2016.04.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-136/16-6/BH
z 13 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2016 r. (data wpływu 19 lutego 2016 r.) uzupełnionego w dniu 29 marca 2016 r. poprzez uiszczenie wymaganej opłaty dokonanej na wezwanie tut. Organu z dnia 22 marca 2016 r. doręczone Stronie w dniu 25 marca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

prawidłowe - w zakresie prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu nagród (pyt. nr 4 wniosku),
nieprawidłowe - w zakresie sposobu dokumentowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności (pyt. nr 1-3 wniosku).

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania usługi organizacji loterii na zlecenie klienta oraz prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabytych nagród wykorzystywanych w tej loterii. Wnioskodawca w dniu 29 marca uiścił należną opłatę na wezwanie tut. Organu z dnia 22 marca Nr IPPP2/4512-136/16-2/BH.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest agencją świadczącą usługi w branży reklamowej i usług marketingowych. W ramach prowadzonej działalności Agencja organizuje na zlecenie innych podmiotów akcje promocyjne w postaci loterii, konkursów, sprzedaży premiowych, itp.

W przedstawianym zdarzeniu przyszłym Agencja będzie organizowała loterię na zlecenie swojego klienta mającą na celu promowanie jego produktów i/lub usług. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy o grach hazardowych, jednym z rodzajów gier losowych są loterie audioteksowe, w których uczestniczy się przez wysyłanie krótkich wiadomości tekstowych (SMS) z użyciem publicznej sieci telekomunikacyjnej, a podmiot urządzający loterie oferuje wygrane pieniężne lub rzeczowe. Agencja, jako organizator loterii, wystąpi do Izby Celnej z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na przeprowadzenie loterii i jeśli takie otrzyma, przeprowadzi ją.

Zaakceptowany zostanie również regulamin loterii, będący od tego momentu częścią decyzji administracyjnej Dyrektora Izby Celnej. Określi on zgodnie z wymogami ustawy hazardowej nazwę loterii, nazwę podmiotu urządzającego loterię, wskazanie organu wydającego zezwolenie, zasady prowadzenia loterii, czas trwania loterii, sposób urządzania loterii, w szczególności miejsce i termin losowania nagród, sposób zapewnienia prawidłowości urządzania loterii, sposób i termin ogłaszania wyników, miejsce i termin wydawania wygranych, tryb i terminy rozpatrywania reklamacji i zgłaszania roszczeń, wartość puli nagród.

Mechanizm loterii będzie przewidywał, iż aby wziąć w niej udział, trzeba będzie spełnić następując przesłanki: we wskazanym terminie jednorazowo zakupić na określoną kwotę pieniężną zdefiniowane w regulaminie produkty promocyjne, gdzie zakup będzie musiał być udokumentowani dowodem zakupu i następnie, za pośrednictwem wiadomości tekstowej o określonej treści albo poprzez rejestrację na stronie internetowej, zgłosić numer z paragonu, potwierdzającego zakup produktów promocyjnych na wymaganą kwotę. Wynikiem loterii jest wydanie zwycięzcy nagrody.

Agencja będzie odpowiedzialna za stworzenie koncepcji loterii w tym jej głównych zasad, stworzenie regulaminu i uzyskanie pozwolenia z Izby Celnej na organizacje loterii, kreację materiałów reklamowych komunikujących akcję, obsługę infolinii promocji, produkcję materiałów reklamowych, stworzenie i utrzymanie strony internetowej akcji oraz systemu sms przyjmującego zgłoszenia jak również całą organizacje prawną loterii, zakup i wydanie nagród zwycięzcom loterii. W związku z podpisaną umową pomiędzy stronami, na organizację loterii, Agencja za jej przeprowadzenie będzie otrzymywać wynagrodzenie. Składnikiem wynagrodzenia będą wszelkie koszty zewnętrzne, koszty wewnętrzne jak również zysk i marża Agencji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zgodnie z art. 106i ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Agencja powinna wystawić jedną fakturę zawierającą kwotę łączną na kompleksową organizację loterii?
Czy zgodnie z artykułem 106i ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Agencja powinna wystawić jedną fakturę na organizację loterii z podziałem na przychód dotyczący obsługi całej loterii i nagrody dla zwycięzców?
Czy zgodnie z artykułem 106i ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Agencja powinna wystawić dwa dokumenty? Jeden to faktura za przychody z obsługi całej loterii, drugi to nota obciążeniowa na zwrot kosztów zakupu nagród dla zwycięzców.
Czy Agencja będzie miała prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od nabytych nagród na potrzeby prowadzonej loterii?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Agencja na tak postawione pytanie odpowiada twierdząco.

Zdaniem Agencji, prawidłowe jest rozliczenie wszystkich przychodów Agencji związanych z organizacją loterii, w tym wartości zakupionych nagród, zgodnie z zawartą umową z kontrahentem na jednej ogólnej fakturze dokumentującej przychód agencji za organizację loterii.

Ad 2

Agencja na tak postawione pytanie odpowiada twierdząco.

Zdaniem Agencji, prawidłowe jest rozliczenie wszystkich przychodów związanych z organizacją loterii w tym wartości zakupionych nagród, zgodnie z umową zawartą z kontrahentem na jednej ogólnej fakturze dokumentującej przychód agencji za organizację loterii z ewentualnym podziałem przychodów na obsługę loterii i wartość zakupionych nagród dla zwycięzców.

Ad 3

Agencja na tak postawione pytanie odpowiada przecząco.

Zdaniem Agencji, nieprawidłowe jest rozliczenie wszystkich przychodów związanych z organizacją loterii w tym wartości nagród, zgodnie z zawartą umową z kontrahentem na dwóch dokumentach tj. wystawienie faktury dokumentującej przychód agencji za organizację loterii oraz wystawienie noty obciążeniowej dokumentującej zwrot kosztów zakupionych nagród dla zwycięzców.

Ad 4

Agencja na tak postawione pytanie odpowiada twierdząco.

Zdaniem Agencji, w myśl generalnej zasady Agencja będzie miała prawo odliczenia kwoty podatku naliczonego od nabywanych nagród na potrzeby przeprowadzenia loterii, gdyż towary te będą miały związek z wykonywanymi przez Agencję czynnościami opodatkowanymi, polegającymi na kompleksowym zorganizowaniu i przeprowadzeniu loterii zlecanej przez klienta, a wartość zakupionych nagród będzie wkalkulowana w całkowity koszt obsługi loterii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku VAT z tytułu zakupu nagród i jest nieprawidłowe w zakresie sposobu dokumentowania wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zauważyć należy, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Można w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982 r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin „zapłata” stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

W związku z tym, należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest agencją świadczącą usługi w branży reklamowej i usług marketingowych. W ramach prowadzonej działalności Agencja organizuje na zlecenie innych podmiotów akcje promocyjne w postaci loterii, konkursów, sprzedaży premiowych, itp.

Zaakceptowany zostanie również regulamin loterii, będący od tego momentu częścią decyzji administracyjnej Dyrektora Izby Celnej. Określi on zgodnie z wymogami ustawy hazardowej nazwę loterii, nazwę podmiotu urządzającego loterię, wskazanie organu wydającego zezwolenie, zasady prowadzenia loterii, czas trwania loterii, sposób urządzania loterii, w szczególności miejsce i termin losowania nagród, sposób zapewnienia prawidłowości urządzania loterii, sposób i termin ogłaszani! wyników, miejsce i termin wydawania wygranych, tryb i terminy rozpatrywania reklamacji i zgłaszania roszczeń, wartość puli nagród.

Mechanizm loterii będzie przewidywał, że aby wziąć w niej udział, trzeba będzie spełnić następując przesłanki: we wskazanym terminie jednorazowo zakupić na określoną kwotę pieniężną zdefiniowane w regulaminie produkty promocyjne, gdzie zakup będzie musiał być udokumentowani dowodem zakupu i następnie, za pośrednictwem wiadomości tekstowej o określonej treści albo poprzez rejestrację na stronie internetowej, zgłosić numer z paragonu, potwierdzającego zakup produktów promocyjnych na wymaganą kwotę. Wynikiem loterii jest wydanie zwycięzcy nagrody.

Wnioskodawca ma wątpliwości co do prawidłowego dokumentowania świadczonej usługi wraz z wydaniem nagród laureatom loterii jak również prawa do odliczenia podatku z tytułu nabycia tych nagród.

Analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów ustawy pozwala stwierdzić, że czynność wydania uczestnikom przez Wnioskodawcę nagród w ramach akcji marketingowych wypełnia znamiona dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 1 ustawy. Zauważyć trzeba, że następuje tu przeniesienie na uczestników prawa do rozporządzania jak właściciel wydawanymi towarami (nagrodami), których Zainteresowany jest właścicielem od momentu ich zakupu do momentu wydania nagrody uczestnikowi. Podkreślić też należy, że fakt, że wydanie ww. nagród uczestnikom jest dla nich nieodpłatnie, nie oznacza, że czynność ta jest czynnością nieodpłatną. Jak wynika bowiem z wniosku, wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawcy usługi marketingowej obejmuje również koszty nabycia ww. nagród przez Wnioskodawcę. A zatem w przypadku ww. wydania nagród zapłaty nie dokonuje nabywca (uczestnik) lecz osoba trzecia, tj. zleceniodawca.

W tych okolicznościach przedmiotowa czynność wydania nagród w ramach akcji marketingowej, jako odpłatna dostawa towarów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zauważyć należy, że podobna kwestia była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 7 października 2010 r. w sprawach połączonych Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs v. Loyalty Management UK Ltd i Baxi Group (C-53/09, C-55/09). Spółka Baxi zleciła zarządzanie programem lojalnościowym spółce @1 Ltd. Zarządzanie tym programem przez spółkę @1 obejmowało w szczególności jego promocję wśród klientów poprzez katalogi oraz Internet, rozpatrywanie wniosków o członkostwo w programie, zarządzanie kontami klientów, wybór, nabywanie i dostarczanie prezentów lojalnościowych, jak również prowadzenie infolinii dla klientów.

TSUE rozpatrując sprawę wskazał, że „płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.”

TSUE wskazał, że spółka @1, której spółka Baxi zleciła zarządzanie programem lojalnościowym, zaopatruje się w prezenty lojalnościowe, a ich zasób stanowi własność tej spółki. Wobec tego spółka @1 nie tylko ma prawo do przekazywania prezentów lojalnościowych klientom jak właściciel, ale w rzeczywistości jest ona ich właścicielem.

W analizowanej sprawie TSUE stwierdził, że aby ustalić, czy czynność polegająca na dostarczeniu prezentów lojalnościowych podlega podatkowi VAT należy ustalić, czy na mocy art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy stanowi ona dostawę towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika działającego w takim charakterze.

TSUE powołał art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy, który stanowi, że za dostawę towarów uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. TSUE stwierdził, że z brzmienia tego przepisu wynika, że pojęcie dostawy towarów obejmuje nie tylko przeniesienie własności w formie przewidzianej przez dane prawo krajowe, lecz obejmuje ono także wszelkie przeniesienie władztwa nad rzeczami, które pozwala drugiej stronie na rozporządzanie nimi jak właściciel. Następnie TSUE powołał art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy, zgodnie z którym „świadczenie usług” należy rozumieć jako każdą czynność niestanowiącą dostawy towarów.

TSUE wskazał, że odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem. Szósta dyrektywa nie wymaga dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy, aby wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę. Zgodnie bowiem z art. 11 część A ust. 1 lit. a) tej dyrektywy wynagrodzenie może pochodzić od osoby trzeciej.

W konsekwencji, TSUE stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.

Analizując przedstawione we wniosku okoliczności sprawy tut. Organ stoi na stanowisku, że usługa marketingowa świadczona przez Wnioskodawcę, gdzie wydawanie towarów uczestnikom loterii, w ramach różnych przedsięwzięć jest jednym z jej elementów, nie jest uznawana na gruncie przepisów o podatku od towarów usług za jedno świadczenie kompleksowe. W ramach świadczenia wykonywane są dwie czynności: świadczenie usługi na rzecz Zleceniodawcy i dostawa towarów na rzecz uczestnika loterii. Obie te czynności dokonywane są odpłatnie. Płatności za świadczenie usług i dostawę towarów na rzecz uczestników loterii dokonuje Zleceniodawca. W związku z tym obie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jedna jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, a druga jako świadczenie usług, o czym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca powinien zatem wykazać sprzedaż towaru jako odrębnąod świadczonej usługi transakcję.

Odnosząc się do kwestii dokumentowania czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę należy wskazać, że w myśl art. 106a pkt 1) ustawy, przepisy ustawy dotyczące faktur stosuje się do sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1A, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1) ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie zaś do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Elementy, jakie powinna zawierać faktura zostały wymienione w art. 106e ust. 1 ustawy o VAT.

W okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, jak stwierdzono wcześniej, przekazanie towarów uczestnikom loterii, należy traktować jako odpłatną dostawę towarów, niezależną od świadczenia usług marketingowych na rzez Zleceniodawcy. A zatem, w celu udokumentowania czynności wydania nagród Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawienia faktur na rzecz uczestników loterii będących podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą. Natomiast w przypadku dostaw wskazanych nagród osobom fizycznym nieprowadzącym działalności i rolnikom ryczałtowym, Wnioskodawca ma co do zasady obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, kierując się przepisami regulującymi kwestie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego zawartymi w rozporządzeniach Ministra Finansów. Okoliczność, że zapłaty dokonuje osoba inna niż nabywca nie zmienia faktu, że nastąpiła odpłatna dostawa towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.

Stwierdzić należy, że na czynności wykonywane przez Wnioskodawcę składają się dwa odmienne z punktu widzenia interpretacji prawa podatkowego rodzaje świadczeń: usługa marketingowa oraz zakup i wydanie nagród uczestnikom konkursów i loterii. Zatem nie można uznać czynności wykonywanych na rzecz zlecającego za usługę kompleksową obejmującą również wydanie nagród. Tym bardziej, że – jak już wskazano – usługa marketingowa jest świadczona na rzecz zlecającego, natomiast dostawa towarów – a więc przekazanie nagród – jest dokonywane na rzecz uczestników konkursów i loterii.

W konsekwencji nie jest możliwe umieszczenie na jednej fakturze dla danego odbiorcy (zlecającego) obu typów sprzedaży, tj. świadczenia usługi marketingowej oraz wartości nagród wydanych uczestnikom konkursów i loterii. Wnioskodawca zobowiązany jest do wystawienia faktury na rzecz zlecającego dokumentującej tylko świadczenie usługi marketingowej.

Należy wskazać, że towary nie są przedmiotem dostawy na rzecz zlecającego, gdyż od momentu ich nabycia do momentu przekazania uczestnikom ich właścicielem jest Wnioskodawca. Dostawa towarów odbywa się wyłącznie pomiędzy Wnioskodawcą a uczestnikiem konkursów i loterii, natomiast zlecający jest wyłącznie podmiotem dokonującym płatności za towary przekazywane przez Wnioskodawcę uczestnikom konkursów i loterii. Zatem przekazanie Wnioskodawcy środków pieniężnych na pokrycie wydatków związanych z nabyciem towarów przeznaczonych na nagrody dla uczestników konkursów i loterii nie powinno być udokumentowane przez Wnioskodawcę poprzez wystawienie faktury.

Otrzymanie środków pieniężnych może być udokumentowane innym niż faktura dokumentem np. notą księgową.

Przy czym odnośnie kwestii wystawiania not księgowych dokumentujących przekazanie środków pieniężnych należy stwierdzić, że brak jest przeciwwskazań na gruncie przepisów dotyczących podatku VAT dla takiego sposobu dokumentowania, niemniej jednak należy zauważyć, że nota księgowa nie jest dokumentem przewidzianym przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług i jako taka nie jest objęta regulacją tych przepisów.

W konsekwencji, w odpowiedzi na pytania Wnioskodawcy dotyczące kwestii dokumentowania opisanych we wniosku czynności należy stwierdzić, że:

ad 1 – nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, że rozliczenie wszystkich przychodów Agencji związanych z organizacją loterii, w tym wartości zakupionych nagród, zgodnie z zawartą umową z kontrahentem na jednej ogólnej fakturze dokumentującej przychód agencji za organizację loterii;

ad 2 – nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, że rozliczenie wszystkich przychodów związanych z organizacją loterii w tym wartości zakupionych nagród, zgodnie z umową zawartą z kontrahentem na jednej ogólnej fakturze dokumentującej przychód agencji za organizację loterii z ewentualnym podziałem przychodów na obsługę loterii i wartość zakupionych nagród dla zwycięzców;

ad 3- nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy wskazujące, że niesłuszne jest rozliczenie wszystkich przychodów związanych z organizacją loterii w tym wartości nagród, zgodnie z zawartą umową z kontrahentem na dwóch dokumentach tj. wystawienie faktury dokumentującej przychód agencji za organizację loterii oraz wystawienie noty obciążeniowej dokumentującej zwrot kosztów zakupionych nagród dla zwycięzców.

Rozpatrując z kolei zagadnienie prawa Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem nagród rzeczowych przekazywanych uczestnikom konkursów i loterii organizowanych przez Wnioskodawcę w ramach usług marketingowych stwierdzić należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy zauważyć, że w art. 88 tej ustawy wskazane zostały sytuacje, w przypadku wystąpienia których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.

W analizowanej sprawie, z uwagi na związek zakupionych towarów stanowiących nagrody dla laureatów loterii z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę – w odpowiedzi na pytanie nr 4 - należy stwierdzić, że Agencja będzie mała prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem tych nagród.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że w zakresie pyt. nr 5 wniosku zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin