INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24.01.2012 r. (data wpływu 30.01.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku usług kulturalnych polegających na zapewnieniu oprawy muzycznej i artystycznej imprez, świadczonych przez Wnioskodawcę jako indywidualnego twórcę i artystę wykonawcę – jest prawidłowe,
• zwolnienia od podatku usług polegających na zapewnieniu sprzętu muzycznego, nagłośnienia i oświetlenia na imprezach - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30.01.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, dalej: „podatnik” prowadzi zarejestrowaną działalność gospodarczą. W ramach tej działalności podatnik wykonuje między innymi usługi oprawy artystycznej różnych uroczystości organizowanych przez klientów podatnika. Organizatorem imprezy jest klient podatnika. Zadaniem podatnika jest zapewnienie w trakcie tej imprezy oprawy muzycznej i artystycznej, a zadaniem klienta jest zapłata honorarium za to świadczenie. Za zapewnienie oprawy muzycznej i artystycznej odpowiada:

1. zespół muzyczny i wodzirej albo
2. Dj i wodzirej.
   
   

Pod pojęciem oprawy muzycznej kryje się przede wszystkim wykonywanie utworów muzycznych przez zespół muzyczny podatnika. Sam podatnik jest zawodowym muzykiem, absolwentem akademii muzycznej, twórcą i wykonawcą utworów muzycznych. Także inni muzycy będący członkami zespołu podatnika mają wykształcenie muzyczne zdobyte w szkołach i akademiach muzycznych oraz poprzez wieloletnią współpracę z renomowanymi artystami lub zespołami muzycznymi. Niekiedy oprawa artystyczna imprezy odbywa się bez udziału zespołu muzycznego; wówczas muzyka jest dobierana odtwarzana i miksowana przez osobę didżeja („DJ”). Zadaniem DJ jest utrzymanie płynności muzycznej na imprezie, łączenie ze sobą różnych utworów muzycznych, dodawanie efektów dźwiękowych, samplowanie, współpraca z wodzirejem w celu zapewnienia realizacji scenariusza imprezy, animacji odbiorców. Oprawa artystyczna polega każdorazowo na przygotowaniu indywidualnego scenariusza muzyczno-artystycznego imprezy klienta. Scenariusz ten polega na odpowiednim dobraniu i opracowaniu utworów muzycznych, ustaleniu kolejności wykonywania utworów muzycznych i słownych, skoordynowaniu oprawy artystyczno-muzycznej z innymi działaniami przewidzianymi przez klienta w trakcie imprezy. Scenariusz muzyczno-artystyczny powstaje z uwzględnieniem sugestii i intencji klienta, podatnik ma jednak zasadniczy wkład w ukształtowaniu treści artystycznej scenariusza. Uwzględniając życzenia klienta zespół może wykonać utwory innych artystów lub własne utwory podatnika. W przypadku oprawy artystycznej z udziałem DJ-a ustalany jest rodzaj odtwarzanej muzyki, kolejność odtwarzania utworów muzycznych, słownych, oprawa muzyczna koordynowana jest z innymi działaniami przewidzianymi przez klienta w trakcie imprezy. Dodatkowo w ramach scenariusza ustalany jest sposób komunikacji artystów z odbiorcami. Stworzony przez podatnika scenariusz oprawy artystyczno-muzycznej zarówno w przypadku a jak i b stanowi on oryginalną kompozycję. Jego twórczy charakter polega na w uszeregowaniu rozlicznych elementów muzycznych, słownych, choreograficznych uzewnętrzniających konkretny pomysł. Uszeregowanie rozmaitych elementów odzwierciedla zamysł artystyczny i program tworzony indywidualnie dla każdej imprezy. Utwór w postaci scenariusza muzyczno artystycznego zawiera każdorazowo inne, wymyślone przez podatnika i zestawione w oryginalny sposób elementy. W ramach usług obsługi artystycznej wykonywane są każdorazowo zadania polegające na animowaniu zgromadzonych na imprezie klienta odbiorców. Usługi te pełnione są przez wodzireja, którego zadaniem jest również odpowiednie przeprowadzenie przygotowanego z klientem scenariusza, jego ewentualne modyfikacje, wykonywanie utworów muzycznych, słownych, koordynacja działań zespołu muzycznego, komunikacja z odbiorcami zgromadzonymi na imprezie klienta. Wodzirej jest zatem odpowiedzialny za przygotowanie i sprawne przeprowadzenie programu muzyczno- artystycznego poprzez wykonanie utworów muzycznych, wierszy, skeczy, wprowadzenie elementów choreograficznych mających na celu animowanie odbiorców. Wszystkie działania zespołu muzyczno-artystycznego, zarówno w przypadku opisanym pod literą a jak i pod literą b, wymagają udziału osób utalentowanych muzycznie, kreatywnych, posiadających umiejętność występowania przed publicznością, łatwość operowania słowem i talent komiczny. Honorarium ustalone z klientem obejmuje ponadto zapewnienie sprzętu muzycznego, nagłośnienia i oświetlenia, które to świadczenia są bezpośrednio związane z oprawą artystyczno-muzyczną imprezy i warunkują wykonanie głównej usługi podatnika. Zakłada się, że podatnik utraci zwolnienie ze względu na wysokość obrotu przewidzianego w art. 113 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługi wymienione w stanie faktycznym pod literami a i b są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit b ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane przez podatnika usługi są zwolnione od podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem zwolnione od VAT są usługi świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorarium, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Opisane przez podatnika usługi są zwolnione od VAT ze względu na fakt, iż świadczone są przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzanych w formie honorarium.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. oprawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity Dz.U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 z późn. zm., dalej: „upapp”) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Na gruncie prawa autorskiego uznaje się za utwór każdy efekt działalności człowieka niezależnie od jego wartości, przeznaczenia byle by tylko była to działalność charakteryzująca się zawartością elementów twórczych. Utworem jest zatem to wszystko, co nie powstaje z wiernego odwzorowania rzeczywistości czy przedmiotów już istniejących. Przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wymienione w otwartym katalogu zawartym w art. 1 ust. 2 upapp, tzn.:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Podatnik w ramach wykonywanych świadczeń w zakresie obsługi artystyczno-muzycznej wykonuje sam oraz poprzez swój zespół cudze i własne utwory wyrażone słowem, cudze i własne utwory muzyczne i słowno muzyczne oraz utwory sceniczno-muzyczne i choreograficzne.

Ponadto przedmiotem prawa autorskiego są, zgodnie z art. 3 upapp, zbiory, antologie, wybory, bazy danych spełniające cechy utworu są przedmiotem prawa autorskiego, nawet jeżeli zawierają niechronione materiały, o ile przyjęty w nich dobór, układ lub zestawienie ma twórczy charakter, bez uszczerbku dla praw do wykorzystanych utworów. Na gruncie prawa autorskiego dla oceny, czy dane dzieło, w tym zbiór w rozumieniu art. 3 upapp, stanowi utwór i podlega z tego tytułu ochronie, nie mają znaczenia okoliczności dotyczące osoby twórcy, a także nie jest istotna wartość naukowa, artystyczna czy przeznaczenie utworu. Istotny jest twórczy i indywidualny charakter utworu. Scenariusz muzyczno-artystyczny każdej imprezy jest inny, przygotowywany przez podatnika z rozmaitych elementów, dobranych do charakteru danej imprezy i zestawionych w różnorodny sposób, który odzwierciedla zamysł artystyczny i całościową koncepcję twórcy scenariusza. Stworzony przez podatnika scenariusz oprawy artystyczno-muzycznej zarówno w przypadku a jak i b opisanym w stanie faktycznym jest zatem przedmiotem prawa autorskiego, bowiem stanowi on oryginalną i indywidualną kompozycję. Jego twórczy charakter polega na uszeregowaniu rozlicznych elementów muzycznych, słownych, choreograficznych uzewnętrzniających konkretny pomysł. Uszeregowanie przez podatnika rozmaitych elementów tj. piosenki, utwory instrumentalne, skecze, wiersze, układy choreograficzne, odzwierciedla zamysł i program artystyczny tworzony przez podatnika indywidualnie na potrzeby każdej imprezy. Na potrzeby oprawy muzyczno-artystycznej imprez podatnik tworzy zatem utwory muzyczne, słowne, choreograficzne oraz podlegające ochronie prawnej zbiory utworów w rozumieniu art. 3 upapp, czyli indywidualne scenariusze muzyczno- artystyczne. Jest on zatem artystą w rozumieniu upapp. Ponadto zarówno podatnik jak i członkowie jego zespołu, tj. muzycy, didżeje, wodzireje są wykonawcami w rozumieniu upapp poprzez wykonywanie utworu w postaci scenariusza muzyczno-artystycznego imprezy. Ponadto osoby te, w zależności od kompetencji i zawartości scenariusza muzyczno-artystycznego są wykonawcami poszczególnych elementów ww. scenariusza, które są również utworami w rozumieniu upapp, w tym utworów muzycznych, słowno-muzycznych, utworów wyrażonych słowem, utworów choreograficznych, scenicznych. Wykonywanie przez podatnika i jego zespół ww. utworów korzysta z ochrony przysługującej na podstawie upapp. Zgodnie z art. 85 ust. 1 upapp każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Natomiast artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu tego przepisu, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania. Wodzireje i didżeje, oprócz wykonywania utworów bądź twórczego ich przekształcania (samplowanie) przyczyniają się w sposób ewidentny i istotny do powstania wykonania utworu w postaci scenariusza artystyczno-muzycznego. Zatem zarówno instrumentaliści i wokaliści należący do zespołu podatnika, sam podatnik oraz didżeje i wodzireje realizujący scenariusz muzyczno-artystyczny, stanowiący utwór w rozumieniu upapp, są artystami wykonawcami i przysługuje im ochrona prawna płynąca z upapp.

Artyście wykonawcy przysługują prawa majątkowe do artystycznego wykonania, w tym wynagrodzenie. Honorarium otrzymywane przez podatnika jest zatem wynagrodzeniem z tytułu dysponowania przez niego autorskimi prawami majątkowymi. Jak wykazano powyżej podatnik jest zarówno indywidualnym twórcą jak i wykonawcą utworów w rozumieniu upapp, a z tytułu korzystania z tych praw otrzymuje on honorarium autorskie. Spełnione są zatem wszystkie warunki zwolnienia z VAT wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT. Jednocześnie podatnik ma świadomość, że w pozycji 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT przewidziana została obniżona, obecnie 8%-owa stawka VAT na usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania. Jednakże wobec spełnienia warunków zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, podatnik powinien traktować swoje usługi jako zwolnione z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

• zwolnienia od podatku usług kulturalnych polegających na zapewnieniu oprawy muzycznej i artystycznej imprez, świadczonych przez Wnioskodawcę jako indywidualnego twórcę i artystę wykonawcę – uznaje się za prawidłowe.
• zwolnienia od podatku usług polegających na zapewnieniu sprzętu muzycznego, nagłośnienia i oświetlenia na imprezach - uznaje się za nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o VAT, ustawodawca zwolnił od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Zwolnienie określone w powyższym przepisie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Od 1 stycznia 2011 r. przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści przepisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

W analizowanej sprawie należy zwrócić uwagę na cel zwolnienia przewidzianego ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te – aby mogły korzystać ze zwolnienia – świadczone muszą być przez specyficzne podmioty, tj.: podmioty prawa publicznego, podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów. Należy w tym miejscu podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych przez Wnioskodawcę usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) – do której odwołuje się ustawodawca w treści ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne i słowno-muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne (art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ww. ustawy).

Na podstawie art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Pod ochroną pozostaje – na podstawie art. 85 ust. 1 ww. ustawy – każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ww. ustawy, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Jak wynika ze złożonego wniosku, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podatnik wykonuje między innymi usługi oprawy artystycznej różnych uroczystości organizowanych przez klientów podatnika. Organizatorem imprezy jest klient podatnika. Zadaniem podatnika jest zapewnienie w trakcie tej imprezy oprawy muzycznej i artystycznej, a zadaniem klienta jest zapłata honorarium za to świadczenie. Za zapewnienie oprawy muzycznej i artystycznej odpowiada:

1. zespół muzyczny i wodzirej albo
2. Dj i wodzirej.
   
   

Pod pojęciem oprawy muzycznej kryje się przede wszystkim wykonywanie utworów muzycznych przez zespół muzyczny podatnika. Sam podatnik jest zawodowym muzykiem, absolwentem akademii muzycznej, twórcą i wykonawcą utworów muzycznych. Także inni muzycy będący członkami zespołu podatnika mają wykształcenie muzyczne zdobyte w szkołach i akademiach muzycznych oraz poprzez wieloletnią współpracę z renomowanymi artystami lub zespołami muzycznymi. Niekiedy oprawa artystyczna imprezy odbywa się bez udziału zespołu muzycznego; wówczas muzyka jest dobierana odtwarzana i miksowana przez osobę didżeja („DJ”). Zadaniem DJ jest utrzymanie płynności muzycznej na imprezie, łączenie ze sobą różnych utworów muzycznych, dodawanie efektów dźwiękowych, samplowanie, współpraca z wodzirejem w celu zapewnienia realizacji scenariusza imprezy, animacji odbiorców. Zadaniem wodzireja jest odpowiednie przeprowadzenie przygotowanego z klientem scenariusza, jego ewentualne modyfikacje, wykonywanie utworów muzycznych, słownych, koordynacja działań zespołu muzycznego, komunikacja z odbiorcami zgromadzonymi na imprezie klienta. Wodzirej jest zatem odpowiedzialny za przygotowanie i sprawne przeprowadzenie programu muzyczno-artystycznego poprzez wykonanie utworów muzycznych, wierszy, skeczy, wprowadzenie elementów choreograficznych mających na celu animowanie odbiorców. Wszystkie działania zespołu muzyczno-artystycznego, zarówno w przypadku opisanym pod literą a jak i pod literą b, wymagają udziału osób utalentowanych muzycznie, kreatywnych, posiadających umiejętność występowania przed publicznością, łatwość operowania słowem i talent komiczny. Honorarium ustalone z klientem obejmuje ponadto zapewnienie sprzętu muzycznego, nagłośnienia i oświetlenia, które to świadczenia są bezpośrednio związane z oprawą artystyczno-muzyczną imprezy i warunkują wykonanie głównej usługi podatnika.

Z treści powołanych powyżej przepisów można wywieść, iż twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W związku z powyższym Wnioskodawcę uznać należy za indywidualnego twórcę i artystę wykonawcę. Jak wskazał bowiem Wnioskodawca, oprawa artystyczna polega każdorazowo na przygotowaniu indywidualnego scenariusza muzyczno-artystycznego imprezy klienta. Scenariusz ten polega na odpowiednim dobraniu i opracowaniu utworów muzycznych, ustaleniu kolejności wykonywania utworów muzycznych i słownych, skoordynowaniu oprawy artystyczno-muzycznej z innymi działaniami przewidzianymi przez klienta w trakcie imprezy. Scenariusz muzyczno-artystyczny powstaje z uwzględnieniem sugestii i intencji klienta, podatnik ma jednak zasadniczy wkład w ukształtowaniu treści artystycznej scenariusza.

Uwzględniając życzenia klienta zespół Wnioskodawcy może wykonać utwory innych artystów lub własne utwory podatnika. W przypadku oprawy artystycznej z udziałem DJ-a ustalany jest rodzaj odtwarzanej muzyki, kolejność odtwarzania utworów muzycznych, słownych, oprawa muzyczna koordynowana jest z innymi działaniami przewidzianymi przez klienta w trakcie imprezy. Dodatkowo w ramach scenariusza ustalany jest sposób komunikacji artystów z odbiorcami. Stworzony przez podatnika scenariusz oprawy artystyczno-muzycznej zarówno w przypadku a jak i b stanowi oryginalną kompozycję. Jego twórczy charakter polega na uszeregowaniu rozlicznych elementów muzycznych, słownych, choreograficznych uzewnętrzniających konkretny pomysł. Uszeregowanie rozmaitych elementów odzwierciedla zamysł artystyczny i program tworzony indywidualnie dla każdej imprezy. Utwór w postaci scenariusza muzyczno artystycznego zawiera każdorazowo inne, wymyślone przez podatnika i zestawione w oryginalny sposób elementy.

Zatem Wnioskodawca, w zakresie świadczonych usług związanych z oprawą muzyczną imprez, wykonuje szereg czynności, których efektem jest powstanie utworu, a ponadto występuje jako artysta wykonawca. Świadczone usługi mają niezaprzeczalny związek z kulturą rozumianą jako ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w tym przypadku w postaci indywidualnych scenariuszy muzyczno-artystycznych oraz szeroko rozumianych występów artystycznych.

Wnioskodawca wskazał, że ww. usługi wykonywane są przez zespół muzyczny i wodzireja bądź DJ i Wodzireja. Zatem Wnioskodawca świadczy opisane usługi wraz z innymi osobami - muzykami tworzącymi grupę – zespół muzyczny, DJ. Z treści wniosku wynika jednak, że to Wnioskodawca zapewnia oprawę muzyczną i artystyczną imprezy organizowanej przez klienta i odbiera w zamian honorarium. Zatem podmiotem, który świadczy w rzeczywistości opisane usługi na rzecz klientów jest Wnioskodawca (indywidualny twórca i artysta wykonawca), który jest stroną zawieranej umowy zobowiązującej do wykonania usługi (oprawy artystycznej imprezy).

Podsumowując, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest podmiotem (twórcą i artystą wykonawcą), o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy, świadczone przez Wnioskującego usługi oprawy muzycznej i artystycznej imprez opisane we wniosku, wynagradzane w formie honorarium, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii należało zatem uznać za prawidłowe.

Podkreślić jednocześnie należy, że zwolnienito nie ma zastosowania do części honorarium, która odnosi się do zapewnienia przez Wnioskodawcę sprzętu muzycznego, nagłośnienia i oświetlenia. Są to bowiem czynności o charakterze czysto technicznym, a nie artystycznym i kulturalnym. W tym zakresie Wnioskodawca nie działa ponadto jako podmiot wymieniony w normie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) – jako indywidualny twórca i artysta wykonawca, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Tym samym usługa polegająca na zapewnieniu przez Wnioskodawcę sprzętu muzycznego, nagłośnienia i oświetlenia podczas imprez organizowanych dla klientów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w wys. 23%.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.