Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-620/14-4/LS
z 12 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 października 2014 r. (data wpływu 27 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 stycznia 2015 r. (data nadania 5 stycznia 2015 r., data wpływu 8 stycznia 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB2/436-620/14-2/LS z dnia 23 grudnia 2014 r. (data nadania 24 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia Nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia Nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka komandytowo - akcyjna (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”), prowadzącym działalność deweloperską. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nabyła 27 kwietnia 2012 r. - od czynnego podatnika VAT - prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej obejmującej dwie działki o numerach ewidencyjnych 3/1 i 3/3 oraz prawo własności posadowionych na tej nieruchomości budynkowi urządzeń.

Na działce o nr 3/3 znajdują się budynki i budowle stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności. Wskazane działki stanowiły jedną nieruchomość w rozumieniu prawa cywilnego, tj. były objęte jedną księgą wieczystą, prowadzoną przez Sąd Rejonowy.

Działka nr 3/1 nie jest zabudowana. Wobec braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, została wydana obejmująca m.in. powyższą działkę decyzja ustalająca warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z usługami w parterach, budynków biurowo-usługowych, z garażami podziemnymi oraz z niezbędną infrastrukturą techniczną.

Na podstawie decyzji o warunkach zabudowy należy uznać, że działka nr 3/1 jest terenem niezabudowanym przeznaczonym pod zabudowę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz, 1054, z późn. zm.; dalej: „Ustawa o VAT”). Natomiast analiza charakteru budynkowi budowli znajdujących się na działce 3/3 wskazuje, że dostawa tych obiektów w wyniku zawarcia umowy z dnia 27 kwietnia 2012 r. była objęta zwolnieniem z opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt . 10 lub pkt . 10a Ustawy o VAT. Transakcja zbycia działki 3/1 została w części opodatkowana podatkiem VAT, zaś w części z opodatkowania zwolniona. Oznacza to, że z tytułu przedmiotowej transakcji (zbycia działki 3/1) sprzedawca był jednocześnie (w określonych częściach) opodatkowany, jak również zwolniony z podatku VAT.

W związku z zawarciem umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości gruntowej oraz prawa własności posadowionych na nim budynków i urządzeń, notariusz, jako płatnik podatku od czynności cywilnoprawnych (dalej: „PCC”):

• pobrał podatek w wysokości 2% od kwoty należnej w części odpowiadającej sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 3/3 oraz własności usytuowanych na tejże nieruchomości stanowiących odrębne od gruntu przedmioty własności budynków i urządzeń, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy o PCC,
  

• nie pobrał podatku od kwoty należnej w części odpowiadającej sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 3/1, na podstawie art. 2 pkt 4 Ustawy o PCC.
  
  
  

Pismem z dnia 23 grudnia 2014 r. Nr IPPB2/436-620/14-2/LS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

• ponowne sprecyzowanie pytania zadanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych w taki sposób, aby w konsekwencji możliwe było wydanie w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej – interpretacji przepisów prawa podatkowego.
  
  
  

Pismem z dnia 5 stycznia 2015 r. (data nadania 5 stycznia 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym umowa sprzedaży prawa wieczystego użytkowania przedmiotowej nieruchomości oraz własności znajdujących się na niej budynków podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (PCC), mając na uwadze, że w części transakcja ta podlega w części opodatkowaniu VAT, w części zaś zwolnieniu z opodatkowania VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W ocenie Spółki, opisana w stanie faktycznym umowa sprzedaży prawa wieczystego użytkowania nieruchomości oraz własności znajdujących się na niej budynków, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że za stanowiskiem Wnioskodawcy przemawia sposób określenia na gruncie Ustawy o VAT i Ustawy o PCC przedmiotu opodatkowania uregulowanymi w tych ustawach podatkami.

Przedmiot opodatkowania - a zatem zdarzenie, którego zaistnienie wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego - w VAT został określony w art. 5 Ustawy o VAT. Z powyższego przepisu wynika specyficzny charakter VAT, jako podatku, którego przedmiotem są zdarzenia gospodarcze, wywołujące określone konsekwencje ekonomiczne u podmiotów biorących w nich udział. Nie są nim natomiast, zasadniczo, czynności konwencjonalne, w tym czynności prawne, a wśród nich umowy. W wielu bowiem sytuacjach forma i kwalifikacja prawna danej czynności mają, z punktu widzenia rozliczeń VAT, doniosłość mniejszą niż skutki gospodarcze relacji łączących podmioty.

Odmiennie ukształtowany został zakres opodatkowania PCC. Przepisem regulującym wskazaną materię jest w art. 1 Ustawy o PCC. Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, że zakresem opodatkowania PCC objęte są wyłącznie czynności prawne - czynności o charakterze konwencjonalnym zmierzające do ustanowienia, zmiany lub zakończenia trwania stosunku cywilnoprawnego poprzez złożenie oświadczenia woli.

Z analizy przytoczonych przepisów wynika, że przedmiot opodatkowania został odmiennie ukształtowany na gruncie Ustawy o VAT i Ustawy o PCC. Możliwe są zatem sytuacje, w których dana transakcja wywoła odrębne skutki w zakresie opodatkowania oboma podatkami. Konsekwentnie, należy również stwierdzić, że na potrzeby ustalenia prawidłowego sposobu rozliczenia PCC nie jest możliwe posługiwanie się, choćby w drodze analogii, przepisami Ustawy o VAT dotyczącymi zakresu opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że Spółka nie kwestionuje wskazanej w stanie faktycznym kwalifikacji transakcji nabycia nieruchomości na gruncie VAT. Wnioskodawca uznaje tym samym, że prawidłowo potraktowano umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego przedmiotowej nieruchomości gruntowej oraz prawa własności posadowionych na nim budynków i urządzeń jako dwie odrębne dostawy towarów. Pierwszą z nich, dla celów VAT, była dostawa niezabudowanej działki o numerze ewidencyjnym 3/1, dla której wydano decyzję o warunkach zabudowy. Skoro, zgodnie z powyższym aktem administracyjnym, przedmiotowa działka została przeznaczona pod zabudowę, dotyczącą jej transakcję prawidłowo opodatkowano podstawową stawką VAT. Drugą dostawę, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT stanowiła natomiast sprzedaż budynków, budowli lub ich części oraz prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym zostały posadowione, z tym jednak zastrzeżeniem, że wartość gruntu (działki o nr 3/3) powiększała podstawę opodatkowania budynków i budowli, które są z tym gruntem trwale związane, zgodnie z brzmieniem art. 29 ust 5 Ustawy o VAT.

Powyższy podział dokonanej transakcji spowodował konieczność rozpoznania skutków w zakresie rozliczenia VAT de facto dla każdej działek z osobna. Z utrwalonej praktyki wynika bowiem, że pojęcie „gruntu”, którym posługują się przepisy Ustawy o VAT (art. 2 pkt 33), należy rozumieć jako wyodrębnioną geodezyjnie działkę, nawet w sytuacji, gdy przedmiotem umowy w ujęciu cywilnoprawnym jest przeniesienie prawa własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości objętej księgą wieczystą, w skład której wchodzi kilka działek. Wolą ustawodawcy było bowiem opodatkowanie dostawy terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, niezależnie od tego czy teren ten stanowi nieruchomość w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.; dalej: „Kodeks cywilny”) oraz przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 707, z późn. zm; dalej: „Ustawa o księgach wieczystych”). Powyższy przykład wykładni funkcjonalnej w pełni koresponduje z opisaną wcześniej koncepcją opodatkowania VAT zdarzeń z uwzględnieniem ich gospodarczego znaczenia. Celem prowadzenia księgi wieczystej jest natomiast ustalenie stanu prawnego a nie staniu faktycznego. Dlatego odwoływanie się do podziału wynikającego z Ustawy o księgach wieczystych nie jest zasadne w odniesieniu do ustalania konsekwencji w zakresie VAT.

O ile, stan faktyczny ma decydujące znaczenie dla rozliczeń VAT, jednak na gruncie PCC rozstrzygający charakter ma stan prawny. Jak wskazano powyżej, opodatkowaniu PCC podlegają, co do zasady, konkretne czynności cywilnoprawne. Również art. 6 ust. 1 Ustawy o PCC, określający zasady ustalania podstawy opodatkowania, odwołuje się do czynności konwencjonalnych - przykładowo pkt 1 powyższego przepisu wskazuje konsekwencje zawarcia umowy sprzedaży rzeczy lub praw majątkowych. Natomiast w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a określono stawkę podatku należnego z tytułu umowy sprzedaży m.in. nieruchomości i prawa użytkowania wieczystego na poziomie 2%. W tym kontekście, konieczne dla ustalenia skutków transakcji na gruncie PCC jest odwołanie się do instytucji prawa cywilnego.

Wykładnia pojęcia nieruchomości była przedmiotem licznych kontrowersji. Jako przyczynę takiego stanu wskazuje się niedostateczne sprecyzowanie terminu „odrębnego przedmiotu własności”, jakim posługuje się art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, wskazującego legalną definicję nieruchomości. Odrębność przedmiotu własności stanowi kryterium powstania i istnienia nieruchomości gruntowej. Powyższe zagadnienie poddał analizie Sąd Najwyższy w uchwale z 17 kwietnia 2009 r., sygn. akt III CZP 9/09 (Biuletyn Sadu Najwyższego Nr 4/2009). Wskazał on,że prawidłowym sposobem rozumienia pojęcia nieruchomości jest rozumienie wieczystoksięgowe: „w tym ujęciu kilka działek objętych jedną księgą wieczystą stanowi zawsze jedną nieruchomości, nawet jeżeli działki nie graniczą ze sobą, odłączenie chociażby jednej z działek z księgi wieczystej równoznaczne jest z podziałem nieruchomości”. Pojęcie to, zdaniem Sądu Najwyższego sprawdza się do formuły „jedna księga wieczysta - jedna nieruchomość”. Sąd Najwyższy wskazał ponadto, że: „nadanie działkom odrębnych numerów geodezyjnych nie wywołuje skutków cywilnoprawnych [podkreślenie Wnioskodawcy]. Jeżeli takie działki objęte są księga wieczystą to bez względu na sposób rozumienia pojęcia nieruchomości składają się na jedną nieruchomość”. Powyższy pogląd aprobująco przyjęli również przedstawiciele doktryny prawa. Dr A. Sylwestrzak opracowała glosę (Monitor Prawniczy nr 2/2010) do cytowanego orzeczenia: „znaczenie geodezyjnego podziału ziemi ma wyłącznie charakter pomocniczy: służy doprecyzowaniu przebiegu konkretnych granic, a nie kreowaniu pojęcia nieruchomości gruntowej. Poszczególne działki geodezyjne wchodzące w skład gruntu są jego częściami składowymi [podkreślenie Wnioskodawcy]”. Natomiast z art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że „Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych”. W świetle powyższego, należy uznać, że w opisanym stanie faktycznym - z punktu widzenia PCC inaczej niż z punktu widzenia VAT - doszło do sprzedaży prawa użytkowania wieczystego dla nieruchomości gruntowej jako całości, obejmującej zarówno działkę niezabudowaną (nr ewidencyjny 3/1), jak i zabudowaną (nr ewidencyjny 3/3). Obie wymienione wyżej działki stanowią części składowe nieruchomości, która była przedmiotem umowy sprzedaży. Należy zatem uznać, że w sprawie, której dotyczy niniejszy wniosek nieruchomość gruntowa została nabyta na podstawie jednej - z materialnoprawnego punktu widzenia – umowy.

Wnioskodawca zwraca ponadto uwagę, że na kategorię czynności cywilnoprawnych powołuje się również art. 2 ust. 4 Ustawy o PCC, zgodnie z którym PCC nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana VAT lub zwolniona z tego podatku (druga przesłanka nie obejmuje jednak umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach oraz umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych), jak wskazano powyżej, z punktu widzenia prawa cywilnego, w niniejszej sprawie doszło do zawarcia jednej umowy sprzedaży, na podstawie której na Spółkę przeniesiono prawo użytkowania wieczystego obejmujące całą nieruchomość gruntową (obie działki ujęte w księdze wieczystej). Natomiast, jak wskazano powyżej, w związku z dostawą działki niezabudowanej pobrano VAT w wysokości 23%.

Wnioskodawca nie kwestionuje prawidłowości pobrania VAT w tym zakresie. Zdaniem Spółki, powyższa okoliczność wywiera jednak określone skutki na gruncie PCC Należy bowiem uznać, że w związku z zapłatą VAT z tytułu dostawy jednej z części nieruchomości, doszło do spełnienia warunku, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. a Ustawy o PCC w odniesieniu do sprzedaży całej nieruchomości. Nie ulega bowiem wątpliwości, że podatnikiem VAT (innym niż zwolniony) z tytułu zawarcia danej umowy był sprzedawca prawa użytkowania wieczystego działki stanowiącej część składową nieruchomości gruntowej. Powyższa umowa nie została co prawda opodatkowana VAT w całości, jednak rozbieżność w tym względzie wynika z sygnalizowanego wcześniej różnorodnego uregulowania przedmiotu opodatkowania w Ustawie o VAT i Ustawie o PCC. Na gruncie drugiego z wymienionych aktów prawnych niedopuszczalne byłoby przypisanie odrębnych skutków dla poszczególnych części przedmiotu umowy sprzedaży. Ustawa o PCC nie przewiduje bowiem takiej możliwości (posługuje się bowiem pojęciem czynności cywilnoprawnej, która ze swej natury pozostaje kategorią niepodzielną), a jakiekolwiek stosowanie rozwiązań właściwych dla rozliczenia VAT w drodze analogii oraz przyjęcie odrębnego sposobu rozliczenia dla każdej z działek należy uznać za nieuzasadnione. Tym samym przedmiotowa sprzedaż, w związku z brzmieniem art. 2 pkt 4 lit. a, nie powinna podlegać opodatkowaniu PCC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 roku o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy) i przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym (art. 4 pkt 1 cyt. ustawy).

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
   
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
     
   • (uchylone),
     
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania sprzedaży nieruchomości podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia ich podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tych czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Zaznaczyć jednak należy, że w przypadku umów sprzedaży nieruchomości o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stawka podatku od umowy sprzedaży – wynosi 2%, gdy przedmiot umowy stanowią nieruchomości, rzeczy ruchome, prawo użytkowania wieczystego, własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego oraz wynikające z przepisów prawa spółdzielczego: prawo do domu jednorodzinnego oraz prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że JW Group Sp. z o.o. 1 Spółka komandytowo - akcyjna (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”), prowadzącym działalność deweloperską. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nabyła 27 kwietnia 2012 r. - od czynnego podatnika VAT - prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej obejmującej dwie działki o numerach ewidencyjnych 3/1 i 3/3 oraz prawo własności posadowionych na tej nieruchomości budynkowi urządzeń. Na działce o nr 3/3 znajdują się budynki i budowle stanowiące odrębny od gruntu przedmiot własności. Wskazane działki stanowiły jedną nieruchomość w rozumieniu prawa cywilnego, tj. były objęte jedną księgą wieczystą, prowadzoną przez Sąd Rejonowym. Działka nr 3/1 nie jest zabudowana. Wobec braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, została wydana obejmująca m.in. powyższą działkę decyzja ustalająca warunki i szczegółowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu budynków mieszkalnych wielorodzinnych z usługami w parterach, budynków biurowo-usługowych, z garażami podziemnymi oraz z niezbędną infrastrukturą techniczną. Na podstawie decyzji o warunkach zabudowy należy uznać, że działka nr 3/1 jest terenem niezabudowanym przeznaczonym pod zabudowę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U.z2011 r. Nr 177, poz, 1054, z późn. zm.; dalej: „Ustawa o VAT”). Natomiast analiza charakteru budynkowi budowli znajdujących się na działce 3/3 wskazuje, że dostawa tych obiektów w wyniku zawarcia umowy z dnia 27 kwietnia 2012 r. była objęta zwolnieniem z opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt . 10 lub pkt . 10a Ustawy o VAT. Transakcja zbycia działki 3/1 została w części opodatkowana podatkiem VAT, zaś w części z opodatkowania zwolniona. Oznacza to, że z tytułu przedmiotowej transakcji (zbycia działki 3/1) sprzedawca był jednocześnie (w określonych częściach) opodatkowany, jak również zwolniony z podatku VAT.

Odnosząc się do argumentów Wnioskodawcy, że zapłata podatku od towarów i usług z tytułu dostawy jednej z części nieruchomości skutkuje spełnieniem warunku, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w odniesieniu do sprzedaży całej nieruchomości należy wyjaśnić jak niżej.

Prawna dopuszczalność uznania kompleksu nieruchomości za przedmiot jednej czynności prawnej nie oznacza możliwości potraktowania go w całości, jako jednolitego odrębnego przedmiotu opodatkowania, w istocie bowiem obowiązek podatkowy będzie obejmował poszczególne nieruchomości czy prawa z nimi związane. Przedmiotem jednej umowy sprzedaży może być bowiem nie tylko pojedyncza rzecz lub prawo majątkowe, lecz również pewien zbiór rzeczy (praw), a nawet zorganizowany kompleks majątkowy i regułą jest w takim wypadku, że podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa poszczególnych rzeczy (praw) składających się na cały przedmiot transakcji.

Zatem, przyjmując za Wnioskodawcą, że nabycie działki 3/1 zostało w części opodatkowane podatkiem od towarów i usług, zaś w części zostało zwolnione z opodatkowania natomiast nabycie działki 3/3 było objęte zwolnieniem z opodatkowania, należy wskazać, że do części działki 3/1 która została opodatkowana podatkiem od towarów i usług zastosowanie znajdzie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Natomiast w pozostałej części, powyższa czynność będzie objęta podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.