Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/4511-700/15/MK
z 26 lutego 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2015 r. (data wpływu 21 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 21 grudnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania.


We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.


Od 2004 r. Wnioskodawczyni prowadzi indywidualne gospodarstwo rolne o powierzchni 15 ha. W skład gospodarstwa położonego w W gmina X województwo X wchodzą: grunty orne, łąki, pastwiska, lasy oraz zabudowania z domem mieszkalnym, dwoma garażami, stodołą i oborą. Jako rolnik Wnioskodawczyni opłaca podatek rolny i leśny do Urzędu Gminy X na podstawie wyliczonego zobowiązana podatkowego. Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność rolniczą i jest zarejestrowana jako producent rolny w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w K.

W zakres działalności rolniczej Wnioskodawczyni wchodzi produkcja roślinna w tym: trawy na gruntach ornych, łąkach i pastwiskach, zboże i warzywa na gruntach ornych oraz drzewa liściaste i iglaste na gruntach leśnych.

W 2014 r. bobry wycięły i zniszczyły większość drzew z lasu Wnioskodawczyni, położonego na działce o nr 60/1. Z tego powodu Wnioskodawczyni złożyła wniosek do Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w K o oszacowanie szkód wyrządzonych przez bobry i wypłacenie odszkodowania za szkody spowodowane w drzewostanie gospodarstwa rolnego dotyczącego obszaru leśnego. Na podstawie dokonanych oględzin w terenie i oszacowania wartości szkody sporządzono protokół z oględzin. Do protokołu dołączona jest kalkulacja szkody ze wskazaniem podstaw jej szacowania - zarządzenie Nr 22 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 20 lutego 2001 r., w sprawie wprowadzenia do stosowania tablic służących do określania pierścienicy i miąższości drzewa na podstawie średnicy pniaka.

Na podstawie dokonanych oględzin w terenie i oszacowania szkody biorąc pod uwagę rodzaj i miąższość drzewa, średnicę pnia oraz cenę za 1 m3 drewna przyjętą z obowiązującego cennika wg Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w K wyliczono, że rekompensata za poniesione szkody wyrządzone przez bobry w drzewostanie Wnioskodawczyni wynosi 12 zł.

Odszkodowanie to zostało wypłacone z dużym opóźnieniem w październiku 2014 r.

Wypłacone odszkodowanie w kwocie 12 zł w żadnej mierze nie uwzględnia utraconych korzyści spowodowanych przez zniszczone i ścięte drzewo przez bobry.

Przedstawiona w protokołach szacowana kalkulacja oparta na publikacjach naukowych oraz danych statystycznych zawartych w komunikatach Prezesa GUS uwzględnia jedynie średnią cenę drewna opałowego (brutto), która dla brzozy i olchy za 1 m3 wynosi 1 zł, a dla osiki 1 zł za 1 m3 drewna opałowego. Zauważyć należy, że przyjęta wycena za szkody wyrządzone przez bobry w drzewostanie dotyczy jedynie drzewa opałowego, które jest najniżej wycenionym pozyskanym surowcem drzewnym. Zgodnie bowiem z dołączonym protokołem oszacowania szkody nr 2/2014 wynika, że wycięte i zniszczone przez bobry drzewo było w znacznej większości drzewem wielowymiarowym, o czym świadczy średnica pnia drzew powyżej 14 cm oraz średniowymiarowym o średnicy minimum 5 cm.

Na podstawie oszacowanego drzewa zawartego w protokole oględzin i przyjętej w Polsce klasyfikacji, drzewo to Wnioskodawczyni mogła sprzedać jako wielo - i średniowymiarowe, osiągając dochód 30 zł. Ścięte i zniszczone drzewo przez bobry uniemożliwiły Wnioskodawczyni sprzedaż i wykorzystanie na własne potrzeby budowlane, tym samym uniemożliwiły osiągniecie spodziewanego dochodu. Wypłacone odszkodowanie zrekompensowało jedynie w 1/3 stratę przychodu w drzewie opałowym.

Na wymienioną spodziewaną kwotę dochodu za drzewo (gdyby bobry nie wycięły i zniszczyły lasu) 30 zł składa się cena drzewa wielowymiarowego (przyjmując najniższą klasę) dla brzozy i osiki drewna tartacznego WD klasy grubości 1 oraz olchy WD klasy grubości 2. Przyjmując, że ceny detaliczne drewna w 2014 i 2015 r. są na zbliżonym poziomie, wyceny drewna Wnioskodawczyni dokonała na podstawie załącznika nr 1 i nr 2 do decyzji 4/12015.

Zgodnie z protokołem szacowania szkód spowodowanych przez bobry 4 szt. brzozy należy zaliczyć do drzewa wielowymiarowego o średnicy powyżej 24 cm. Zgodnie z przyjętą tabelą cen detalicznych brzozy jako drzewa tartacznego WD 1 m3 x 2 zł = 2 zł. Drzewo olchy w 90 % oszacowanej szkody stanowi drzewo wielowymiarowe, który w przeliczniku procentowym stanowi 8 m3 x 3 zł = 24 zł. 10 % drzew olchy stanowiło drzewo średniowymiarowe opałowe.

Dochód jaki Wnioskodawczyni mogłaby osiągnąć sprzedając sklasyfikowane drzewo gdyby nie zniszczyły go bobry wyniósłby: 30 zł. Uwzględniając wypłaconą rekompensatę za straty w drzewie opałowym, Wnioskodawczyni nie uzyskała rekompensaty za straty i utracony dochód w kwocie 18 zł (30 – 12 zł).

Wyciętych i zniszczonych przez bobry drzew Wnioskodawczyni nie mogła sprzedać na tarcicę ani też wykorzystać dla własnych potrzeb na materiał budulcowy do remontu i przebudowy obory na deski, pale, listwy, jak też do grodzenia i na opał. Te wszystkie materiały do budowy i na opał Wnioskodawczyni zmuszona była zakupić co znacznie zwiększyło koszty i poniesione przez Wnioskodawczynię straty.

Kwota wypłaconego odszkodowania przez Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska przyjęta jako średnia cena za drzewo opałowe w żadnej mierze nie uwzględnia poniesionych przez Wnioskodawczynię strat za szkody wyrządzone w uprawach leśnych. Według wyceny za zniszczone 0,6 ha lasu Wnioskodawczyni powinna otrzymać dodatkową rekompensatę za wyrządzone szkody w postaci 80 zł na wykonanie odnowień i zalesień, zabiegów agrotechnicznych, przygotowanie gleby, zakup sadzonek, pielęgnację gleby i czyszczenie.

Z powodu wyciętych przez bobry drzew na gruncie leśnym, zmniejszył się przychód, Wnioskodawczyni poniosła straty z powodu zmniejszenia ilości plonów i dochodu ze zbóż, które to drzewa (las) ochraniały przed wiatrem, erozją przed bakteriami i szkodnikami zboża uprawianego na gruncie bezpośrednio otoczonym przez las.

Reasumując wypłacona kwota odszkodowania za straty wyrządzone przez bobry w drzewostanie Wnioskodawczyni zrekompensowała jedynie w przybliżeniu 1/3 przychodów ze sprzedaży drewna opałowego nie rekompensując pozostałych strat. Brak spodziewanego dochodu z uprawy drewna spowodował, że Wnioskodawczyni nie mogła pozwolić sobie na zakup w wystarczającej ilości paliwa, materiału siewnego, budowlanego, opału i sadzonek w swoim gospodarstwie rolnym. Wypłacona kwota 12 zł odszkodowania za szkody wyrządzone przez bobry nie dotyczy w żadnej mierze utraconych korzyści, jakich Wnioskodawczyni mogłaby się spodziewać, gdyby szkody nie wyrządzono.

Stąd też Wnioskodawczyni była bardzo zdziwiona i zaskoczona gdy otrzymała listownie wystawioną deklaracją PIT-8C przez Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska w K w celu rozliczenia się w Urzędzie Skarbowym z podatku dochodowego od wypłaconego odszkodowania za szkody wyrządzone przez bobry z przychodu podlegającego opodatkowaniu.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy wypłacone dla rolnika indywidualnego odszkodowanie za szkody wyrządzone przez bobry w drzewostanie stanowi przychód podlegający opodatkowaniu w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym należy wystawić PIT-8C w celu rozliczenia podatku w urzędzie skarbowym?


Zdaniem Wnioskodawczyni, w świetle obowiązującego stanu prawnego i przedstawionego stanu faktycznego wypłacone odszkodowanie za szkody wyrządzone w drzewostanie w gospodarstwie rolnym nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu w myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 2 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z tym wystawiona i przesłana przez Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska w K deklaracja PIT-8C jest nieuzasadniona i nie obliguje Wnioskodawczyni do rozliczenia się z podatku od odszkodowania.

Zgodnie przepisami Wnioskodawczyni spełnia wymogi rolnika indywidualnego, gdyż jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 12 ha oraz dzierżawcą 15 ha nieruchomości rolnych. Prowadzi ona osobiście dane gospodarstwo, podejmuje wszelkie decyzje dotyczące prowadzenia działalności rolniczej w tym gospodarstwie, posiada wymagane w ustawie kwalifikacje rolnicze i mieszka w gminie, na obszarze której położona jest nieruchomość rolna wchodząca w skład tego gospodarstwa.

Jako rolnik Wnioskodawczyni prowadzi działalność rolniczą w myśl art. 2 ust. 2 w rozumieniu ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012r., poz. 361, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Działalność rolnicza - zgodnie z zapisem art. 2 pkt 15 ustawy - obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarnianą i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność rolnicza polega na produkcji rolnej w postaci, traw, zbóż, warzyw i drzew na gruncie leśnym.

Art. 2 pkt 15 ustawy stanowi, że przez „działalność rolniczą-rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również sprzedaż produktów gospodarki leśnej....”. Definicja wprost określa rodzaje działalności rolniczej do której w integralnej części należy zaliczyć sprzedaż gospodarki leśnej czyli drzewostanu. Zatem do przychodów z działalności rolniczej zaliczyć należy wszystkie świadczenia, które mają na celu pokrycie strat w prowadzonych uprawach (cyt. interpretacja wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 stycznia 2015 r. IPTPB1/415-581/14-5/MR).

Prowadzona działalność rolnicza obejmuje nie tylko łąki, pastwiska, grunty orne ale również grunty leśne, które integralnie przynależą do indywidualnego gospodarstwa rolnego i prowadzonej działalności rolniczej w danym gospodarstwie. Z działalnością rolniczą nierozerwalnie wiąże się pojęcie gospodarstwa rolnego, które precyzuje Kodeks Cywilny art. 55(3) k.c. „za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego”. Wszystkie zatem grunty włącznie z lasem wchodzą w gospodarstwo rolne i podlegają działalności rolniczej.

Potwierdza to również opłacany podatek rolny i leśny do Urzędu Gminy.

Należy przywołać i posłużyć się definicją prof. J. J. Karpińskiego „Las to określona roślinność z przeważającym udziałem form drzewiastych. W sensie prawnym (zgodnie z ustawą o lasach z 1991 roku) lasem jest grunt o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) - drzewami i krzewami oraz runem leśnym - lub przejściowo jej pozbawiony - przeznaczony do produkcji leśnej lub stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego albo wpisany do rejestru zabytków (art. 3 p. 1 ustawy o lasach). Zatem stosownie do art. 2 ust. 2 w rozumieniu ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 12 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, uprawy leśne - drzewa w całości wyczerpują znamiona produkcji rolniczej w myśl cytowanych ustaw.

Wypłacone odszkodowane przez Regionalną Dyrekcję Ochrony środowiska za szkody wyrządzone przez bobry w drzewostanie zgodnie z art. 126 ust. 2 z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody. (Dz. U. z 2013 r., poz. 627, z późn. zm.) nie uwzględnia utraconych korzyści w sytuacji gdyby szkody nie wyrządzono w uprawach drzewostanu a jedynie rekompensatę wycenionych strat jako uszczerbku na majątku.

Dlatego też Wnioskodawczyni zgadza się z interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 14 stycznia 2015 r. oraz odpowiedzią Ministra Finansów na interpelację nr 32253 posła Jana Burego oraz interpelację nr 32 547/2015 posła Dariusza Piontkowskiego „w sprawie opodatkowania odszkodowań za szkody wyrządzone przez gatunki zwierząt chronionych - bobry, wypłacanych rolnikom indywidualnym oraz innym osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej”, „że w przypadku rolników indywidualnych szkody wyrządzone przez gatunki zwierząt chronionych skutkują zmniejszeniem przychodów z działalności rolniczej. W takiej sytuacji otrzymane odszkodowania uznać należy za przychód uzyskany z działalności rolniczej, niepodlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dlatego też nie należy ww. osobom wystawiać i przesyłać deklaracji PIT- 8C”.

Z tych też względów wypłacone odszkodowanie za szkody wyrządzone w drzewostanie w gospodarstwie rolnym nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu i w związku z tym wystawiona i przesłana przez Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska w K deklaracja PIT-8C jest bezpodstawna i nie skutkuje rozliczeniem się z Urzędem Skarbowym w celu zwrotu podatku dochodowego.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyjątek od ogólnej zasady powszechności opodatkowania zawarto m.in. w art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej oraz do przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu przepisów ustawy o lasach.

Nadmienić należy, że ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym (art. 2 ust. 4 ustawy).

Definicję gospodarstwa rolnego zawiera art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U z 2013 r., poz. 1381, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów (użytków rolnych) o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Definicję działalności rolniczej dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych, zawiera art. 2 ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z treścią tego przepisu działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:


  1. miesiąc - w przypadku roślin,
  2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
  3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
  4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt


  • licząc od dnia nabycia.


Ustawodawca precyzyjnie określił, co dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy rozumieć przez działalność rolniczą. Wyliczenie dokonane w art. 2 ust. 2 ustawy ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzącym z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Definicja ta określa więc w ujęciu rzeczowym rodzaje działalności zaliczane do działalności rolniczej. Dla oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego znaczenie ma definicja działalności rolniczej wskazana w przywołanym przepisie.

Definicję zaś lasu i gospodarki leśnej określa art. 3 i art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2014 r., poz. 1153, z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 cytowanej ustawy lasem w rozumieniu ustawy jest grunt:


  1. o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) - drzewami i krzewami oraz runem leśnym - lub przejściowo jej pozbawiony:

    1. przeznaczony do produkcji leśnej lub
    2. stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego albo
    3. wpisany do rejestru zabytków;


  2. związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne.


Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy przez gospodarkę leśną rozumieć należy działalność leśną w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania – z wyjątkiem skupu - drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu.

Szczegółowe określenie, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego wymaga odniesienia się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. Nr 38, poz. 454 z późn. zm.) oraz Załącznika Nr 6 do tego rozporządzenia.

Zgodnie z § 67 ww. rozporządzenia użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:


  1. grunty rolne,
  2. grunty leśne,
  3. grunty zabudowane i zurbanizowane,
  4. użytki ekologiczne, oznaczone symbolem złożonym z litery „E” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R,
  5. (uchylony),
  6. grunty pod wodami,
  7. tereny różne oznaczone symbolem –Tr.


Stosownie natomiast do treści § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia – grunty rolne dzielą się na:


  1. użytki rolne, do których zalicza się:

    1. grunty orne, oznaczone symbolem – R,
    2. sady, oznaczone symbolem – S,
    3. łąki trwałe, oznaczone symbolem – Ł,
    4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem – Ps,
    5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem – Br,
    6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem – Wsr,
    7. grunty pod rowami, oznaczone symbolem – W,
    8. grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem – Lzr,

  2. nieużytki, oznaczone symbolem – N.


Z kolei w myśl § 68 ust. 2 ww. rozporządzenia grunty leśne dzielą się na:


  1. lasy, oznaczone symbolem – Ls,
  2. grunty zadrzewione i zakrzewione, oznaczone symbolem – Lz.


W tym miejscu należy więc wyjaśnić, że grunty leśne nie wchodzą w skład gospodarstwa rolnego.

Przywołane przepisy rozróżniają działalność rolniczą od gospodarki leśnej. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi zarówno działalność rolniczą w gospodarstwie rolnym jak również gospodarkę leśną na terenie lasu. Otrzymane od Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w X odszkodowanie miało na celu zrekompensowanie poniesionych nakładów na pielęgnację, ochronę, utrzymanie i zagospodarowanie upraw leśnych a więc związane było bezpośrednio z gospodarką leśną i prowadzeniem lasu.

Na podstawie art. 126 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2013 r., poz. 627, z późn. zm.), Skarb Państwa odpowiada za szkody wyrządzone przez bobry w gospodarstwie rolnym, leśnym lub rybackim. Odpowiedzialność, o której mowa w ust. 1, nie obejmuje utraconych korzyści (art. 126 ust. 2 ww. ustawy). Z art. 126 ust. 3 ustawy o ochronie przyrody wynika, że oględzin i szacowania szkód, o których mowa w ust. 1, a także ustalania wysokości odszkodowania i jego wypłaty, dokonuje regionalny dyrektor ochrony środowiska, a na obszarze parku narodowego dyrektor tego parku.

W przypadku gospodarstw leśnych wypłacane odszkodowania stanowią przychód z działalności leśnej i w związku z tym na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 nie podlegają przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu przepisów ustawy o lasach. Przychody z gospodarki leśnej podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w ustawie z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 465, z późn. zm.).

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego jak również powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że szkody wyrządzone przez gatunki zwierząt chronionych skutkują zmniejszeniem przychodów z gospodarki leśnej. W takiej sytuacji otrzymane odszkodowanie uznać należy za przychód uzyskany z gospodarki leśnej, niepodlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy. W związku z powyższym Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do rozliczenia się z tego tytułu w zakresie podatku dochodowego na podstawie otrzymanej deklaracji PIT-8C.


Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj