Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4513-16/16-2/MC
z 31 marca 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2016 r. (data wpływu 15 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku prowadzenia księgi kontroli alkoholu etylowego i jego skażania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 15 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku prowadzenia księgi kontroli alkoholu etylowego i jego skażania.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


E. Sp. z o.o. (dalej: Spółka) prowadzi skład podatkowy, w którym zajmuje się obrotem i skażaniem alkoholu etylowego. Spółka zakupuje alkohol etylowy i albo odsprzedaje go dalszym nabywcom, albo dokonuje jego skażenia i dopiero sprzedaje.

Do 31 grudnia 2015 roku, zgodnie z rozporządzeniem MF z dnia 7 maja 2010 r. w sprawie kontroli niektórych wyrobów akcyzowych Spółka prowadziła księgę kontroli obrotu alkoholem etylowym i jego skażenia według wzoru nr 2 do ww. rozporządzenia.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy Spółka, w świetle przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2016 roku jest zobowiązana do prowadzenia księgi kontroli?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Zgodnie z art. 138d ustawy akcyzowej podmioty prowadzące skład podatkowy są zobowiązane do prowadzenia księgi kontroli nad produkcją alkoholu etylowego, obrotem nim i jego zużyciem.

Jednakże zgodnie z zapisami rozporządzenia MF z dnia 28 grudnia 2015 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy, par. 10, księgami kontroli, o których mowa w art. 138d ustawy akcyzowej są:

  • księga kontroli przerobu alkoholu etylowego określonego w poz. 17 załącznika nr 2 do ustawy, zwanych w niniejszym rozdziale „alkoholem etylowym”, na ocet;
  • księga kontroli rektyfikacji i odwadniania alkoholu etylowego;
  • księga kontroli produkcji i rozlewu napojów spirytusowych określonych w poz. 18 załącznika nr 2 do ustawy, zwanych w niniejszym rozdziale „napojami spirytusowymi”;
  • księga kontroli produkcji i rozchodu alkoholu etylowego prowadzona przez podmiot, który wytwarza alkohol etylowy, w procesie destylacji odfermentowanych zacierów lub brzeczki, sporządzonych z surowców skrobiowo-cukrowych, zwanych dalej „gorzelnią”.


Mając powyższe na uwadze, rozporządzenie nie przewiduje konieczności prowadzenia księgi kontroli obrotu alkoholem etylowym i jego skażenia. Dlatego też Spółka przy prowadzeniu swojej działalności polegającej na obrocie alkoholem etylowym i jego skażaniem, od dnia 1 stycznia 2016 roku nie musi prowadzić księgi kontroli.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752 z późn. zm.), zwaną dalej ustawą, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej akcyzą, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.


Stosowanie do art. 138d ust. 1 ustawy do prowadzenia ksiąg kontroli nad produkcją alkoholu etylowego, obrotem nim i jego zużyciem obowiązani są:

  1. podmiot prowadzący skład podatkowy;
  2. podmiot produkujący alkohol etylowy poza składem podatkowym na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 4-5;
  3. podmiot zużywający.

W myśl art. 138d ust. 2 ustawy księgi kontroli, o których mowa w ust. 1, powinny umożliwiać w szczególności:

  1. ustalenie ilości alkoholu etylowego wytworzonego, przetworzonego, przerobionego na ocet, znajdującego się w magazynie, oczyszczonego, skażonego, rektyfikowanego, odwodnionego, rozlanego w opakowania jednostkowe oraz zniszczonego;
  2. określenie kwot akcyzy;
  3. ustalenie miejsca i daty wytworzenia alkoholu etylowego, jego przetworzenia, przerobienia na ocet, dokonania obrotu nim w magazynie, jego oczyszczenia, skażenia, rektyfikacji, odwodnienia, rozlania go w opakowania jednostkowe oraz zniszczenia.

Zgodnie z delegacją ustawową wynikającą z art. 138s ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 grudnia 2015 r. w sprawie ewidencji i innych dokumentacji dotyczących wyrobów akcyzowych i znaków akcyzy (Dz.U. z 2015 r. poz. 2361), zwane dalej rozporządzeniem.


W myśl § 10 rozporządzenia księgami kontroli, o których mowa w art. 138d ustawy, są:

  1. księga kontroli przerobu alkoholu etylowego określonego w poz. 17 załącznika nr 2 do ustawy, zwanego w niniejszym rozdziale „alkoholem etylowym”, na ocet;
  2. księga kontroli rektyfikacji i odwadniania alkoholu etylowego;
  3. księga kontroli produkcji i rozlewu napojów spirytusowych określonych w poz. 18 załącznika nr 2 do ustawy, zwanych w niniejszym rozdziale „napojami spirytusowymi”;
  4. księga kontroli produkcji i rozchodu alkoholu etylowego prowadzona przez podmiot, który wytwarza alkohol etylowy, w procesie destylacji odfermentowanych zacierów lub brzeczki, sporządzonych z surowców skrobiowo-cukrowych, zwany dalej „gorzelnią”.

Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi skład podatkowy, w którym zajmuje się obrotem i skażaniem alkoholu etylowego. Spółka zakupuje alkohol etylowy i albo odsprzedaje go dalszym nabywcom, albo dokonuje jego skażenia i dopiero sprzedaje. Do 31 grudnia 2015 roku, zgodnie z rozporządzeniem MF z dnia 7 maja 2010 r. w sprawie kontroli niektórych wyrobów akcyzowych Spółka prowadziła księgę kontroli obrotu alkoholem etylowym i jego skażenia według wzoru nr 2 do ww. rozporządzenia.

Z analizy złożonego wniosku wynika, że przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest ustalenie czy w świetle przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2016 roku Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia księgi kontroli obrotu alkoholem etylowym i jego skażania.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku Wnioskodawca nie jest zobowiązany do prowadzenia księgi kontroli obrotu alkoholem etylowym i jego skażania. Na podstawie cytowanego powyżej art. 138d ust. 1 ustawy podmiot prowadzący skład podatkowy jest zobowiązany do prowadzenia ksiąg kontroli nad produkcją alkoholu etylowego, obrotem nim i jego zużyciem. Rodzaje przedmiotowych ksiąg zostały w sposób enumeratywny wymienione w § 10 rozporządzenia (tj. księga kontroli przerobu alkoholu etylowego na ocet, księga kontroli rektyfikacji i odwadniania alkoholu etylowego, księga kontroli produkcji i rozlewu napojów spirytusowych oraz księga kontroli produkcji i rozchodu alkoholu etylowego). Zatem w analizowanej sprawie Wnioskodawca nie jest zobowiązany na podstawie art. 138d ust. 1 ustawy w związku z § 10 rozporządzenia do prowadzenia księgi kontroli obrotu alkoholem etylowym i jego skażania bowiem przedmiotowa księga nie została wymieniona w mającym zamknięty charakter katalogu ksiąg kontroli nad produkcją alkoholu etylowego, obrotem nim i jego zużyciem, do prowadzenia których zobowiązany jest podmiot prowadzący skład podatkowy.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj