2015.01.07 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-839/15/BM
z 7 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 października 2015 r. (data wpływu 20 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 31 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążania dla nabycia i dostawy towarów o symbolu PKWiU 38.32.33.0 - „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążania dla nabycia i dostawy towarów o symbolu PKWiU 38.32.33.0 - „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 grudnia 2015 r. (data wpływu 31 grudnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 grudnia 2015 r. znak: IBPP1/4512-839/15/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest odsprzedaż surowców wtórnych.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy nie jest na chwilę obecną produkcja tworzyw sztucznych w formach podstawowych (PKWiU 20.16). Przedmiotem działalności Wnioskodawcy nie jest również produkcja tworzyw sztucznych w formach wtórnych.

Wnioskodawca zajmuje się handlem hurtowym (kupno/sprzedaż) towarem, który nabywa od kontrahentów w postaci przemiału, aglomeratu, granulatu, regranulatu otrzymanych z odpadów tworzyw sztucznych z dwu lub więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, a które to surowce wtórne tworzyw sztucznych zostały uzyskane w wyniku przetworzenia mechanicznego lub termicznego.

Przy czym Wnioskodawca jedynie pakuje (konfekjonuje) te towary. Wnioskodawca nie przetwarza, nie segreguje tych towarów.

W związku z powyższym działalność Wnioskodawcy mieści się w dziale: PKD 46 „Handel hurtowy, z wyłączeniem handlu pojazdami samochodowymi”.

Wnioskodawca, zgodnie z uzyskaną informacją statystyczną, klasyfikuje towary które kupuje i następnie odsprzedaje w następujących grupach PKWiU: PKWiU 38.32.33.0 – „Surowce wtórne tworzyw sztucznych”.

Ww. klasyfikacji Wnioskodawca dokonuje w oparciu o Interpretację Urzędu Statystycznego w Łodzi nr LDZ-OKN.4221.2406.2015.KW.1. W opisanej interpretacji Urzędu Statystycznego w Łodzi wskazano, że granulat, regranulat i aglomerat otrzymany z odpadów pojedynczego materiału termoplastycznego, przekształconego w formy podstawowe podlega klasyfikacji do PKWiU 20.16 – „Tworzywa sztuczne w formach podstawowych”. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie przetwarza i nie sprzedaje tworzyw sztucznych w formach podstawowych, więc ta klasyfikacja nie ma znaczenia dla ustaleń niniejszej sprawy. Wnioskodawca planuje wykonywać taką działalność w przyszłości (po uzyskaniu odpowiednich uprawnień i zezwoleń), jednakże zagadnienie to nie jest przedmiotem niniejszego zapytania.

W przypadku nabyć ww. towarów przez Wnioskodawcę, wniosek o wydanie interpretacji dotyczy sytuacji, kiedy nabycia będą następowały od podmiotów (dostawców), będących podatnikami o których mowa w przepisie art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, u których sprzedaż nie będzie zwolniona na podstawie przepisu art. 113 ust. 1 i 9 tej ustawy.

Zarówno w przypadku nabyć jak i dostaw dokonywanych przez Wnioskodawcę, transakcje nie będą korzystały ze zwolnienia o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarowi usług.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że sprzedaży towarów wymienionych we wniosku Wnioskodawca dokonuje na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w ramach dokonywania przez Wnioskodawcę dostawy towarów, sklasyfikowanych w ugrupowaniu PKWiU 38.32.33.0 - „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”, bez względu na jednostkową wartość transakcji, podmiotem zobowiązanym do stosownego rozliczenia podatku VAT należnego jest Wnioskodawca?
Czy w ramach dokonywania przez Wnioskodawcę nabycia towarów, sklasyfikowanych w ugrupowaniu PKWiU 38.32.33.0 - „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”, bez względu na jednostkową wartość transakcji, podmiotem zobowiązanym do stosownego rozliczenia podatku VAT należnego jest Wnioskodawca?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. pytanie nr 1:

W ramach dokonywania przez Wnioskodawcę dostawy towarów, sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.32.33.0 - „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”, podmiotem zobowiązanym do stosownego rozliczenia podatku należnego nie będzie Wnioskodawca, tylko nabywca tych towarów (tzw. odwrotne obciążenie).

Uzasadnienie stanowiska:

Z uwagi na przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w powiązaniu z przedstawionym stanem faktycznym należy stwierdzić, że dla towarów klasyfikowanych - jak wskazano we wniosku - pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 - „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”, podmiotem obowiązanym do stosownego rozliczenia podatku, w ramach tzw. odwróconego mechanizmu obciążenia VAT, jest nabywca tych towarów, o ile spełnione są pozostałe warunki wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ad. pytanie nr 2:

W ramach dokonywania przez Wnioskodawcę nabyć towarów, sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.32.33.0 - „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”, podmiotem zobowiązanym do stosownego rozliczenia podatku należnego będzie Wnioskodawca.

Uzasadnienie stanowiska:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki poruszanej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące dwóch stanów faktycznych w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pod pojęciem sprzedaży – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zatem dla prawidłowego określenia stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary lub usługi, ustawodawca odsyła do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.), którą dla celów podatku od towarów i usług stosuje się od dnia 1 stycznia 2011 r.

Według art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2015 r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, z zastrzeżeniem ust. 1c, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny,
dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 122.

W myśl przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT – zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z obowiązującymi od 1 lipca 2015 r. przepisami art. 17 ust. 1c ustawy o VAT, w przypadku dostaw towarów wymienionych w poz. 28a-28c załącznika nr 11 do ustawy przepis ust. 1 pkt 7 stosuje się, jeżeli łączna wartość tych towarów w ramach jednolitej gospodarczo transakcji obejmującej te towary, bez kwoty podatku, przekracza kwotę 20.000 zł.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

W poz. 40 załącznika nr 11 stanowiącym „Wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy”, zostały wymienione następujące towary o symbolu PKWiU 38.32.33.0 – „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się handlem hurtowym (kupno/sprzedaż) towarem, który nabywa od kontrahentów w postaci przemiału, aglomeratu, granulatu, regranulatu otrzymanych z odpadów tworzyw sztucznych z dwu lub więcej materiałów termoplastycznych zmieszanych razem, a które to surowce wtórne tworzyw sztucznych zostały uzyskane w wyniku przetworzenia mechanicznego lub termicznego.

Wnioskodawca jedynie pakuje (konfekjonuje) te towary. Wnioskodawca nie przetwarza, nie segreguje tych towarów.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, iż towary, które nabywa i sprzedaje Wnioskodawca sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 – „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych” zostały wymienione w poz. 40 załącznika nr 11 do ustawy o VAT, zawierającego katalog towarów, do których stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia.

Jednocześnie, jak wskazał Wnioskodawca - czynny podatnik VAT, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT - w przypadku nabyć ww. towarów przez Wnioskodawcę, wniosek o wydanie interpretacji dotyczy sytuacji, kiedy nabycia będą następowały od podmiotów (dostawców), będących podatnikami o których mowa w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, u których sprzedaż nie będzie zwolniona na podstawie przepisu art. 113 ust. 1 i 9 tej ustawy. Ponadto Wnioskodawca dokonuje sprzedaży towarów wymienionych we wniosku na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny.

Tym samym w analizowanym przypadku norma przewidziana w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT znajduje zastosowanie.

W związku z powyższym, skoro spełnione są łącznie warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 7 lit. a, b, i c ustawy o VAT, a sprzedawane przez Wnioskodawcę towary mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.32.33.0 „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”, to do ich dostawy przez Wnioskodawcę stosować należy mechanizm odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, gdyż produkty te zostały wymienione w poz. 40 załącznika nr 11 do ustawy o VAT.

Zatem podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu dostawy przez Wnioskodawcę towarów, o których mowa w przedstawionym stanie faktycznym skwalifikowanych pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 jest nabywca tych towarów. Tym samym sprzedaż przedmiotowych towarów przez Wnioskodawcę na rzecz innych podatników nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku rozliczenia podatku należnego z tytułu tej transakcji.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy, że w ramach dokonywania przez Wnioskodawcę dostawy towarów, sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.32.33.0 - „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”, podmiotem zobowiązanym do stosownego rozliczenia podatku należnego nie będzie Wnioskodawca, tylko nabywca tych towarów, należało uznać za prawidłowe.

Również w sytuacji gdy spełnione są łącznie warunki określone w art. 17 ust. 1 pkt 7 lit. a, b, i c ustawy o VAT, a nabywane przez Wnioskodawcę towary mieszczą się w grupowaniu PKWiU 38.32.33.0 „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”, to do ich nabycia stosować należy mechanizm odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, gdyż produkty te zostały wymienione w poz. 40 załącznika nr 11 do ustawy o VAT.

Tym samym nabycie przez Wnioskodawcę towarów, o których mowa w przedstawionym stanie faktycznym skwalifikowanych pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu tej transakcji.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy, że w ramach dokonywania przez Wnioskodawcę nabyć towarów, sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.32.33.0 - „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”, podmiotem zobowiązanym do stosownego rozliczenia podatku należnego będzie Wnioskodawca, należało uznać za prawidłowe.

Przy czym należy zauważyć, że w kwestii wskazanego powyżej rozliczenia podatku VAT z tytułu nabycia i dostawy towarów sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 wymienionych w poz. 40 załącznika nr 11 do ustawy o VAT bez znaczenia pozostaje jednostkowa wartość tych transakcji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodać należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym bądź zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę.

Jednocześnie wskazuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości klasyfikacji wyrobów w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował sprzedawane przez siebie wyroby do grupowania PKWiU 38.32.33.0. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego.

Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin