Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-64/16-2/AM
z 12 kwietnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późń. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku (data wpływu 22 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

  • wydatków związanych z zakupem ubrań, obuwia oraz zakupu dodatków do ubrań dla Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe,
  • w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 22 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe


Wnioskująca Firma prowadzi działalność gospodarczą na rynku szeroko pojętych "mediów", tj. zajmuje się produkcją telewizyjną, produkcją radiową, tworzeniem stron internetowych, tworzeniem filmów i produkcji promocyjnych.


W ramach oferowanych usług w zakresie produkcji radiowej i telewizyjnej Firma podejmuje się m.in. nagrywania materiałów filmowych, organizacji spotkań z aktorami i ekipą realizacyjną, produkcją reportaży czy przygotowywaniem planów zdjęciowych. Ponadto w ramach produkcji dla telewizji przygotowuje materiały filmowe, relacje reporterskie na żywo.


Z uwagi na powyższe Firma ponosi koszty związane z prowadzoną działalnością, takie jak:

  1. wydatki związane z organizacją planów zdjęciowych (catering, drobne przekąski, kanapki, napoje),
  2. wydatki związane z zakupem lub budową dekoracji planu zdjęciowego (materiały budowlane, elementy instalacji elektrycznej, oświetlenia, zakup drobnych urządzeń - krzesła, stoły, meble, stanowiące scenografię planu),
  3. wydatki związane z organizacją spotkań dla przyszłych i obecnych klientów tak w siedzibie Firmy, jak i w restauracjach lub wynajętych salach, wydatki związane z organizacją tzw. "śniadań/kolacji prasowych" podczas konferencji prasowych dla dziennikarzy i innych spotkań biznesowych (wynajem sali, catering, oprawa muzyczna etc.), a także
  4. koszty zakupu ubrań, obuwia i akcesoriów dla modeli, aktorów oraz dla mnie jako dziennikarza telewizyjnego (występujących w realizowanych reportażach, filmach, reklamach, relacjach reporterskich na żywo, stand up’ów etc.)

- które w ocenie Firmy stanowią koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej updof).

W tym miejscu należy wskazać, iż Firma prowadzi ewidencję zakupionej odzieży służbowej i zobowiązuje się używać jej wyłącznie w celu świadczenia usług oraz nie używać strojów służbowych do celów prywatnych.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


Czy słuszne jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku od osób fizycznych:

  1. wydatków poniesionych na catering (żywność, napoje, wodę) w związku z koniecznością organizacji planu zdjęciowego (najczęściej mających miejsce poza siedzibą Firmy) oraz wydatków związane z zakupem lub budową dekoracji planu zdjęciowego ?
  2. wydatków poniesionych w związku z koniecznością zapraszania kontrahentów Firmy oraz kontrahentów klientów Firmy na spotkania biznesowe, kolacje, śniadania prasowe, które - w ocenie pytającego - nie stanowią kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 23 ust. 1. pkt 23 updof) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a mających miejsce:
    1. w siedzibie/w biurze Firmy,
    2. poza siedzibą/w biurze Firmy (w mieście Warszawa, np. w restauracji),
    3. w innym mieście, niż mieści się siedziba Firmy ?
  3. wydatków związanych z zakupem ubrań, obuwia oraz zakupu dodatków do ubrań - dla modeli i aktorów (w przypadku sesji zdjęciowych, reklam, filmów) oraz mnie jako dziennikarza telewizyjnego (realizacja dla telewizji relacji na żywo oraz materiałów reporterskich), jeżeli Firma prowadzi ewidencję zakupionej odzieży służbowej i zobowiązuje się używać jej wyłącznie w celu świadczenia usług?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie pytania Nr 1 i 3. W zakresie pytania oznaczonego Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.


Zdaniem Wnioskodawcy:


Zgodnie z Art. 22 ust. 1. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zwanej dalej: "updof) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, za wyjątkiem kosztów enumeratywnie wskazanych w art. 23 updof. W ocenie Firmy jej stanowisko zaliczające wszystkie wskazane powyżej wydatki w poczet kosztów uzyskania przychodu jest prawidłowe, z przyczyn podanych poniżej:


AD 1


Firma realizując zlecenia dot. produkcji filmowych (telewizyjnych) zobowiązana jest do zorganizowania planu zdjęciowego - w zależności od potrzeb danej produkcji praca odbywa się w studiu, w plenerze, w wynajętych pomieszczeniach etc. W trakcie produkcji Firma zapewnia wyżywienie na rzecz wszystkich osób biorących udział w jej przygotowaniu. Z uwagi na konieczność szybkiego i sprawnego podania posiłków z reguły wyżywienie dostarczane jest przez firmy cateringowe, choć zdarzają się sytuacje, w których Firma kupuje tylko artykuły spożywcze dla osób biorących udział w realizacji danej produkcji.

W ocenie Pytającego takie wydatki poniesione są w celu osiągnięcia przychodów, ponieważ następują w celu realizacji produkcji filmowych i telewizyjnych, których sprzedaż stanowi dla Firmy jedno z podstawowych źródeł przychodów. Koszty wyżywienia są jednym z elementów kalkulacji kosztów realizacji danego projektu, co przekłada się na uzyskiwane wynagrodzenie, a równocześnie nie spełniają przesłanek wskazanych w art. 23 updof - a więc stanowią "koszty" w rozumieniu art. 22 ust. 1 updof. Pytający zauważa, iż zamawianie cateringu (posiłki, słodycze, kawa, herbata, woda) na pian zdjęciowy, trwający niejednokrotnie wiele godzin, a często znajdujący się w miejscu, w którym nie da się zapewnić innej formy wyżywienia, jest nie tylko konieczne w prowadzonej przez niego działalności (produkcje filmowe), ale także stanowi pewien standard, który należy zapewnić aktorom oraz innym członkom ekipy realizacyjnej - nie wypływają jednakowoż na polepszenie wizerunku firmy.

W tym miejscu należy wskazać, iż podobnej analizy dokonał Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 13 listopada 2009 roku, sygn. ILPB1/415-894/09-3/IM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lipca 2009 roku, sygn. ILPB3/423-282/09-3/MC, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 marca 2008 r., sygn. IPPB1/415-508/07-4/JB.

Podobnie - w ocenie Pytającego - należy zakwalifikować wydatki poniesione na zakup lub budową dekoracji planu zdjęciowego, bowiem jego przygotowanie należy do obowiązków umownych Pytającego, a więc są to koszty poniesione dla osiągnięcia przychodów.


AD 3


Jak wskazano w stanie faktycznym Firma - w ramach swojej działalności - współpracuje z modelami, aktorami, świadczy usługi reporterskie i prezenterskie dla telewizji, a do jej obowiązków związanych z oferowanymi usługami należy także zapewnienie odpowiednich ubrań, obuwia i akcesoriów.

W zależności od potrzeb i charakteru przygotowanego materiału odpowiednie stroje są wypożyczane (zwłaszcza w przypadku modeli i aktorów) lub kupowane. Odzież służbowa jest kupowana, ewidencjonowana i wykorzystywana tylko do celów służbowych (a to mając na uwadze specyfikę nagrywania materiałów reporterskich, wymagających często szybkiego reagowania i licznych podróży).

W ocenie Pytającego występowanie aktorów, modeli czy mnie jako dziennikarza telewizyjnego jest formą występu, a ubrania są koniecznym elementem tworzonego materiału, - w konsekwencji wydatek związany z zakupem odpowiedniego ubrania jest jednym z elementów kosztowych (wynikających z założeń scenariusza danego programu - np. kolor, krój dopasowanie do programu, są zgodne z koncepcją scenograficzną, założeniami programu lub jego formą). Specyfika prowadzonej przez Firmę działalności gospodarczej wymaga poniesienia nakładów na odzież użytkowaną przez aktorów, modeli czy mnie jako dziennikarza telewizyjnego. Firma stoi na stanowisku, że takie wydatki nie powinny być traktowane jako koszty reprezentacji (zgodnie z definicją słownikową - coś ponad standardowego, świadczącego o wytworności i okazałości) - i Firma kwalifikuje te czynności, zgodnie z założeniami scenariusza danego programu, jako wydatki związane z wykonywaną działalnością gospodarczą i zalicza do kosztów uzyskania przychodów.

Stanowisko takie zostało podzielone m.in. przez Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie w int. ind. z dnia 11 września 2007 r. (sygn. 1472/ROP1/423-260/07/KUKM) "wydatki poniesione w związku z zakupem strojów służbowych wykorzystywanych tylko i wyłącznie w celach służbowych przez prezenterów telewizyjnych, w myśl art. 15 ust. 1 updop, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanych zdarzeń przyszłych w zakresie :

  • pytania Nr 1 tj. możliwości zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na catering (żywność, napoje, wodę) w związku z koniecznością organizacji planu zdjęciowego (najczęściej mających miejsce poza siedzibą Firmy) oraz wydatków związane z zakupem lub budową dekoracji planu zdjęciowego – jest prawidłowe

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

  • pytania nr 3 tj. wydatków związanych z zakupem ubrań, obuwia oraz zakupu dodatków do ubrań dla Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe,
  • w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Przy czym zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. A zatem przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanymi w ustawie - wymaga nie tylko oceny pod kątem, czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku, należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

W oparciu o kryterium stopnia powiązania istniejącego pomiędzy kosztem a celem, jakiemu ma służyć, ustawodawca wyróżnia przy tym koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).


Kosztami uzyskania przychodów będą zatem takie koszty, które spełniają łącznie następujące warunki:

  • zostały poniesione przez podatnika,
  • pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością,
  • ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
  • nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w ramach prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

Odnosząc się zatem do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że aby wydatki na zakup odzieży i obuwia oraz dodatków do ubrań można było uznać za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej ubiór musi utracić charakter osobisty.

Zakupy odzieży, obuwia czy też dodatków do ubrań pod kątem wykonywania działalności gospodarczej należy więc oceniać na tle przepisów prawa pracy lub innych przepisów branżowych. Generalnie zakupy tego rodzaju stanowią wydatki związane z faktem funkcjonowania danej jednostki w życiu społecznym. Zatem, niezależnie od rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, każda osoba musi nabywać i używać dostosowaną do własnych wymagań odzież i obuwie. Dlatego też zakupy tych rzeczy stanowią spełnienie zwykłych, normalnych potrzeb danej osoby fizycznej. Odstępstwa od tej zasady mogą wynikać z nałożonego na prowadzącego działalność gospodarczą prawnego obowiązku używania określonego rodzaju odzieży czy też obuwia a rzeczy te utraciły charakter osobisty na przykład z uwagi na dostosowanie tychże do pełnienia określonych funkcji bądź zawodów.


Odzież potrzebna do nagrania poszczególnych odcinków programu nie stanowi kostiumu scenicznego, ani stroju artystycznego a po nagraniu może służyć Wnioskodawcy do celów osobistych.


Obowiązujące zasady współżycia społecznego wymagają aby osoby prowadzące działalność gospodarczą posiadały wygląd adekwatny do wykonywanego zawodu podobnie zresztą jak osoby zatrudnione w innych zawodach np. nauczyciele, urzędnicy, prawnicy itp.


Niewątpliwie w wykonywanym przez Wnioskodawcę zawodzie dbałość o wygląd zewnętrzny jest bardzo istotna jednakże nie można tu mówić o sytuacji znacząco odbiegającej od ogólnie przyjętych norm społecznych.


Wydatki związane z odpowiednim strojem mają charakter wydatków osobistych związanych z poprawą wizerunku i w konsekwencji nie można ich uznać za ściśle związane z działalnością gospodarczą.


Wprawdzie wydatki te nie zostały ujęte w katalogu wydatków nie uznawanych za koszt uzyskania przychodu, jednakże nie stanowi to wystarczającej przesłanki do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.


W związku z powyższym, mając na uwadze zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, iż ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na zakup dla siebie odpowiednich ubrań, obuwia oraz dodatków do ubrań nie mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, gdyż wydatki te mają charakter wydatków osobistych.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatki poniesione na zakup ubrań, obuwia oraz zakupu dodatków do ubrań dla modeli i aktorów (w przypadku sesji zdjęciowych, reklam, filmów) wskazać należy, że wydatki ww. mogą być uznane jako koszty uzyskania przychodów w prowadzonej przez Wnioskodawcę Firmie pod warunkiem spełnienia kryteriów wynikających z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

A zatem stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej możliwości zaliczenia wydatków związanych z zakupem ubrań, obuwia oraz zakupu dodatków do ubrań dla Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej należało uznać za nieprawidłowe.


Natomiast w pozostałej części stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.


Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj