczyniły się do przesunięcia terminu ukończenia prac montażowych. Zaistnienie niezależnych od Wnioskodawcy sytuacji miało wpływ na wydłużenie terminu realizacji projektu, przez co Wnioskodawca był zobowiązany do zapłaty kary umownej w wysokości 30.000,00 zł.

Instytucja kary umownej jako sposób zabezpieczenia prawidłowej realizacji umowy ma przede wszystkim na celu ułatwienie dochodzenia naprawienia ewentualnej szkody. Została ona uregulowana w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.) w art. 483 - 484. Pod pojęciem kary umownej należy rozumieć zastrzeżenie, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy. Innymi słowy, kara umowna jest rodzajem sankcji cywilnoprawnej zastrzeżonej na wypadek szkód powstałych w wyniku niewłaściwego wykonania umowy.

Kara umowna, o której mowa w opisanym stanie faktycznym nie mieści się w katalogu zawartym w cyt. powyżej art. 16 ust. 1 pkt 22 UPDOP. Co do tej kary, wskazać jednakże należy, że niewymienienie jej w negatywnym katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 pkt 22 UPDOP nie oznacza, że automatycznie można takie wydatki uznać za koszt podatkowy. Pomiędzy poniesionym kosztem, a potencjalnym przychodem musi bowiem zaistnieć związek przyczynowo-skutkowy, albowiem musi być to wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zatem w przypadku konieczności zapłacenia przedmiotowej kary, należy zbadać, czy zostanie spełniona ogólna przesłanka wynikająca z art. 15 ust. 1 UPDOP, tj. czy istnieje związek przyczynowo–skutkowy poniesionych wydatków z przychodem albo, czy wydatki te służyły zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Jednocześnie podkreślić należy, że nałożona kara nie może wynikać z nieracjonalnego i pozbawionego należytej staranności działania samej Spółki. Niezwykle istotne jest aby obiektywna ocena działań skutkowała możliwością uznania ich za racjonalne, podjęte przy zachowaniu zasad staranności, które to działania muszą cechować przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą. Wobec powyższego, jeżeli Spółka działała przy zachowaniu zasad należytej staranności, a naliczona kara wynika z okoliczności, na które Spółka nie miała wpływu i jest związana z uzyskiwanym przez nią przychodem w ramach prowadzonej działalności, to uznać ją należy za koszty poniesione w celu zachowania oraz zabezpieczenia źródła przychodu. Wobec powyższego, skoro zapłata kary umownej w związku z nieterminowym wykonaniem usługi jest związana z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a opóźnienie w realizacji usługi wynikało z przyczyn od niej niezależnych, to wydatek w postaci kary umownej może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 UPDOP.

W świetle powyższego stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj