Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.5.2016.2.KLK
z 16 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w zw. z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lutego 2016 r. (data wpływu 2 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wyjazdem do Stanów Zjednoczonych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 18 lutego 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.5.2016.1.KLK, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 18 lutego 2016 r. (data doręczenia 22 lutego 2016 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek pismem z dnia 26 lutego 2016 r. (data wpływu 3 marca 2016 r.), nadanym dnia 29 lutego 2016 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni od października 2015 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą obejmującą szkolenia językowe z języka angielskiego oraz usługi tłumaczeniowe z języka polskiego na język angielski i odwrotnie. W ramach szkoleń językowych specjalizuje się i zyskała pewną renomę w prowadzeniu zajęć na poziomie zaawansowanym. Wnioskodawczyni prowadzi zajęcia konwersatoryjne na wysokim i najwyższym poziomie zaawansowania językowego (C1/C2 zgodnie z klasyfikacją przyjętą dla nauczania języków w Unii Europejskiej) dla słuchaczy indywidualnych i grup, głównie w firmach. Wnioskodawczyni niezmiennie dokształca się i utrzymuje wysoki poziom własnej czynnej znajomości języka, w czym niezwykle istotne jest praktyczne jego stosowanie, tzn. możliwość używania go w sytuacjach autentycznych. Dokłada wszelkich starań, by jak najwięcej czytać i słuchać materiałów autentycznych w języku angielskim (książki, prasa, media anglojęzyczne, itp.). Nie jest to jednak wystarczające, by utrzymać pożądany poziom języka mówionego, tj. jego płynność, akcent, intonację, znajomość języka potocznego i jego niuansów, które to cechy od zawsze były Jej szczególnym przedmiotem starania i renomy zawodowej i wyróżniały Jej ofertę na tle innych lektorów języka angielskiego. Od czasu 5-letnich studiów na filologii angielskiej Wnioskodawczyni specjalizuje się konsekwentnie w amerykańskiej odmianie języka angielskiego. Obecnie ma w planach kilkutygodniową podróż do Stanów Zjednoczonych w celu odświeżenia i ugruntowania swoich umiejętności praktycznych (głównie konwersacyjnych), aby móc dalej zapewniać pożądaną przez Nią i Jej słuchaczy jakość świadczonych usług i utrzymać konkurencyjność oferty. Trzytygodniowy wyjazd, podczas którego Wnioskodawczyni ma zaplanowane liczne spotkania, wpłynie również na jakość i poziom Jej usług tłumaczeniowych, szczególnie w tłumaczeniach ustnych (konsekutywnych i symultanicznych), które również zdarza Jej się świadczyć. Z punktu widzenia Wnioskodawczyni jest on niezbędny, aby podtrzymać jakość Jej oferty.

W piśmie z dnia 26 lutego 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano, że:

1. wydatki związane z wyjazdem to opłata za przelot (bilety lotnicze) i koszty noclegów,
2. dla potrzeb dokumentacji podatkowej Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów,
3. działalność Wnioskodawczyni sklasyfikowana jest jako:
   • 74.30.Z - działalność związana z tłumaczeniami,
   • 85.59.A - nauka języków obcych,
4. dochód z działalności opodatkowany jest na zasadach ogólnych wg skali podatkowej,
5. wyjazd będzie miał charakter podróży służbowej osoby prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą,
6. podczas wyjazdu Wnioskodawczyni, dzięki odświeżeniu i ugruntowaniu swoich umiejętności praktycznych (głównie konwersacyjnych), będzie mogła dalej zapewniać pożądaną przez Nią i Jej słuchaczy jakość świadczonych usług i utrzymać oraz zwiększyć konkurencyjność swojej oferty, jako nauczyciela języka angielskiego prowadzącego zajęcia konwersatoryjne na zaawansowanym poziomie nauki języka angielskiego. Będzie to miało znaczący wpływ na możliwość pozyskania nowych odbiorców usług dla firmy Wnioskodawczyni,
7. podczas wyjazdu Wnioskodawczyni uzyska dodatkowe umiejętności zwłaszcza konwersacyjne, które ułatwią Jej pracę lektora języka angielskiego oraz tłumacza, szczególnie konsekutywnego,
8. cel wyjazdu to nie konkretne zaplanowane spotkania z przyszłymi odbiorcami usług, ale kontakt z „żywym językiem”, który wpłynie na jakość świadczonych usług przez Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni specjalizuje się konsekwentnie w amerykańskiej odmianie języka angielskiego. Dokłada wszelkich starań, by jak najwięcej czytać i słuchać materiałów autentycznych w języku angielskim (książki, prasa, media anglojęzyczne, itp.). Według Wnioskodawczyni nie jest to wystarczające, by utrzymać pożądany poziom języka mówionego, tj.: jego płynność, akcent, intonację, znajomość języka potocznego i jego niuansów, które to cechy od zawsze były szczególnym przedmiotem starania i renomy zawodowej i wyróżniały ofertę Wnioskodawczyni, na tle innych lektorów języka angielskiego. W czasie kilkutygodniowego wyjazdu, Wnioskodawczyni poza gromadzeniem materiałów do pracy dydaktycznej, będzie mogła ugruntować i rozwinąć praktyczne umiejętności konwersacyjne.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy koszty związane z planowanym wyjazdem Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalność gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku z dnia 29 lutego 2016 r., zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Od 2007 r. za koszt uznaje się więc wydatki poniesione nie tylko w celu osiągnięcia przychodu ale również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów jakim jest m.in. działalność gospodarcza.

Wnioskodawczyni uważa, że w związku z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą polegająca na nauce języka angielskiego, prowadzeniu praktycznych zajęć konwersatoryjnych na wysokim poziomie zaawansowania językowego oraz usługach tłumaczeniowych, podniesienie praktycznej znajomości języka i biegłości językowej wpłynie na konkurencyjność oferty Jej firmy, przez co zwiększy wysokość osiąganych przychodów z działalności gospodarczej w przyszłości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Dla stwierdzenia, czy wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, istotne jest ustalenie:

• czy takie wydatki związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  

• czy takie wydatki służą podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia podatnika, a więc co do zasady mają charakter osobisty.
  
  

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie zagranicznego wyjazdu, nie zostały ujęte w katalogu wydatków nieuznawanych za koszt uzyskania przychodów, zawartym w treści art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Konieczne jest również wykazanie związku przyczynowego między poniesionymi wydatkami, a celem jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodu.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz, aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Musi to być zatem taki wydatek, którego związek z prowadzoną działalnością nie budzi wątpliwości, a obowiązek wykazania tego związku należy do podatnika. Kwalifikacja wydatków do kosztów uzyskania przychodów, ze względu na kryterium celowości, leży bowiem w gestii podatnika. Należy jednak mieć na uwadze, że prawidłowość dokonanej kwalifikacji podlega ocenie organów podatkowych.

Wydatki na dokształcanie na wyjazdach zagranicznych nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w przypadku stwierdzenia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Zatem, za uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów ze źródła jakim jest działalność gospodarcza, uznać należy takie wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej, które jednakże nie służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością, a więc co do zasady mają charakter osobisty.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni od października 2015 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą obejmującą szkolenia językowe z języka angielskiego oraz usługi tłumaczeniowe z języka polskiego na język angielski i odwrotnie. W ramach szkoleń językowych Wnioskodawczyni specjalizuje się i zyskała pewną renomę w prowadzeniu zajęć na poziomie zaawansowanym (prowadzi zajęcia konwersatoryjne na wysokim i najwyższym poziomie zaawansowania językowego). Wnioskodawczyni ma w planach kilkutygodniową podróż do Stanów Zjednoczonych, w celu odświeżenia i ugruntowania umiejętności praktycznych (głownie konwersacyjnych). Wnioskodawczyni specjalizuje się w amerykańskiej odmianie języka angielskiego. Podczas wyjazdu Wnioskodawczyni poza zbieraniem materiałów do pracy dydaktycznej, będzie miała kontakt z „żywym językiem”, który wpłynie na jakość świadczonych przez Nią usług. Wydatki związane z ww. wyjazdem do Stanów Zjednoczonych, Wnioskodawczyni chciałaby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jako wydatki niezbędne do podtrzymania jakości Jej oferty.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że w ocenie tutejszego Organu, w przedstawionej sytuacji, wydatki poniesione w związku z wyjazdem do Stanów Zjednoczonych nie spełniają kryterium celowości, wynikającego z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wprawdzie we wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że zdobyte podczas wyjazdu kwalifikacje zawodowe będą niezbędne do podtrzymania jakości oferowanych usług przez Wnioskodawczynię, poprzez kontakt z „żywym językiem”, oraz, że podczas wyjazdu będzie gromadziła materiały potrzebne do pracy dydaktycznej. Wnioskodawczyni wskazała również, że wyjazd będzie miał charakter podróży służbowej osoby prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, jednak podróży służbowej musi towarzyszyć realny, możliwy do osiągnięcia zamiar uzyskania przychodu. Uznać należy, że „służbowość podróży” oznacza związanie danego wyjazdu z wykonywaniem pracy, rozumianej w przypadku przedsiębiorcy jako celowa działalność człowieka zmierzająca do wytwarzania określonych dóbr. Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wydatki poniesione na wyjazd Wnioskodawczyni do Stanów Zjednoczonych, chociaż związane z prowadzoną działalnością – nie mają na celu osiągania przychodów. Nie sposób również stwierdzić, że przedmiotowe wydatki w jakikolwiek sposób warunkują zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Wobec powyższego, wskazane we wniosku wydatki należy ocenić, jako poniesione w celu podniesienia ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia, a więc mające charakter osobisty.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię, w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych należy ocenić, jako wydatki mające charakter osobisty, niespełniające kryterium celowości, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie mogą one zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia

tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.