Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/4510-1-22/16-3/ŁM
z 23 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zatorów płatniczych w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zatorów płatniczych w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

„A” sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca) kupił prawo ochronne na znak towarowy zarejestrowane w urzędzie patentowym. Zbywca w związku z przeniesieniem prawa własności prawa ochronnego na znaku towarowy wystawił na Wnioskodawcę fakturę VAT. Wnioskodawca wykorzystuje nabyte prawa ochronne na znak towarowy do prowadzenia działalność gospodarczej i zamierza to czynić przez okres dłuższy niż jeden rok. W związku z powyższym Wnioskodawca przyjął do swojej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabyte prawo ochronne na znak towarowy jako wartość niematerialną i prawną oraz dokonuje od wartości początkowej tej wartości niematerialnej i prawnej odpisów amortyzacyjnych odpisów amortyzacyjnych. Prawo ochronne na znak towarowy (dalej również: Znak Towarowy) Wnioskodawca wprowadził do swojej ewidencji w październiku 2015 roku.

Wnioskodawca dokonuje miesięcznych odpisów amortyzacyjnych od wprowadzonego do ewidencji Znaku Towarowego począwszy od miesiąca listopada 2015, ujmując w swoich kosztach podatkowych te odpisy amortyzacyjne.

Wnioskodawca wraz z podmiotem zbywającym ustalili termin płatności w odniesieniu do transakcji zbycia Znaku Towarowego na okres dłuższy niż 60 dni, a jego upływ przypadnie na dzień w okresie pomiędzy 1 stycznia 2016 roku a 31 grudnia 2016 roku. Wnioskodawca zakłada, iż uregulowanie zobowiązania wynikającego z nabycia Znaku Towarowego nastąpi w roku 2016 − zgodnie z ustalonym terminem płatności.

Wnioskodawca wykorzystuje Znak Towarowy do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym możliwe jest, że Znak ten zostanie udostępnione odpłatnie innemu podmiotowi prowadzącemu działalność gospodarczą w formie udzielenia licencji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym opisie stanu faktycznego i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca ma i będzie mieć prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od nabytego Znaku Towarowego, w szczególności uwzględniając treść przepisu art. 15b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r., nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”)?

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Wnioskodawcy przysługuje oraz będzie przysługiwać prawo do zaliczenia do swoich kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytego Znaku Towarowego. W przedstawionym opisie stanu faktycznego oraz zdarzeniu przyszłym uwzględniając treść przepisu art. 15b updop oraz art. 3, art. 5 oraz art. 6 Ustawy Zmieniającej przepis art. 15b updop nie znajdzie zastosowania. Innymi słowy Wnioskodawca w żadnym momencie nie będzie zobowiązany do wyłączenia z kosztów podatkowych ujętych w tych kosztach odpisów amortyzacyjnych dokonanych od wartości początkowej Znaku Towarowego.

Uzasadnienie.

W świetle art. 15 ust. 6 updop kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m. z uwzględnieniem art. 16 updop. Z kolei w świetle art. 16b ust. 1 updop amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c updop, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. − Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 jako wartości niematerialne i prawne.

Zgodnie z treścią art. 153 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.) przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Należy zatem uznać, iż prawa ochronne na znak towarowy jest prawem, o którym mowa w art. 16b ust. 1 pkt 6 updop.

W świetle opisu stanu faktycznego Wnioskodawca zakupił prawo ochronne na znak towarowy, które to prawo będzie wykorzystane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej przy czym przewidywany okres używania tego prawa będzie dłuższy niż rok. Ponadto jak wskazano w opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wprowadzi do swojej ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabyte prawo ochronne na znak towarowy. Zdaniem Wnioskodawcy w tak przedstawionym opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, mając w szczególności na uwadze treść przepisów art. 15 ust. 6 oraz art. 16b ust. 1 updop, odpisy amortyzacyjne dokonywane przez Wnioskodawcę od wartości początkowej wyżej wskazanego prawa ochronnego na znak towarowy stanowią oraz będą stanowić koszty podatkowe dla Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy rozstrzygając o możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych należy jednak uwzględnić również treść wprowadzonego od 1 stycznia 2013 roku do updop przepisu art. 15b updop. Mając na uwadze fakt uchylenie z dniem 1 stycznia 2016 roku treści przepisu art. 15b updop, w ocenie Wnioskodawcy, w analizowanej sprawie zastosowanie tych przepisów należałoby przeanalizować jedynie w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych dokonanych i ujętych w kosztach podatkowych w miesiącu listopadzie oraz grudniu 2015 roku. Brak konieczności rozpatrywania stosowania przepisów art. 15b updop do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych i ujmowanych w kosztach podatkowych od stycznia 2016 roku wynika z braku zastosowanie w analizowanej sprawie przepisu art. 15b ust. 7 udpop oraz z treści przepisów art. 3, art. 5 oraz art. 6 Ustawy Zmieniającej.

Zgodnie z art. 15b ust. 6 przepisy art. 15b ust. 1-5 updop stosuje się odpowiednio, w przypadku nabycia lub wytworzenia środków trwałych albo nabycia wartości niematerialnych i prawnych, do tej części odpisów amortyzacyjnych, które podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów. Z kolei w świetle ust. 1 wyżej wskazanego przepisu w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) − kwoty wynikającej z umowy albo innego dokumentu, i nieuregulowania tej kwoty w terminie 30 dni od daty upływu terminu płatności. podatnik jest obowiązany do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z tych dokumentów. W przypadku, gdy termin płatności jest dłuższy niż 60 dni wówczas zgodnie z treścią ust. 2 przepisu art. 15b updop zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę wynikającą z dokumentów, o których mowa w ust. 1, dokonuje się z upływem 90 dni od daty zaliczenia tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile nie została ona uregulowana w tym terminie.

Analizując kwestię stosowania przepisów art. 15b do w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych należy również uwzględnić treść przepisu art. 15b ust. 7 updop. W treści tego przepisu ustawodawca wskazał, że jeżeli termin, o którym mowa w ust. 1 lub 2 art. 15b updop, upływa nie później niż w miesiącu następującym po miesiącu wprowadzenia ich do ewidencji, do kosztów uzyskania przychodów zalicza się odpisy amortyzacyjne od tych wartości niematerialnych i prawnych w części, w jakiej ich cena nabycia wynikająca z dokumentów, o których mowa w ust. 1, została uregulowana w terminie określonym w ust. 1 lub 2. Jeżeli zobowiązanie zostało uregulowane w terminie późniejszym, podatnik w miesiącu uregulowania tego zobowiązania zwiększa koszty uzyskania przychodów o kwotę odpisów amortyzacyjnych, które nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie zdania poprzedniego.

Uwzględniając treść przepisu art. 15b ust. 7 updop zdanie pierwsze przepis ten mógłby znaleźć zastosowanie w analizowanej sytuacji jedynie wówczas, gdy termin płatności za nabyty Znak Towarowy upływałby najpóźniej w dniu 30 listopada 2015 roku − zgodnie bowiem z treści opisu stanu faktycznego Znak Towarowy został wprowadzony do stosownej ewidencji w październiku 2015 roku. Jednakże w opisu stanu faktycznego wskazano, iż termin płatności upłynie po 30 listopada 2015 roku, co wyklucza stosowanie w analizowanej sprawie treści przepisu art. 15b ust. 7 updop.

W konsekwencji w rozpatrywanej sprawie należy przeanalizować czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do wyłączenia z kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych ujętych w tych kosztach w listopadzie oraz grudniu 2015 roku w oparciu o treść przepisów art. 15b ust. 2 oraz ust. 6 updop.

W świetle przywołanego już przepisu art. 15b ust. 2 korekty kosztów w przypadku gdy ustalony przez strony transakcji termin płatności jest dłuższy niż 60 dni należy dokonać z upływem 90 dni od daty zaliczenia kwoty do kosztów uzyskania przychodów, o ile zobowiązanie wynikające z transakcji nie zostanie uregulowane w tym terminie.

W analizowanej sprawie zarówno w odniesieniu do odpisu amortyzacyjnego ujętego w kosztach podatkowych za listopad 2015 roku oraz za grudzień 2015 roku upływ dziewięćdziesiątego dnia od ujęcia w kosztach przypadnie na dzień roku 2016. Z kolei w świetle treści przepisów art. 3 oraz art. 6 Ustawy Zmieniającej przepisy art. 15b mogą znaleźć zastosowanie jedynie w odniesieniu do tych kosztów podatkowych, w odniesieniu do których termin dokonania korekty wynikający z treści przepisu art. 15b przypadnie nie później niż na dzień 31 grudnia 2015 roku. Jeżeli bowiem ustalony na podstawie treści przepisów art. 15b updop termin dokonania korekty kosztów przypadałby na dzień począwszy od dnia 1 stycznia 2016 wówczas na ten dzień nie obowiązywałyby zgodnie z treścią art. 6 Ustawy Zmieniającej przepisy art. 15b updop nakazujące dokonanie stosownej korekty. W konsekwencji z uwagi na fakt, iż w analizowanej sprawie żadne z dni, w których należałoby dokonać korekty kosztów na podstawie treści przepisu art. 15b updop nie przypada na dzień w roku 2015, to w rozpatrywanym przypadku, pomimo braku uregulowania zobowiązania wobec podmiotu zbywającego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korygowania ujętych w kosztach odpisów amortyzacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy w analizowanej sprawie nie znajdzie również zastosowania przepis art. 15b ust. 8 updop. W świetle tej regulacji, jeżeli zgodnie z art. 15 updop zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z dokumentów, o których mowa w ust. 1, nastąpi po upływie terminu określonego w ust. 1 lub 2, to zaliczenie tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów następuje z uwzględnieniem art. 15, z tym że nie wcześniej niż w miesiącu jej uregulowania. W analizowanej sprawie upływ terminu płatności nie następuje przed końcem 2015 roku. Stąd uwzględniając uchylenie obowiązywania przepisu art. 15b updop z dniem 1 stycznia 2016 roku należy wskazać, iż w rozpatrywanym przypadku przepisu art. 15b ust. 8 updop również nie może znaleźć zastosowania.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Wnioskodawcy przysługuje oraz będzie przysługiwało prawo do zaliczenia do swoich kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartość początkowej nabytego Znaku Towarowego. W przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przeszłym, uwzględniając treść przepisu art. 15b updop, a przede wszystkim treść przepisów art. 3, art. 5 oraz art. 6 Ustawy Zmieniającej, należy uznać, iż Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do korygowania (zmniejszania) ujętych w kosztach podatkowych odpisów amortyzacyjnych dokonanych od wartości początkowej Znaku Towarowego na podstawie treści przepisu art. 15b updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.