Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-660/16-2/MK
z 28 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa oraz terminu do odliczenia podatku VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa oraz terminu do odliczenia podatku VAT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku VAT, podmiotem powstałym w 2015 roku. Spółka VAT rozlicza się kwartalnie, składając deklaracje VAT-7K. Spółka na dzień dzisiejszy jest w fazie inwestycyjnej - realizuje projekt budowy rzecznego terminalu przeładunkowego. Spółka na dzień dzisiejszy nie realizuje jeszcze żadnej sprzedaży. W przyszłości sprzedaż spółki, co do zasady, będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Spółka zawarła w dniu 17 listopada 2015 r. z K. sp. z o.o. (dalej: K.) Umowę Dzierżawy (dalej: Umowa Dzierżawy-w załączeniu ). Ponadto Spółka zawarła w dniu 17 listopada 2015 r. z K. Umowę Przedwstępną Sprzedaży Nieruchomości (dalej: Umowa Przedwstępna Sprzedaży - w załączeniu).

Spółka zawarła w dniu 9 maja 2016 r. z K. Porozumienie w przedmiocie określenia zasad płatności zaliczki na poczet umów zawartych pod datą 17 listopada 2015 r. (dalej: Porozumienie - w załączeniu). W związku z umowami z dnia 17 listopada 2015 r., na mocy Porozumienia, Spółka zobowiązała się wpłacić na wskazany rachunek bankowy K. kwotę 3.150.000 zł (trzy miliony sto pięćdziesiąt tysięcy złotych zero groszy) powiększoną o podatek VAT, tj. o kwotę 724.500 zł (siedemset dwadzieścia cztery tysiące pięćset złotych zero groszy), tj. łącznie kwotę 3.874.500 zł (trzy miliony osiemset siedemdziesiąt cztery tysiące pięćset złotych zero groszy) w terminie 10 dni od zawarcia Porozumienia.

Kwotę 3.874.500 zł (trzy miliony osiemset siedemdziesiąt cztery tysiące pięćset złotych zero groszy) Spółka faktycznie wpłaciła w dniu 27 maja 2016 r. na wskazany rachunek bankowy K.

K. wystawiła w dniu 30 maja 2016 r. fakturę, dokumentującą otrzymanie dnia 27 maja 2016 r. przedmiotowej zaliczki, w której wykazała kwotę 724.500 zł (siedemset dwadzieścia cztery tysiące pięćset złotych zero groszy) podatku należnego z tytułu tej operacji. Faktura została ujęta w ewidencji sprzedaży u K. w miesiącu maju 2016.

Spółka otrzymała od K. fakturę w dniu 30 maja 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Kiedy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturze dokumentującej wpłatę zaliczki na poczet Umowy Dzierżawy, oraz Umowy Przedwstępnej Sprzedaży -w rozumieniu art. 86 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług, który warunkuje prawo do odliczenia VAT po stronie Nabywcy (Spółki) od daty powstania obowiązku podatkowego u Sprzedawcy (K.)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał (u Sprzedawcy) obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usługi najmu i dzierżawy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Natomiast jeśli podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje nie później niż z chwilą upływu terminu płatności. O tym, kiedy ma być rozliczony podatek należny z tytułu świadczenia umowy najmu i dzierżawy decyduje moment wystawienia faktury, przy czym nieprzekraczalnym terminem jest ustalony między stronami termin płatności. Bowiem, w myśl art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT, fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4. ustawy.

Skoro Spółka zawarła w dniu 9 maja 2016 r. z K. Porozumienie określające datę 19 maja 2016 r., jako termin płatności zaliczki na poczet umów z dnia 17 listopada 2015 r., obowiązek podatkowy u Sprzedawcy (K.) - w zakresie Umowy Dzierżawy, powstał pod datą 19 maja 2016 r.

Obowiązek podatkowy u Sprzedawcy (K.) - w zakresie Umowy Przedwstępnej Sprzedaży powstał na zasadach ogólnych, pod datą otrzymania zaliczki, czyli pod datą 27 maja 2016 r.

Zatem, skoro obowiązek podatkowy u Sprzedawcy (K.) powstał w dniu 19 maja 2016 r.- w zakresie dotyczącym zaliczki na poczet Umowy Dzierżawy, oraz w dniu 27 maja 2016 r. - w zakresie dotyczącym zaliczki na poczet Umowy Przedwstępnej Sprzedaży, Spółka nabyła prawo do odliczenia podatku naliczonego, w rozumieniu art. 86 ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług, w miesiącu maju 2016.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
   
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   
   

Z powyższych przepisów ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatnik może zrealizować w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Jak postanowiono w art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie do art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Na podstawie art. 86 ust. 10c ustawy, przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d, 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich odpowiednich przesłanek.

Prawo do odliczenia podatku powstaje w związku z powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu czynności będącej źródłem podatku naliczonego.

Przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Na podstawie art. 19a ust. 2 ustawy w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

Przepis art. 19a ust. 3 ustawy stanowi, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyższy przepis formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi, co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Zauważyć jednak należy, że w art. 19a ust. 5 cyt. ustawy o VAT, ustawodawca w sposób szczególny uregulował powstanie obowiązku podatkowego dla niektórych usług.

Stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu:

1. dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego,
2. świadczenia usług:
   • telekomunikacyjnych,
   • wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy,
   • najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,
   • ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,
   • stałej obsługi prawnej i biurowej,
   • dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego
   • z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług,
     
     
     

Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 7 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

Stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy o VAT na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Art. 106i ust. 1 ustawy stanowi, że fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy (art. 106i ust. 2 ustawy).

W świetle art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy o VAT fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 106i ust. 7 ustawy faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.
   
   
   

Przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy (art. 106i ust. 8 ustawy o VAT).

Wskazane powyżej regulacje przewidują zatem szczególny moment powstania obowiązku podatkowego dla usługi dzierżawy, tj. z chwilą wystawienia faktury. Natomiast w sytuacji, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje nie późnej niż z chwilą upływu terminu płatności.

Innymi słowy, o tym kiedy ma być rozliczony podatek należny z tytułu świadczenia takich usług decyduje, co do zasady, moment wystawienia faktury, jednak nieprzekraczalnym momentem jest termin płatności ustalony pomiędzy stronami.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, podmiotem powstałym w 2015 roku. Spółka VAT rozlicza się kwartalnie, składając deklaracje VAT-7K. Spółka na dzień dzisiejszy jest w fazie inwestycyjnej - realizuje projekt budowy rzecznego terminalu przeładunkowego. Spółka na dzień dzisiejszy nie realizuje jeszcze żadnej sprzedaży. W przyszłości sprzedaż spółki, co do zasady, będzie opodatkowana podatkiem VAT. Spółka zawarła w dniu 17 listopada 2015 r. z K. sp. z o.o. (dalej: K.) Umowę Dzierżawy (dalej: Umowa Dzierżawy-w załączeniu ). Ponadto Spółka zawarła w dniu 17 listopada 2015 r. z K. Umowę Przedwstępną Sprzedaży Nieruchomości (dalej: Umowa Przedwstępna Sprzedaży - w załączeniu). Spółka zawarła w dniu 9 maja 2016 r. z K. Porozumienie w przedmiocie określenia zasad płatności zaliczki na poczet umów zawartych pod datą 17 listopada 2015 r. (dalej: Porozumienie - w załączeniu). W związku z umowami z dnia 17 listopada 2015 r., na mocy Porozumienia, Spółka zobowiązała się wpłacić na wskazany rachunek bankowy K. kwotę 3.150.000 zł (trzy miliony sto pięćdziesiąt tysięcy złotych zero groszy) powiększoną o podatek VAT, tj. o kwotę 724.500 zł (siedemset dwadzieścia cztery tysiące pięćset złotych zero groszy), tj. łącznie kwotę 3.874.500 zł (trzy miliony osiemset siedemdziesiąt cztery tysiące pięćset złotych zero groszy) w terminie 10 dni od zawarcia Porozumienia. Kwotę 3.874.500 zł (trzy miliony osiemset siedemdziesiąt cztery tysiące pięćset złotych zero groszy) Spółka faktycznie wpłaciła w dniu 27 maja 2016 r. na wskazany rachunek bankowy K.. K. wystawiła w dniu 30 maja 2016 r. fakturę, dokumentującą otrzymanie dnia 27 maja 2016 r. przedmiotowej zaliczki, w której wykazała kwotę 724.500 zł (siedemset dwadzieścia cztery tysiące pięćset złotych zero groszy) podatku należnego z tytułu tej operacji. Faktura została ujęta w ewidencji sprzedaży u K. w miesiącu maju 2016. Spółka otrzymała od K. fakturę w dniu 30 maja 2016 r.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku oraz przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że skoro Spółka zawarła w dniu 9 maja 2016 r. z K. Porozumienie, określające datę 19 maja 2016 r., jako termin płatności zaliczki na poczet umów z dnia 17 listopada 2015 r., obowiązek podatkowy u Sprzedawcy, w zakresie Umowy Dzierżawy powstał pod datą 19 maja 2016 r. Natomiast obowiązek podatkowy u Sprzedawcy w zakresie Umowy Przedwstępnej Sprzedaży powstał pod datą otrzymania zaliczki – 27 maja 2016 r.

Mając zatem na uwadze wyżej powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że w związku z tym, że obowiązek podatkowy u Sprzedawcy z tytułu wpłaty zaliczki na poczet Umowy Dzierżawy i Umowy Przedwstępnej Sprzedaży powstał w miesiącu maju 2016 r., i Wnioskodawca otrzymał fakturę dokumentującą ww. zaliczkę w miesiącu maju 2016 r., Wnioskodawca ma prawo dokonać odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturze dokumentującej wpłatę zaliczki na poczet Umowy Dzierżawy oraz Umowy Przedwstępnej Sprzedaży w miesiącu maju 2016 r. - zgodnie z art. 86 ust. 10, ust. 10b pkt 1 oraz ust. 10c ustawy. Przy czym – jeżeli Zainteresowany nie dokona obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z ww. faktury w tym okresie (tj. za miesiąc maj 2016 r.) – to może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z przedmiotowej faktury w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, tj. czerwiec 2016 r. lub lipiec 2016 r. zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Końcowo należy wskazać, że analiza załączników dołączonych do wniosku o wydanie interpretacji w indywidualnej sprawie nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem tut. Organ nie jest uprawniony do oceny załączników dołączonych do wniosku, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.