Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-747/15/AL
z 30 grudnia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 września 2015 r. (data wpływu 17 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z 8 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w działce zabudowanej nr 39/6 i działce niezabudowanej nr 39/7 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w działce zabudowanej nr 39/6 i działce niezabudowanej nr 39/7.

Wniosek został uzupełniony pismem z 8 grudnia 2015 r. (data wpływu 14 grudnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 23 października 2015 r. Nr IBPP1/4512-747/15/AL.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Po śmierci ojca w roku 1980 Wnioskodawca odziedziczył część 3/20 działki nr 39/6 i 39/7 wraz z częścią domu na działce 39/6 w K. przy ul. M. dzielnica P. obręb xxx nr xxx. Pozostałe części nieruchomości działki i domu odziedziczyła matka i rodzeństwo Wnioskodawcy. W domu tym obecnie mieszka matka Wnioskodawcy i jego trzej bracia. Dom jest obecnie w złym stanie technicznym i wymaga dużych środków finansowych na remont, więc Wnioskodawca wraz z rodziną postanowił sprzedać przedmiotową nieruchomość i za uzyskane ze sprzedaży środki bracia Wnioskodawcy postanowili kupić mieszkania. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą - TAXI osobowe i nigdy nie był czynnym ani biernym podatnikiem podatku VAT. Na przedmiotowej działce Wnioskodawca nigdy nie prowadził żadnej działalności gospodarczej. Nie zostały względem tej działki również wydane decyzje o warunkach zabudowy.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż co do działki nr 39/6:

  1. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako taksówkarz od roku 1989.
  2. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym i nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności rolniczej.
  3. Wnioskodawca odziedziczył 3/20 domu.
  4. W momencie odziedziczenia domu po śmierci ojca Wnioskodawcy, mieszkał on w tym domu wraz z rodziną.
  5. Wnioskodawca zamieszkiwał w tym domu wraz ze swoją rodziną.
  6. Wnioskodawca jest w pełni właścicielem garażu.
  7. Wnioskodawca wynajmował garaż od 1 stycznia 2008 roku do 30 czerwca 2015 roku i w związku z tym odprowadzał podatek od najmu do Urzędu Skarbowego.
  8. Powierzchnia budynku wynosi 126,64 m2, a powierzchnia działki nr 39/6 to 342 m2.
  9. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości ani budynków przeznaczonych do sprzedaży.
  10. Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej żadnych dostaw.
  11. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych.
  12. Wnioskodawca w rozmowie z sąsiadem został zapytany czy mógłby sprzedać działkę o nr 39/6.
  13. Wnioskodawca nie stosował żadnych form ogłoszeń i nie zamierza ich stosować.
  14. Środki ze sprzedaży swojej części nieruchomości Wnioskodawca chce przeznaczyć na podratowanie sytuacji finansowej rodziny.
  15. Ani udział w działce nr 39/6 ani udział w budynku nie został sprzedany.


Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż co do działki nr 39/7:

  1. Po śmierci swojego ojca, Wnioskodawca nabył tą działkę w drodze dziedziczenia.
  2. W momencie sprzedaży będzie obowiązywał plan zagospodarowania przestrzennego określający przeznaczenie jako U.4.
  3. Wnioskodawca na pytanie cyt. „Czy z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że działka nr 39/7 jest działką przeznaczoną pod zabudowę?” wskazał „Tak”.
  4. Wnioskodawca na pytanie cyt. „Czy na moment sprzedaży dla ww. działki zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy? Jeżeli tak to jakiej zabudowy ta decyzja będzie dotyczyć?” wskazał „Nie ma wiedzy w tym przedmiocie.”
  5. Wnioskodawca nie korzysta z działki.
  6. Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia działki.
  7. Działalność jako taksówkarz Wnioskodawca prowadzi od 1989 roku.
  8. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym i nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności rolniczej.
  9. Działka nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej i nie była opodatkowana podatkiem VAT.
  10. Działka nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.
  11. Udział w działce nie został sprzedany.
  12. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości ani budynków przeznaczonych do sprzedaży.
  13. Zły stan techniczny budynku na działce nr 39/6. Sprzedaż działki nr 39/6 czyni działkę nr 39/7 nieużyteczną dla Wnioskodawcy.
  14. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych.
  15. Wnioskodawca w rozmowie z sąsiadem został zapytany czy mógłby sprzedać działkę o nr 39/6.
  16. Wnioskodawca nie stosował żadnych form ogłoszeń i nie zamierza ich stosować.
  17. Środki ze sprzedaży swojej części nieruchomości Wnioskodawca chce przeznaczyć na podratowanie sytuacji finansowej rodziny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając jako osoba fizyczna swój prywatny majątek nieruchomości, na której Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej sprzedaż ta będzie opodatkowana podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana przyszła sprzedaż nieruchomości jest czynnością związaną ze zwykłym wykorzystaniem prawa własności niezwiązaną z prowadzeniem przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Jest to pierwsza sprzedaż nieruchomości przez Wnioskodawcę. Według opinii Wnioskodawcy, sprzedaż jednorazowa nieruchomości nie podlega podatkowi VAT, ponieważ nie jest związana z działalnością gospodarczą i nigdy nie była oraz stanowi sprzedaż majątku nabytego w drodze postępowania spadkowego. Sprzedaż działek uznaję za czynność niemieszczącą się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług (VAT), więc nie podlega opodatkowaniu od towarowi usług. Sprzedaż będzie miała charakter jednorazowy (ustawa mówi o charakterze ciągłym) i nie ma charakteru zarobkowego ani częstotliwościowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości gruntowej (działki), dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art . 15 ustawy o VAT , dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji , gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Podkreślić także należy, iż w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest, czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu zarobku w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Zatem, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Jak wskazano wyżej nie zawsze sprzedaż nieruchomości stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT. Sprzedaż nieruchomości nie stanowi takiej czynności przede wszystkim wówczas, gdy jest ona dokonywana przez podmioty nie będące podatnikami VAT lub przez podmioty będące, co prawda takimi podatnikami, lecz niedziałające jako podatnicy w odniesieniu do tej czynności.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania dostawy nieruchomości podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też dostawa nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości UE (dalej TSUE) w sprawach C-180/10 i C-181/10 Trybunał stwierdził, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, producenta tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwo TSUE stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż działek nie będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca po śmierci ojca w roku 1980 odziedziczył część 3/20 działki nr 39/6 i 39/7 wraz z częścią domu na działce 39/6 w K. przy ul. M. dzielnica P. obręb xxx nr xxx. Wnioskodawca odziedziczył 3/20 domu. W momencie odziedziczenia domu po śmierci ojca Wnioskodawcy, mieszkał on w tym domu wraz z rodziną. Pozostałe części nieruchomości działki i domu odziedziczyła matka i rodzeństwo Wnioskodawcy. W domu tym obecnie mieszka matka Wnioskodawcy i jego trzej bracia. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako taksówkarz od roku 1989. Działka nr 39/7 nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej i nie była opodatkowana podatkiem VAT. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym i nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności rolniczej. Przyczyną sprzedaży udziału w działce 39/7 jest zły stan techniczny budynku na działce 39/6. Środki ze sprzedaży swojej części nieruchomości Wnioskodawca chce przeznaczyć na podratowanie sytuacji finansowej rodziny.

Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań marketingowych. Wnioskodawca w rozmowie z sąsiadem został zapytany czy mógłby sprzedać działkę o nr 39/6. Działka nr 39/7 nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy. Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności w celu uatrakcyjnienia działki nr 39/7.Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej żadnych dostaw. Ani udział w działce nr 39/6 ani udział w budynku nie został sprzedany. Również udział w działce nr 39/7 nie został sprzedany. Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości ani budynków przeznaczonych do sprzedaży. Wnioskodawca nie stosował żadnych form ogłoszeń i nie zamierza ich stosować.

Wobec powyższego uznać należy, że planowana sprzedaż działek o nr 39/6 i 39/7 nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia tych działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego - charakteru takiej działalności). To wskazuje, że w takim przypadku mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym mniemających cech działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym nie można uznać sprzedaży przedmiotowych działek o nr 39/6 i 39/7 przez Wnioskodawcę za przejaw jego działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

W konsekwencji stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych działek o nr 39/6 i 39/7 nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, a co za tym idzie z tytułu tej sprzedaży Wnioskodawca nie stanie się podatnikiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 35-016 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj