Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-1673/15-2/PP
z 10 marca 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2015 r. (data wpływu 15 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonywania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą od 2011 roku. Wraz z ojcem, prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą od roku 1989, w grudniu 2014 r. podpisał umowę spółki cywilnej. W czerwcu 2015 r. każdy ze wspólników wniósł aportem do tej spółki cywilnej majątek przedsiębiorstwa prowadzonego dotąd w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego, czy może on - jako mały podatnik - dokonywać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabywanych w ramach spółki cywilnej.

Zarówno Wnioskodawca, jak i drugi wspólnik, spełniają określone w przepisie art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przesłanki do uznania ich za małych podatników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca może skorzystać z jednorazowej amortyzacji, o której mowa w przepisie art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako mały podatnik?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo - jako mały podatnik - dokonywać od nabytych w ramach spółki cywilnej środków trwałych jednorazowych odpisów amortyzacyjnych, przewidzianych w przepisie art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym.

Zgodnie z przepisem art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą nieprzerwanie od 2011 roku. Podpisanie w grudniu 2014 roku umowy spółki cywilnej stanowiło jedynie rozszerzenie tej działalności, a nie jej rozpoczęcie. Należy podkreślić, iż w przypadku spółki cywilnej przedsiębiorcą jest jej wspólnik - to wspólnicy spółki cywilnej prowadzą działalność gospodarczą, nie spółka cywilna. W sytuacji, gdy osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą rozszerza jej zakres poprzez utworzenie z innym przedsiębiorcą (przedsiębiorcami) spółki cywilnej, nie rozpoczyna nowej działalności, a jedynie zmienia swój wpis w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) poprzez dopisanie wzmianki o uczestnictwie w spółce cywilnej. Ujawniona w CEIDG data rozpoczęcia działalności gospodarczej nie ulega w tej sytuacji zmianie. Tym samym Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej.

Małym podatnikiem, zgodnie z przepisem art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Zarówno Wnioskodawca, jak i jego wspólnik, spełniają powyższe przesłanki, a zatem - jako mali podatnicy - mają prawo skorzystać z przewidzianych w przepisie art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym jednorazowych odpisów amortyzacyjnych. Zgodnie z przepisem art. 22k ust. 13 ww. ustawy, łączna wartość odpisów przypadających na wspólników tej spółki nie może przekroczyć równowartości kwoty 50.000 euro.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

W myśl art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis art. 22k ust. 7 ww. ustawy nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niebędącej osobą prawną lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa.

Zatem z możliwości jednorazowej amortyzacji mogą skorzystać:

  • mali podatnicy lub
  • podatnicy, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej.

Określenie „mały podatnik” jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ww. ustawy. Oznacza ono podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

Jednakże dla skorzystania z jednorazowej amortyzacji na podstawie ww. przepisów istotne jest kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a – 22o.

Z tych też względów dla celów jednorazowej amortyzacji podatkowej, przy ocenie spełnienia kryteriów pojęcia „małego podatnika” w przypadku:

  • osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą do limitu 1 200 000 euro należy uwzględniać przychody wyłącznie z tej działalności, bez względu na uzyskiwanie przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną,
  • gdy działalność gospodarcza wykonywana jest w formie spółki niebędącej osobą prawną do limitu 1 200 000 euro należy uwzględniać przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w tej spółce.

Skoro zarówno przychody jak i koszty podatkowe ewidencjonowane są przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą, to w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej osobą prawną, dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych należy wiązać ze spółką, a nie ze wspólnikami tej spółki. W konsekwencji, jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych, może dokonać podmiot prowadzący działalność gospodarczą, tj. odrębnie spółka i odrębnie wspólnik prowadzący indywidualnie działalność gospodarczą.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca od 2011 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. W grudniu 2014 r. podpisał umowę spółki cywilnej z ojcem, również prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą. W czerwcu 2015 r. każdy ze wspólników wniósł aportem do tej spółki cywilnej majątek przedsiębiorstwa prowadzonego dotąd w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej.

Z opisu tego wynika zatem, że Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej.

Mając zatem na względzie powołane powyżej przepisy prawa oraz treść wniosku, stwierdzić należy, że przedmiotowa spółka w roku podatkowym, w którym rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej, wypełniła przesłanki określone w art. 22k ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykluczające możliwość skorzystania z tzw. jednorazowej amortyzacji, ponieważ Wnioskodawca od 2011 roku aż do momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej w formie przedmiotowej spółki cywilnej prowadził samodzielnie pozarolniczą działalność gospodarczą.

Co więcej, należy zauważyć, że w kolejnym roku podatkowym przedmiotowa spółka cywilna nie będzie już podmiotem rozpoczynającym prowadzenie działalności gospodarczej, co oznacza, że jeżeli będzie ona spełniać przesłanki definiujące małego podatnika, zawarte w ww. art. 5a pkt 20, to wówczas Wnioskodawca, jako wspólnik tej spółki, będzie mógł korzystać z tzw. jednorazowej amortyzacji, na zasadach określonych w ww. art. 22k ust. 7.

Należy przy tym zastrzec, że definicję „małego podatnika” w przypadku wskazanym we wniosku, musi spełniać spółka cywilna. Dlatego też nie można podzielić poglądu Wnioskodawcy, zgodnie z którym z uwagi na to, że Wnioskodawca i jego wspólnik spełniają definicję małego podatnika, możliwe jest skorzystanie z jednorazowej amortyzacji.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj