Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-233/16-2/AM
z 19 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późń. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 luty 2016 r. (data wpływu 23 luty 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych po przekształceniu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytową - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 luty 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych po przekształceniu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytową.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pani E. M. (dalej: Wnioskodawca), jest osobą fizyczną, posiada status polskiego rezydenta podatkowego, oraz podlega w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca w przyszłości ma zostać komandytariuszem spółki komandytowej (dalej: Spółka Komandytowa), która powstanie w wyniku przekształcenia spółki kapitałowej mającej działać w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka). Spółka Komandytowa z uwagi na fakt, że powstanie w trybie przekształcenia, w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przyjmie te same wartości początkowe środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jakie były w ewidencji Spółki. W skład ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki Komandytowej wchodzić będą składniki, które uprzednio zostaną wniesione do Spółki w drodze aportu, przy czym, w zamian za aport wyemitowane zostaną udziały o wartości nominalnej niższej od wartości rynkowej przedmiotu aportu. Nadwyżka wartości rynkowej przedmiotu aportu ponad wartość nominalną mających być wydanymi w zamian za jego wniesienie udziałów przelana zostanie na kapitał zapasowy Spółki

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowanym przekształceniem Spółki w Spółkę Komandytową, Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku Spółki Komandytowej) pełne odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wniesionych wcześniej aportem do Spółki, od wartości przedmiotowych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która w Spółce zwiększyć ma kapitał zapasowy i w związku z tym podlegać będzie ograniczeniom wskazanym w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania (Dz: U. 1992 nr 21 poz. 86) (dalej: u.p.d.op)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W związku z przekształceniem Spółki w Spółkę Komandytową, Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku Spółki Komandytowej) pełne odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych wniesionych wcześniej aportem do Spółki także od tej wartości przedmiotowych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, która w Spółce zwiększy kapitał zapasowy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.p., nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie - lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki.. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem sytuacje, w których spółka otrzymuje środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne w formie wkładu niepieniężnego i część wartości takiego wkładu nie zwiększa wartości kapitału zakładowego spółki, ale zostaje ujęta w księgach rachunkowych jako powiększająca kapitał zapasowy. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d up.d.o.p. odnosi się zatem w swoim zakresie wyłącznie do spółek otrzymujących aport w postaci środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych i nie powinien wpływać na sytuację prawno- podatkową innego rodzaju podmiotów, w tym w szczególności wspólników spółki osobowej powstałej z przekształcenia takiej spółki. Zgodnie bowiem z art. 4a pkt 21) u.p.d.o.p. przez spółkę należy rozumieć spółkę będącą podatnikiem. Z kolei, art. 1 u.p.d.o.p. określając zakres podmiotowy i przedmiotowy opodatkowania podatkiem CIT, stanowi, że ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Przepisy ustawy mają zastosowanie także do jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z dodatkowym zastrzeżeniem, że opodatkowaniu podlegają również spółki komandytowo-akcyjne mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz spółki niemające osobowości |prawnej z siedzibą lub zarządem na terytorium innego państwa, jeśli zgodnie z przepisami podatkowymi tego państwa traktowane są jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich opodatkowania. Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, że ustawa jednoznacznie precyzuje jakie podmioty wchodzą w reżim prawno-podatkowy regulowany przez przepisy u.p.d.o.p.

Mająca powstać w wyniku przekształcenia Spółka Komandytowa, będąc na gruncie regulacji Kodeksu Spółek Handlowych spółką osobową, jako spółka niebędąca osobą prawną i nie objęta zakresem art. 1 u.p.d.o.p. nie będzie podlegać przepisom niniejszej ustawy. Ponadto, Spółka Komandytowa, na gruncie obowiązujących przepisów stanowić będzie; podmiot transparentny podatkowo. Oznacza to, że wszelkie dochody osiągane przez tą spółkę, jak też i ponoszone przez nią koszty, przypisywane będą bezpośrednio do jej wspólników. Powyższej wynika z brzmienia art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350) (dalej: u.p.d.o.f.), zgodnie z którym przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określą się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 u.p.d.o.f. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Ponadto, zgodnie z art. 8 ust. 2 u.p.d.o.f. określone powyżej zasady stosuje się także do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat. Podobną regulację zawiera także u.p.d.o.p., której art. 5.stanowi, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawu do udziału w zysku (udziału). W przypadku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasadę powyższą stosuje się zgodnie z art. 5 ust. 2 u.p.d.o.p. do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika zasada, iż podmiotami, na których ciąży obowiązek rozliczania podatku dochodowego od dochodów osiąganych przez spółki osobowe, są ich wspólnicy, którzy powinni dokonywać takiego rozliczenia według właściwych dla nich przepisów prawa podatkowego. W przedstawionym stanie faktycznym, do Wnioskodawcy jako osoby fizycznej w zakresie obliczania przychodów jak i kosztów, powinny mieć zatem zastosowanie przepisy u.p.d.o.f.

Z punktu widzenia Spółki Komandytowej, jako podmiotu mającego powstać w wyniku przekształcenia Spółki, istotne znaczenie ma określenie zasad regulujących sposób dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Zgodnie z zasadą kontynuacji w zakresie ustalania wartości początkowej - wynikającej z art. 22g ust. 12 u.p.d.o.f., w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego; zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi. Z kolei zgodnie z zasadą kontynuacji w zakresie ustalenia metody amortyzacji oraz uwzględniania przez podmiot przekształcony wysokości odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez podmiot przekształcany - podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo «|połączenia podmiotów dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony. Wynika to bezpośrednio z art. 22h ust. 3 u.p.d.o.f. Przy czym, kwestię metody amortyzacji przyjętej przez podmiot powstały w wyniku przekształcenia reguluje przepis art. 22h ust. 4 u.p.d.o.f.

Ustawodawca przy wykorzystaniu powyższych przepisów określił granice;: kontynuacji w zakresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez spółkę przekształconą. Nie wprowadził natomiast żadnego przepisu uniemożliwiającego dokonywanie amortyzacji w spółce przekształconej od wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w zakresie wartości zlokalizowanej na etapie aportu do spółki przekształcanej na kapitale zapasowym. Przechodząc zatem na grunt niniejszego stanu faktycznego należy zauważyć, że w związku z powyższym, przepisy u.p.d.o.f. nie ograniczają w żaden sposób możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów przez Wnioskodawcę, czyli przyszłego wspólnika Spółki Komandytowej (która ma powstać w wyniku przekształcenia Spółki) odpisów amortyzacyjnych od wartości środków trwałych, które w Spółce będą podlegać ograniczeniu wynikającemu z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.p..

Ponadto, co szczególnie istotne w przedmiotowej sprawie, u.p.d.o.f. w i art. 23 ust. 1 pkt 45a, będącym odpowiednikiem art. 16 ust. 1 pkt 63 u.p.d.o.p., nie zawiera uregulowania analogicznego do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.p., które odnosiłoby się do kwestii rozpoznawania jako koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych wniesionych jako wkład do spółki osobowej od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego. Skoro zatem Spółka na skutek przekształcenia zmieni formę prawną w Spółkę Komandytowa, nastąpi wobec niej zmiana reżimu prawno-podatkowego, co wynika z faktu, że w wyniku przekształcenia opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będą wspólnicy Spółkij Komandytowej, w tym Wnioskodawca. Należy w tym miejscu raz jeszcze podkreślić, że ustawodawca w żadnym przepisie nie przewidział w takim przypadku w odniesieniu do wspólników Spółki Komandytowej kontynuacji ograniczenia określonego w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.p. W efekcie powyższego, Wnioskodawca podlegać będzie w tym zakresie przepisom normującym materię dotyczącą kosztów uzyskania przychodów zawartym w u.p.d.o.f. W tej zaś ustawie, z oczywistych względów (spółka komandytowa nie posiada kapitału zakładowego) nie ma przepisu o brzmieniu analogicznym do art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.p.

Uznać zatem należy, iż Spółce Komandytowej, która powstać ma w wyniku przekształcenia Spółki, a ściślej rzecz ujmując - wspólnikom takiej spółki osobowej, przysługiwać będzie prawo do rozpoznawania jako koszty uzyskania przychodów pełnych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które wniesione będą wcześniej ograniczeniom wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.p. Stosowanie tego ograniczenia w stosunku do wspólników spółki osobowej (w tym Spółki Komandytowej), która powstać ma z przekształcenia Spółki prowadziłoby do zmiany reżimu prawnego, który obowiązuje spółki osobowe, a co za tym idzie wspólników tych spółek, co jest niedopuszczalne, na co zwrócił uwagę Naczelny Sąd Administracyjny, m. in. w wyroku z dnia 19 sierpnia 2015 r. sygn; akt II FSK 1898/13. Oczywistym jest, że przepisy u.p.d.o.p., o czym wprost stanowi art. l powołanej ustawy, nie obejmą zakresem działania wspólników Spółki Komandytowej, w .j stosunku, do których zastosowanie znajdzie odmienny reżim prawno-podatkowy, który nie może być rozszerzony o przepisy u.p.d.o.p. w efekcie zmiany formy prawnej Spółki. Powoływana w analogicznych stanach faktycznych, argumentacja, że ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d znajdzie zastosowanie w odniesieniu do wspólników spółki przekształconej z uwagi na regulację zawarta w art. 93a § 2 pkt 1 lit. b Ordynacji Podatkowej jest pozbawiona jakiejkolwiek podstawy prawnej. Przepis art. 93a § 2 pkt 1 lit. b Ordynacji Podatkowej, na co jednoznacznie wskazuje orzecznictwo, (wyrok NSA z dnia 4 listopada 2015 r II FSK 3013/13 oraz wyrok NSA z dnia 19 sierpnia 2015 r., sygn. II FSK 1898/13) nie reguluje bowiem kwestii sukcesji reżimu prawno-podatkowego obowiązującego podmiot przekształcany. Ewentualna możliwość rozciągnięcia odmiennego reżimu prawno-podatkowego na podmiot powstały z przekształcenia powinna wynikać tylko i wyłącznie wprost z ustawy, w innym przypadku, taki skutek nie może być wywodzony z przepisu przewidującego sukcesję (przejęcie) praw i obowiązków. Odmienna interpretacja wskazanego przepisu stoi w oczywistej sprzeczności z podstawowymi zasadami wykładni prawa podatkowego.

W piśmiennictwie można spotkać się z poglądem, że jeżeli w prawie podatkowym istnieje nieuświadomiona (niezamierzona) przez ustawodawcę luka ustawowa, uniemożliwiająca stosowanie prawa, lukę tę można i należy uzupełnić poprzez analogię legis (R. Mastalski, Stosowanie prawa podatkowego, Warszawa 2008, s. 122-126). Analogia legis polega na podporządkowaniu określonych kategorii stanów faktycznych przepisowi, z którego w drodze wykładni językowej nie sposób wywieść normy o takim zasięgu (B. Brzeziński, Podstawy wykładni prawa podatkowego, Gdańsk 2008, s. 123). W samym wnioskowaniu z analogii legis wyróżnić można trzy podstawowe etapy: (1) ustalenie, że określony fakt nie jest objęty unormowaniem przez przepisy prawne, (2) ustalenie, że istnieje przepis prawny, który reguluje sytuacje pod istotnymi względami podobne do nieunormowanego, (3) powiązanie z faktem prawnym nieunormowanym podobnych lub takich samych konsekwencji prawnych, co z faktem bezpośrednio uregulowanym przez przepisy prawne ( J. Nowacki, Analogia legis, Warszawa 1966, s. 163, L. Morawski, Zasady wykładni prawa, Toruń 2006, s. 203-204).

Jednakże, co należy podkreślić w związku ze stanowiskiem Wnioskodawcy, w judykaturze panuje zgodność co do tego; że stosowanie analogii nie powinno być stosowane w przypadkach, w których wykorzystywana byłaby ona na niekorzyść podatników (wyroki NSA: z dnia 24 października 2006 r., sygn. akt I FSK 93/06, OSP 2007/12/137; z dnia 7 kwietnia 2000 r. sygn. akt I SA/Lu 1372/98). Przyjęcie w związku z powyższym, że w stosunku do wspólników przekształcanej spółki obowiązywać będą ograniczenia wynikające z u.p.d.o.p., stanowić będzie rozszerzenie zakresu stosowania u.p.d.o.p. na kategorię podmiotów, która podlega pod regulacje innej ustawy podatkowej, jaką jest u.p.d.o.f.

Mając na uwadze powyższe - zdaniem Wnioskodawcy - po przekształceniu Spółki w Spółkę Komandytową, będzie miał on prawo zaliczać do kosztów uzyskania przychodów (proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku Spółki Komandytowej) pełne odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które będą wniesione wcześniej do Spółki aportem, także od tej wartości przedmiotowych wartości niematerialnych i prawnych, która w Spółce zwiększy kapitał zapasowy.

Zaprezentowana powyżej wykładnia przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje potwierdzenie w wyrokach sądów administracyjnych oraz w interpretacjach podatkowych wydanych z upoważnienia Ministra Finansów, m.in.:

• w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 listopada 2015 r., sygn. II FSK 3013/13,
  
• w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 sierpnia 2015 r., sygn. II FSK 1898/13,
  
• w wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 września 2015 r., sygn. I SA/Po 1033/15,
  
• w wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Lublinie z dnia 8 listopada 2013 r., sygn. I SA/Lu 550/13,
  
• w wyroku Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Łodzi z dnia25 października 2013 r., sygn. ISA/Łd 971/13,
  
• w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi 29 lutego 2012 r. sygn. IPTPB3/423-312/11-2/IR,
  
• w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 czerwca 2012 r. sygn. ITPB3/415-9/12/AW,
  
• w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 czerwca 2011 r. sygn. IBPBI/2/423-360/11/JD,
  
• w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 czerwca 2011 r., sygn. ILPB4/423-107/11 -2/ŁM.
  
  
  

Pragnąc podkreślić rolę powołanych na potrzeby niniejszego wniosku wyroków Naczelnego Sadu Administracyjnego oraz Wojewódzkich Sądów Administracyjnych, Wnioskodawca pragnie wskazać, że orzecznictwo sądów administracyjnych przy wydawaniu interpretacji indywidualnych jest o tyle istotne, o ile organ podatkowy jest zobowiązany, na gruncie przepisów Ordynacji Podatkowej, do uwzględniania wytycznych, zawartych w orzeczeniach sądów administracyjnych przy wydawaniu interpretacji indywidualnych. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 20 stycznia 2009 roku (sygn. III SA/Wa 1916/08) mając na uwadze przepis „ art. 14a O.p. minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów (podkreśl/Sądu) oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (interpretacje ogólne). Orzecznictwo to ma więc normatywne przełożenie na tworzenie warunków jednolitego stosowania prawa podatkowego w płaszczyźnie ogólnej. Jeszcze większa jest jego rola w zakresie eliminowania wadliwych interpretacji, o czym stanowi art. 14e § 1 O.p. Wolą ustawodawcy minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów (podkreśl. Sądu), Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Tym samym orzecznictwo sądów stało się przesłanką do formułowania oceny poprawności funkcjonujących w obrocie prawnym interpretacji, także interpretacji indywidualnych, co szczególnie należy podkreślić w rozpoznanej sprawie. Skoro więc organ wydający interpretacje indywidualne może w ramach działania ex oficio zmienić wydaną już uprzednio interpretację z racji stwierdzenia jej wadliwości w świetle orzecznictwa sądowego, to tym bardziej ma obowiązek dokonywać analizy tego orzecznictwa w postępowaniu zmierzającym do wydania takiej interpretacji, a zwłaszcza w przypadku, gdy na takowe orzecznictwo powołuje się osoba składająca wniosek o jej wydanie. Nie można bowiem przyjąć takiej wykładni powyższych przepisów, że z jednej strony ustawodawca nie nakłada na organ wydający interpretacje indywidualne obowiązku analizowania orzecznictwa zapadłego w innych sprawach dotyczącego analogicznych sytuacji prawnopodatkowych, a z drugiej strony przyjmuje jednocześnie, że pominięcie takiego orzecznictwa może być przyczynią zmiany tak wydanej interpretacji. Obowiązujący od dnia 1 lipca 2007 r. art. 14e § 1 O.p. i wychodzi poza zasadę związania wyrokiem tylko w sprawie, w której on zapadł i nadaje orzecznictwu sądów administracyjnych walor normatywny także w stosunku do innych j indywidualnych spraw załatwianych w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych). Od tej daty orzecznictwo to stało się istotnym miernikiem legalności wydawanych interpretacji indywidualnych. Jego nieuzasadnione zaś pomijanie narusza wyrażoną w art. 121 § 1 O.p. zasadę prowadzenia postępowania podatkowego w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych i może skutkować w ramach kontroli sądowoadministracyjnej uchyleniem interpretacji indywidualnej z tej przyczyny.”

Reasumując stwierdzić należy, że ograniczenie ustanowione w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.p. dotyczy wyłącznie kategorii podmiotów, które obejmuje zakres art. 1 u.p.d.o.p. i nie może być przeniesione na Wnioskodawcę, a więc przyszłego wspólnika (będącego; osobą fizyczną) Spółki Komandytowej (będącej spółką osobową), która powstać ma w wyniku przekształcenia Spółki. A zatem, po przekształceniu Spółki w Spółkę Komandytową, Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczać do kosztów podatkowych (z uwzględnieniem art. 8 ust. 1 i 2 ju.p.d.o.f.) pełne odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, przy uwzględnieniu tej wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, która w Spółce znajdować się będzie na kapitale zapasowym i w związku z tym podlegać będzie w Spółce ograniczeniom opisanym w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.