Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-718/15/AnK
z 8 stycznia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 października 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy planowane przez Spółkę wydatki dotyczące zorganizowania i uczestnictwa w targach branżowych stanowią koszty uzyskania przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy planowane przez Spółkę wydatki dotyczące zorganizowania i uczestnictwa w targach branżowych stanowią koszty uzyskania przychodu.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność produkcyjną. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka bierze udział w branżowych targach z zakresu oferowanych przez siebie produktów. Udział w targach jest podyktowany dotarciem do większej grupy odbiorców w celu przedstawienia oferty obecnym i nowym kontrahentom oraz zapoznaniem ich z nowymi produktami i postępem technologicznym. Zaproszonymi do odwiedzenia stoiska Spółki na targach są zarówno obecni jak i potencjalni klienci Spółki.

Koszty, które zamierza ponieść Spółka na zorganizowanie i uczestnictwo w targach będą obejmować wydatki związane z:

1.przygotowaniem i wyposażeniem stoiska oraz z marketingiem, t.j.:

  • opłaty za wynajem powierzchni wystawienniczej,
  • wyposażenie stoiska we wzory produktów handlowych oferowanych przez Spółkę,
  • koszty przygotowania sceny, koszty oprawy muzycznej, artystycznej oraz nagłośnienia,
  • zaprojektowanie, wykonanie i transport elementów wyposażenia stoiska (w tym transport eksponatów), koszty zabudowy stoiska,
  • reklamę w pismach wydawanych przez organizatora targów i na stronach internetowych,
  • zaprojektowanie i wydruk zaproszeń dla klientów,
  • zakup voucherow uprawniających do wejścia na targi,
  • ubezpieczenie majątkowe stoiska i jego wyposażenia,
  • wykonanie prezentacji multimedialnej o ofercie asortymentowej Spółki;

2.obsługą i przebiegiem targów, t.j.:

  • zatrudnienie obsługi stoiska,
  • zakup/przekazanie z magazynu elementów ubioru z logo firmy dla personelu obsługi oraz pracowników,
  • koszty parkingu taksówek i samochodów należących do uczestników targów;
  • zakup gadżetów o niskiej jednostkowej wartości z logo firmy dla kontrahentów (słodycze z logo, długopisy, kubki, smycze, notesy, parasole, itp.),
  • zakup artykułów spożywczych i napojów bezalkoholowych - drobny poczęstunek;

3.zorganizowaniem noclegów, transportu oraz zapewnieniem wyżywienia (na zwyczajowo

przyjętym standardowym poziomie) dla pracowników, zaproszonych klientów i gości Spółki;

4.organizacją indywidualnych spotkań z partnerami biznesowymi w trakcie targów na terenie obiektu wystawienniczego, jak i w obiektach poza halą targową;

5.organizacją standardowej kolacji z klientami, którzy zostaną zaproszeni podczas targów w celu przedstawienia oferty Spółki oraz wysłuchania prelekcji przedstawicieli handlowych na temat nowego asortymentu wprowadzanego na rynek.

Powyższe wydatki będą dokumentowane odrębnymi fakturami VAT wystawionymi przez poszczególnych dostawców, bądź też będą ujmowane, jako kompleksowa usługa na jednej fakturze.

Wszystkie zamierzone wydatki będą wydatkami nienoszącymi znamion wystawności czy okazałości, mają one zapewniać jedynie zaspokojenie podstawowych potrzeb związanych z organizacją targów oraz możliwością przekazania merytorycznych informacji na temat oferty produktowej Spółki, oraz umożliwić bezpośredni kontakt z klientem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki - szczegółowo wymienione w opisie stanu faktycznego - dotyczące zorganizowania i uczestnictwa w targach branżowych stanowią koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Spółki, wydatki w celu zorganizowania i uczestnictwa w branżowych targach stanowią koszty uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

I.Spełnienie przesłanki pozytywnej z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wymienione przez Spółkę wydatki na zorganizowanie i uczestnictwo w targach branżowych stanowią koszty uzyskania przychodu, gdyż spełniają one przesłanki wskazane w art. 15 ustawy o CIT.

Uczestnictwo w targach jest jednym z działań podejmowanych przez Spółkę zmierzających do wzrostu przychodów ze sprzedaży oferowanych produktów.

Celem uczestniczenia przez Spółkę w targach jest:

  • kształtowanie popytu na towary oferowane przez Spółkę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do ich nabywania;
  • rozpowszechnianie informacji o firmie, zaletach jej towarów, informacji o miejscach i możliwościach ich nabycia w celu zwrócenia uwagi na towar, zwiększenie jego rozpoznawalności i zachęcenie do ich zakupu;
  • pozyskanie nowych kontrahentów, zacieśnienie współpracy z obecnymi i pomoc niezdecydowanym klientom w podjęciu decyzji o rozpoczęciu współpracy;
  • identyfikowanie towarów oferowanych przez Spółkę z firmą Spółki - tworzenie i umacnianie ich znajomości na rynku;
  • prezentowanie Spółki i jej oferty, podniesienie wiedzy na temat produktów oferowanych przez Spółkę, zapoznanie z właściwościami sprzedawanych produktów i ich obsługą, nawiązanie i utrzymanie kontaktów z partnerami rynkowymi;
  • przekazanie fachowej wiedzy na temat produktu, co zwiększa jego szanse na rynku, a w im większej ilości miejsc zostanie on użyty, tym większe zaufanie będą budziły produkty Spółki.

Wszystkie wymienione powyżej działania Spółki mieszczą się w pojęciu reklamy i promocji. Służą bowiem identyfikowaniu oferowanych przez Spółkę towarów z firmą Spółki, zwiększając ich rozpoznawalność oraz zachęcając do ich nabycia. Reklama to działania kształtujące popyt na dane towary, usługi lub markę, poprzez poszerzenie wiedzy o nich, mające na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do zakupu towarów lub usług tego podmiotu. Z kolei promocja, oznacza działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu (usługi) lub przedsięwzięcia. Pod pojęciem promocji kryje się więc ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji i obietnic. Promocja stanowi także formę zachęty, skłaniającą do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarza przychylną opinię o oferowanych produktach. Bez wątpienia działania opisane we wniosku spełniają definicję reklamy i promocji.

Z uwagi na powyższe, skoro:

  • działania, które podejmuje Spółka spełniają funkcje reklamowe i promocyjne, tym samym,
  • wydatki planowane przez Spółkę na organizację targów należy uznać za wydatki o charakterze reklamowym,
  • z uwagi na fakt, że na gruncie ustawy o CIT wydatki związane z reklamą i promocją zalicza się do kategorii wydatków mających na celu osiągnięcie przychodów (zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów),
  • to wobec tego wydatki planowane przez Spółkę na organizację targów należy uznać za wydatki o charakterze reklamowym, stanowiące koszty uzyskania przychodów w świetle ustawy o CIT.

Wykładnię taką potwierdza również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. ITPB3/423-112/14/PST, który w identycznym stanie faktycznym, obejmującym takie same wydatki jak wskazane we wniosku uznał, że: „celem tych targów nie jest wyłącznie stworzenie dobrego wizerunku firmy Wnioskodawcy czy też wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Poniesione wydatki spełniają zatem przesłanki, wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy - są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów”.

II.Brak przesłanki negatywnej z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT

Na wstępie należy zauważyć, że dokonując oceny kwalifikacji przedmiotowych wydatków należy mieć na uwadze wykładnię funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą, na co również zwrócił uwagę NSA w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. akt: II FSK 702/11 wskazując, że: „to co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej”.

W związku z powyższym - z uwagi na charakter targów, czas ich trwania (z reguły targi są kilkudniowe), przebieg oraz ich cel - nie ma wątpliwości, że do niezbędnych wydatków związanych z przychodem należy zaliczyć również koszty noclegu, posiłku i transportu pracowników, klientów oraz gości. Uczestnicy targów przyjeżdżają na targi z najbardziej odległych stron kraju jak i z zagranicy na targach spędzają cały dzień lub kilka dni. Poczęstunek, a także nocleg dla klientów wynika z konieczności zapewnienia uczestnikom targów elementarnych potrzeb mieszczących się w kanonach kontaktów biznesowych - niemających na celu oferowania partnerom Spółki świadczeń luksusowych czy okazałych.

Planowane wydatki na usługę gastronomiczną zarówno w ramach cateringu wewnętrznego, jak i zewnętrznego nie będą stanowiły wydatku służącego konsumpcji, lecz będą służyły realizacji celu, jakim będzie zapoznanie klienta z aktualną ofertą, negocjacją warunków dotychczasowych umów lub zawarcie nowych, co w konsekwencji ma posłużyć zwiększaniu sprzedaży Spółki. Podczas takich spotkań dochodzi do merytorycznej wymiany zdań i informacji. Spółka podkreśla, że żadne z przywołanych wydatków nie mogą być kwalifikowane, jako koszty reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Zdaniem Spółki, przepis art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym zastosowania, bowiem wydatki ponoszone podczas targów, których celem jest m.in. podniesienie wiedzy na temat produktów oferowanych przez Spółkę, zapoznanie odwiedzających z właściwościami sprzedawanych produktów nie noszą znamion wydatków o charakterze reprezentacyjnym. Wydatki te służą realizacji celu uczestnictwa w targach - reklamie, a nie celom reprezentacyjnym. Wydatki te nie służą bowiem wykreowaniu pozytywnego wizerunku Spółki czy uwypukleniu jej zasobności, lecz zwiększeniu przychodów ze sprzedawanych produktów. Wykładnię taką potwierdza również NSA w wyroku z 17 czerwca 2013 r. sygn. akt: II FSK 702/11, w którym uznał, że „wydatek na zakup nie każdej usługi gastronomicznej należy klasyfikować do kosztów reprezentacji wyłączonej z kosztów uzyskania przychodów. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego tylko wydatek na zakup tych usług gastronomicznych, których jedynym (głównym) celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy na zewnątrz podlega wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów”. Z powyższego wyroku - a contrario - wynika, że skoro wydatek ponoszony przez Spółkę, którego głównym celem nie jest tworzenie lub poprawa wizerunku firmy, lecz reklama produktów oferowanych przez Spółkę i pozyskanie nowych klientów, czyli głównym i jedynym celem wydatków jest zwiększenie przychodów Spółki, to nie ma wątpliwości, że wydatek taki spełnia warunki określone w art. 15 ustawy o CIT i zaliczany jest do kosztów uzyskania przychodu.

III.Podsumowanie

Uznać zatem należy, że wskazane we wniosku wydatki spełniają przesłankę celowości ich poniesienia wynikającą z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami (służą zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów) oraz nie zostały wymienione w negatywnym katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Reasumując, skoro Spółka wskazuje, że planowane wydatki zaliczają się do standardowych kosztów organizacji takiego przedsięwzięcia - jakim jest udział w targach branżowych, których celem jest przekazanie jak najszerszemu gronu odbiorców informacji na temat produktów oferowanych przez Spółkę - wobec tego wskazane przez Spółkę wydatki, muszą być uznane za koszt uzyskania przychodów. Nie ulega bowiem wątpliwości, że stworzenie właściwego klimatu dla prowadzonej działalności rodzi skutek w postaci zwiększenia jej przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie zdarzenia przyszłego wydano odrębną interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj