Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-755/15/MO
z 18 stycznia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 30 października 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 listopada 2015 r.), uzupełnionym 23 grudnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka powinna skorygować koszty uzyskania przychodów z tytułu amortyzacji w związku z zapłatą faktury w formie kompensaty z notami obciążeniowymi za kary umowne i połowę kosztów ustanowienia akredytywy bankowej w tej części (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy Spółka powinna skorygować koszty uzyskania przychodów z tytułu amortyzacji w związku z zapłatą faktury w formie kompensaty z notami obciążeniowymi za kary umowne i połowę kosztów ustanowienia akredytywy bankowej w tej części.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Na podstawie umowy o roboty budowlane (zwana dalej: „Umową”) zawartej pomiędzy Wnioskodawcą (dalej: „Spółka” lub „Zamawiający”) a Wykonawcą, Wykonawca wystawił fakturę na Spółkę za wykonanie robót budowlanych. W wyniku wykonania tych robót powstały środki trwałe, od których Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, wobec zwłoki Wykonawcy w wykonaniu robót, Spółka obciążyła Wykonawcę karami umownymi naliczonymi na podstawie zawartej Umowy (na mocy Klauzuli Roszczenia Zamawiającego), dokumentując roszczenie notami obciążeniowymi. Klauzula Roszczenie Zamawiającego mówi, że na mocy tej Klauzuli kwota należna dla Zamawiającego (Spółki) „może być potrącona z ceny Kontraktowej i świadectw płatności, na co Wykonawca wyraża zgodę.” Ponadto, Spółka obciążyła Wykonawcę notami z tytułu partycypacji w kosztach ustanowienia akredytywy na podstawie art. 6491 § 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm., dalej: „k.c.”), tj. połową udokumentowanych kosztów udzielonej dla Wykonawcy gwarancji zapłaty za roboty budowlane w postaci akredytywy bankowej. Noty Obciążeniowe miały zakreślony termin zapłaty. Wykonawca zakwestionował i odesłał wszystkie noty obciążeniowe uznając je w całości jako niezasadne. Noty obciążeniowe nie zostały przez Wykonawcę zapłacone.

Spółka dokonała przelewem zapłaty części należności wynikającej z faktury za wykonanie robót budowlanych udokumentowanych fakturą, a pozostałą część uregulowała poprzez potrącenie wierzytelności wzajemnych przysługujących mu wobec Wykonawcy (not obciążeniowych). Zapłata i potrącenie nastąpiło zgodnie z terminem płatności tej faktury określonym w Umowie. Spółka złożyła Wykonawcy na piśmie oświadczenie o potrąceniu wierzytelności z należności naliczonych przez Spółkę kar umownych i obciążenia połową kosztów ustanowienia akredytywy datowane na dzień zapłaty za fakturę. Zgodnie z art. 499 k.c., potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie, zgodnie z art. 61 § 1 oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Pismo Spółki z oświadczeniem o potrąceniu zostało doręczone Wykonawcy, a Wykonawca pismo odebrał. Oświadczenie to zostało zatem skutecznie złożone Wykonawcy w rozumieniu art. 499 i art. 61 § 1 k.c. Wykonawca zakwestionował zasadność dokonanego przez Spółkę potrącenia. W związku z dokonanym potrąceniem Wykonawca wniósł do Sądu pozew, w którym kwestionuje zasadność obciążenia go połową kosztów ustanowienia w 2014 r. akredytywy bankowej. Do dnia dzisiejszego nie ma wyroku sądowego.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka powinna skorygować koszty uzyskania przychodów z tytułu amortyzacji w związku z zapłatą faktury w formie kompensaty z notami obciążeniowymi za kary umowne i połowę kosztów ustanowienia akredytywy bankowej w tej części? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o pdop”), w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności, podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów.

Przepis art. 15b ust. 2 ustawy o pdop, stanowi, że jeżeli termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, zmniejszenia kosztów uzyskania przychodowo kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

Zmniejszenia dokonuje się w miesiącu, w którym upływa termin określony w tych przepisach (art. 15b ust. 3 ustawy o pdop).

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio, w przypadku nabycia lub wytworzenia środków trwałych albo nabycia wartości niematerialnych i prawnych, do tej części odpisów amortyzacyjnych, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów (art. 15b ust. 6 ustawy o pdop).

Potrącenie (kompensata) jest instytucją prawa cywilnego służącą przede wszystkim ułatwieniu obrotu gospodarczego, gdyż pozwala ona na uregulowanie dwóch przeciwstawnych długów bez konieczności dokonywania przepływów pieniężnych. Zgodnie z art. 498 § 1 k.c., gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Stosownie do art. 498 § 2 k.c., wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Efekt potrącenia jest zatem identyczny z zapłatą przez obie strony stosunku prawnego, na skutek której dochodzi do zaspokojenia obu stron stosunku prawnego. Korzyść wynikająca z zastosowania potrącenia polega na uniknięciu dwóch operacji przepływu gotówki w celu uregulowania obu przeciwstawnych zobowiązań, co prowadzi do zmniejszenia dodatkowych kosztów związanych z transakcją oraz przyspieszenia obrotu. W myśl art. 499 zdanie pierwsze k.c., potrącenia dokonuje się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. W kodeksowym kształcie omawianej instytucji oświadczenie o potrąceniu ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe (art. 499 zdanie drugie k.c.). Strony w drodze umowy mogą jednak postanowić o innym momencie skuteczności potrącenia. Dwa podmioty, będące względem siebie równocześnie wierzycielami i dłużnikami, mogą przedstawić do potrącenia w zasadzie wszelkie wierzytelności wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, których przedmiotem są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku. Warunkiem dopuszczalności potrącenia jest jedynie wymagalność wierzytelności (tj. możliwość dochodzenia przez wierzyciela zaspokojenia od dłużnika) oraz ich zaskarżalność (tj. możliwość ich dochodzenia przed sądem lub innym organem państwowym). Potrącenie jest niedopuszczalne jedynie w odniesieniu do wierzytelności nie ulegających zajęciu, wierzytelności o dostarczenie środków utrzymania, wierzytelności wynikających z czynów niedozwolonych oraz wierzytelności, co do których potrącenie jest wyłączone przez przepisy szczególne (art. 505 k.c.). Ograniczenia w dopuszczalności potrącenia dotyczą również wierzytelności przedawnionych (art. 502 k.c.).

Skutek potrącenia jest tożsamy z otrzymaniem przez wierzyciela zapłaty pieniężnej. Organy podatkowe potwierdzają w wydawanych interpretacjach indywidualnych, że potrącenie wzajemnych wierzytelności, wywierające skutek przed upływem terminów wskazanych w przepisach art. 15b ustawy o pdop, wyłącza obowiązek dokonania korekty kosztu przez dłużnika (np. interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 5 lipca 2013 r., IPTPB3/423-109/13-5/MF, oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 lipca 2013 r. IPPB5/423-318/13-2/MW).

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, w przedstawionym stanie faktycznym nie jest obowiązana do korekty kosztów uzyskania przychodów z tytułu dokonanych odpisów amortyzacyjnych w związku z zapłatą otrzymanej przez Spółkę od Wykonawcy faktury w formie kompensaty z notami obciążeniowymi (za kary umowne i połowę kosztów ustanowienia akredytywy) w tej części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj