Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-302/16/PM
z 19 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 maja 2016 r. (data wpływu do Biura – 18 maja 2016 r.), uzupełnionym 8 lipca 2016 r, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia gruntów rolnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia gruntów rolnych.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 27 czerwca 2016 r. znak: IBPB-2-1/4514-302/16/PM, wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie.

Wniosek uzupełniono 7 i 8 lipca 2016 r.

W uzupełnieniu wniosku będącym odpowiedzią na wezwanie Organu, Wnioskodawca co prawda w Sekcji E druku ORD-IN – „Przedmiot wniosku”, w poz. 74 – „Przepisy prawa podatkowego” – wskazał art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r., o podatku od spadków i darowizn, to jednak w Sekcji A.1. druku ORD-IN – „Rodzaj sprawy”, w poz. 8 – „Dotyczy” – wskazany został podatek od czynności cywilnoprawnych. Ponadto z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, zadanego pytania, własnego stanowiska oraz braku innych odniesień do ustawy o podatku od spadków i darowizn, jednoznacznie wynika, iż Wnioskodawca oczekuje interpretacji w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia z art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest „młodym rolnikiem” od 19 września 2014 r., opłacającym składkę K. jako domownik od 1 października 2008 r., a jako rolnik od 19 września 2014 r.

Wnioskodawca jest dzierżawcą gruntów rolnych o powierzchni 19,32 ha i płatnikiem podatku rolnego. Wnioskodawca posiada zobowiązania w stosunku do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (zakup gruntów rolnych). Decyzją z 20 sierpnia 2014 r., została Wnioskodawcy przyznana pomoc finansowa w ramach działania „ułatwienie startu młodym rolnikom” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. W związku z przyznaną pomocą, Wnioskodawca zobowiązany został do zrealizowania założeń biznesplanu i wydatkowania 70% kwoty pomocy na inwestycje określone w ww. biznesplanie w okresie 3 lat od dnia wypłaty pomocy, tj. do 17 września 2017 r. Zgodnie z biznesplanem środki w wysokości m.in. 70% kwoty przyznanej pomocy, Wnioskodawca zobligowany jest wykorzystać na zakup gruntów rolnych.

Z uzupełnienia wniosku, które wpłynęło do Biura 8 lipca 2016 r., wynika, że:

• Wnioskodawca jest w trakcie zakupu gruntów rolnych – po umowie przedwstępnej z 19 maja 2016 r. Termin realizacji umowy – do 31 grudnia 2016 r.
• Grunty, które Wnioskodawca chce nabyć są sklasyfikowane jako użytki rolne.
• Na ww. gruntach prowadzona jest wyłącznie działalność rolnicza.
• Zakupiona nieruchomość w myśl przepisów prawa o podatku rolnym będzie stanowiła gospodarstwo rolne.
• Wnioskodawca posiada gospodarstwo rolne składające się wyłącznie z gruntów dzierżawionych o powierzchni 19,32 ha (dzierżawa na 10 lat).
• W wyniku nabycia ww. gruntów, Wnioskodawca powiększy swoje gospodarstwo rolne o 3,3139 ha. Łączny areał będzie wynosił 22,6339 ha.
• Wnioskodawca jako „młody rolnik” zobowiązany jest do prowadzenia gospodarstwa rolnego przez minimum 10 i zamierza wypełnić to zobowiązanie.
• Wnioskodawca nie planuje prowadzić na ww. gruntach innej działalności niż rolnicza.
• W czasie prowadzenia gospodarstwa, Wnioskodawca korzystał z pomocy de minimis, jednak otrzymana kwota nie przekroczyła limitu indywidualnego przewidzianego dla jednej osoby oraz limitu krajowego.
• Kwota podatku od czynności cywilnoprawnych naliczonego od opisanej we wniosku umowy będzie mieściła się w kwocie (limicie) pomocy de minimis.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z nabyciem ziemi Wnioskodawca musi uiścić podatek od czynności cywilnoprawnych i czy grunty dzierżawione stanowią podstawę do tego, żeby Wnioskodawca był zwolniony z podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych, właścicielem jest też posiadacz gruntów ornych, więc Wnioskodawca nie powinien uiszczać podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z nabyciem ziemi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania – przy umowie sprzedaży − stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, którą określa się na zasadach wskazanych w art. 6 ust. 2. Stawka podatku od umowy sprzedaży m.in. nieruchomości wynosi 2% − art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy.

Jak wynika z powołanych przepisów – sprzedaż nieruchomości podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 9 pkt 2 ww. ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Jak stanowi art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2016 r., poz. 617) opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

W świetle analizowanej powyżej definicji z art. 1 ustawy o podatku rolnym, gospodarstwo rolne stanowią wyłącznie grunty sklasyfikowane jako użytki rolne.

Stosownie do postanowień § 68 ust. 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. (Dz.U. z 2015, poz. 542, ze zm.) w sprawie ewidencji gruntów i budynków, grunty rolne dzielą się na:

1.użytki rolne, do których zalicza się:

1. grunty orne, oznaczone symbolem – R,
2. sady, oznaczone symbolem – S,
3. łąki trwałe, oznaczone symbolem – Ł,
4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem – Ps,
5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem – Br,
6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem – Wsr,
7. grunty pod rowami, oznaczone symbolem – W,
8. grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem – Lzr,
   
   

2.nieużytki, oznaczone symbolem – N.

Z treści uzupełnienia wniosku wynika, że Wnioskodawca jest w trakcie zakupu gruntów rolnych – po umowie przedwstępnej z 19 maja 2016 r. Termin realizacji umowy – do 31 grudnia 2016 r. Grunty, które Wnioskodawca chce nabyć są sklasyfikowane jako użytki rolne. Na ww. gruntach prowadzona jest wyłącznie działalność rolnicza. Zakupiona nieruchomość w myśl przepisów prawa o podatku rolnym będzie stanowiła gospodarstwo rolne. Wnioskodawca posiada gospodarstwo rolne składające się wyłącznie z gruntów dzierżawionych o powierzchni 19,32 ha (dzierżawa na 10 lat). W wyniku nabycia ww. gruntów, Wnioskodawca powiększy swoje gospodarstwo rolne o 3,3139 ha. Łączny areał będzie wynosił więc 22,6339 ha.

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 ww. ustawy ma charakter warunkowy. Oznacza to, że umowa sprzedaży będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności nabywca posiada już grunty rolne (użytki rolne), nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne oraz gdy w wyniku dokonania czynności sprzedaży zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, którego powierzchnia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha.

Podkreślenia wymaga, że w myśl art. 9 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, nabywca, aby skorzystać ze zwolnienia musi być na dzień nabycia właścicielem (współwłaścicielem) użytków rolnych lub gospodarstwa rolnego, albo muszą być one w jego posiadaniu, żeby mógł zostać spełniony warunek utworzenia lub powiększenia gospodarstwa rolnego. Utworzenie lub powiększenie gospodarstwa rolnego w rozumieniu ww. przepisów nie jest uzależnione od posiadania określonego tytułu prawnego do gruntów, do których są przyłączane grunty nabywane.

Stosownie do art. 336 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.), posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie włada jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą (posiadacz zależny).

Zatem podatnik, który jest dzierżawcą gospodarstwa rolnego o pow. 19,32 ha, nabywający własność użytków rolnych o pow. 3,3139 ha – spełnia warunek przedmiotowego zwolnienia, wg którego (warunku) zakup gruntów rolnych, stanowiących gospodarstwo rolne, utworzy lub powiększy gospodarstwo rolne i gospodarstwo to będzie miało powierzchnię nie mniejszą niż 11 ha i nie większą niż 300 ha.

Z uregulowań zawartych w ww. art. 9 pkt 2 wynika także, że dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia, jak również dla zachowania prawa do ulgi, gospodarstwo musi być prowadzone:

1. przez nabywcę,
2. przez okres pięciu lat od dnia nabycia.

W przypadku niedotrzymania tego warunku następuje utrata zwolnienia od podatku.

Z treści uzupełnienia wniosku wynika, że w wyniku nabycia ww. gruntów, Wnioskodawca powiększy swoje gospodarstwo rolne o 3,3139 ha. Łączny areał będzie wynosił 22,6339 ha. Wnioskodawca jako „młody rolnik” zobowiązany jest do prowadzenia gospodarstwa rolnego przez minimum 10 i zamierza wypełnić to zobowiązanie. Wnioskodawca nie planuje prowadzić na ww. gruntach innej działalności niż rolnicza.

Zgodnie z powyższym zostanie więc spełniony warunek prowadzenia gospodarstwa rolnego przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia.

Należy zwrócić uwagę, że preferencje w postaci zwolnienia w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowią pomoc publiczną w rolnictwie. Przy jej udzielaniu powinno się stosować przepisy rozporządzenia Komisji Unii Europejskiej nr 1408/2013.

Zgodnie z treścią pkt 8 preambuły do rozporządzenia Komisji, okres trzech lat brany pod uwagę do celów rozporządzenia należy oceniać w sposób ciągły. Zatem dla każdego przypadku nowej pomocy de minimis należy uwzględnić całkowitą kwotę pomocy de minimis przyznaną w ciągu danego roku podatkowego oraz dwóch poprzedzających lat podatkowych.

Stosownie do art. 3 ust. 2 rozporządzenia Komisji nr 1408/2013, całkowita kwota pomocy de minimis przyznanej przez państwo członkowskie jednemu przedsiębiorstwu nie może przekroczyć 15 000 EUR w okresie trzech lat podatkowych.

W myśl art. 3 ust. 3 cyt. rozporządzenia, łączna kwota pomocy de minimis przyznanej w okresie trzech lat podatkowych przez państwo członkowskie przedsiębiorstwom prowadzącym działalność w zakresie podstawowej produkcji produktów rolnych nie może przekroczyć górnego limitu krajowego określonego w załączniku, tj. 225 700 000 EURO. Pomoc de minimis uznaje się za przyznaną w dniu, w którym przedsiębiorstwo uzyskuje prawo otrzymania takiej pomocy zgodnie z obowiązującym krajowym systemem prawnym, niezależnie od terminu wypłacenia pomocy de minimis temu przedsiębiorstwu (art. 3 ust. 4 ww. rozporządzenia).

Z powyższych przepisów wynika zatem, że jeżeli w okresie trzech lat podatkowych z powodu udzielenia nowej pomocy de minimis danemu przedsiębiorcy zostałby przekroczony pułap 15 000 EUR lub łączna kwota pomocy de minimis przyznanej przez państwo członkowskie przedsiębiorstwom przekroczyłaby górny limit krajowy określony w załączniku, pomocy nie udziela się.

Skoro zwolnienie określone w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi pomoc de minimis, co jasno wynika z tego przepisu, to do skorzystania ze zwolnienia, koniecznym jest, by kwota pomocy przyznana beneficjentowi mieściła się w limitach określonych rozporządzeniem Komisji nr 1408/2013. Zapis ten stanowi warunek, którego spełnienie jest niezbędne dla skorzystania z ww. zwolnienia od podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał, że w czasie prowadzenia gospodarstwa korzystał z pomocy de minimis, jednak otrzymana kwota nie przekroczyła limitu indywidualnego przewidzianego dla jednej osoby oraz limitu krajowego. Kwota podatku od czynności cywilnoprawnych naliczonego od opisanej we wniosku umowy będzie mieściła się w kwocie (limicie) pomocy de minimis.

Wobec powyższych wskazań należy stwierdzić, że przedstawiona czynność sprzedaży nieruchomości rolnej podlega zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych – o ile kwota podatku naliczonego od opisanej we wniosku umowy będzie mieściła się w łącznej kwocie (limicie) pomocy de minimis przysługującej danej osobie fizycznej oraz w kwocie ogólnokrajowej.

Oznacza to, że w konsekwencji spełnienia łącznie wszystkich warunków określonych w art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynność sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem wniosku nie będzie implikowała obowiązku zapłaty tego podatku. Jak wskazano już wcześniej, bez znaczenia dla omawianego zwolnienia pozostaje tytuł prawny posiadanych gruntów rolnych przed utworzeniem lub powiększeniem gospodarstwa rolnego w rozumieniu ww. przepisów.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.