Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-219/16-1/MCZ
z 7 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 lipca 2016 r. (data wpływu Organu – 12 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny składników majątkowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lipca 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych darowizny składników majątkowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 17 marca 2016 r. Wnioskodawca wraz z żoną podpisał akt notarialny, na mocy którego małżonkowie nabyli lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 59,48 m². Następnie, 29 marca 2016 r. zawarli umowę darowizny z teściem Wnioskodawcy (I linia pokrewieństwa), na mocy której Wnioskodawcy i jego żonie zostały podarowane środki finansowe potrzebne na pokrycie pierwszej wpłaty związanej z zakupem nieruchomości, w wysokości 100.000 zł.

Całość środków została przekazana bezpośrednio przelewem na rachunek powierniczy, który został otwarty w banku developera, z którego pobierane są wpłacone pieniądze. Zostały wykonane dwie wpłaty. Pierwsza w wysokości 18.000 zł tytułem: „opłata za miejsce postojowe za A.W. i D.T.” oraz druga wpłata w wysokości 82.000 zł tytułem: „pierwsza wpłata za lokal mieszkalny (…) za A.W. i D.T.”.

W chwili obecnej Wnioskodawca wraz z żoną są najemcami pokoju i są zameldowani w swoich rodzinnych domach. W przyszłym roku zameldują się w nowym mieszkaniu i nie będą czerpać z niego korzyści finansowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z tym, że pieniądze zostały przeznaczone na nieruchomość Wnioskodawca powinien zapłacić podatek od darowizny?
2. Jeżeli Wnioskodawca powinien zapłacić taki podatek – jaka jest podstawa opodatkowania oraz jaką stawkę podatku powinien zastosować?
   
   

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy nie powinien płacić podatku, ponieważ pieniądze przekazane zostały na nieruchomość (art. 16).

Ad.2

W tym przypadku nie dotyczy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2016 r., poz. 205, ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m. in. darowizny.

Art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

W myśl art. 7 ust. 1 zdanie pierwsze, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Jak wynika z art. 9 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca (art. 14 ust. 1 cyt. ustawy). Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe – art. 14 ust. 2 cyt. ustawy. W myśl art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Jak wynika z przywołanych przepisów, nabycie tytułem darowizny podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Ustawodawca przewidział jednakże, w ściśle określonych przypadkach, zwolnienie z tego podatku.

I tak, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie w drodze darowizny pieniędzy lub innych rzeczy przez osobę zaliczoną do I grupy podatkowej w wysokości nieprzekraczającej 9.637 zł od jednego darczyńcy, a od wielu darczyńców łącznie nie więcej niż 19.274 zł w okresie 5 lat od daty pierwszej darowizny, jeżeli pieniądze te lub rzeczy obdarowany przeznaczy w okresie 12 miesięcy od dnia ich otrzymania na wkład budowlany lub mieszkaniowy do spółdzielni, budowę domu jednorodzinnego, nabycie lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość albo spłatę zabezpieczonego hipoteką kredytu mieszkaniowego wraz z odsetkami.

Natomiast stosownie do art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo -kredytowej lub przekazem pocztowym.

W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych podlega opodatkowaniu na zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej (art. 4a ust. 3 cyt. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że w dniu 17 marca 2016 r. Wnioskodawca wraz z żoną podpisali akt notarialny, na mocy którego małżonkowie nabyli lokal mieszkalny o powierzchni użytkowej 59,48 m². W dniu 29 marca 2016 r. małżonkowie zawarli umowę darowizny z teściem Wnioskodawcy, na mocy której Wnioskodawcy i jego żonie zostały podarowane środki finansowe potrzebne na pokrycie pierwszej wpłaty związanej z zakupem nieruchomości, w wysokości 100.000 zł. Całość środków została przekazana bezpośrednio przelewem na rachunek powierniczy, który został otwarty w banku developera, z którego pobierane są wpłacone pieniądze.

Wnioskodawca wskazując na art. 16 stwierdził, że nie powinien płacić podatku, gdyż środki finansowe zostały przekazane na nieruchomość.

Z art. 16 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy wynika iż, w przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie – w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu, polecenia testamentowego, darowizny lub polecenia darczyńcy przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej – nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m² powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu albo udziału w spółdzielczym prawie do budynku mieszkalnego lub lokalu ulga przysługuje stosownie do wielkości udziału.

Z powyższym stanowiskiem Wnioskodawcy – w świetle przywołanych przepisów – Organ nie może się zgodzić. Art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, do którego odwołuje się Wnioskodawca, dotyczy nabycia m.in. w drodze darowizny zasobów mieszkaniowych, ściśle w nim wymienionych (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość). Jak wynika z opisu stanu faktycznego przedmiotem darowizny otrzymanej przez Wnioskodawcę od teścia są środki pieniężne a nie lokal mieszkalny. Powołany przez Wnioskodawcę przepis nie ma więc zastosowania w opisanej sprawie. Nie ma więc racji Wnioskodawca, powołując się na art. 16 cyt. ustawy, że nie powinien płacić podatku z uwagi na przeznaczenie otrzymanych środków na nieruchomość.

W opisanym we wniosku stanie faktycznym, nie można zastosować również zwolnienia podatkowego określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca środki finansowe otrzymał od teścia, czyli osoby zaliczonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn do pierwszej grupy podatkowej jednakże osoby niewymienionej w art. 4a ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy. Ustawodawca bowiem w tymże przepisie ograniczył krąg osób objętych zwolnieniem podatkowym należących do pierwszej grupy podatkowej do małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwa, ojczyma i macochy wykluczył natomiast z kręgu zwolnionych od podatku, na mocy tego przepisu – zięcia, synową i teściów.

W niniejszej sprawie może jednak znaleźć zastosowanie zwolnienie z opodatkowania określone w art. 4 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn. Z treści wniosku wynika bowiem, że nabyte w drodze darowizny od teścia środki pieniężne zostały przeznaczone na pokrycie pierwszej wpłaty związanej z zakupem nieruchomości. Należy jednak zauważyć, że wskazanym zwolnieniem objęte są środki pieniężne w wysokości nieprzekraczającej 9.637 zł od jednego darczyńcy.

Pozostała po zastosowaniu zwolnienia z art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy kwota środków pieniężnych nabytych przez Wnioskodawcę od teścia podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. przy uwzględnieniu powołanych zapisów art. 7 oraz art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy – z uwzględnieniem kwoty wolnej. Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy otrzymane środki podlegają opodatkowaniu według stawki:

Tabelka załącznik PDF

Przy ustalaniu wysokości podatku przyjmuje się kwoty wartości rzeczy i praw majątkowych określone w art. 4 ust. 1 pkt 5 i w art. 9 ust. 1 oraz skale podatkowe określone w ust. 1 obowiązujące w dniu powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 4 (art. 15 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Mając na uwadze przywołane przepisy, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.