Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4513-61/16-2/SM
z 31 sierpnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2016 r. (data wpływu 9 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie warunków dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 9 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie warunków dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca (dalej: „Spółka” albo „Wnioskodawca”) prowadzi działalność m.in. w zakresie sprzedaży detalicznej paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw oraz sprzedaży hurtowej paliw i produktów ropopochodnych.


Spółka posiada zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca i dokonuje nabyć wewnątrzwspólnotowych wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W tym celu Spółka wykorzystuje miejsce odbioru, o którym mowa w art. 57 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym tj. wyodrębnione miejsce przeznaczone do odbierania wyrobów akcyzowych, wyposażone w infrastrukturę techniczną niezbędną do dokonywania przyjęć wyrobów akcyzowych. W użytkowanym miejscu odbioru wyrobów akcyzowych znajduje się plac oraz niezbędne pomieszczenia sanitarne i infrastruktura techniczna oraz komunikacyjna. Miejsce odbioru wyrobów akcyzowych jest odpowiednio wydzielone w sposób trwały i oznaczone przy pomocy tablicy wskazującej na miejsce odbioru wyrobów akcyzowych oraz nazwę Spółki. W dalszej części niniejszego wniosku miejsce odbioru, o którym mowa w art. 57 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, jest określane skrótowo jako „miejsce odbioru”.

Spółka ma przy korzystaniu z miejsca obioru możliwość korzystania z wagi. Waga ta nie znajduje się fizycznie na wyodrębnionym terenie miejsca odbioru wyrobów akcyzowych, lecz na terenie należącym do innego podmiotu, który udostępnia wagę na rzecz Spółki. Przedmiotowa waga jest udostępniona na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej przez Spółkę z właścicielem wagi. Zgodnie z umową (włączoną formalnie do akt weryfikacyjnych Spółki jako zarejestrowanego odbiorcy) Wnioskodawca będzie mógł swobodnie korzystać z udostępnionej wagi w każdej chwili, w razie zaistnienia takiej potrzeby.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy wyżej opisane wyposażenie miejsca odbioru w wagę spełnia wymagania określone w § 2 pkt 3 i 4 Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych oraz prowadzenia składu podatkowego?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Zdaniem Spółki w zakresie wyżej opisanego sposobu wyposażenia miejsca odbioru w wagę, miejsce odbioru spełnia wymogi określone § 2 pkt 3 i 4 nowego rozporządzenia.


Zgodnie z brzmieniem § 2 poprzednio obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 sierpnia 2010 r. w sprawie warunków dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych (Dz. U. z 2010 r. Nr. 156, poz. 1048; dalej jako: „stare rozporządzenie”) miejsce odbioru wyrobów akcyzowych powinno:

  1. być właściwie dostosowane do bezpiecznego wprowadzenia tych wyrobów;
  2. spełniać warunki zapewniające możliwość wykonywania kontroli wyrobów akcyzowych, na podstawie odrębnych przepisów;
  3. być odpowiednio oznaczone i wydzielone, w szczególności za pomocą trwałego oznaczenia.

Z dniem 1 stycznia 2016 zaczęło obowiązywać nowe rozporządzenie w którym warunki dotyczące miejsca odbioru wyrobów akcyzowych określono w § 2.


Zgodnie z § 2 nowego rozporządzenia miejsce odbioru wyrobów akcyzowych powinno:

  1. być wydzielone od pozostałej części terenu lub pomieszczenia, w szczególności za pomocą ogrodzenia lub innego trwałego oznaczenia;
  2. być oznaczone poprzez umieszczenie tablicy zawierającej wyrazy „Miejsce odbioru wyrobów akcyzowych” oraz imię i nazwisko lub nazwę zarejestrowanego odbiorcy;
  3. posiadać infrastrukturę techniczną, sanitarną i komunikacyjną umożliwiającą wykonywanie kontroli nad tymi wyrobami zgodnie z odrębnymi przepisami oraz wprowadzenie nabytych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych;
  4. być wyposażone w odpowiednie do rodzaju wyrobów akcyzowych i sposobu ich dostarczania urządzenia i przyrządy umożliwiające:
    1. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do miejsca odbioru,
    2. określenie ilości wprowadzonych wyrobów,
    3. wykonywanie kontroli nad wprowadzonymi wyrobami akcyzowymi zgodnie z odrębnymi przepisami.


Odnośnie przedstawionych wyżej regulacji starego i nowego rozporządzenia należy stwierdzić, że przepisy nowego rozporządzenia, mimo że są bardziej rozbudowane, nie wprowadzają jednak żadnych nowych wymogów w zakresie miejsca odbioru wyrobów akcyzowych.

Należy bowiem zauważyć, że zmiany te mają charakter jedynie doprecyzowujący, rozwijający pewne pojęcia zawarte w starym rozporządzeniu w sprawie miejsca odbioru, jednakże nie wprowadzają nowych warunków do prowadzenia miejsca odbioru wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanego odbiorcę.

Przykładowo § 2 pkt 3 starego rozporządzenia w sprawie miejsca odbioru został rozbity i doprecyzowany w nowym rozporządzeniu tworząc punkty 1 i 2. W przepisach tych uszczegółowiono, w jaki sposób przykładowo wydzielić takie miejsce (ogrodzenie lub trwałe oznaczenie) oraz w jaki sposób je oznaczyć (odpowiednia tablica).

Punkt drugi starego rozporządzenia został uszczegółowiony w puntach 3 i 4 nowego rozporządzenia. Ogólny przepis wskazujący, że miejsce odbioru ma spełniać warunki zapewniające możliwość wykonywania kontroli wyrobów akcyzowych uszczegółowiono w ten sposób, że wskazano jakie urządzenia i inne elementy infrastruktury technicznej zapewniają możliwość kontroli.

Co ważne, w żadnym miejscu przedmiotowych przepisów nie wskazano, że ma to być infrastruktura własna zarejestrowanego odbiorcy i że ma się ona znajdować fizycznie w obrębie wydzielonego miejsca odbioru wyrobów akcyzowych. Miejsce odbioru ma być w te urządzenia wyposażone, a więc zarejestrowany odbiorca ma mieć dostęp do urządzeń i przyrządów umożliwiających określenie ilości wprowadzonych wyrobów. Dotyczy to m.in. wagi, która tak jak w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie musi znajdować się w obrębie miejsca odbioru, ale zarejestrowany odbiorca musi mieć dostęp do takiej wagi w celu umożliwienia przeprowadzenia kontroli. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym poprzez zawarcie odpowiedniej umowy umożliwiającej stały dostęp do wagi, miejsce odbioru wyrobów akcyzowych będzie w taką wagę wyposażone.

Powyższe potwierdza również uzasadnienie do wprowadzonego nowego rozporządzenia w którym wskazano: „W projekcie niniejszego rozporządzenia warunki dotyczące miejsca odbioru wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego odbiorcę zostały określone w sposób bardziej szczegółowy niż w dotychczas obowiązującym rozporządzeniu w sprawie warunków dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych. Doprecyzowanie warunków dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego odbiorcę pozwoli na ujednolicenie praktyki organów podatkowych w zakresie oceny spełnienia przez miejsce odbioru odpowiednich warunków w zakresie jego właściwego dostosowania do bezpiecznego wprowadzenia wyrobów, zapewnienia możliwości wykonywania kontroli oraz odpowiedniego oznaczenia i wydzielenia.”


Z powyższego uzasadnienia wynika jasno, że nie przewiduje ono żadnych nowych warunków dla miejsca odbioru a jedynie uszczegóławia dotychczasowe przepisy starego rozporządzenia.


Zdaniem Spółki doprecyzowanie przepisów dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych i wprowadzenie okresu przejściowego, zgodnie z którym do dnia 30 czerwca 2016 r. miejsca odbioru wyrobów akcyzowych nabywanych wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanych odbiorców, działających na podstawie zezwoleń wydanych przed dniem 1 stycznia 2016 r., mogą funkcjonować na warunkach określonych w starym rozporządzeniu powoduje, że podmioty, które przykładowo nie miały wydzielonego miejsca odbioru ogrodzeniem lub w inny trwały sposób, bądź też nie posiadały infrastruktury technicznej, sanitarnej i komunikacyjnej umożliwiającej przeprowadzenie kontroli muszą dostosować swoje miejsca odbioru wyrobów do tych warunków, jednak zdaniem Wnioskodawcy nie dotyczy to konieczność posiadania własnej wagi w obrębie miejsca odbioru wyrobów akcyzowych.

Jak wynika z przepisów nowego rozporządzenia, miejsce odbioru ma być „wyposażone” w urządzenia techniczne w tym m.in. w wagę i nie jest to rozwiązanie nowe, ale wymóg który istniał już na podstawie starego rozporządzenia. W dotychczasowej, jednolitej praktyce organów celnych dopuszczalne było użytkowanie wagi na podstawie umowy cywilnoprawnej od innego podmiotu, która znajdowała się w innym miejscu niż miejsce odbioru. Skoro zatem przepisy nowego rozporządzenia nie wprowadzają nowych wymogów w zakresie miejsca odbioru wyrobów akcyzowych, ale jedynie uszczegóławiają dotychczasowe regulacje, to również na podstawie aktualnie obowiązujących przepisów dopuszczalne powinno być korzystanie z wagi na podstawie takiej umowy cywilnoprawnej z podmiotem ją posiadającym, która nie znajduje się w tym samym miejscu co miejsce odbioru wyrobów akcyzowych. Możliwość korzystania z wagi innego podmiotu potwierdza przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 kwietnia 2013 r. (znak: ITPP3/443-31/13/JK), w której spółka prowadząca skład podatkowy korzysta z wag należących do PKP, a więc wag które znajdowały się poza składem.

Doprecyzowanie przepisów rozporządzenia, mające na celu ujednolicenie praktyki, zdaniem Spółki dotyczy innych kwestii niż obowiązek posiadania wagi w każdym miejscu odbioru, a mianowicie przede wszystkim sposobu wydzielenia miejsca odbioru w sposób trwały i oznaczania tych miejsc w jednolity, spójny, sposób przez zarejestrowanych odbiorców. Dotychczas bowiem część organów dopuszczała, aby miejsce takie mogło być wydzielone wyłącznie poprzez namalowanie na placu obrysu miejsca odbioru farbą, inne natomiast uważały, że musi to być trwałe wydzielenie. Zarejestrowani odbiorcy nie oznaczali jednocześnie miejsc odbioru w jeden sposób. Były to różnego rodzaju tablice lub inne nośniki informacji zawierające informacje o różnej treści w związku z brakiem przepisu określającego jak miejsce odbioru ma być oznaczone. Takie rozbieżności miały doprecyzować przepisy nowego rozporządzenia. Nigdy natomiast nie istniała rozbieżność w zakresie posiadania dostępu do wagi, czy to własnej, czy wynajmowanej od innego podmiotu.

Zdaniem Wnioskodawcy argumentem potwierdzającym jego tezę, że jedyne zmiany wprowadzone przedmiotowym nowym rozporządzeniem dotyczą sposobu wydzielenia i oznaczenia miejsc odbioru, to okoliczność, że w przypadku składów podatkowych nie ma przepisów przejściowych. Konieczność trwałego wydzielenia składu podatkowego ogrodzeniem istniała również na gruncie starego rozporządzenia w sprawie składów podatkowych w związku z czym podmioty te nie musiały się dostosowywać do nowego rozporządzenia, warunki w stosunku do poprzednich regulacji nie uległy zmianie. Takiego warunku nie stosowano wcześniej w odniesieniu do miejsca odbioru w związku z czym wprowadzono okres przejściowy na ich dostosowanie. Gdyby analogicznie wprowadzono jakiekolwiek nowe wymogi w zakresie składów podatkowych, w tym m.in. konieczność posiadania wagi w obrębie składu, wówczas Minister Finansów wprowadziłby przepisy przejściowe dotyczące obu instytucji, takich natomiast brak, a przepisy w zakresie urządzeń technicznych umożliwiających kontrolę zawarte w nowym rozporządzeniu są jednakowe w odniesieniu do składów podatkowych jak i miejsc odbioru wyrobów akcyzowych.

Należy zwrócić uwagę, na sposób, w jaki aktualnie funkcjonują na rynku podmioty posiadające infrastrukturę niezbędną do prowadzenia miejsca odbioru przez zarejestrowanego odbiorcę i zajmujące się usługowym udostępnianiem tej infrastruktury zarejestrowanym odbiorcom. Wygląda to w ten sposób, że podmioty te posiadają kilka a nawet kilkanaście stanowisk na jednym większym placu, wynajmowanych różnym zarejestrowanym odbiorcom, podmioty te mają podpisane umowy najmu jednej wagi na podstawie których zarejestrowani odbiorcy mogą z niej korzystać. Waga ta zwykle znajduje się w innym miejscu niż sam plac lub jest to jedna waga dla całego palcu (wielu miejsc odbioru). Gdyby zatem przepis ten miał być interpretowany w ten sposób, że miejsce odbioru musi posiadać własną wagę w obrębie miejsca odbioru, wówczas na placu, na którym wynajmowane są zarejestrowanym odbiorcom poszczególne stanowiska, podmiot wynajmujący musiałby zamontować osobno wagi na każdym z wynajmowanych stanowisk. W konsekwencji na jednym placu znajdowałoby się kilkanaście wag. Interpretacja taka byłaby absurdalna i sprzeczna z celem regulacji dotyczącej warunków miejsca odbioru i jednocześnie spowodowałaby ogromne obciążenie finansowe w przypadku takich podmiotów. Finalnie mogłoby to doprowadzić do zamknięcia działalności przez takie podmioty.

Samo stwierdzenie zawarte w nowym rozporządzeniu wskazujące, że miejsce odbioru wyrobów akcyzowych ma być wyposażone w urządzenia pomiarowe wskazuje, że nie muszą się one znajdować w tym miejscu, ale by zarejestrowany odbiorca miał do nich dostęp. Wyposażyć zgodnie ze słownikiem języka polskiego oznacza bowiem, „dać przedmioty potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś lub do wykonywania czegoś”. Wyposażenie zaś to „urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś”. Wyposażenie jest zatem przynależnością, a nie częścią składową. W odróżnieniu od części składowej przynależność nie jest nierozerwalnie powiązana z rzeczą główną (tutaj placem na którym znajduje się miejsce odbioru), ale jest z nią związane jedynie funkcjonalnie. Pozwala na korzystanie z rzeczy głównej. A zatem jeżeli zarejestrowany odbiorca ma podpisaną umowę z innym podmiotem posiadającym taką wagę, na korzystanie z niej, i waga ta umożliwia zgodnie z rozporządzeniem określenie ilości wyrobów wprowadzanych do miejsca odbioru wyrobów akcyzowych to zdaniem Spółki wymóg określony w § 2 pkt 3 i 4 nowego rozporządzenia zostanie spełniony.

Zdaniem Wnioskodawcy praktyka dysponowania wagami przez zarejestrowanych odbiorców w miejscach odbioru na zasadzie wynajmu takiego urządzenia w innym miejscu, fizycznie poza miejscem odbioru wyrobów akcyzowych, w żaden sposób nie utrudnia sprawowania kontroli nad tymi miejscami i jest całkowicie wystarczająca do prawidłowego określania ilości wyrobów akcyzowych wprowadzonych do miejsc odbioru.

Zdaniem Spółki odmienna interpretacja, a więc taka, że waga musi znajdować się w obrębie miejsca odbioru, byłaby nieuzasadniona także z perspektywy przepisów Unii Europejskiej. W szczególności w ocenie Wnioskodawcy taka interpretacja może być uznana za wprowadzenie przez Polskę środka o skutku równoważnym w rozumieniu Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej tj. pozafiskalnej bariery utrudniającej swobodny przepływ towarów między państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Środki o skutku równoważnym (każdy przepis państwa członkowskiego, który w sposób pośredni lub bezpośredni, rzeczywisty lub potencjalny może wpłynąć na handel pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej) są zakazane na podstawie art. 34 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, użyte w ustawie określenia oznaczają: zarejestrowany odbiorca - podmiot, któremu wydano zezwolenie na nabywanie wewnątrzwspólnotowe albo na jednorazowe nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, zwane dalej odpowiednio „zezwoleniem na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca” albo „zezwoleniem na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca”.


W myśl art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego na pisemny wniosek podmiotu spełniającego warunki wymienione w ust. 2 i art. 48 ust. 1 pkt 2-6 - wydaje zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca.


Stosownie do art. 57 ust. 2 ustawy, zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zarejestrowanego odbiorcy posiadającego zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, jest obowiązany posiadać tytuł prawny do korzystania z wyodrębnionego miejsca przeznaczonego do odbierania wyrobów akcyzowych, zwanego dalej „miejscem odbioru wyrobów akcyzowych”. Zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca oraz zezwolenie na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca może dotyczyć tylko jednego miejsca odbioru wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 57 ust. 2a ustawy, miejsce odbioru wyrobów akcyzowych powinno być dostosowane do bezpiecznego wprowadzenia tych wyrobów, a proponowana lokalizacja miejsca odbioru tych wyrobów, stan lub wielkość pomieszczeń, w których ma znajdować się to miejsce, lub ich wyposażenie powinny umożliwiać sprawowanie kontroli.

Zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, z wyłączeniem zezwolenia na jednorazowe nabycie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca, może być udzielone po zatwierdzeniu akt weryfikacyjnych w wyniku urzędowego sprawdzenia, o którym mowa w art. 64 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (art. 57 ust. 2b).


W myśl art. 57 ust. 3 ustawy, wniosek o wydanie zezwolenia na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca powinien zawierać:

  1. dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer identyfikacyjny REGON oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej, a także planowaną lokalizację miejsca odbioru wyrobów akcyzowych;
  2. informację o rodzaju wyrobów akcyzowych, które będą nabywane wewnątrzwspólnotowo;
  3. proponowane zabezpieczenie akcyzowe;
  4. informację o liczbie wydanych temu podmiotowi zezwoleń na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca.

Stosownie do art. 58 ust. 2 ustawy zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca określa w szczególności:

  1. numer akcyzowy zarejestrowanego odbiorcy związany z miejscem odbioru wyrobów akcyzowych;
  2. adres siedziby lub miejsca zamieszkania zarejestrowanego odbiorcy;
  3. adres miejsca odbioru wyrobów akcyzowych;
  4. rodzaj nabywanych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych;
  5. formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego.

Na podstawie upoważnienia wynikającego z art. 59 ust. 7 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 21 grudnia 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych oraz prowadzenia składu podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 2234), zwane dalej rozporządzeniem.


Zgodnie z § 2 tego rozporządzenia, miejsce odbioru wyrobów akcyzowych powinno:

  1. być wydzielone od pozostałej części terenu lub pomieszczenia, w szczególności za pomocą ogrodzenia lub innego trwałego oznaczenia;
  2. być oznaczone poprzez umieszczenie tablicy zawierającej wyrazy „Miejsce odbioru wyrobów akcyzowych” oraz imię i nazwisko lub nazwę zarejestrowanego odbiorcy;
  3. posiadać infrastrukturę techniczną, sanitarną i komunikacyjną umożliwiającą wykonywanie kontroli nad tymi wyrobami zgodnie z odrębnymi przepisami oraz wprowadzenie nabytych wewnątrzwspólnotowo wyrobów akcyzowych;
  4. być wyposażone w odpowiednie do rodzaju wyrobów akcyzowych i sposobu ich dostarczania urządzenia i przyrządy umożliwiające:
    1. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do miejsca odbioru,
    2. określenie ilości wprowadzonych wyrobów,
    3. wykonywanie kontroli nad wprowadzonymi wyrobami akcyzowymi zgodnie z odrębnymi przepisami.


Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka prowadzi działalność m.in. w zakresie sprzedaży detalicznej paliw do pojazdów silnikowych na stacjach paliw oraz sprzedaży hurtowej paliw i produktów ropopochodnych.


Spółka posiada zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca i dokonuje nabyć wewnątrzwspólnotowych wyrobów akcyzowych wysłanych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W tym celu Spółka wykorzystuje miejsce odbioru, o którym mowa w art. 57 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym tj. wyodrębnione miejsce przeznaczone do odbierania wyrobów akcyzowych, wyposażone w infrastrukturę techniczną niezbędną do dokonywania przyjęć wyrobów akcyzowych. W użytkowanym miejscu odbioru wyrobów akcyzowych znajduje się plac oraz niezbędne pomieszczenia sanitarne i infrastruktura techniczna oraz komunikacyjna. Miejsce odbioru wyrobów akcyzowych jest odpowiednio wydzielone w sposób trwały i oznaczone przy pomocy tablicy wskazującej na miejsce odbioru wyrobów akcyzowych oraz nazwę Spółki.

Spółka ma przy korzystaniu z miejsca obioru możliwość korzystania z wagi. Waga ta nie znajduje się fizycznie na wyodrębnionym terenie miejsca odbioru wyrobów akcyzowych, lecz na terenie należącym do innego podmiotu, który udostępnia wagę na rzecz Spółki. Przedmiotowa waga jest udostępniona na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej przez Spółkę z właścicielem wagi. Zgodnie z umową (włączoną formalnie do akt weryfikacyjnych Spółki jako zarejestrowanego odbiorcy) Wnioskodawca będzie mógł swobodnie korzystać z udostępnionej wagi w każdej chwili, w razie zaistnienia takiej potrzeby.


Wątpliwości Spółki dotyczą prawidłowości ww. postępowania (sposobu korzystania z wagi).


W tym miejscu zauważyć należy, że zgodnie z ww. § 2 pkt 4 rozporządzenia, miejsce odbioru wyrobów akcyzowych powinno być wyposażone w odpowiednie do rodzaju wyrobów akcyzowych i sposobu ich dostarczania urządzenia i przyrządy umożliwiające:

  1. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do miejsca odbioru,
  2. określenie ilości wprowadzonych wyrobów,
  3. wykonywanie kontroli nad wprowadzonymi wyrobami akcyzowymi zgodnie z odrębnymi przepisami.

Analizy wymaga zatem treść wyrażenia „być wyposażone”, o którym mowa w powyższym przepisie.


Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) „wyposażyć” to [zaopatrzyć w przedmioty potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś lub do wykonywania czegoś]. Podobnie ze słownikiem języka polskiego (http://sjp.pl) „wyposażyć” to [dać lub zainstalować przedmioty potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś lub do wykonywania czegoś]; natomiast wielki słownik języka polskiego (http://wsjp.pl) definiuje wyrażenie „wyposażyć” (w sprzęt) to [dać lub zainstalować coś potrzebnego].

Natomiast „zainstalować” to wg słownika języka polskiego PWN [zamontować jakieś urządzenie lub wprowadzić oprogramowanie]; podobnie definiuje ww. wyrażenie wielki słownik języka polskiego, według którego „zainstalować” (urządzenie) to [zamontować gdzieś urządzenie techniczne].

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem tut. Organu, zapis w ww. przepisie § 2 pkt 4 rozporządzenia, że „miejsce odbioru wyrobów akcyzowych powinno być wyposażone” należy rozumieć w ten sposób, że odpowiednie do rodzaju wyrobów akcyzowych i sposobu ich dostarczania urządzenia i przyrządy muszą być zainstalowane, tzn. zamontowane. Zatem waga, o której mowa we wniosku, musi fizycznie znajdować się w danym miejscu, tj. miejscu odbioru wyrobów akcyzowych. Kwestia własności tej wagi jest natomiast drugorzędna.

Zatem opisane powyżej wyposażenie miejsca odbioru w wagę, która znajduje się poza tym miejscem odbioru, nie spełnia wymagań określonych w § 2 pkt 3 i 4 Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych oraz prowadzenia składu podatkowego.

W tym kontekście (doposażenia w odpowiednie urządzenia i przyrządy) należy zatem rozpatrywać wprowadzony okres przejściowy dotyczący miejsca odbioru wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanych odbiorców, którzy to do dnia 30 czerwca 2016 r., działając na podstawie zezwoleń wydanych przed dniem 1 stycznia 2016 r., mogli funkcjonować na warunkach określonych w starym rozporządzeniu.

Jak sama zauważa Spółka, wprowadzenie nowego rozporządzenia ma pozwolić „na ujednolicenie praktyki organów podatkowych w zakresie oceny spełnienia przez miejsce odbioru odpowiednich warunków w zakresie jego właściwego dostosowania do bezpiecznego wprowadzenia wyrobów, zapewnienia możliwości wykonywania kontroli oraz odpowiedniego oznaczenia i wydzielenia.” Właśnie fakt, że jak zauważa Spółka, organy celne dopuszczały użytkowania wagi na podstawie umowy cywilnoprawnej od innego podmiotu, która znajdowała się w innym miejscu niż miejsce odbioru świadczy o tym, że sprawa warunków, które musi spełniać miejsce odbioru, wymagała doprecyzowania.

Podkreślić również należy, że ostateczna ocena należy w tym przypadku do naczelnika właściwego urzędu celnego, który biorąc pod uwagę całokształt sprawy wydaje zezwolenie na nabywanie wyrobów akcyzowych jako zarejestrowany odbiorca po zatwierdzeniu akt weryfikacyjnych w wyniku urzędowego sprawdzenia, o którym mowa w art. 64 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej.

Ponadto należy zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr ITPP3/443-31/13/JK z dnia 12 kwietnia 2013 r. niewątpliwie kształtuje sytuację prawną podatnika w jego indywidualnej sprawie, lecz dotyczy konkretnego stanu faktycznego i nie ma mocy prawa powszechnie obowiązującego. Powyższe oznacza, że interpretacje przepisów prawa podatkowego należy traktować indywidualnie.

Stosownie do treści art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach Wnioskodawcy, w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14m mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną.


Zauważyć również należy, że ww. interpretacja dotyczy innej sprawy, niż poruszonej w niniejszym wniosku, tj. kwestii saldowania zabezpieczenia generalnego, a nie warunków dotyczących miejsca odbioru wyrobów akcyzowych.


Tym samym stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj