INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 1 lutego 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

• obowiązku ujęcia w remanencie początkowym sporządzonym na dzień rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej materiałów i towarów otrzymanych w drodze darowizny – jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tej działalności wartości ww. materiałów i towarów przy ustalaniu z uwzględnieniem różnic remanentowych dochodu za rok podatkowy – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku ujęcia w remanencie początkowym sporządzonym na dzień rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej materiałów i towarów otrzymanych w drodze darowizny oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tej działalności wartości ww. materiałów i towarów przy ustalaniu z uwzględnieniem różnic remanentowych dochodu za rok podatkowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Ojciec Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji obuwia. Zamierza darować Wnioskodawczyni całe przedsiębiorstwo, a następnie wykreślić prowadzoną działalność gospodarczą z ewidencji działalności gospodarczej. W skład ww. przedsiębiorstwa wchodzą m.in. materiały i towary (objęte spisem z natury). Elementy opisu zdarzenia przyszłego przedstawiono również w części H. poz. 70 wniosku, gdzie Wnioskodawczyni wskazała, iż po otrzymaniu przedsiębiorstwa w darowiźnie wybierze „zasady ogólne, jako formę opodatkowania podatkiem dochodowym pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy po dokonaniu darowizny w formie aktu notarialnego, darowane materiały i towary muszą zostać wykazane w remanencie początkowym, a jeżeli tak to w jakiej cenie...

Czy wartość tych zapasów będzie kosztem uzyskania przychodów przy rozliczaniu podatku dochodowego z uwzględnieniem różnic remanentowych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, wartość otrzymanych w darowiźnie materiałów i towarów (objętych spisem z natury), zostanie zaliczona do kosztów uzyskania przychodu z działalności gospodarczej w momencie ustalenia dochodu uzyskanego w roku podatkowym z uwzględnieniem różnic remanentowych. Ww. materiały i towary zostaną wprowadzone do ksiąg jako inwentura początkowa na dzień rozpoczęcia działalności. Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawczyni powołała art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który Jej zdaniem, nie odnosi się do osoby obdarowanej oraz art. 22 ust. 1 ww. ustawy, wskazujący, iż koszty poniesione nie zawsze wiążą się z zapłatą.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Powyższy przepis uzależnia zatem możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów od spełnienia łącznie wymienionych warunków:

• musi on zostać poniesiony przez podatnika,
• między poniesionym wydatkiem a osiągniętym lub możliwym do osiągnięcia przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy,
• nie może on być wskazany w katalogu negatywnym, tj. wymieniony jako wyłączony spod możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów (katalog ten określa art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

W myśl natomiast art. 24 ust. 2 ww. ustawy, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Stosownie do § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury” na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

Podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo wg cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia (…)(por. § 29 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Przy czym, w myśl § 3 pkt 1 lit. a – c ww. rozporządzenia, towarami są towary handlowe, materiały podstawowe i pomocnicze, półwyroby (półfabrykaty), wyroby gotowe, braki i odpady oraz materiały przyjęte od zamawiających do przerobu lub obróbki, z tym że:

• towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej,
• materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi,
• materiałami pomocniczymi są materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości,
  
  

Stosownie natomiast do § 3 pkt 2 ww. rozporządzenia, przez cenę zakupu rozumie się ceną, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni otrzyma w drodze darowizny przedsiębiorstwo prowadzone przez Jej ojca. W skład tego przedsiębiorstwa wchodzą między innymi materiały i towary. Wnioskodawczyni będzie prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na „zasadach ogólnych”.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż otrzymane w drodze darowizny materiały i towary handlowe Wnioskodawczyni, zobowiązana będzie ująć w remanencie początkowym sporządzonym na dzień rozpoczęcia przez Nią pozarolniczej działalności gospodarczej i wycenić je wg ceny zakupu, o której mowa w § 3 pkt 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wartość tego remanentu winna wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Zauważyć jednak należy, iż skoro nabycie ww. materiałów i towarów handlowych nastąpi w drodze darowizny (nieodpłatnie), wartość tych towarów nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, bowiem nie zostanie spełniona przesłanka wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Pomimo zatem ciążącego na podatniku obowiązku ujęcia ww. materiałów i towarów handlowych w remanencie początkowym, ich wartość wynikająca z wyceny tego remanentu, nie może być brana pod uwagę, przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Z uwagi na powyższe stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie:

• obowiązku ujęcia w remanencie początkowym sporządzonym na dzień rozpoczęcia prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej materiałów i towarów otrzymanych w drodze darowizny – jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów tej działalności wartości ww. materiałów i towarów przy ustalaniu z uwzględnieniem różnic remanentowych dochodu za rok podatkowy – jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r, poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.