Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-307/16-2/AT
z 25 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, w części dotyczącej możliwości anulowania faktur oraz dokonania korekty deklaracji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie możliwości anulowania faktur oraz dokonania korekty deklaracji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zwany dalej: „Spółką” lub „Wnioskodawcą”) jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest Spółką akcyjną o profilu usługowym w zakresie geodezji i informatyki. Zasadniczym przedmiotem prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej jest kompleksowa obsługa geodezyjna inwestycji. Realizowane prace wykonywane są w ramach umów zawartych pomiędzy Spółką a Głównym Zamawiającym, jak również podpisywane są umowy podwykonawcze pomiędzy Wnioskodawcą a Głównym Podwykonawcą.

W związku z realizowaniem prac dotyczących usług geodezyjnych, Wnioskodawca wystawił w miesiącu marcu 2015 r. i maju 2015 r. faktury sprzedaży dla jednego kontrahenta - Zamawiającego, firmy …, będącego Głównym Podwykonawcą zleconych prac. W miesiącu marcu 2015 r. wystawiono fakturę sprzedaży o numerze … na kwotę … zł netto, …, brutto … zł, i w miesiącu maju 2015 r. fakturę sprzedaży o numerze … na kwotę … zł netto, … VAT, brutto … zł. Wnioskodawca jako jego podwykonawca wystawił faktury sprzedaży, które zostały ujęte w rejestrze VAT sprzedaży i deklaracji podatku VAT odpowiednio za m-c marzec 2015 r. i maj 2015 r. Dokumenty te zostały doręczone kontrahentowi, niemniej jednak nie wprowadził on tych faktur do ksiąg i do rejestru, lecz odesłał je Spółce, twierdząc, że ich wystawienie było nieuprawnione, ponieważ wykonane przez Spółkę prace muszą być zweryfikowane przez Głównego Zamawiającego. Odesłanie dokumentów kontrahent argumentuje tym, iż według niego usługa nie została wykonana. Zwrócone oryginalne faktury sprzedaży wraz z pismem przewodnim zostały włączone do dokumentacji przez osobę odpowiedzialną za realizację projektu w Spółce, i nie dotarły one do księgowości.

W trakcie rocznej inwentaryzacji rozrachunków przedmiotowa sprawa została ujawniona, a kontrahent podtrzymał swoje stanowisko, w którym to odmawia przyjęcia faktury ze względu na brak wykonania usługi. W związku z ujawnieniem pełnej dokumentacji dotyczącej zaistniałej sytuacji w Dziale Księgowości w grudniu 2015 r., w księgach zostały skorygowane zapisy dotyczące sprzedaży na podstawie anulowanych faktur (oryginał i kopia faktury jest w siedzibie sprzedawcy wraz z odpowiednią adnotacją dotyczącą przyczyn anulowania dokumentów, opisaniem faktur: „Faktura anulowana”, oraz jej przekreśleniem.). Usługa po jej wykonaniu została ponownie „wyfakturowana” po uzgodnieniu z Głównym zamawiającym w miesiącu kwietniu 2016 roku, a płatności z tytułu zrealizowanych prac zostały uregulowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w sytuacji opisanej powyżej Wnioskodawca może w drodze wyjątku anulować niesłusznie wystawione faktury, pod warunkiem, iż nie doszło do faktycznego wykonania usług będących przedmiotem zawartej umowy, oraz że przedmiotowa faktura nie została wprowadzona do obrotu prawnego - dokonano zwrotu oryginału i kopii faktury oraz nie uwzględniono jej w ewidencjach kontrahenta?
2. Czy Wnioskodawca ma prawo do skorygowania deklaracji za miesiąc marzec i maj 2015 roku, oraz czy ma prawo do uzyskania od Urzędu Skarbowego zwrotu nienależnie uiszczonego podatku VAT?

Ad. 1)

W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej w pytaniu nr 1, Spółka jest uprawniona do anulowania faktury poprzez zarchiwizowanie oryginału i kopii faktury z odpowiednią adnotacją oraz niewykazywania jej w rejestrze sprzedaży VAT.

Przepisy ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, nie regulują kwestii dopuszczalności oraz zasad anulowania wystawionych przez podatnika faktur VAT. Niemniej jednak podejście takie jest w odniesieniu do wyjątkowych sytuacji akceptowane w praktyce gospodarczej.

Zgodnie z art. 106e ustawy o VAT, podatnicy są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Powyższy przepis wskazuje zatem, iż faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie określonej transakcji, zdarzenia gospodarczego. Zgodnie z powyższymi przepisami, obowiązek wystawienia faktury dotyczy sytuacji, w których ma miejsce transakcja podlegająca opodatkowaniu. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jeżeli jednak podatnik wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku (również fakturę niedokumentującą faktycznej dostawy lub świadczenia usług), zobowiązany jest do wykazania zawartego w niej podatku i jego zapłaty.

W świetle powyższych regulacji, zdaniem Wnioskodawcy, anulowanie sporządzonej faktury możliwe jest w sytuacji, w której łącznie spełnione są dwa warunki:

• dostawa towaru lub świadczenie usług udokumentowane fakturą faktycznie nie doszły do skutku, oraz
• faktura nie została wprowadzona do obrotu gospodarczego (prawnego).

Powołując się na argumentację ze swojego stanowiska do pytania nr 1, Wnioskodawca zwraca uwagę, że w przedstawionych w pierwszej części wniosku sytuacjach, Spółka wygenerowała faktury w systemie księgowym, które dotyczyły okresów, za które usługi nie były w pełni wykonane. Transakcja zatem nie doszła do skutku (faktury takie nie dokumentują faktycznej transakcji). Spełniony jest zatem pierwszy z powyższych warunków.

Odnośnie drugiego warunku, Wnioskodawca uważa, iż przez brak wprowadzenia do obrotu prawnego należy rozumieć sytuacje, w których faktury zostały sporządzone, i dostarczone odbiorcy, ale odbiorca ich nie akceptuje i w związku z tym nieujmuje w swoich rozliczeniach oraz odsyła oryginały wystawcy. W takiej sytuacji wyeliminowane jest zatem ryzyko odliczenia VAT wykazanego na tych fakturach przez odbiorcę. Ponadto na dowód zaistniałej sytuacji Wnioskodawca wskazuje, że jest w posiadaniu potwierdzenia salda na dzień … października 2015 r., które to jest oznaczone adnotacją kontrahenta o braku zarachowania powyższych faktur w swoich księgach.

Wobec spełnienia obu wskazanych powyżej warunków umożliwiających anulowanie faktur, Wnioskodawca uważa, iż ma prawo dokonania anulowania tych faktur poprzez zarchiwizowanie oryginału i kopii faktur z odpowiednią adnotacją. Należy również zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 106j ustawy o VAT, jeżeli po wystawieniu faktury VAT wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Zatem faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Podkreślić należy, iż dokonanie korekty faktury jest możliwe jedynie w przypadku, gdy pierwotna faktura została wprowadzona do obrotu prawnego, tzn. została przyjęta (odebrana) przez nabywcę towaru lub usługi oraz ujęta w jego rozliczeniach. W sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę, nie ma możliwości dokonywania korekty, gdyż pierwotne faktury zostały wystawione, ale nie weszły do obrotu prawnego (z uwagi na to, iż zostały odesłane wystawcy).

Ad. 2)

Stosownie do art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. W związku z stanowiskiem Wnioskodawcy, Spółka miała możliwość anulowania faktur sprzedaży oraz niewykazywania ich w rejestrze sprzedaży VAT, w związku z czym mogła dokonać korekt deklaracji za miesiące których dotyczyły faktury, ponieważ kwota podatku wykazanego na fakturach pierwotnych została już wykazana w deklaracji.

Ponadto ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa zawiera ogólne zasady korygowania deklaracji, także dotyczące deklaracji składanych dla potrzeb rozliczenia podatku od towarów i usług, niezależnie od regulacji zawartych w samej ustawie o VAT. Zgodnie z art. 81 § 1 cyt. ustawy, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji - art. 81 § 2 powołanej ustawy.

Spółka stoi na stanowisku, iż korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu. Może ona dotyczyć każdej pozycji deklaracji, np.: określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości kwoty zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji (np.: adresu, nr NIP) - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym - poprawnym już - wypełnieniu jej formularza, z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej już deklaracji. Skorzystanie przez Wnioskodawcę z wprowadzonej przez ustawodawcę instytucji korekty deklaracji powoduje, że złożona deklaracja korygująca zastępuje pierwotną (korygowaną) deklarację i pociąga za sobą skutki prawne, pozbawiające jednocześnie pierwotnej deklaracji mocy prawnej.

Wskutek zadeklarowania wystawionych, a następnie anulowanych faktur, doszło do zawyżenia zobowiązania podatkowego za miesiące, w których powstał obowiązek podatkowy w stosunku do wystawionych faktur. Wobec powyższego, z uwagi na fakt, iż wg opinii Spółki, ma Ona prawo do anulowania pierwotnie wystawionych faktur VAT, zatem nie powinna rozpoznać i zadeklarować podatku wykazanego na takich fakturach. Ponieważ wykazano i zadeklarowano taki podatek w deklaracji, jest to w tym przypadku podatek nienależnie zadeklarowany i zapłacony do urzędu skarbowego. Zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.

Wnioskodawca uważa za prawidłowe uprawnienie do odzyskania nienależnie uiszczonego podatku VAT, które zgodnie z art. 75 § 3 ww. ustawy, może zrealizować jedynie poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 za odpowiednie okresy rozliczeniowe i wystąpić z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty, ponieważ w pierwotnej deklaracji wykazano kwotę zobowiązania podatkowego z tytułu podatku VAT do zapłaty i uiszczono tę kwotę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 – na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak stanowi art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Kwestie fakturowania czynności regulują przepisy Działu XI „Dokumentacja”, Rozdział I „Faktury”.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
   
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
   
   
   
   1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
      
   2. państwa trzeciego.
      

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą: sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Sprzedażą jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o czym stanowi art. 2 pkt 22 ustawy.

Na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 12-14 ustawy, faktura powinna zawierać:

• stawkę podatku (pkt 12);
• sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku (pkt 13);
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku (pkt 14).

W myśl art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

• podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106j ust. 2 ustawy, faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca: określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6, nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

W myśl art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Według art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Jak stanowi art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej, za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.

Na podstawie art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej, jeżeli z przepisów prawa podatkowego wynika obowiązek złożenia zeznania (deklaracji), to podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty jest obowiązany złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym należy stwierdzić, że uprawnienie do dokonania obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, zasadniczo jest możliwe w przypadku, gdy zostanie wystawiona stosowna faktura korygująca sprzedaż z zachowaniem warunków prawem przewidzianych i zostaną spełnione przesłanki wynikające z ustawy (art. 29a ust. 13 ustawy).

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że przepisy regulujące opodatkowanie podatkiem od towarów i usług nie przewidują (nie regulują) instytucji tzw. „anulowania faktury” w przedstawionej sytuacji.

Niemniej jednak w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego zgodzić należy się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że jest On uprawniony do „anulowania” opisanych we wniosku faktur. W tej sytuacji bowiem faktury nie zostały wprowadzone do obiegu prawnego. Wprawdzie kontrahent otrzymał te faktury i zapoznał się z ich treścią, jednak stwierdził, że wystawienie tych faktur było nieuprawnione. Faktury te zostały zakwestionowane przez kontrahenta, albowiem – na co wskazuje opis sprawy – nie doszło do faktycznego i zgodnego z umową wykonania usług będących przedmiotem zawartej umowy. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że Wnioskodawca ujął wskazane faktury w ewidencji (rejestr sprzedaży VAT) i deklaracji.

Wobec tego podkreślić należy, że niewprowadzone do obiegu prawnego faktury, pod warunkiem posiadania przez Wnioskodawcę zarówno oryginałów, jak i kopii tych faktur, nie będą wymagały skorygowania. Na tle powołanych przepisów należy zatem stwierdzić, że proponowana przez Wnioskodawcę forma „anulowania” niesłusznie wystawionych faktur nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi przepisami (tu: zwłaszcza z art. 29a ust. 13 i art. 106j ustawy).

W kwestii prawa do skorygowania przez Wnioskodawcę deklaracji za miesiące marzec i maj 2015 r. należy stwierdzić, że Wnioskodawca uprawniony jest do takiej korekty na zasadach wskazanych w art. 81 § 1 i 2 oraz z uwzględnieniem art. 75 § 3 Ordynacji podatkowej.

Reasumując, Wnioskodawca był we wskazanych okolicznościach sprawy uprawniony do „anulowania” przedmiotowych faktur oraz miał prawo do złożenia korekty deklaracji VAT-7 za miesiące marzec i maj 2015 r.

Jednocześnie zaznacza się, że w kwestii odnoszącej się do uprawnień Wnioskodawcy do odzyskania zwrotu nienależnie uiszczonego VAT (część pytania oznaczonego we wniosku z nr 2) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał odrębne rozstrzygnięcie znak ITPP3/4512-307/16-3/AT.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.