Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.966.2016.1.MS
z 30 listopada 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 12 października 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 21 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych ustalona w wysokości wartości początkowej określonej w umowie, równej sumie ustalonych w umowie kapitałowych części opłat oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek VAT, będzie podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez Spółkę (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych ustalona w wysokości wartości początkowej określonej w umowie, równej sumie ustalonych w umowie kapitałowych części opłat oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek VAT, będzie podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez Spółkę.


We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również: „Spółka”) podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. W przyszłości Spółka planuje zawrzeć z innymi podmiotami: polskimi spółkami kapitałowymi (dalej łącznie zwani: „Finansującymi”) umowę leasingu (dalej: „Umowa”). Finansujący również podlegają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Na podstawie Umowy, Finansujący oddadzą Spółce do odpłatnego korzystania środki trwałe (dalej łącznie zwane: „ŚT”) lub wartości niematerialne i prawne (dalej łącznie zwane: „WNiP”). Umowa zostanie zawarta na czas określony. Zgodnie z Umową, odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych od wartości początkowej ŚT lub WNiP będzie dokonywać Wnioskodawca. W związku z zawarciem Umowy, Finansujący nie będą dokonywać od ŚT lub WNiP odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych.

Umowa będzie przewidywać podział opłat z tytułu korzystania z ŚT lub WNiP na: część kapitałową i część odsetkową. Wartość początkowa ŚT lub WNiP określona w Umowie, jako ustalonych w Umowie kapitałowych części opłat oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”), będzie równa wartości rynkowej ŚT lub WNiP. Podobnie, część odsetkowa rat leasingowych zostanie ustalona na poziomie rynkowym. Umowa będzie dotyczyć udostępnienia przez Finansujących ŚT i WNiP po raz pierwszy czyli będzie to pierwsza umowa leasingu dotycząca tych składników majątkowych.

Istnieje możliwość, że Wnioskodawca zawrze z Finansującymi kilka Umów. Podkreślenia wymaga jednak fakt, że jeden ŚT lub WNiP będzie przedmiotem tylko jednej umowy leasingu czyli jeden ŚT lub WNiP nie będzie przedmiotem więcej niż jednej umowy leasingu.

Do momentu zawarcia Umowy, ŚT lub WNiP będą wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Finansujących, co oznacza również, że będą znajdować się w ich ewidencji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wartość początkowa ŚT lub WNiP ustalona w wysokości wartości początkowej określonej w Umowie, równej sumie ustalonych w Umowie kapitałowych części opłat oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek VAT, będzie podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez Spółkę? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa ŚT lub WNiP ustalona w wysokości wartości początkowej określonej w Umowie, równej sumie ustalonych w Umowie kapitałowych części opłat oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek VAT, będzie podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez Spółkę.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888; dalej: „Ustawa CIT”), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c Ustawy CIT, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 Ustawy CIT, zwane: „środkami trwałymi”.

Jednocześnie, w świetle art. 16a ust. 2 pkt 3 Ustawy CIT, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c Ustawy CIT, niezależnie od przewidywanego okresu używania, składniki majątku, wymienione w art. 16a ust. 1 Ustawy CIT, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1 Ustawy CIT, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych składników, jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a Ustawy CIT odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, zwane także: „środkami trwałymi”.

Ponadto, zgodnie z art. 16b ust. 1 Ustawy CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c Ustawy CIT, nabyte i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje, prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j.: Dz.U. z 2013 r., poz. 1410 ze zm,; dalej: „Prawo własności przemysłowej”) oraz wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 Ustawy CIT, zwane: „wartościami niematerialnymi i prawnymi”.

Jednocześnie, w świetle art. 16b ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT, amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania składniki majątku, wymienione w art. 16b ust. 1 Ustawy CIT, niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art. 17a pkt 1 Ustawy CIT, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo uprawnionymi do korzystania z tych wartości, jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a Ustawy CIT odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający, zwane także: „wartościami niematerialnymi i prawnymi”.

Za „kwotę należną zbywcy”, stanowiącą jednocześnie wartość początkową ŚT lub WNiP należy uznać sumę kapitałowych części opłat oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek VAT, uiszczonych na podstawie Umowy. Skoro bowiem art. 17a pkt 7 Ustawy CIT wprost odwołuje się do art. 16g Ustawy CIT (dotyczącego ustalania wartości początkowej dla potrzeb amortyzacji), to nie ma podstaw do tego, aby podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez Wnioskodawcę była inna wartość niż wartość początkowa określona na podstawie art. 17f ust. 1 Ustawy CIT.

Dodatkowo, stanowisko zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do przyjęcia wartości początkowej ŚT lub WNiP dla celów amortyzacji podatkowej w wysokości odpowiadającej sumie ustalonych w Umowie kapitałowych części opłat oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek VAT, wynika z wykładni systemowej art. 16a ust. 2 pkt 3 Ustawy CIT, art. 16b ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT oraz art. 17f Ustawy CIT. Należy bowiem zauważyć, że Wnioskodawca na podstawie Umowy poniesie ekonomiczny koszt w postaci rat leasingowych. W konsekwencji, Wnioskodawca powinien mieć prawo do zaliczenia wartości tego wydatku (w postaci rat leasingowych) do kosztów podatkowych. Taką możliwość przewiduje jednoznacznie Ustawa CIT. Zgodnie bowiem z art. 16a ust. 2 pkt 3 Ustawy CIT i art. 16b ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT, Spółka ma prawo do ujęcia w kosztach podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej (wykorzystywanych na podstawie Umowy) ŚT lub WNiP.

Dopełnieniem tej regulacji jest art. 17f Ustawy CIT, na podstawie którego Spółka jako korzystający nie ma prawa do zaliczenia do kosztów podatkowych rat leasingowych z tytułu Umowy w części kapitałowej (a contrario Wnioskodawca ma prawo do zaliczenia do kosztów podatkowych części odsetkowej rat leasingowych). Aby wskazane przepisy umożliwiały Wnioskodawcy zaliczenie do kosztów podatkowych pełnej wartości faktycznie poniesionych wydatków, suma części rat leasingowych wyłączona z kosztów podatkowych na podstawie art. 17f Ustawy CIT powinna odpowiadać kosztowi podatkowemu, który Spółka ma prawo rozpoznać poprzez amortyzację na podstawie art. 16a ust. 2 pkt 3 Ustawy CIT i art. 16b ust. 2 pkt 4 Ustawy CIT.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, wykładnia systemowa analizowanych przepisów prowadzi do wniosku, że suma ustalonych w Umowie kapitałowych części opłat oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek VAT, powinna jednocześnie odpowiadać wartości początkowej tych ŚT lub WNiP ustalonych przez Spółkę dla celów amortyzacji.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkowa ŚT lub WNiP ustalona w wysokości wartości początkowej określonej w Umowie, równej sumie ustalonych w Umowie kapitałowych części opłat oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek VAT, będzie podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez Wnioskodawcę.

Jako wskazówkę w zakresie sposobu stosowania przepisów podatkowych potwierdzającą powyżej zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy można wskazać:

  • interpretację indywidualną z 14 kwietnia 2016 r. (znak: ILPB4/4510-1-52/16-4/ŁM), w której Minister Finansów w całości uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, że: wartością początkową prawa ochronnego na znak towarowy dla celów amortyzacji podatkowej u Wnioskodawcy będzie suma kapitałowych części rat leasingowych określonych przez strony Umowy na okres trwania Umowy. Kwota ta powinna zostać powiększona o ewentualną kwotę wynikającą z opcji wykupu, jeżeli zostanie ona określona w umowie leasingu finansowego,
  • interpretację indywidualną z 3 marca 2016 r. (znak: IBPB-1-3/4510-119/16/APO), w której Minister Finansów uznał, że: wartością początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych do celów amortyzacji będzie cena nabycia, która odpowiada kwocie wskazanych w Umowie opłat (w części stanowiącej spłatę wartości początkowej prawa ochronnego do znaku towarowego) powiększoną o cenę, po której Wnioskodawca ma prawo nabyć znak towarowy po zakończeniu okresu Umowy oraz pomniejszona o należny podatek VAT,
  • interpretację indywidualną z 17 lutego 2016 r. (znak: IBPB-1-2/4510-887/15/BG), w której Minister Finansów uznał, że: w przypadku zawarcia umowy leasingu finansowego korzystający uiszcza ratę leasingową składającą się z części kapitałowej (stanowiącej spłatę wartości przedmiotu leasingu) oraz części odsetkowej (stanowiącej wynagrodzenie leasingodawcy). Przy ustaleniu wartości początkowej przedmiotu leasingu finansowego dla celów naliczania odpisów amortyzacyjnych należy wziąć pod uwagę wyłącznie sumę kapitałowych części rat leasingowych z okresu trwania umowy oraz ewentualne inne koszty związane z zawarciem umowy leasingu poniesione do dnia przekazania środka trwałego czy wartości niematerialnej i prawnej do używania,
  • interpretację indywidualną z 5 stycznia 2016 r. (znak: IPPB6/4510-357/15-2/AZ), w której Minister Finansów potwierdził stanowisko wnioskodawcy, że: Spółka powinna określić wartość początkową środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład ZCP (przedmiotu umowy leasingu) w wysokości odpowiadającej sumie opłaty wstępnej, stanowiącej zapłatę części wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, części podstawowych rat leasingowych stanowiących zapłatę wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (bez części odsetkowej rat) oraz opłaty za wykup stanowiącej zapłatę pozostałej części wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, odnoszącej się do poszczególnych składników ZCP określonych w umowie leasingu,
  • interpretację indywidualną z 17 sierpnia 2016 r. (znak: ILPB3/4510-1-288/16-4/KS), w której Minister Finansów w pełni podzielił stanowisko wnioskodawcy, że: wartość początkowa ŚT lub WNiP ustalona w wysokości wartości początkowej określonej w umowie, równej sumie ustalonych w umowie kapitałowych części opłat oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek VAT, będzie podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez Wnioskodawcę,
  • interpretację indywidualną z 26 września 2016 r. (znak: ILPB1-3/4510-1-25/16-2/DS), w której Minister Finansów w pełni podzielił stanowisko wnioskodawcy, że: wartość początkowa ŚT oraz WNiP ustalona (...) zgodnie z art. 16g ust. 10 Ustawy CIT, a także dodatnia wartość firmy Przedsiębiorstwa (o ile wystąpi) będzie podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych przez Wnioskodawcę (...).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy opisanego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań Nr 1 i 3 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj