Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-948/15-2/IG
z 16 lutego 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2015 r. (data wpływu 19 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania za pomocą faktur, sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz napraw gwarancyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 19 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania za pomocą faktur, sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz napraw gwarancyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


J. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na dystrybucji ekspresów do kawy marki J., akcesoriów do ekspresów do kawy a także zastawy stołowej oraz kawy. Ponadto, Spółka prowadzi działalność usługową w zakresie pomocy w doborze odpowiedniego urządzenia oraz naprawy urządzeń (ekspresów do kawy). Ekspresy do kawy dystrybuowane i serwisowane przez Spółkę są produktami spółki matki Spółki, szwajcarskiego podmiotu J. X. AG.

W ramach i na potrzeby prowadzonej działalności, Spółka, dokonując sprzedaży produktów J. lub wykonując usługi (np. naprawy ekspresów do kawy) na rzecz osób fizycznych niebędących przedsiębiorcami, na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, ewidencjonuje je w kasie rejestrującej.

Dla zachowania przejrzystości rozliczeń, w szczególności dla precyzyjnego udokumentowania rodzaju i zakresu wykonanego świadczenia, Spółka dokumentuje całość sprzedaży za pomocą faktur. Dokumenty takie wystawiane są zarówno w przypadku świadczeń wykonywanych na przedsiębiorców, jak i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Faktury wystawiane są bez względu na to, czy klient złożył wyraźne żądanie. W przypadku, gdy nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (domniemanie w przypadku braku NIP i informacji o statusie przedsiębiorcy) Spółka wystawiając fakturę rejestruje sprzedaż w ewidencji prowadzonej za pomocą kasy rejestrującej. Jeżeli nabywca będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej nie składa żądania odnośnie fakturowania, wówczas moduł fakturujący systemu emituje dokument, który w miejsce danych przywołuje zapis: „Nabywca detaliczny”. Dokument taki pozostaje w Spółce, jest dowodem technicznym wystawianym wyłącznie na potrzeby wewnętrzne Spółki i w żaden sposób nie jest wprowadzany do obrotu prawnego.

W przypadku realizacji przez Spółkę naprawy gwarancyjnej expresu, za którą nie jest pobierane wynagrodzenie od klienta bezpośrednio zlecającego taką naprawę (tj. któremu była udzielona gwarancja), dla zachowania transparentności i kompletności rozliczeń, Spółka wystawia fakturę, w której wykazuje kwotę należną (w tym kwotę podatku) w wysokości 0 zł. Dokument taki służy precyzyjnemu określeniu zakresu wykonanej naprawy a jednocześnie, zgodnie z prawdą, wskazuje że kwota należna od zlecającego wynosi 0 zł. W takim dokumencie jako nabywca wskazywana jest sama Spółka. Dokument taki pozostaje w Spółce, jest dowodem technicznym wystawianym wyłącznie na potrzeby wewnętrzne Spółki i w żaden sposób nie jest wprowadzany do obrotu prawnego.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy na warunkach określonych w opisie stanu faktycznego Spółka może dokumentować za pomocą faktur, bez odrębnego żądania, całą sprzedaż, w tym dokonywaną na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, oraz naprawy gwarancyjne i czy w związku z tym nie wystąpią po stronie Spółki żadne dodatkowe obowiązki w zakresie zapłaty VAT z tzw. „pustej faktury”?


Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może dokumentować za pomocą faktur, bez odrębnego żądania, całą sprzedaż, w tym dokonywaną na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, przy jednoczesnym wypełnieniu obowiązków w zakresie fiskalizacji sprzedaży w kasie rejestrującej, jak również naprawy gwarancyjne z pozycją kwotową 0 i nabywcą samą Spółką. W okolicznościach wskazanych w opisie stanu faktycznego, zamieszczonego we wniosku po stronie Spółki nie wystąpią żadne dodatkowe obowiązki w zakresie zapłaty VAT z tzw. „pustej faktury”.


W myśl art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 ustawy o VAT, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
  2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego, niż wskazany w pkt 1;
  3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W ust. 3 tego samego art. 106b ustawy o VAT prawodawca wprowadził również jako obligatoryjne fakturowanie sprzedaży m.in. w przypadku, gdy nabywcą towaru lub usługi jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej i złoży żądanie wystawienia w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty. Zaznaczyć należy, że powyższy przepis nie uzależnia możliwości fakturowania otrzymaniem żądania osoby fizycznej. Istotą regulacji zamieszczonych w art. 106b ust. 3 ustawy o VAT jest nałożenie na podatnika obowiązku fakturowania w przypadku, w którym zasadniczo imperatyw fakturowania nie występuje.

Zastrzec trzeba, że prawodawca nie tylko nie wprowadził w nim expresis verbis zakazu wystawiania faktury VAT na rzecz osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej, jeżeli ta nie złoży stosownego żądania, ale poprzez zastrzeżenie zamieszczone w art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, wyraźnie zdefiniował jego charakter. Zgodnie bowiem z zamieszczonym zastrzeżeniem, przepis art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT nie ma zastosowania w przypadku czynności wymienionych w art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT. Gdyby zatem przyjąć, że regulacja art. 106b ust. 3 ustawy o VAT warunkuje prawo do fakturowania otrzymaniem żądania, to oznaczałoby brak możliwości wystawiania faktur na rzecz osób fizycznych niewykonujących działalności gospodarczej, nawet przy otrzymanym żądaniu, w przypadku np. dostawy energii, świadczenia usługi dostarczania wody etc. taki pogląd byłby nieakceptowalny.

Bez wątpienia zatem przyjąć należy, że czynny podatnik VAT dokonujący sprzedaży na rzecz osoby fizycznej niewykonującej działalności gospodarczej, na podstawie art. 106b ust. 3 ustawy o VAT ma obowiązek wystawić fakturę gdy nabywca zażąda emisję takiego dokumentu, nic jednak nie stoi na przeszkodzie temu, aby podatnik samodzielnie, z własnej woli, bez konieczności uzyskania żądania fakturował całą sprzedaż, w tym dokonywaną dla osób niebędących przedsiębiorcami. Podkreślić przy tym należy, że Spółka, stosując schemat postępowania, w ramach którego fakturuje całą sprzedaż bez dodatkowych warunków, w tym na rzecz osób fizycznych niebędących podatnikami, nie tylko postępuje zgodnie z przepisami, nie naraża Skarbu Państwa na szkodę (a wręcz przeciwnie - jej operacje są bardziej transparentne), ale nie uzurpuje sobie z tego tytułu prawa do odstąpienia od fiskalizacji sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej. Podkreślić trzeba, że Spółka sumiennie realizuje obowiązek fiskalizacji sprzedaży w kasie rejestrującej.

Słuszność powyższego poglądu (czy raczej sposób postrzegania przepisów nakładających pewne obowiązki dokumentacyjne), w sposób pośredni, potwierdza np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 12 lutego 2009 r., IPPP2/443-1846/08-2/PW, który (słusznie) stwierdził: „(...) Spółka ma prawo do ewidencjonowania sprzedaży na rzecz osób prowadzących działalność gospodarczą za pomocą kas rejestrujących”.

Powyższe potwierdza, że podatnicy mają prawo posługiwać się fakturą i wystawiać ją nie tylko wówczas, gdy prawodawca nakłada obowiązek fakturowania, ale również wówczas gdy nie istnieje imperatyw jej stosowania. Oczywiście, pamiętać należy, że wystawienie faktury w przypadku, gdy nie występuje czynność opodatkowania wiąże się z koniecznością zapłaty wykazanego w niej VAT w trybie art. 108 ustawy o VAT.

Dodatkowo stwierdzić trzeba, że o ile faktura jest dokumentem podatkowym normowanym w przepisach ustawy o VAT i regulacjach wykonawczych, to w praktyce obrotu gospodarczego pełni ona również inne funkcje, jak np. księgowe (dowód księgowy) czy cywilnoprawne (wezwanie do zapłaty, rozliczenie świadczenia etc.).

Ważnym przy tym jest to, że przepisy prawa podatkowego wskazują jedynie, kiedy fakturowanie jest obligatoryjne, a nie kiedy „można wystawić fakturę”, żadna z regulacji nie wprowadza zakazu fakturowania w przypadkach innych niż przewidziane wprost w ustawie. To oznacza, że nic nie stoi na przeszkodzie temu, aby Spółka, na potrzeby inne niż fiskalne, posługiwała się dokumentem faktury, tj. dowodem wystawianym w ramach systemu fakturowania, potwierdzającym wykonanie naprawy gwarancyjnej. Przy czym dokument taki wyraźnie wskaże (zgodnie z prawdą) kwotę należną, w tym należny VAT, w wysokości 0 zł. To oznacza, że działanie takie nie narazi Skarbu Państwa na jakąkolwiek szkodę (ze względu na zerową kwotę nie istnieje ryzyko, że odbiorca dokumentu podejmie próbę rozliczenia VAT naliczonego z takiej faktury). Ze względu na techniczny, wewnętrzny charakter dokumentu wystawianego w przypadku napraw gwarancyjnych oraz sprzedaży dla osób fizycznych, które nie zażądały fakturowania, z uwagi na to, że dokumenty takie służą jedynie spójności działania, kompletności numeracji itp. nic nie stoi na przeszkodzie temu (a w szczególności przepisy ustawy o VAT), by Spółka wystawiała tego rodzaju dokumenty.

Na zakończenie należy wskazać, że sposób postępowania Spółki nie uzasadnia obowiązku stosowania wobec tego rodzaju dokumentów obowiązku zapłaty VAT wynikającego z art. 108 ust. 1 ustawy o VAT. Jest to konsekwencją sankcyjnego charakteru takich regulacji oraz tego, że służy on eliminacji sytuacji, w których mogłoby dojść do uszczuplenia po stronie Skarbu Państwa a nade wszystko tego, że faktury wystawiane przez Spółkę mają charakter li tylko wewnętrzny, nie są w żaden sposób wprowadzane do obrotu gospodarczego a nawet wobec ich treści (ogólne wskazanie, że nabywca jest „Nabywca detaliczny” lub sama Spółka) można stwierdzić, iż nie są to faktury, o których mowa w art. 2 pkt 31 ustawy o VAT. Ergo, ustawa o VAT nie może zabraniać ich emisji w warunkach określonych w opisie stanu faktycznego, nie może mieć zastosowania art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnik jest zobowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
  2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
  4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Natomiast art. 106b pkt 3 ustawy stanowi, że na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

  1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
  2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.


Z kolei art. 106g ust. 1 ustawy stanowi, że faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.


Zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.


Stosownie do art. 2 pkt 31 ustawy, przez pojęcie faktura rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.


Art. 106e ustawy dotyczący elementów faktury stanowi m.in., że faktura powinna zawierać:

  1. datę wystawienia;
  2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
  3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
  4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
  5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
  6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
  7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
  8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
  9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
  10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
  11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
  12. stawkę podatku;
  13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
  14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  15. kwotę należności ogółem.


Zgodnie z art. 108 ust. 1 ustawy – w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.


Z przedstawionego we wniosku stanu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na dystrybucji ekspresów do kawy marki J., akcesoriów do ekspresów do kawy a także zastawy stołowej oraz kawy. Ponadto, Spółka prowadzi działalność usługową w zakresie pomocy w doborze odpowiedniego urządzenia oraz naprawy urządzeń (ekspresów do kawy). Ekspresy do kawy dystrybuowane i serwisowane przez Spółkę są produktami spółki matki Spółki, szwajcarskiego podmiotu.

W ramach i na potrzeby prowadzonej działalności, Spółka, dokonując sprzedaży produktów J. lub wykonując usługi (np. naprawy ekspresów do kawy) na rzecz osób fizycznych niebędących przedsiębiorcami, na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, ewidencjonuje je w kasie rejestrującej.

Dla zachowania przejrzystości rozliczeń, w szczególności dla precyzyjnego udokumentowania rodzaju i zakresu wykonanego świadczenia, Spółka dokumentuje całość sprzedaży za pomocą faktur. Dokumenty takie wystawiane są zarówno w przypadku świadczeń wykonywanych na przedsiębiorców jak i osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Faktury wystawiane są bez względu na to, czy klient złożył wyraźne żądanie. W przypadku gdy nabywcą jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (domniemanie w przypadku braku NIP i informacji o statusie przedsiębiorcy) Spółka wystawiając fakturę rejestruje sprzedaż w ewidencji prowadzonej za pomocą kasy rejestrującej. Jeżeli nabywca będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej nie składa żądania odnośnie fakturowania, wówczas moduł fakturujący systemu emituje dokument, który w miejsce danych przywołuje zapis: „Nabywca detaliczny”. Dokument taki pozostaje w Spółce, jest dowodem technicznym wystawianym wyłącznie na potrzeby wewnętrzne Spółki i w żaden sposób nie jest wprowadzany do obrotu prawnego.

W przypadku realizacji przez Spółkę naprawy gwarancyjnej expresu, za którą nie jest pobierane wynagrodzenie od klienta bezpośrednio zlecającego taką naprawę (tj. któremu była udzielona gwarancja), dla zachowania transparentności i kompletności rozliczeń, Spółka wystawia fakturę, w której wykazuje kwotę należną (w tym kwotę podatku) w wysokości 0 zł. Dokument taki służy precyzyjnemu określeniu zakresu wykonanej naprawy a jednocześnie, zgodnie z prawdą, wskazuje że kwota należna od zlecającego wynosi 0 zł. W takim dokumencie jako nabywca wskazywana jest sama Spółka. Dokument taki pozostaje w Spółce, jest dowodem technicznym wystawianym wyłącznie na potrzeby wewnętrzne Spółki i w żaden sposób nie jest wprowadzany do obrotu prawnego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy na warunkach określonych w opisie stanu faktycznego Spółka może dokumentować za pomocą faktur, bez odrębnego żądania, całą sprzedaż, w tym dokonywaną na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, oraz naprawy gwarancyjne i czy w związku z tym nie wystąpią po stronie Spółki żadne dodatkowe obowiązki w zakresie zapłaty VAT z tzw. „pustej faktury”.


Odnosząc się do opisanego stanu faktycznego i obowiązujących w tym zakresie przepisów należy przede wszystkim zauważyć, że co do zasady podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż.

Jednakże podatnik nie ma obowiązku wystawienia faktury na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, gdyż taka osoba nie jest innym podatnikiem podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze.


Jednakże może wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, jeżeli osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej takiej faktury zażąda w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę, bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Należy zauważyć, że niezależnie od zarejestrowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej klient może wystąpić o wystawienie faktury VAT. Spełnienie żądania wystawienia faktury VAT nie zwalnia jednak sprzedawcy z obowiązku ewidencji sprzedaży na kasie fiskalnej. Jeżeli osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej zażąda wystawienia faktury dokumentującej dokonaną sprzedaż, paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę sprzedaż, podatnik pozostawia w swojej dokumentacji.

Jak wynika z powołanych przepisów, podatnik obowiązany jest wydrukować oraz wydać nabywcy, dokument potwierdzający dokonaną transakcje, w momencie sprzedaży. Dokumentem potwierdzającym sprzedaż może być paragon lub faktura. Zatem jeżeli nabywca jako dokument potwierdzający dokonanie transakcji otrzyma fakturę, sprzedawca nie ma obowiązku wydawania mu również paragonu. Wręcz przeciwnie, jak wskazuje przepis art. 106h ust. 1 i ust. 3 ustawy w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej za pomocą kasy rejestrującej, paragon dokumentujący tę sprzedaż zostaje u sprzedawcy.

A więc fakturę dokumentującą sprzedaż dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej można wystawić co do zasady, jedynie w dwóch przypadkach:

  1. w momencie sprzedaży, wtedy sprzedawca pozostawia w swoich dokumentach paragon z tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę sprzedaż,
  2. jeżeli wystąpi z tym żądaniem nabywca w określonym przepisami terminie, jednakże warunkiem wystawienia w takim przypadku faktury, jest zwrot paragonu, który powinien trafić do dokumentacji wystawcy.

W każdym z tych dwóch przypadków wystawienie faktury wiąże się albo z akceptacją otrzymania faktury przez nabywcę zamiast paragonu (przypadek 1) albo z żądaniem otrzymania faktury przez nabywcę w okresie późniejszym i zwrotem co do zasady takiego paragonu w okresie późniejszym (przypadek 2).


Jednakże w obydwu przypadkach, wystawienie faktury w rozumieniu przepisów ustawy, zamiast paragonu odbywa się przy czynnym udziale nabywcy.


Faktura wystawiona dla osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej powinna zawierać wszystkie elementy, o których mowa w art. 106e ustawy.


Z brzmienia powyższych przepisów wynika, że aby faktura w rozumieniu ustawy o VAT była podstawą do zapłaty podatku, to musi spełniać określone w ustawie przepisy.


Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług regulują jedynie kwestie, kiedy powinna zostać wystawiona faktura dotycząca czynności, o których mowa w art. 5 ustawy. Przepisy ustawy wskazują, kiedy fakturowanie opisane w przepisach jest obligatoryjne i służy do określenia podstawy opodatkowania, ale jednocześnie nie wprowadza zakazu fakturowania (dokumentowania) w przypadkach innych niż przewidziane wprost w ustawie. Przepisy ustawy nie zabraniają wystawiania dokumentów nazywanych fakturami w innych sytuacjach, które wynikają z potrzeb dokumentacyjnych podatnika.

W opisanej sytuacji Wnioskodawca wystawia opisany jako faktura dokument w jednym egzemplarzu, wyłącznie dla własnych celów technicznych i wewnętrznych. Opisany jako faktura dokument będzie już w ewidencji prowadzonej za pomocą kasy rejestrującej lub będzie dotyczył sprzedaży usług gwarancyjnych, gdzie kwota należna podatku wynosi 0. Nabywca nie będzie otrzymywał tego dokumentu. Z opisu wynika więc, że dokumenty wystawiane przez Wnioskodawcę nie spełniają wszystkich elementów, które zawierają przepisy dotyczące faktur w rozumieniu ustawy. Taki dokument nie może być traktowany jako faktura w rozumieniu ustawy o VAT i taki dokument nie będzie traktowany jako faktura w podatkowym rozumieniu tego słowa.


Ponieważ opisane dokumenty nie są w żaden sposób wprowadzane do obrotu gospodarczego, to nie będą uznane za faktury, które Wnioskodawca miał obowiązek wystawić na podstawie art. 106b ustawy.


Wnioskodawca może na własne cele sporządzać różnorodne dokumenty, jednakże nie wszystkie dokumenty wystawiane przez Stronę są traktowane jako faktury, o których mowa w art. 2 pkt 31 ustawy o VAT. W opisanej sytuacji, dokumenty sporządzane przez Wnioskodawcę i dokumentujące sprzedaż dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, oraz naprawy gwarancyjne, sporządzane przez Wnioskodawcę na potrzeby wewnętrzne Spółki, nie spowodują, że po stronie Spółki wystąpią zobowiązania do zapłaty podatku VAT.

Ponieważ wystawiane dokumenty nazywane przez Wnioskodawcę fakturami, w rzeczywistości nie spełniają kryteriów dotyczących faktur, i nie dotyczą czynności, które nie zostały wcześniej opodatkowane, to po stronie Spółki nie wystąpią żadne dodatkowe obowiązki w zakresie zapłaty VAT z tzw. „pustej faktury”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy dotyczące tego, czy na warunkach określonych w opisie stanu faktycznego Spółka może dokumentować za pomocą faktur, bez odrębnego żądania, całą sprzedaż, w tym dokonywaną na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, oraz naprawy gwarancyjne, oraz czy w związku z tym nie wystąpią po stronie Spółki żadne dodatkowe obowiązki w zakresie zapłaty VAT z tzw. „pustej faktury” - jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj