Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-879/15-3/HW
z 18 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2015 r. (data wpływu 7 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2016 r. (data wpływu 4 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wliczania do wartości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy przychodów z tytułu czynności wykonywanych jako biegły sądowy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wliczania do wartości sprzedaży określonej w art. 113 ust. 1 ustawy przychodów z tytułu czynności wykonywanych jako biegły sądowy. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 lutego 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do CEIDG. Kody PKD Jego działalności, to: 71.11.Z; 68.32.Z; 71.12.Z.

Zainteresowany jest jednocześnie biegłym sądowym przy Sądzie Okręgowym z zakresu budownictwa. Na imienne zlecenie sądów, prokuratur i CBA sporządza opinie sądowe, za które otrzymuje wynagrodzenie. Rachunki imienne za wykonywanie przedmiotowych opinii są weryfikowane postanowieniem sądów i prokuratur. Z dochodów rocznych Wnioskodawca otrzymuje z ww. instytucji PIT-11. Zlecenia sądów i prokuratur na sporządzenie opinii nie są umowami zlecenia, umowami o dzieło, czy też innymi umowami nienazwanymi w oparciu o Kodeks Cywilny, gdyż Wnioskodawca nie podpisuje tych zleceń. Praktycznie nie ma możliwości odmówienia wykonania opinii zlecanych przez ww. instytucje. Opinie sądowe nie mieszczą się w zakresie działalności gospodarczej Zainteresowanego, obejmującej projektowanie i nadzory inwestorskie budów. Nie są one też (sporządzanie opinii sądowych) wyspecyfikowanie w kodach PKD Jego działalności gospodarczej.

Ponadto w piśmie z dnia 2 lutego 2016 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowany wskazał, że nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, korzysta ze zwolnienia ze względu na wartość sprzedaży. Ponadto opinie i inne wykonywane na zlecenie sądów, prokuratur i CBA nie dotyczą doradztwa, nie stanowią doradzania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochody z tytułu wykonywania opinii sądowych należy wliczać do wartości sprzedaży zwolnionej od podatku VAT (150.000 zł rocznie) i sumować z dochodami uzyskanymi z działalności gospodarczej Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro sporządzanie opinii sądowych dla sądów i prokuratur nie mieści się w zakresie działalności gospodarczej Zainteresowanego, a tym samym nie są wyszczególnione w kodach PKD Jego działalności, nie są również żadną formą umowy zlecenia, umowy o dzieło, czy umowy nienazwanej to dochody uzyskiwane za opracowanie opinii sądowych nie powinno sumować się z dochodami z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej i nie powinny one stanowić wartości sprzedaży zwolnionej od podatku VAT (150.000 zł rok).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Powołany wyżej przepis wskazuje, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności, bądź sytuacji. Należy jednak zauważyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Tak więc, aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

W konsekwencji, nie budzi wątpliwości, że czynności biegłych w postępowaniu sądowym stanowią usługi. Wskazuje na to w szczególności powołany powyżej przepis art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy. Ich istotą jest dokonanie na zlecenie określonego świadczenia – wydanie opinii, ekspertyzy, za wynagrodzeniem. Mamy zatem do czynienia z czynnością opodatkowaną – odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, czy też świadczenie usług w rozumieniu art. 8 tej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ww. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 15 ust. 3 ww. ustawy za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

Z zakresu podmiotowego ustawy o podatku od towarów i usług wyłączone zostały podmioty osiągające przychody, o których stanowi art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje niezbędny warunek, aby czynności osoby fizycznej nie były uznawane za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Warunek ten dotyczy związania wykonującego czynność ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności. Oznacza to, że wyłączenie z opodatkowania jest możliwe tylko wówczas kiedy przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych a stosunek prawny istniejący pomiędzy zleceniodawcą a zleceniobiorcą, oprócz wynagrodzenia oraz warunków wykonywania czynności będzie określał odpowiedzialność tego pierwszego względem osób trzecich. Przy czym, kryteria te muszą zostać spełnione łącznie.

Należy zauważyć, że niewątpliwie przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy nawiązuje do konstrukcji umów cywilnoprawnych, tj. umowy zlecenia i umów o podobnym charakterze. Jednakże przy powoływaniu biegłego przez organ procesowy, nawet przy przyjęciu, że organ jest zlecającym wykonanie czynności nie jest możliwe nawiązanie stosunku prawnego, którego elementem jest odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności. Powołanie biegłych stanowi dla tych osób nie zlecenie wykonania czynności, lecz nakaz wykonywania takich czynności. Na powołanych zaś osobach, a nie na zlecającym spoczywa odpowiedzialność za wykonanie tych czynności. Tak więc w przypadku wykonywania przez biegłego zleconych czynności, zlecający nie bierze na siebie odpowiedzialności za czynności biegłego.

Organy procesowe (sąd, prokuratura) „odpowiadają” za podjęte przez siebie rozstrzygnięcie w danej sprawie. Nie ma natomiast tożsamości czynności organów i biegłego, których odbiorcą byłby uczestnik postępowania sądowego. Organy wydając rozstrzygnięcie dokonują oceny przedstawionych im dowodów, nie mogą zatem wpływać na treść opinii wydanej przez biegłego sądowego. To, że zarówno organy procesowe, bez względu na fazę postępowania (postępowanie przygotowawcze, postępowanie przed sądem), jak i powołani biegli sądowi są uczestnikami tego samego postępowania, nie wprowadza jakichkolwiek zależności (co do treści opinii, ekspertyzy) między tymi podmiotami, chociaż występują tu niewątpliwie zdarzenia mogące być określone wzajemnymi relacjami. Zatem w przypadku wykonywania przez biegłego zleconych czynności, zlecający nie bierze na siebie odpowiedzialności za czynności biegłego.

Należy również wskazać, że prawo do wykonywania funkcji biegłego sądowego nabywane jest w określonym trybie i po spełnieniu ściśle określonych warunków wynikających z przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie biegłych sądowych (Dz. U. Nr 15, poz. 133). Biegły sądowy jest osobą, która posiada teoretyczne i praktyczne wiadomości specjalne w danej dziedzinie, potwierdzone stosownym dokumentem i w pełni samodzielnie sporządza zleconą mu opinię (ekspertyzę), kierując się wyłącznie posiadaną wiedzą w tym zakresie. Opinia wydana przez biegłego jest dowodem w postępowaniu sądowym. Przed objęciem funkcji biegły składa przyrzeczenie, że powierzone mu obowiązki wykonywać będzie z całą sumiennością i bezstronnością. Nikt zatem nie powinien mieć wpływu na treść jego pracy (sporządzenia stosownej opinii).

W kontekście powyższej analizy, czynności wykonywane przez biegłych nie korzystają z wyłączenia z zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Nie jest spełniony jeden z warunków określonych w powołanym wyżej art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług dotyczący odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności za ich wykonanie przez zleceniobiorcę. Należy więc uznać, że czynności biegłego wykonującego powierzone mu funkcje wypełniają dyspozycję art. 8 ust. 1 pkt 3 oraz art. 15 ust. 2 ustawy i jako takie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad ogólnych.

Analogicznie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w zakresie opinii sądowych dotyczących budownictwa również stanowią świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według zasad ogólnych.

Zgodnie z treścią art. 113 ust. 1 ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ww. ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 5 ustawy).

Jak stanowi art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do CEIDG (PKD: 71.11.Z; 68.32.Z; 71.12.Z). Zainteresowany jest jednocześnie biegłym sądowym przy Sądzie Okręgowym z zakresu budownictwa. Na imienne zlecenie sądów, prokuratur i CBA sporządza opinie sądowe, za które otrzymuje wynagrodzenie. Rachunki imienne za wykonywanie przedmiotowych opinii są weryfikowane postanowieniem sądów i prokuratur. Z dochodów rocznych otrzymuje z ww. instytucji PIT-11. Zlecenia sądów i prokuratur na sporządzenie opinii nie są umowami zlecenia, umowami o dzieło, czy też innymi umowami nienazwanymi w oparciu o Kodeks Cywilny, gdyż Wnioskodawca nie podpisuje tych zleceń. Praktycznie nie ma możliwości odmówienia wykonania opinii zlecanych przez ww. instytucje. Opinie sądowe nie mieszczą się w zakresie działalności gospodarczej Zainteresowanego, obejmującej projektowanie i nadzory inwestorskie budów. Nie są one też (sporządzanie opinii sądowych) wyspecyfikowanie w kodach PKD Jego działalności gospodarczej.

Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, korzysta ze zwolnienia ze względu na wartość sprzedaży. Ponadto opinie i inne wykonywane na zlecenie sądów, prokuratur i CBA nie dotyczą doradztwa.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Zainteresowanego dotyczą ustalenia, czy dochody z tytułu wykonywania opinii sądowych należy wliczać do wartości sprzedaży zwolnionej od podatku VAT (150.000 zł rocznie) i sumować z dochodami uzyskanymi z działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Oceny zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności wykonywanych przez biegłych sądowych na zlecenie organu władzy należy dokonywać w świetle uregulowań zawartych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy pod kątem kryterium decydującym o uznaniu tych osób za podatników.

Jak wynika z analizowanego wniosku Wnioskodawca wykonuje czynności na rzecz sądów, prokuratur i CBA, i z tego tytułu otrzymuje wynagrodzenie. Jak wskazano wyżej, czynności te – zgodnie z normami wyznaczonymi przepisami art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 8 ust. 1 pkt 3 oraz art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy – mieszczą się w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ czynności wykonywane przez Wnioskodawcę jako biegłego sądowego objęte są przedmiotowym zakresem opodatkowania podatkiem VAT, i Zainteresowany z tytułu ich wykonywania działa w charakterze podatnika tego podatku. Wykonując czynności na zlecenie sądów, prokuratur, CBA Wnioskodawca zobowiązany jest więc do ich opodatkowania.

W niniejszych okolicznościach Wnioskodawca poza czynnościami wykonywanymi w charakterze biegłego sądowego prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania i nadzorów inwestorskich budów. W związku z wykonywaną działalnością gospodarczą Wnioskodawca występuje w roli podatnika podatku od towarów i usług, który dokonując czynności objętych przedmiotowym zakresem opodatkowania zobowiązany jest do ich opodatkowania.

Powołany przepis art. 113 ustawy wprowadza wyjątek od powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Zwolnieniem tym jest objęta sprzedaż dokonywana przez podatnika. Zatem na mocy zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy dokonujący sprzedaży podatnicy nie zawsze muszą opodatkowywać wykonywane czynności objęte przedmiotowym zakresem opodatkowania podatkiem VAT. Przy czym, wybór zwolnienia, o którym stanowi art. 113 ustawy dotyczy wszelkiej sprzedaży dokonywanej przez zadeklarowanego podatnika. Jednakże – jak wynika z powyższych przepisów – podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym kontekście należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług wyłącza możliwość zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy w odniesieniu do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa. Przy czym, ustawa nie definiuje pojęcia doradztwa. Dodatkowo w treści ww. przepisu nie został wskazany symbol PKWiU odnoszący się wprost do konkretnych usług doradczych.

W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 „doradzać” znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko. Przy czym, należy wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, gdyż już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

W konsekwencji, w sytuacji kiedy Wnioskodawca nie świadczy usług mających charakter doradztwa (nie będzie mieć zastosowania wyłączenie ze zwolnienia wskazane w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy), i wartość całej sprzedaży w poprzednim roku podatkowym (bez kwoty podatku) osiągniętej przez Wnioskodawcę z wykonywanej działalności gospodarczej obejmującej także usługi biegłego sądowego nie przekroczyła kwoty uprawniającej do zwolnienia określonej w art. 113 ust. 1 ustawy tj. 150.000 zł, to Wnioskodawca ma prawo do stosowania zwolnienia podmiotowego od podatku VAT. Jednakże w sytuacji kiedy wartość sprzedaży przekroczy wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy kwotę 150.000 zł to Wnioskodawca utraci prawo do zwolnienia począwszy od czynności, którą przekroczy tę kwotę, w myśl art. 113 ust. 5 ustawy.

Należy w tym miejscu podkreślić, że oprócz czynności w zakresie projektowania i nadzorów inwestorskich budów Wnioskodawca wykonuje również czynności jako biegły sądowy. Zatem do obrotu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego Zainteresowany powinien wliczać wartość sprzedaży opodatkowanej z całej prowadzonej działalności gospodarczej (tj. zarówno z czynności dotyczących projektowania i nadzorów inwestorskich budów, jak i z czynności wykonywanych jako biegły sądowy). Tym samym, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy do kwoty 150.000 zł z art. 113 ust. 1 ustawy oprócz przychodu osiągniętego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – projektowania i nadzorów inwestorskich budów, należy wliczać przychody osiągnięte z innych źródeł tj. pełnienia funkcji biegłego sądowego. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę jako biegłego sądowego na rzecz sądów, prokurator, CBA spełniają przesłankę przedmiotową i podmiotową w trybie art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 8 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. Dlatego też czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i jako sprzedaż – w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy – powinny być ujęte przy liczeniu wartości sprzedaży uprawniającej do zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Podsumowując w odpowiedzi na zadane pytanie należy stwierdzić, że przychody z tytułu wykonywania opinii sądowych należy wliczać do wartości sprzedaży uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania i przedstawionego stanowiska. Inne kwestie nie objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.