Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-500/16-2/BW
z 14 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 czerwca 2016r. (data wpływu 1 lipca 2016r.), uzupełnionym pismem z 19 września 2016r. (data wpływu 27 września 2016r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• nieprawidłowe - w zakresie możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku VAT 8% dla dostawy przygotowanych we własnym zakresie produktów (ciastek, popcornu, porcji oliwek)
• prawidłowe – w zakresie opodatkowania podatkiem VAT gratisów wydawanych do ww. produktów.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2016r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku VAT 8% dla dostawy przygotowanych we własnym zakresie produktów (ciastek, popcornu, porcji oliwek) oraz
• opodatkowania podatkiem VAT gratisów wydawanych do ww. produktów.
  
  

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 19 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016r)., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 13 września 2016 r. znak: IBPP2/4512-500/16-1/BW.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawcą jest spółką osobową będącą czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie usług restauracyjnych w wynajmowanych lokalu oraz ogródku usytuowanym przy wynajmowanym lokalu. Wnioskodawca zamierza wprowadzić ofertę sprzedaży nowych pozycji przygotowywanych we własnym zakresie tj. ciastek, popcornu oraz porcji oliwek. Oferowane produkty są podawane klientom przez obsługę. Do sprzedawanych powyżej produktów Wnioskodawca zamierza podawać jako gratisy napoje, w tym napoje alkoholowe, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł. Swoboda w kształtowaniu menu dla klientów pozwala Spółce na konstruowanie takich ofert.

Natomiast w piśmie z 19 września 2016r., Wnioskodawca wyjaśnił:

• w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1:

Przygotowane we własnym zakresie ciastka, popcorn oraz porcje oliwek dostarczane będą jako usługi związane z wyżywieniem - PKWiU ex 56 i zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719) w sprawie stawek, stasowana będzie stawka 8%.

Ponadto na pytanie tut. Organu, cyt.:

„Czy przedmiotowe produkty (ciastka, popcorn oraz porcja oliwek) zawierają produkty o zawartości powyżej 1,2% alkoholu?”

Wnioskodawca wskazał, że nie.

• w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2:

1. Wnioskodawca zamierza przekazywać jako gratisy napoje, w tym alkoholowe, a w szczególności:
   
   • kawę,
   • herbatę,
   • soki,
   • napoje gazowane,
   • woda,
   • piwo,
   • wino
2. Wnioskodawca informuje, iż przedmiotowe gratisy będą prezentami o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 14 marca 2014 roku o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.).
   
3. Wnioskodawca informuje, iż przedmiotowe gratisy znajdują się także w ofercie sprzedaży u Wnioskodawcy.
   
4. Po otrzymaniu zamówienia na ciastko, popcorn lub porcji oliwek klient otrzyma także przedmiotowy gratis do wyboru.
   
5. Przedmiotowe gratisy będą wydawane przy zamówieniu:
   
   • dużego ciastka,
   • dużej porcji popcornu,
   • dużej porcji oliwek
   
   W ofercie Wnioskodawcy znajdować się będą także:
   
   • małe ciastko,
   • mała porcja popcornu,
   • mała porcja oliwek,
   sprzedaż których nie będzie objęta promocją w postaci dodatkowego gratisu tj. napoju, w tym napoju alkoholowego.
   
6. Wartość gratisów nie będzie elementem kalkulacji ceny sprzedawanych produktów. –Niniejsze stanowi odpowiedź na pytanie tut. Organu - czy wydawanie przedmiotowych gratisów będzie elementem ceny sprzedawanych produktów (w szczególności czy wartość przedmiotowych gratisów będzie wliczona w cenę sprzedawanych produktów (wymienionych we wniosku)?
   
7. Wydawane gratisy będą ewidencjonowane w systemie sprzedażowych jako gratisy z kwotą 0 złotych i tak też będą widniały na blankiecie sprzedażowym. Fiskalizacji natomiast podlegać będą tylko sprzedawane produkty.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dokonując dostawy w wynajmowanych lokalu oraz ogródku usytuowanych przy wynajmowanym lokalu przygotowanych we własnym zakresie ciastek, popcornu oraz porcji oliwek Spółka może zastosować dla dostawy zgodnie z art. 3 ust. l pkt l rozporządzenia (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719) w sprawie stawek, 8% stawkę stosuje się dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia?
   
2. Czy oferując gratisy do w/w wymienionych produktów w postaci napojów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł Spółka zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest zobowiązana do wykazania dostawy, gdyż oferowane gratisy są związane z prowadzoną działalnością Podatnika tj. są oferowane do sprzedawanych produktów wytwarzanych we własnym zakresie tj. ciastek, popcornu oraz porcji oliwek?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1 Opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów, rozumiana na gruncie Ustawy VAT, jako wszelkiego rodzaju przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Podstawową stawką podatku VAT jest obecnie 23%. Stawki preferencyjne mogą być stosowane wyłącznie w sytuacji, gdy zostało to jasno określone w przepisach. W myśl § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719) w sprawie stawek, 8% stawkę stosuje się dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Pod poz. 7 tego załącznika wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką 23%.
   
   

Spółka dokonując dostawy produktów przygotowanych we własnym zakresie tj. ciastek, popcornu oraz porcji oliwek oraz serwowanych przez obsługę w wynajmowanym lokalu oraz ogródku usytuowanych przy wynajmowanym lokalu ma prawo do zastosowania obniżonej stawki określonej w/w rozporządzeniem.

Ad. 2 (stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z 19 września 2016r.):

Zdaniem Wnioskodawcy oferowane gratisy w postaci napojów, w tym alkoholowych jest także dostawą, gdyż zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub części składowych.

Natomiast przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika i dodatkowo zgodnie z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług przez prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług , rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary, których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt l ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Niewątpliwie przekazywane gratisy w postaci napojów, do zamawianych przez klientów ciastek, popcornu oraz porcji oliwek jest związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i w przypadku gdy jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania gratisów, nie przekraczają 10 zł Spółka nie jest zobowiązana do wykazywania dostawy w/w gratisów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• nieprawidłowe - w zakresie możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku VAT 8% dla dostawy przygotowanych we własnym zakresie produktów (ciastek, popcornu, porcji oliwek),
• prawidłowe – w zakresie opodatkowania podatkiem VAT gratisów wydawanych do ww. produktów.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Zgodnie z przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzeniach sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i 2 cyt. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
  
  

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1719 ze zm.), w § 3 ust. 1 pkt 1 przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika do ww. rozporządzenia wskazano usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez „PKWiU ex” – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Należy wyjaśnić, że klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU), wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług zawiera Sekcję I – usługi związane z zakwaterowaniem i usługi gastronomiczne, która obejmuje m.in.:

• usługi gastronomiczne,
• usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering),
• usługi stołówkowe,
• usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

Przy czym, w klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował „Usługi związane z wyżywieniem”, w grupowaniu:

• 56.10.11.0 Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach,
• 56.21.11.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych,
• 56.21.19.0 Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla pozostałych odbiorców zewnętrznych (katering),
• 56.29.19.0 Pozostałe usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę,
• 56.30.10.0 Usługi przygotowywania i podawania napojów.
  
  

Należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności.

Stosownie bowiem do pkt 1 Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest spółką osobową będącą czynnym podatnikiem VAT.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie usług restauracyjnych w wynajmowanych lokalu oraz ogródku usytuowanym przy wynajmowanym lokalu. Wnioskodawca zamierza wprowadzić ofertę sprzedaży nowych pozycji przygotowywanych we własnym zakresie tj. ciastek, popcornu oraz porcji oliwek. Oferowane produkty są podawane klientom przez obsługę.

Wnioskodawca wskazał, że przygotowane we własnym zakresie ciastka, popcorn oraz porcje oliwek dostarczane będą jako usługi związane z wyżywieniem - PKWiU ex 56.

Ponadto na pytanie tut. Organu, cyt.:

„Czy przedmiotowe produkty (ciastka, popcorn oraz porcja oliwek) zawierają produkty o zawartości powyżej 1,2% alkoholu?”

Wnioskodawca wskazał, że nie.

W przedmiotowej sprawie ustalenia wymaga m.in., czy w okolicznościach opisanych we wniosku dla dostawy ww. produktów (tj. ciastek, popcornu oraz porcji oliwek) można zastosować stawkę podatku VAT 8%.

Odnosząc się do powyższego należy na wstępie wskazać, że dla prawidłowego opodatkowania sprzedaży kluczowe znaczenie ma rozstrzygnięcie, czy w danym przypadku ma miejsce dostawa towarów czy też świadczenie usług oraz symbol statystyczny właściwy dla przedmiotu sprzedaży.

Ustalenie, czy świadczenie należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy w pierwszej kolejności zauważyć, że w przypadku, gdy transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, celem określenia, po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też o świadczenie złożone (kompleksowe), a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług. Wskazać przy tym należy, co podkreślał wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości UE, że koniecznym jest dokonywanie analizy takiej transakcji z punktu widzenia przeciętnego konsumenta.

Podkreślić należy, że co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej.

W orzeczeniu wydanym w sprawie C-349/96 (Card Protection Plan Ltd) TSUE, odnosząc się do art. 2(1) VI Dyrektywy, uznał, że z przepisu tego wynika, po pierwsze, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne, po drugie zaś, że świadczenie składające się z jednolitej usługi (z ekonomicznego punktu widzenia) nie powinno być w sztuczny sposób dzielone, gdyż to mogłoby spowodować naruszenie całego systemu opodatkowania. Ponadto, Trybunał podkreślił, że: „świadczenie jednolitej usługi ma miejsce w szczególności w przypadkach, gdy jeden lub więcej elementów może być uznany za tworzący świadczenie (usługę) główne podczas, gdy jeden lub więcej elementów mogą być uznane za świadczenia (usługi) dodatkowe, do których stosuje się te same konsekwencje podatkowe, jak w przypadku świadczenia (usługi) głównego. Usługa musi być uznana za dodatkową w stosunku do usługi głównej, jeżeli nie stanowi dla nabywcy celu samego w sobie, ale środek lepszego wykorzystania dostarczonej usługi głównej”.

Jednym z istotniejszych orzeczeń przytaczanych przez szereg komentatorów, jak i sam TSUE w późniejszych orzeczeniach, jest sprawa z 27 października 2005 r. C-41/04 (Levob Verzekeringen).

W wyroku tym TSUE zawarł kilka cennych uwag pozwalających na zidentyfikowanie usług złożonych. By określić, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy - wg TSUE - w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie (por. przez analogię ww. wyrok w sprawie CPP, pkt 29) (pkt 20 orzeczenia Levob).

W konsekwencji, w świetle omawianego wyroku TSUE należy przyjąć, że nie ma charakteru kompleksowego taki zestaw świadczeń, których połączenie miałoby charakter działania sztucznego. W tym kontekście, za świadczenia odrębne należy więc uznać świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone.

Jak już wcześniej wskazano, zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Na podstawie przywołanych uregulowań i dokonanej analizy, w okolicznościach przedstawionych we wniosku, stwierdzić należy że w przedstawionym we wniosku opisie sprawy mamy do czynienia z usługą gastronomiczną – tj. usługą związaną z wyżywieniem (PKWiU ex 56). W ramach tej usługi przygotowane i podawane są wymienione we wniosku produkty.

Należy jednak podkreślić, że zgodnie z ww. § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013r.w sprawie towarów i usług dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych w związku z poz. 7 załącznika nr 1 do tego rozporządzenia, usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56) korzystają z opodatkowania stawką podatku VAT 8%, jednakże z wyłączeniem sprzedaży m.in. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy (pkt 6 poz. 7 załącznika).

Z opisu sprawy nie wynika, aby będące przedmiotem pytania oznaczonego nr 1 produkty (tj. ciastka, popcorn oraz porcje oliwek) były towarami, o których mowa w ww. pkt 6 poz. 7 załącznika, tj. były towarami w stanie przetworzonym.

Tym samym dla sprzedaży tychże towarów w okolicznościach przedstawionych we wniosku nie będzie miała zastosowania obniżona stawka podatku VAT 8% na podstawie ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013r.

Trzeba jednocześnie wskazać, że bez znaczenia pozostaje tu fakt, że ww. towary są serwowane przez obsługę w wynajmowanym lokalu oraz ogródku usytuowanym w wynajmowanym lokalu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w zakresie pytania oznaczonego nr 1 jest nieprawidłowe.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga także kwestia opodatkowania podatkiem VAT wydawanych do ww. produktów gratisów (w postaci napojów, w tym alkoholowych).

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że w myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Według art. 7 ust. 3 powołanej ustawy przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Jak wynika z powyższych uregulowań opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Wyjątkiem jest przekazanie towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki.

Należy podkreślić, że w sytuacji gdy podatnik odliczył podatek naliczony przy nabyciu lub wytworzeniu towarów, to gdyby ich nieodpłatne przekazanie było nieopodatkowane, w rezultacie prowadziłoby do sytuacji, że żaden z uczestników obrotu gospodarczego nie poniósłby ekonomicznego ciężaru podatku VAT. Pozostawałoby to w sprzeczności z zasadą powszechności i neutralności opodatkowania. Nieodpłatne przekazanie towarów handlowych, które nie wypełnia definicji prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 lub próbek w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, traktowane jest jak dostawa towarów i rodzi konieczność opodatkowania podatkiem VAT. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania) bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o małej wartości i próbki.

Na mocy art. 7 ust. 4 ustawy o VAT przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
   
   

Stosownie do art. 7 ust. 7 tej ustawy przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

1. ma na celu promocję tego towaru oraz
2. nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.
   
   

Jak wynika z powyższego nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług przekazanie odbiorcom towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazania towaru, nie przekracza 10,00 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100,00 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Spełnienie zatem którejkolwiek z powyżej wskazanych przesłanek pozwala na nieopodatkowywanie nieodpłatnych przekazań. Natomiast jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100,00 zł podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Podkreślić w tym miejscu należy, że konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że do sprzedawanych powyżej produktów (ciastek, popcornu, porcji oliwek) Wnioskodawca zamierza podawać jako gratisy napoje, w tym napoje alkoholowe,

W szczególności, po otrzymaniu zamówienia na ciastko, popcorn lub porcji oliwek klient otrzyma także przedmiotowy gratis do wyboru.

Przedmiotowe gratisy będą wydawane przy zamówieniu:

• dużego ciastka,
• dużej porcji popcornu,
• dużej porcji oliwek
  
  

W ofercie Wnioskodawcy znajdować się będą także: małe ciastko, mała porcja popcornu, mała porcja oliwek, sprzedaż których nie będzie objęta promocją w postaci dodatkowego gratisu tj. napoju, w tym napoju alkoholowego.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowe gratisy znajdują się także w ofercie sprzedaży u Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazał także, że przedmiotowe gratisy będą prezentami o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Ponadto wyjaśnił, że wartość gratisów nie będzie elementem kalkulacji ceny sprzedawanych produktów. Wydawane gratisy będą ewidencjonowane w systemie sprzedażowym jako gratisy z kwotą 0 złotych i tak też będą widniały na blankiecie sprzedażowym.

Należy ponownie wskazać, że jak wynika z cytowanych wyżej przepisów ustawy o VAT, nie jest opodatkowane przekazanie towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekracza 10 zł, a przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy stwierdzić należy, że nieodpłatne wydanie klientom opisanych gratisów, tj. których, jednostkowa cena nabycia (bez podatku) nie przekracza 10 zł i wydanie tych gratisów ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a przede wszystkim, że gratisy te nie stanowią elementu kalkulacji ceny produktów do których są wydawane – nie stanowi dostawy towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że oceny prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w kwestii objętej pytaniem nr 2 dokonano przy założeniu, że wartość opisanych we wniosku gratisów nie będzie wliczona w cenę wymienionych we wniosku produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę. Dodać też trzeba, że organ podatkowy jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.