2016.04.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-129/16/DK
z 19 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej:

zachowania numeru NIP Spółki akcyjnej – jest nieprawidłowe,
ustalenia czy Wnioskodawca po przekształceniu w instytucję kultury zachowa generalną sukcesję podatkową w zakresie podatku VAT – jest prawidłowe,
sposobu dokonywania rozliczeń przez Wnioskodawcę – jest nieprawidłowe,
obowiązku wystawienia faktur korygujących sprzedaży z uwagi na zmianę numeru NIP – jest nieprawidłowe,
obowiązku wystawienia not korygujących w przypadku otrzymania faktur zakupu na P. jak spółkę akcyjną z NIP nabywcy spółki akcyjnej – jest nieprawidłowe.
prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zawierających błędy mniejszej wagi (tj. błędny numer NIP) - jest prawidłowe,
prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zawierających błąd co do tożsamości Wnioskodawcy (tj. otrzymania faktur zakupu na P. jak spółkę akcyjną z NIP nabywcy spółki akcyjnej) - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej skutków przekształcenia jednoosobowej spółki Skarbu Państwa w państwową instytucję kultury w zakresie podatku od towarów i usług oraz zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników odnośnie sukcesji NIP.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

P. z siedzibą w K., zwane dalej P., jest państwową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury w rejestrze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dnia 20 stycznia 2016 roku z mocą od 7 stycznia 2016 r. pod nr 0., posiadającą osobowość prawną, działającą na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2012 r., poz. 406 z późn. zmianami). P. powstało w wyniku przekształcenia jednoosobowej spółki Skarbu Państwa P. Spółka Akcyjna na podstawie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o przekształcaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury (Dz.U. z 2015 po. 337).

Zgodnie ze statutem nadanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dnia 23 października 2015 r. - podstawowym celem działania P. jest upowszechnianie kultury muzycznej przez edukację, działalność wydawniczą oraz udostępnianie materiałów związanych z dziedzictwem muzycznym, w tym nut i książek. Wydawnictwo realizuje w/wym cele poprzez:

Prowadzenie działalności edukacyjnej i wydawanie publikacji w zakresie polskiej pedagogiki muzycznej,
Gromadzenie, archiwizowanie i digitalizowanie narodowych dóbr kultury w postaci tekstów muzycznych i nie muzycznych oraz materiałów ikonograficznych i audiowizualnych,
Tworzenie i realizację projektów oraz programów promocji muzyki polskiej,
Prowadzenie działalności wydawniczej w zakresie nut, książek, multimediów i pism periodycznych o tematyce muzycznej, opracowań naukowych i popularyzatorskich,
Prowadzenie działalności poligraficznej - drukowanie nut, książek, periodyków, katalogów, folderów,
Organizowanie wydarzeń o ważnym znaczeniu dla kultury, nauki i edukacji,
Uczestniczenie w targach, wystawach i kongresach oraz prezentowanie i promowanie dorobku i osiągnięć polskiego edytorstwa muzycznego,
Wykorzystywanie nowych technologii (w tym internetu) do działań w zakresie promocji polskiej muzyki,
Obsługę programów Ministra,
Realizowanie innych zadań zleconych przez Ministra wynikających ze strategii oraz programów wieloletnich dotyczących promocji muzyki polskiej.

Organizatorem P. jest Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

1. Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o przekształcaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury (Dz.U. z 2015 po. 337) - Sąd Rejestrowy dokonał w dniu 7 stycznia 2016 roku wykreślenie Spółki Akcyjnej P. z KRS. Z kolei na podstawie art. 9 ust. 2-4 Minister Kultury dokonał stosownego wpisu P. - jako państwowej instytucji kultury do Rejestru Instytucji Kultury pod. Nr 0. Stosownie zaś do art. 10 w/wym ustawy, który stanowi: „Państwowa instytucja kultury utworzona w trybie określonym w niniejszej ustawie, zwana dalej „utworzoną instytucją kultury”, z dniem przekształcenia, wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem była przekształcana spółka, bez względu na charakter prawny tych stosunków, w szczególności pozostaje podmiotem zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przed dniem przekształcenia, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.”.

2. Konsekwencją zmiany struktury organizacyjnej P, jest konieczność zmiany zarówno identyfikacji podatkowej płatnika NIP oraz REGON. Taki wniosek wynika wprost z obowiązujących przepisów prawa.

2a) Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie sposobu i metodologii prowadzenia i aktualizacji rejestru podmiotów gospodarki narodowej, w tym wzorów wniosków, ankiet i zaświadczeń, oraz szczegółowych warunków i trybu współdziałania służb statystyki publicznej z innymi organami prowadzącymi urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej (Dz. U. 1999 Nr 69, poz. 763, zpóźn. zm. 1), REGON P. będzie podlegał zmianie. Bowiem zgodnie z § 6 ust. 5: „Nie powoduje nadania nowego numeru identyfikacyjnego REGON:

1) przekształcenie:

przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa,
spółki handlowej w inną spółkę handlową,
spółki cywilnej w spółkę handlową,
państwowej jednostki organizacyjnej w samorządową jednostkę organizacyjną,
samorządowej jednostki organizacyjnej w państwową jednostkę organizacyjną,
samorządowej jednostki organizacyjnej w inną samorządową jednostkę organizacyjną”.

Rozporządzenie w drodze enumeratywnego wyliczenia podaje przypadki jw., w którym nie ma miejsca na sytuację związaną z przekształcaniem P. Zatem, skoro takiej sytuacji nie ma, to jednocześnie nie można uznać, że P. swój REGON zachowa.

2b) Analogicznie zgodnie z Ustawą o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. 2012, poz. 1314), P. jako instytucja kultury również nie zachowa swojej identyfikacji NIP.

Bowiem zgodnie z art. 12:

„1. NIP nadany podatnikowi nie przechodzi na następcę prawnego, z wyjątkiem:

przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa lub przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy;
przekształcenia spółki cywilnej w spółkę handlową lub spółki handlowej w inną spółkę handlową.

1a. Do celów identyfikacji podatkowej za przekształcenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się również wpis spółki cywilnej do rejestru na podstawie art. 26 § 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.).

2. W przypadku zgonu lub ustania bytu prawnego podatnika, nadany NIP wygasa, z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 1 i 1a.

3. (uchylony).

3a. (uchylony).”.

Zatem jak wynika z powyższych przepisów, P. w wyniku dokonanego przekształcenia jest traktowane ewidencyjnie i podatkowo jako nowy podmiot - jednostka organizacyjna Skarbu Państwa.

W okresie od 7 stycznia 2016 roku do dziś – P. już jako instytucja kultury wystawiało faktury sprzedaży VAT z numerem NIP Spółki Akcyjnej, gdyż aktualnie jeszcze nie posiada nowego numeru NIP w związku z oczekiwaniem na nadanie nowego numeru REGON z Urzędu Statystycznego oraz otrzymuje faktury zakupu VAT w m-cu styczniu i lutym z NIP-em Spółki Akcyjnej, dotyczące zakupów materiałów, usług i towarów z 2015 roku, a więc dotyczących kosztów Spółki Akcyjnej i Instytucji Kultury. Jednakże odliczenie podatku naliczonego jest możliwe dopiero w dacie otrzymania faktury.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy P. może zachować dotychczasowy numer NIP?
Czy P. po przekształceniu w instytucję kultury - zachowa generalną sukcesję podatkową w zakresie podatku VAT mimo zmiany numeru NIP i REGON?
To znaczy czy w szczególności będzie mogło ująć w rejestrach zakupu VAT naliczony zawarty w fakturach zakupu dotyczących Spółki Akcyjnej w swojej deklaracji VAT -7D za I kwartał 2016 roku, oraz ująć VAT należny za cały kwartał (a więc z wystawionymi fakturami sprzedaży przez Spółkę akcyjną P.) w swojej deklaracji, czy też musi zadeklarować odrębnie za I kwartał 2016 VAT naliczony i należny dotyczący Spółki Akcyjnej oraz odrębnie zadeklarować VAT należny i naliczony dotyczący instytucji kultury?
Czy P. po przekształceniu - musi wystawić korekty wystawionych faktur sprzedaży zawierających NIP spółki akcyjnej, która została wykreślona z KRS 7 stycznia 2016 roku - po otrzymaniu nowego NIP dla instytucji kultury?
Czy P. powinno wystawić noty korygujące do otrzymanych faktur zakupu VAT zawierających NIP spółki akcyjnej, by móc odliczyć z tych faktur VAT naliczony już w instytucji kultury?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 i 2.

Zdaniem Wnioskodawcy w art. 10 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o przekształcaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury (Dz.U. z 2015 po. 337) - została zawarta sukcesja generalna, która stanowi: „Państwowa instytucja kultury utworzona w trybie określonym w niniejszej ustawie, zwana dalej „utworzoną instytucją kultury”, z dniem przekształcenia, wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem była przekształcana spółka, bez względu na charakter prawny tych stosunków, w szczególności pozostaje podmiotem zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przed dniem przekształcenia, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.” Zatem zgodnie z art. 93a Ordynacji podatkowej P. jako instytucja kultury jest sukcesorem podatkowym i prawnym spółki akcyjnej o tej samej nazwie. W związku z powyższym numer NIP powinien zostać zachowany, a jeśli nie to zdaniem Wnioskodawcy sukcesja ta umożliwia zachowanie sukcesji podatkowej w zakresie podatku VAT, dla P. - instytucji kultury jako sukcesora, gdyż P. jako instytucja kultury w pełni przejęła i jest kontynuatorem działalności Spółki Akcyjnej w dotychczasowym rozmiarze. Podatek VAT powinien być co do zasady neutralny, a zatem P. powinno mieć możliwość odliczenia podatku naliczonego w związku z kontynuowaniem działalności Spółki Akcyjnej nawet wtedy, gdy zobowiązania zostały zaciągnięte w trakcie funkcjonowania Spółki Akcyjnej ale wpłynęły (dotarły) do P. już po przekształceniu w Instytucję Kultury.

Nadto zdaniem Wnioskodawcy w związku z tą sukcesją P. jako instytucja kultury powinno sporządzić jedną deklarację kwartalną, w której zostanie ujęta cała sprzedaż oraz VAT należny od niej za okres od 1 stycznia 2016 do 31 marca 2016 r. niezależnie od daty wystawienia faktur (tj. do 6 stycznia 2016 i po tej dacie) oraz cały VAT naliczony z faktur zakupu jakie wpłyną do P. w tym okresie tj. od 1 stycznia 2016 do 31 marca 2016 roku. Zakupy te bowiem służą sprzedaży opodatkowanej prowadzonej zarówno przez P. jako spółkę akcyjną oraz jej sukcesora tj. Instytucję Kultury.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy z uwagi na bardzo dużą ilość wystawionych faktur sprzedaży i paragonów fiskalnych już przez P. jako instytucję z NIP Spółki Akcyjnej (pow. 700 szt) oraz z uwagi na to, że Instytucja Kultury jest kontynuatorem działalności spółki akcyjnej i podatnikiem czynnym VAT (tylko z innym numerem NIP) - nie ma konieczności wystawiania kontrahentom faktur korygujących sprzedaż tylko z uwagi na zmianę numeru NIP, gdyż pochodzą one od czynnego podatnika VAT - będącego poprzednikiem P. jako instytucji kultury, która w czasie wystawiania faktur - jeszcze nie posiadała nowego numeru NIP oraz REGON - zatem z konieczności posługiwała się przy wystawianiu faktur numerem spółki akcyjnej. Ponadto do czasu otrzymania nowego numeru - spółka akcyjna nie została wykreślona z rejestru podatników i jest nadal czynnym podatnikiem VAT.

Pragniemy zaznaczyć, że P. jako spółka akcyjna - zawarła z kontrahentami wieloletnie umowy na dostawę towarów lub usług, które będzie realizować już P. jako instytucja kultury.

Po otrzymaniu nowego numeru NIP - instytucja w ramach realizacji tych umów wystawi faktury z nowym NIP.

Ad.4.

Wnioskodawca uważa, że P. jako sukcesor działalności spółki akcyjnej, powinien mieć możliwość odliczenia podatku naliczonego bez konieczności wystawiania not korygujących w przypadku otrzymania faktur zakupu na P. jak spółkę akcyjną z NIP nabywcy spółki akcyjnej. Odliczenie podatku naliczonego jest uzależnione bowiem na podstawie art. 86 ust. 1 - jedynie od kierunku wykorzystywania nabywanych towarów i usług. Z uwagi na to, że cała działalność P. jest opodatkowana - dokonywane zakupy mają związek ze sprzedażą opodatkowaną, co uprawnia P. zarówno przed przekształceniem jak i po przekształceniu do pełnego odliczenia podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

nieprawidłowe - w zakresie zachowania numeru NIP Spółki akcyjnej,
prawidłowe – w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca po przekształceniu w instytucję kultury zachowa generalną sukcesję podatkową w zakresie podatku VAT,
nieprawidłowe – w zakresie sposobu dokonywania rozliczeń przez Wnioskodawcę,
nieprawidłowe – w zakresie obowiązku wystawienia faktur korygujących sprzedaży z uwagi na zmianę numeru NIP,
nieprawidłowe – w zakresie obowiązku wystawienia not korygujących w przypadku otrzymania faktur zakupu na P. jak spółkę akcyjną z NIP nabywcy spółki akcyjnej,
prawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zawierających błędy mniejszej wagi (tj. błędny numer NIP),
nieprawidłowe – w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zawierających błąd co do tożsamości Wnioskodawcy (tj. otrzymania faktur zakupu na P. jak spółkę akcyjną z NIP nabywcy spółki akcyjnej).

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z przepisem art. 93a § 1 ww. ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

przekształcenia innej osoby prawnej,
przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

-wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Zgodnie z treścią art. 93a § 2 pkt 1 wskazanej ustawy, powołany wyżej przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:

innej spółki niemającej osobowości prawnej,
spółki kapitałowej.

Jednak w myśl art. 93e Ordynacji podatkowej, ww. przepis art. 93-93d stosuje się w zakresie, w jakim odrębne ustawy, umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz inne ratyfikowane umowy międzynarodowe, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowią inaczej.

Z powyższego wynika, że następstwo podatkowe związane jest przede wszystkim ze zdarzeniami prawnymi określonymi jako: przekształcenie, połączenie, podział osób prawnych. Należy zaznaczyć, że następstwo podatkowe stanowi odstępstwo od reguły powiązania praw i obowiązków podatkowych z bytem prawnym wyłącznie podatnika, jest więc nietypową instytucją w prawie podatkowym. Z tychże względów wszelkie tego rodzaju sytuacje, nawet dostatecznie uzasadnione ekonomicznie, muszą mieć wystarczającą podstawę prawną, aby można było wobec nich zastosować instytucję sukcesji podatkowej.

Zauważyć należy, że wskazane przepisy ustawy Ordynacja podatkowa, regulując kwestię następstwa prawnego na gruncie przepisów prawa podatkowego, stanowią normy lex generali. Oznacza to, że jeżeli w przepisach prawa podatkowego przewidziane zostały inne, bardziej szczegółowe przepisy regulujące ww. kwestię (lex specialis), to tym samym mają one pierwszeństwo przed normami bardziej ogólnymi (w tym przypadku przed przepisami Ordynacji podatkowej), co wynika z zasady lex specialis derogat legi generali.

Powyższe oznacza, że aby określić zakres przejmowanych przez następcę prawnego praw i obowiązków, należy dokonać oceny nie tylko przepisów Ordynacji podatkowej, ale także innych aktów prawnych oraz ustalić, jakie przepisy w konkretnej sytuacji mogą znaleźć zastosowanie. „Odrębne ustawy”, o których mówi powyższy przepis, to każdy akt prawny rangi ustawowej, zarówno z zakresu prawa podatkowego, jak i pozapodatkowy.

Kwestie dotyczące zasad i trybu przekształcania jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury regulują przepisy ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o przekształcaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury (Dz.U. z 2015 r. poz. 337).

Zgodnie z art. 4 ww. ustawy, do państwowej instytucji kultury utworzonej w trybie określonym w niniejszej ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2012 r. poz. 406 oraz z 2014 r. poz. 423).

Stosownie zatem do art. 9 § 1 ustawy o przekształcaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury, sąd rejestrowy dokonuje z urzędu wykreślenia przekształcanej spółki z rejestru przedsiębiorców, po przedłożeniu przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa wypisu i odpisów dokumentów, o których mowa w art. 8 ust. 1 i 2.

Z dniem wykreślenia przekształcanej spółki z rejestru przedsiębiorców, minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego dokonuje wpisu państwowej instytucji kultury do rejestru instytucji kultury (art. 9 § 2 ustawy o przekształcaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury).

Zgodnie z art. 9 § 3 ww. ustawy, przekształcana spółka staje się państwową instytucją kultury z dniem dokonania wpisu państwowej instytucji kultury do rejestru instytucji kultury, zwanym dalej „dniem przekształcenia”.

Stosownie do art. 9 § 4 ww. ustawy, w przypadku dokonania wpisu państwowej instytucji kultury do rejestru instytucji kultury po dniu wykreślenia przekształcanej spółki z rejestru przedsiębiorców, wpis ten ma moc wsteczną od dnia wykreślenia przekształcanej spółki z rejestru przedsiębiorców.

Zgodnie z art. 10 ww. ustawy, Państwowa instytucja kultury utworzona w trybie określonym w niniejszej ustawie, zwana dalej „utworzoną instytucją kultury”, z dniem przekształcenia, wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem była przekształcana spółka, bez względu na charakter prawny tych stosunków, w szczególności pozostaje podmiotem zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przed dniem przekształcenia, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.

Jak stanowi powołany wyżej art. 4 ustawy o przekształcaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury, do państwowej instytucji kultury utworzonej w trybie określonym w tej ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2012 r. poz. 406 oraz z 2014 r. poz. 423).

Stosownie zatem do art. 8 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, Ministrowie oraz kierownicy urzędów centralnych organizują działalność kulturalną, tworząc państwowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Art. 13 ww. ustawy stanowi, że instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora.

Zgodnie z art. 14 ww. ustawy, instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.

Jak wynika z art. 10 cyt. ustawy o przekształcaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury, państwowa instytucja kultury utworzona w trybie określonym w niniejszej ustawie, z dniem przekształcenia, wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem była przekształcana spółka, bez względu na charakter prawny tych stosunków, w szczególności pozostaje podmiotem zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przed dniem przekształcenia, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.

Należy wskazać, że istotą przekształcenia jest zmiana formy prawnej, w której funkcjonuje dany podmiot. Podmiot przekształcany nie jest traktowany jako podmiot likwidowany, gdyż prowadzona przez niego działalność, przy wykorzystaniu tego samego majątku, będzie kontynuowana w innej formie prawnej. Skutkiem przekształcenia jest wstąpienie we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu przekształcanego.

Mając na uwadze art. 93a § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, należy stwierdzić, że z ograniczeniami wynikającymi z zastosowania art. 93e tej ustawy, państwowa instytucja kultury, która powstała w wyniku przekształcenia jednoosobowej spółki Skarbu Państwa na podstawie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o przekształcaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury, wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego, prawa i obowiązki przekształconej jednoosobowej spółki Skarbu Państwa.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 1314, ze zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Stosownie do art. 2 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Powyższe oznacza, że każdy podmiot, który należy do jednej z ww. kategorii, jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Należy podkreślić również, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom, jak również posługiwania się numerem identyfikacji podatkowej nadanym innemu podmiotowi. Numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji administracyjnej o nadaniu NIP.

Z kolei, w oparciu o przepis art. 12 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, NIP nadany podatnikowi nie przechodzi na następcę prawnego, z wyjątkiem:

przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa lub przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy;
przekształcenia spółki cywilnej w spółkę handlową lub spółki handlowej w inną spółkę handlową.

Jak wynika z przepisu art. 12 ust. 1a ww. ustawy, do celów identyfikacji podatkowej za przekształcenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uznaje się również wpis spółki cywilnej do rejestru na podstawie art. 26 § 4 ustawy Kodeks spółek handlowych.

W przypadku zgonu lub ustania bytu prawnego podatnika, nadany NIP wygasa, z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 1 i 1a (art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że omawiane przepisy ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, stanowią przepisy lex specialis w stosunku do przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, jednakże wyłącznie w zakresie sukcesji nadanego podatnikowi numeru NIP.

Zatem, zgodnie z ww. przepisem art. 12 ust. 1 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, państwowa instytucja kultury, która powstała w wyniku przekształcenia jednoosobowej spółki Skarbu Państwa na mocy ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o przekształcaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury, nie jest sukcesorem przyznanego na rzecz spółki akcyjnej numeru identyfikacji podatkowej (NIP). W związku z powyższym państwowa instytucja kultury nie ma prawnej możliwości posługiwania się numerem NIP nadanym jednoosobowej spółce Skarbu Państwa. Oznacza to, że w przedmiotowej sytuacji powstał nowy podmiot, na który nie przechodzi numer NIP nadany przekształcanemu podatnikowi (jednoosobowej spółce Skarbu Państwa). Właściwe w tym przypadku będzie wystąpienie przez państwową instytucję kultury o nadanie jej odrębnego numeru NIP.

W tym miejscu należy zauważyć, że – skoro podmiot przekształcony (państwowa instytucja kultury) nie przejmuje numeru NIP jednoosobowej spółki Skarbu Państwa – to tym bardziej nie przejmuje statusu tej spółki w zakresie podatku od towarów i usług. Tym samym państwowa instytucja kultury powstała z przekształcenia jednoosobowej spółki Skarbu Państwa powinna dokonać zgłoszenia rejestracyjnego dla celów VAT (poprzez złożenie formularza VAT-R).

Należy bowiem zaznaczyć, że na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl ust. 2 tego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Kwestia rejestracji podatników w zakresie podatku od towarów i usług uregulowana została w art. 96 ustawy.

Mianowicie – zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 96 ust. 1 ustawy – podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Na mocy art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” (…).

Stosownie natomiast do treści art. 96 ust. 6 ustawy, jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Na mocy art. 96 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 6 i 7, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

Z wniosku wynika, że P. jest państwową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury w rejestrze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego dnia 20 stycznia 2016 roku z mocą od 7 stycznia 2016 r. pod nr 0., posiadającą osobowość prawną, działającą na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2012 r., poz. 406 z późn. zmianami).

powstało w wyniku przekształcenia jednoosobowej spółki Skarbu Państwa P. Spółka Akcyjna na podstawie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o przekształcaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury (Dz.U. z 2015 po. 337).

Organizatorem P. jest Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Jak wskazuje Wnioskodawca, na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o przekształcaniu jednoosobowych spółek Skarbu Państwa prowadzących działalność z wykorzystaniem dóbr kultury w państwowe instytucje kultury (Dz.U. z 2015 po. 337) - Sąd Rejestrowy dokonał w dniu 7 stycznia 2016 roku wykreślenia Spółki Akcyjnej P. z KRS. Z kolei na podstawie art. 9 ust. 2-4 Minister Kultury dokonał stosownego wpisu P. - jako państwowej instytucji kultury do Rejestru Instytucji Kultury pod. Nr 0.

Stosownie zaś do art. 10 ww. ustawy, który stanowi: „Państwowa instytucja kultury utworzona w trybie określonym w niniejszej ustawie, zwana dalej „utworzoną instytucją kultury”, z dniem przekształcenia, wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem była przekształcana spółka, bez względu na charakter prawny tych stosunków, w szczególności pozostaje podmiotem zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przed dniem przekształcenia, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.”.

Konsekwencją zmiany struktury organizacyjnej P., jest konieczność zmiany zarówno identyfikacji podatkowej płatnika NIP oraz REGON. Taki wniosek wynika wprost z obowiązujących przepisów prawa.

Zgodnie z Ustawą o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. 2012, poz. 1314), P. jako instytucja kultury również nie zachowa swojej identyfikacji NIP.

Zatem jak wynika z powyższych przepisów, P. w wyniku dokonanego przekształcenia jest traktowane ewidencyjnie i podatkowo jako nowy podmiot - jednostka organizacyjna Skarbu Państwa.

Jednakże odliczenie podatku naliczonego jest możliwe dopiero w dacie otrzymania faktury.

jako spółka akcyjna rozlicza się z podatku VAT kwartalnie i podobnie będzie się rozliczać z podatku VAT Instytucja Kultury.

Zgodnie z art. 93a ordynacji podatkowej P. - jako instytucja kultury powstała w wyniku przekształcenia innej osoby prawnej wstępuje we wszelkie przewidziane przepisami prawa i obowiązki spółki akcyjnej. Zatem w wyniku przekształcenia doszło do pełnej sukcesji podatkowej.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. skutków przekształcenia jednoosobowej spółki Skarbu Państwa w państwową instytucję kultury w zakresie podatku od towarów i usług oraz zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników odnośnie sukcesji NIP.

Dla rozstrzygnięcia zagadnień będących przedmiotem wniosku istotne jest ustalenie, czy w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie sprawy mamy do czynienia z następstwem podatkowym w rozumieniu przepisów prawa podatkowego.

Następstwo prawne, polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw i obowiązków poprzednio już istniejących.

W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa, jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa dotyczące sukcesji podatkowej należy wskazać, że wraz z przekształceniem jednoosobowej spółki Skarbu Państwa (P. spółka akcyjna) w państwową instytucję kultury (P.) dojdzie do zmiany podatnika. Do dnia przekształcenia podatnikiem była spółka akcyjna, a od tego dnia podatnikiem jest państwowa instytucja kultury, w związku z czym w przedmiotowej sprawie, na gruncie podatkowym, spółka przekształcana i państwowa instytucja kultury jako podmiot przekształcony nie mogą być uznane w świetle art. 15 ustawy za jednego i tego samego podatnika.

W konsekwencji, państwowa instytucja kultury powstała w wyniku przekształcenia spółki akcyjnej (jednoosobowej spółki Skarbu Państwa) obowiązana jest przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne.

Podkreślić jednocześnie należy, że w związku z sukcesją uniwersalną, wynikającą z art. 93a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, państwowa instytucja kultury, która powstaje w wyniku przekształcenia spółki akcyjnej, wstępuje we wszystkie (z uwzględnieniem postanowień art. 93e Ordynacji podatkowej) przewidziane przepisami prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształconej jednoosobowej spółki Skarbu Państwa. Zatem kontynuuje również zasady rozliczania w zakresie podatku od towarów i usług, które były właściwe dla przekształcanej spółki – w tym konkretnym przypadku posiadania statusu podatnika VAT czynnego.

Dokonanie rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług jest natomiast wyłącznie wymogiem formalnym, spowodowanym zarówno zmianą osobowości prawnopodatkowej podatnika (z jednoosobowej spółki akcyjnej Skarbu Państwa na państwową instytucje kultury posiadającą osobowość prawną), a także zmianą Numeru Identyfikacji Podatkowej – numeru identyfikującego podatnika.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, iż P. jako instytucja kultury jest sukcesorem podatkowym i prawnym spółki akcyjnej o tej samej nazwie, należało uznać za prawidłowe.

Za nieprawidłowe należało uznać natomiast stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zachowania numeru NIP spółki akcyjnej.

Odnośnie natomiast kwestii złożenia przez Wnioskodawcę deklaracji VAT za I kwartał 2016 r., należy zauważyć, że zgodnie z treścią art. 99 ust. 1-3 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Skoro zatem, jak wskazano w niniejszej interpretacji powstała w wyniku przekształcenia państwowa instytucja kultury przejmuje wszystkie prawa i obowiązki, jakie na mocy przepisów ustawy o podatku od towarów i usług przysługiwały jednoosobowej spółce Skarbu Państwa, to należy stwierdzić, że Wnioskodawca (państwowa instytucja kultury) jako następca prawny spółki akcyjnej, będzie kontynuował rozliczenia Spółki na gruncie podatku od towarów i usług. W konsekwencji państwowa instytucja kultury jako pomiot przekształcony będzie miała prawo do ujęcia w deklaracji podatkowej ewentualnych kwot podatku do rozliczenia w przyszłym okresie, wynikających z ostatniej deklaracji złożonej przez Spółkę przekształconą.

Zaznaczyć jednak należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy Spółka przekształcana i państwowa instytucja kultury jako podmiot przekształcony są odrębnymi podatnikami VAT, posiadającymi odrębną podmiotowość podatkową oraz odrębne numery NIP, na których ciążą określone obowiązki podatkowe, w tym obowiązek złożenia deklaracji dla podatku od towarów i usług. Do momentu wyrejestrowania Spółki przekształcanej jest ona odrębnym podatnikiem podatku VAT, wystawiającym i otrzymującym we własnym imieniu faktury VAT oraz prowadzącym ewidencję dla potrzeb sporządzenia deklaracji VAT. Na podstawie tych ewidencji winna być sporządzona deklaracja podatkowa za ostatni okres działalności Spółki. Deklaracja jest bowiem potwierdzeniem wykonywania czynności w danym okresie rozliczeniowym. Czynności te w okresie, za który składana będzie deklaracja, tj. do momentu wyrejestrowana Spółki wykonywane były przez pełnoprawnego podatnika VAT.

W przypadku, gdy dzień wyrejestrowania Spółki (zakończenia jej bytu prawnego) nastąpi w ciągu okresu rozliczeniowego (w trakcie kwartału) i w momencie składania deklaracji Spółka nie będzie istnieć, to następca prawny (państwowa instytucja kultury jako pomiot przekształcony) działający jako sukcesor praw i obowiązków zobowiązany będzie do faktycznego złożenia tej deklaracji. Zatem w przypadku przekształcenia jednoosobowej spółki Skarbu Państwa w państwową instytucję kultury, odrębna deklaracja podatkowa VAT-7K za ostatni okres działalności podmiotu przekształcanego powinna zostać złożona przez podmiot przekształcony (instytucję kultury).

Biorąc powyższe pod uwagę, twierdzenie Wnioskodawcy, iż w związku z sukcesją, P. jako instytucja kultury powinno sporządzić jedną deklarację kwartalną, w której zostanie ujęta cała sprzedaż oraz VAT należny od niej za okres od 1 stycznia 2016 do 31 marca 2016 r. niezależnie od daty wystawienia faktur (tj. do 6 stycznia 2016 i po tej dacie) oraz cały VAT naliczony z faktur zakupu jakie wpłyną do P. w tym okresie tj. od 1 stycznia 2016 do 31 marca 2016 roku, jest nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również konieczności korekty wystawionych faktur sprzedaży zawierających NIP spółki akcyjnej - po otrzymaniu nowego NIP dla instytucji kultury oraz wystawienia not korygujących do otrzymanych faktur zakupu VAT zawierających NIP spółki akcyjnej, by móc odliczyć z tych faktur VAT naliczony już w instytucji kultury.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W tym miejscu warto nadmienić, że jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy, obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r., ilekroć w jej przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Podkreślić należy, że w systemie podatku od towarów i usług faktury są dokumentami sformalizowanymi potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

W ocenie tut. Organu, przez wystawienie faktury należy rozumieć sporządzenie wyżej wymienionego dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy towaru lub usługi), a także przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Stosownie do art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 – wyrazy „metoda kasowa”;
w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”;
w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 – wskazanie:
1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
(…).

Na mocy art. 106i ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Zgodnie z art. 106i ust. 2 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Jednocześnie w myśl art. 106i ust. 7 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Ze względu na zdarzające się pomyłki przy dokumentowaniu przez podatników obrotu gospodarczego, ustawodawca przewidział dwie procedury korygowania błędów na fakturach, tj.:

art. 106j ustawy określa przypadki, w których sprzedawca wystawia fakturę korygującą,
art. 106k ustawy określa przypadki, w których możliwe jest wystawienie przez nabywcę noty korygującej.

W myśl art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury – podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zatem z treści ww. przepisu wynika jednoznacznie, że w razie pomyłki w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, podatnik jest zobowiązany do wystawienia faktury korygującej.

Stosownie do art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.

Ponadto, jak stanowi art. 106k ust. 1 ustawy, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

W świetle art. 106k ust. 2 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, wymaga akceptacji wystawcy faktury.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów możliwość korygowania faktur (za pomocą not korygujących) przez nabywcę dotyczy jedynie pomyłek: w sposobie określenia nabywcy, takich jak np. błąd w nazwisku, imieniu, nazwie, adresie lub numerze identyfikacyjnym czy też oznaczeniu towaru lub usługi ale też i daty dokonania dostawy. Nabywca nie ma natomiast możliwości korygowania takich elementów faktury jak np. cena, czy stawka podatku. Korygowanie faktury w tym zakresie bowiem – jak wskazano wyżej – należy do obowiązków wystawcy faktury (sprzedawcy), który koryguje fakturę pierwotną wystawiając fakturę korygującą.

Na podstawie art. 106k ust. 3 ustawy, faktura, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:

wyrazy „NOTA KORYGUJĄCA”;
numer kolejny i datę jej wystawienia;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy i numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, a także numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej;
dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura, o której mowa w ust. 1, określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6;
wskazanie treści korygowanej informacji oraz treści prawidłowej.

Przepisy ust. 1-3 nie naruszają przepisów dotyczących wystawiania faktur korygujących (art. 106k ust. 4 ustawy).

Jednocześnie należy stwierdzić, że nie można poprzez wystawienie noty korygującej zmieniać podmiotu umowy sprzedaży. W przypadku bowiem, gdy błędne są wszystkie dane nabywcy towaru lub usługi wskazane na fakturze, wówczas nie jest dopuszczalne jej korygowanie przez nabywcę notą korygującą. Faktura wystawiona na innego podatnika dokumentuje czynności, które faktycznie nie zostały wykonane.

W myśl art. 99 ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale (art. 99 ust. 2 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 99 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Z wniosku wynika, że w okresie od 7 stycznia 2016 roku do dziś – P. już jako instytucja kultury wystawiało faktury sprzedaży VAT z numerem NIP Spółki Akcyjnej, gdyż aktualnie jeszcze nie posiada nowego numeru NIP w związku z oczekiwaniem na nadanie nowego numeru REGON z Urzędu Statystycznego oraz otrzymuje faktury zakupu VAT w m-cu styczniu i lutym z NIP-em Spółki Akcyjnej, dotyczące zakupów materiałów, usług i towarów z 2015 roku, a więc dotyczących kosztów Spółki Akcyjnej i Instytucji Kultury.

Jak już zaznaczono powyżej, faktura VAT jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Faktury VAT są dokumentem o charakterze sformalizowanym.

Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. A contrario nie będzie można uznać za prawidłową faktury, gdy sprzecznie z jej treścią wykazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami, albo w innym czasie.

Należy mieć jednak na uwadze, że elementy formalne faktury VAT wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Jeśli zatem w otrzymywanych przez Wnioskodawcę fakturach dokumentujących transakcje występują pojedyncze wady polegające na wskazaniu błędnego numeru NIP (tj. numeru NIP przekształconej spółki akcyjnej), należy uznać że są to wadliwości mniejszej wagi, które nie wpływają na przedmiot i podstawę opodatkowania.

Niemniej jednak, błędy te powinny być skorygowane w ten sposób, aby faktura odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję pomiędzy prawidłowo oznaczonymi podmiotami gospodarczymi.

Należy zauważyć, że zgodnie z powołanym art. 12 ust. 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, w przypadku ustania bytu prawnego podatnika nadany NIP wygasa. Wnioskodawca nieprawidłowo zatem posługuje się wygaśniętym numerem NIP.

Należy zatem stwierdzić, że w przypadku wystąpienia na fakturach otrzymanych przez Wnioskodawcę wadliwości mniejszej wagi (tj. wskazania błędnego numeru NIP) zachodzi obowiązek korekty ww. błędów przez Wnioskodawcę, której należy dokonać w drodze wystawienia noty korygującej.

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż w przypadku gdy błędne są wszystkie dane Wnioskodawcy na fakturach otrzymanych przez Wnioskodawcę (tj. na fakturze widnieją wszystkie dane P. spółka akcyjna), wówczas nie jest dopuszczalne jej korygowanie przez Wnioskodawcę notą korygującą.

Jak już bowiem wskazano w niniejszej interpretacji, nie można poprzez wystawienie noty korygującej zmieniać pomiotu umowy sprzedaży np. poprzez zmianę całości danych nabywcy.

W tym przypadku faktura zawierająca ww. błędy co do tożsamości nabywcy powinna być skorygowana fakturą korygującą wystawioną przez kontrahenta Wnioskodawcy na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Odnosząc się natomiast do kwestii wystawionych przez Wnioskodawcę faktur stwierdzić należy, że wystawione przez Wnioskodawcę faktury ze wskazaniem jego błędnych danych identyfikacyjnych (tj. numeru NIP przekształconej spółki akcyjnej), powinny być przez niego skorygowane.

Pomyłka co do informacji wiążącej się z numerem NIP sprzedawcy skutkuje koniecznością wystawienia faktury korygującej na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie konieczności wystawiania kontrahentom faktur korygujących sprzedaż tylko z uwagi na zmianę numeru NIP, należało uznać za nieprawidłowe.

Nieprawidłowe jest również stanowisko dotyczące konieczności wystawiania not korygujących w przypadku otrzymania faktur zakupu na P. jak spółkę akcyjną z NIP nabywcy spółki akcyjnej.

Jak wskazano w niniejszej interpretacji, obowiązek wystawienia noty korygującej występuje w przypadku wystąpienia na fakturach otrzymanych przez Wnioskodawcę wadliwości mniejszej wagi (tj. wskazania błędnego numeru NIP).

W przypadku jednak gdy faktura zawiera błędy co do tożsamości nabywcy (tj. jak stwierdził Wnioskodawca „w przypadku otrzymania faktur zakupu na P. jak spółkę akcyjną z NIP nabywcy spółki akcyjnej”), powinna być skorygowana fakturą korygującą wystawioną przez kontrahenta Wnioskodawcy na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, o ile jest to faktura wystawiona po wykreśleniu spółki akcyjnej z KRS. Faktury nie mogą być bowiem wystawione na podmiot nieistniejący.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

I tak, na mocy art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylony)
transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
(uchylony)
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego – w części dotyczącej tych czynności;
faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
(uchylony)
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze – w części dotyczącej tych czynności.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W świetle powyższej regulacji, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia podatku należnego, ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-14 ustawy o VAT.

W myśl art. 86 ust. 10 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do 86 ust. 10b pkt 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 10c ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 86 ust. 11 ww. ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Termin „dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych” do odliczenia podatku jest liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich odpowiednich przesłanek.

Stąd też, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., co do zasady podatnik może dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadku spełnienia łącznie trzech przesłanek, wynikających z treści art. 86 ust. 10 oraz ust. 10b pkt 1 ustawy tj.:

powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,
doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,
podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Z przytoczonych wyżej regulacji prawnych wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 ustawy enumeratywnie określa listę przypadków, w których podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, jednakże nie wymienia opisanych we wniosku nieprawidłowości w postaci błędnego numeru NIP, jako przesłanek negatywnych powodujących utratę prawa do odliczenia podatku naliczonego (oczywiście w sytuacji gdy faktura odzwierciedla prawdziwe zdarzenie gospodarcze).

Zatem w tym przypadku należy stwierdzić, że z przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy nie wynika, że występuje ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadkach, które Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, uznanych przez tut. Organ za błędy mniejszej wagi, tj. błędny NIP.

Odnosząc się do faktur zawierających wadliwości mniejszej wagi należy podkreślić, że chociaż nie spełniają one wymogów określonych przepisami prawa, nie można uznać, że zawierają nieprawidłowości, które nie pozwalają na rzeczywiste odzwierciedlenie przebiegu zdarzeń gospodarczych.

Jednakże należy zauważyć, że ww. błędy mniejszej wagi (błędne określenie numeru identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy), czyli błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy stanowią jedynie wady techniczne.

Jeśli zatem faktury wystawione przez kontrahentów Wnioskodawcy odzwierciedlają prawdziwe zdarzenia gospodarcze, to wystawione faktury – w sposób opisany we wniosku – nie pozbawiają Wnioskodawcy prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z nich wynikającej.

Uchybienia te w przedmiotowym konkretnym przypadku nie stanowią okoliczności, o których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i b ustawy o VAT, które wyłączałyby prawo Wnioskodawcy do odliczenia podatku naliczonego z nich wynikającego.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy na podstawie faktur zawierających wadliwości mniejszej wagi (tj. błędny numer NIP), tj. błędy inne niż błędy w pozycjach faktury wskazanych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15 ustawy, o ile:

ww. faktury odzwierciedlają prawdziwe zdarzenia gospodarcze,
Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT,
towary i usługi których nabycie zostało udokumentowane ww. fakturami będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych,
nie zaistnieją negatywne przesłanki określone w art. 88 ustawy o VAT.

Jak wskazano w niniejszej interpretacji faktury otrzymane przez Wnioskodawcę zawierające błąd co do tożsamości nabywcy poprzez błędne wskazanie wszystkich danych Wnioskodawcy (tj. jak wskazał Wnioskodawca „w przypadku otrzymania faktur zakupu na P. jako spółkę akcyjną z NIP nabywcy spółki akcyjnej”), o ile wystawione zostały po wykreśleniu spółki akcyjnej z KRS, wymagają skorygowania fakturą korygującą wystawioną przez kontrahenta Wnioskodawcy na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego z ww. faktur zawierających błąd co do tożsamości Wnioskodawcy, przy czym konieczne jest wystawienie faktur korygujących przez kontrahenta.

Reasumując:

stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zawierających błędny mniejszej wagi (tj. błędny numer NIP), należało uznać za prawidłowe.
stanowisko Wnioskodawcy w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur zawierających błąd co do tożsamości Wnioskodawcy (tj. otrzymania faktur zakupu na P. jak spółkę akcyjną z NIP nabywcy spółki akcyjnej, co oznacza błędne wskazanie wszystkich danych Wnioskodawcy), należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto wskazuje się, że mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Wnioskodawca, zaznacza się, że interpretacja nie ma mocy wiążącej dla podmiotu, który wystawił te faktury. Podmiot ten, aby uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin