Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-279/16-3/AN
z 23 maja 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W związku z wnioskiem Wnioskodawcy o doręczenie za pomocą środków komunikacji elektronicznej, pismem z dnia 6 maja 2016 r. nr ILPB1/4511-1-279/16-2/AN, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 155 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Zainteresowanego do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania – poprzez wskazanie adresu elektronicznego na platformie ePUAP w celu doręczenia rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie.

Wezwanie wysłano w dniu 6 maja 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 12 maja 2016 r., jednakże Wnioskodawca nie uzupełnił wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W grudniu 2015 roku Wnioskodawca (osoba fizyczna) nabył udział w wysokości 2/5 (40%) w prawie własności nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem użytkowym wielolokalowym z lokalami użytkowymi.

W tym samym czasie udział w prawie własności tejże nieruchomości wysokości 1/10 (10%) nabyła inna osoba fizyczna.

Podstawę nabycia udziału w prawie własności ww. nieruchomości stanowi notarialna umowa sprzedaży.

Wraz z tym właśnie nabywcą, Wnioskodawca zawarł umowę spółki cywilnej, której celem gospodarczym jest prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości tj. lokali użytkowych w zakupionej nieruchomości, zarządzania nieruchomościami własnymi dzierżawionymi (zgodnie z PKD 68.20.Z.).

Udziały wspólników w tej spółce cywilnej wynoszą:

  • wnioskodawca 80% (co odpowiada 40% udziału w prawie własności nieruchomości)
  • drugi współwłaściciel 20% (co odpowiada 10% udziału w prawie własności nieruchomości).

Lokale przeznaczone są na wynajem i w chwili nabycia udziału były już częściowo wynajęte.

Wspólnicy (osoby fizyczne) tytułem wnoszonego do spółki wkładu nie wnieśli praw własności (udziału w prawie własności) opisanej nieruchomości, ani też prawa użytkowania jej. Pozostają do chwili obecnej jej współwłaścicielami w częściach ułamkowych, a nie jako wspólnicy Spółki cywilnej.

Kontynuując jednak po poprzednikach prawnych stosunki najmu lokali użytkowych znajdujących się w zakupionej nieruchomości ponoszą koszty z tym związane, w szczególności koszty utrzymania wspólnej nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy wspólnicy Spółki cywilnej prowadzący działalność gospodarczą polegającą na wynajmie lokali użytkowych nieruchomości, w której prawie własności mają udziały, mają prawo do obciążania kosztów tej działalności (kosztów uzyskania przychodów) odpisami amortyzacyjnymi od środka trwałego, którego są współwłaścicielami w sytuacji, gdy złożą odrębne (każdy z osobna) „oświadczenia o wprowadzeniu nieruchomości lub udziału w niej, do ewidencji środków trwałych?
  2. Czy zaliczenie w ciężar kosztów uzyskania przychodów ww. odpisów amortyzacyjnych będzie możliwe jedynie po wniesieniu udziału w prawie własności albo prawa używania jako wkładu do istniejącej Spółki cywilnej?
  3. Jaka podstawa prawna, (przepis prawa) nakazuje podatnikowi (osobie fizycznej), jednocześnie Współwłaścicielowi Spółki cywilnej (też osobie fizycznej) w celu rozpoczęcia amortyzacji opisanej we wniosku nieruchomości wniesienie aktem notarialnym udziałów w tej nieruchomości do Spółki cywilnej?
  4. Czy istnieje przepis prawa, który zabrania osobom fizycznym (podatnikom) będącym jednocześnie współwłaścicielami Spółki cywilnej (zatem też osobami fizycznymi - podatnikami) amortyzowania nieruchomości, których są właścicielami, bez uprzedniego wprowadzenia ww. nieruchomości oświadczeniem?

Jeżeli istnieją takie przepisy prawa to Zainteresowany wnosi zgodnie z KPA o wskazanie takich przepisów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w celu tzw. amortyzowania swojego udziału w nieruchomości (amortyzowania nieruchomości) wystarczające będzie podjęcie przez niego decyzji o wprowadzeniu udziału w nieruchomości do ewidencji środków trwałych i złożenie odpowiedniej do tego treści oświadczenia.

Zdaniem podatnika, w celu rozpoczęcia amortyzacji opisanej we wniosku nieruchomości nie jest konieczne wniesienie przez niego (i jego wspólnika) prawa własności czy też udziału w tym prawie tytułem wkładu do zawartej Spółki cywilnej.

Podobnie, jak nie jest konieczne wniesienie tytułem tego wkładu prawa do jej używania.

Zgodnie z treścią przepisu art. 22a ust. 1 pkt 1), art. 22c Ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 361 z 2012 roku ze zm.) oraz przepisu art. 860 i następne K.C. zgodnie z pierwszym z przytoczonych przepisów amortyzacji podlegają stanowiące własność lub współwłasność podatnika nabyte (...) kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowie, budynki oraz lokale będące odrębną własnością o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą (...), zwane środkami trwałymi.

Podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest osoba fizyczna, będąca wspólnikiem Spółki cywilnej, a nie sama Spółka cywilna, która zgodnie z regulacją kodeksu cywilnego nie posiada podmiotowości prawnej (osobowości prawnej).

Skoro zatem podatnik ten spełnia warunek wynikający z przepisu art. 22a ust. 1 pkt 1) ustawy o p. o. o. f. a polegającym na posiadaniu prawa własności (współwłasności) nieruchomości, która jest wykorzystywana na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej w ramach spółki cywilnej, której podatnik jest wspólnikiem, to ma on prawo amortyzowania nabytej prawidłowo (zgodnie z prawem) nieruchomości.

W świetle przepisów prawa, Spółka cywilna nie jest podatnikiem, tylko osoby fizyczne, które ją tworzą. Ww. przepisy prawa pozwalają osobom fizycznym tworzącym Spółkę cywilną korzystać z amortyzacji własnej nieruchomości na podstawie własnego oświadczenia i wprowadzenia tej nieruchomości do ewidencji środków trwałych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.). Zgodnie z art. 860 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Zgodnie natomiast z art. 5a pkt 26 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Spółka cywilna jest osobową spółką prawa cywilnego, która nie ma osobowości prawnej. Spółka cywilna nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki cywilnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tej spółce uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki cywilnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

W związku z powyższym, przychody i koszty związane z działalnością spółki niebędącej osobą prawną, w tym spółki cywilnej wspólnicy powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Jak stanowi art. 22 ust. 8 wyżej powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Definicja środków trwałych – dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych – określona została w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wskazanie składników majątku, które przy spełnieniu określonych w tym przepisie warunków uznać można za środki trwałe, które podlegają amortyzacji oraz w art. 22c ww. ustawy, w którym wymieniono również składniki majątku uznawane m.in. za środki trwałe, niepodlegające amortyzacji. Definicja środków trwałych została więc dla celów podatkowych ściśle powiązana z pojęciem amortyzacji.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Amortyzacji nie podlegają natomiast grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów (art. 22c pkt 1 ww. ustawy).

Z przytoczonych przepisów wynika, że środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji są m.in. nabyte lokale, o ile spełniają następujące warunki:

  • stanowią własność lub współwłasność podatnika,
  • są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
  • przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok,
  • są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, bądź też najmem.

Jednakże jak stanowi art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Natomiast w myśl art. 22n ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie braku ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do przedstawionych powyżej regulacji prawnych, amortyzacji nie podlega środek trwały, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o jego amortyzacji. Jeśli natomiast zamierza skorzystać z możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych, to aby stanowiły one koszty uzyskania przychodów – w myśl art. 22n ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – środki trwałe muszą być objęte ewidencją środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca nabył udział w wysokości 2/5 (40%) w prawie własności nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem użytkowym wielolokalowym z lokalami użytkowymi. W tym samym czasie udział w prawie własności tejże nieruchomości wysokości 1/10 (10%) nabyła inna osoba fizyczna. Wraz z tym właśnie nabywcą, Wnioskodawca zawarł umowę spółki cywilnej, której celem gospodarczym jest prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości tj. lokali użytkowych w zakupionej nieruchomości, zarządzania nieruchomościami własnymi dzierżawionymi (zgodnie z PKD 68.20.Z.). Wspólnicy tytułem wnoszonego do spółki wkładu nie wnieśli praw własności (udziału w prawie własności) opisanej nieruchomości, ani też prawa użytkowania jej. Pozostają do chwili obecnej jej współwłaścicielami w częściach ułamkowych, a nie jako wspólnicy Spółki cywilnej. Kontynuując jednak po poprzednikach prawnych stosunki najmu lokali użytkowych znajdujących się w zakupionej nieruchomości ponoszą koszty z tym związane, w szczególności koszty utrzymania wspólnej nieruchomości.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz przedstawione regulacje prawne należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do obciążania kosztów działalności (kosztów uzyskania przychodów) polegającej na wynajmie lokali użytkowych znajdujących się w opisanej nieruchomości, odpisami amortyzacyjnymi od środka trwałego proporcjonalnie do jego udziału. Również nie jest konieczne, w celu rozpoczęcia amortyzacji opisanej we wniosku nieruchomości, wniesienie przez Wnioskodawcę prawa własności czy też prawa używania jako wkładu do istniejącej Spółki cywilnej.

Należy również zauważyć, że obowiązek złożenia „oświadczenia o wprowadzeniu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do ewidencji środków trwałych”, nie podlega ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też sporządzenie ww. oświadczenia jest tylko i wyłącznie wolą Wnioskodawcy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo, informuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że interpretacje prawa podatkowego wydaje się wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie.

Z uwagi na to, że przedmiotowy wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze wspólników spółki cywilnej, zaznacza się, że niniejsza interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do drugiego wspólnika spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj