Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-3.4512.139.2016.1.PR
z 9 grudnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2016 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu 2 listopada 2016 r., Biura KIP w Lesznie 7 listopada 2016 r. ) uzupełnionym pismem z dnia 9 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania przez Wnioskodawcę faktur w ramach samofakturowania i prawidłowości ich zatwierdzania przez Kontrahentów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawiania przez Wnioskodawcę faktur w ramach samofakturowania i prawidłowości ich zatwierdzania przez Kontrahentów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 listopada 2016 r. (data wpływu 14 listopada 2016 r.) o pełnomocnictwo, z którego wynika prawo osoby podpisanej na wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy przed organem właściwym do wydawania interpretacji indywidualnych w zakresie prawa podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp. k. (dalej: Spółka, Wnioskująca) zajmuje się sprzedażą wielofunkcyjnego urządzenia kuchennego (...). Spółka jest czynnym podatnikiem VAT. Nabywcami urządzenia są zasadniczo osoby fizyczne. W celu dotarcia do jak największej liczby odbiorców Spółka prowadzi sprzedaż urządzeń przy wsparciu przedstawicieli handlowych (dalej: Kontrahent), działających na terenie całej Polski. Kontrahenci są odrębnymi i niezależnymi podmiotami gospodarczymi, czynnymi podatnikami VAT, mającymi siedzibę działalności w Polsce, którzy świadczą na rzecz Spółki usługi i wystawiają z tego tytułu faktury VAT. Spółka z każdym Kontrahentem zawiera umowę współpracy, która określa prawa i obowiązki stron, w tym zakres czynności wykonywanych przez Kontrahentów oraz sposób ich wynagradzania. Obecnie Wnioskująca zamierza uprościć rozliczenia z Kontrahentami poprzez wprowadzenie systemu tzw. samofakturowania, tj. w oparciu o art. 106d Ustawy VAT zamierza wprowadzić procedurę pozwalającą jej na wystawianie faktur w imieniu i na rzecz Kontrahentów.

Spółka zawrze z poszczególnymi Kontrahentami odpowiednie umowy w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz poszczególnych Kontrahentów, w których to umowach określona zostanie procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez Kontrahenta świadczącego na rzecz Spółki usługi. Spółka zamierza przy tym zastosować instytucję tzw. milczącego akceptu polegającą na tym, że jeżeli po wystawieniu przez Wnioskującą na rzecz Kontrahenta faktury i przesłaniu mu jej do akceptacji nie uzyska w określonym w umowie terminie od Kontrahenta informacji zwrotnej, że faktura zawiera błędy, wówczas Spółka przyjmie, że faktura jest prawidłowa i że Kontrahent poprzez niewyrażenie sprzeciwu, zatwierdził wystawioną fakturę (milczący akcept). Odpowiednie uzgodnienia w tym zakresie znajdą się w umowie dotyczącej samofakturowania zawartej między Spółką a Kontrahentem, tzn. umowa będzie zawierała postanowienie, że brak informacji zwrotnej ze strony Kontrahenta do końca ustalonego terminu strony będą uznawały za zatwierdzenie przez Kontrahenta treści faktury wystawionej przez Spółkę. Faktury wystawiane przez Spółkę w imieniu i na rzecz Kontrahenta będą zawierać wyraz „samofakturowanie”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy możliwe i prawidłowe będzie zastosowanie przez Spółkę procedury samofakturowania z zastosowaniem milczącego akceptu jako formy zatwierdzania faktur przez Kontrahentów?

Zdaniem Wnioskodawcy, wprowadzając mechanizm samofakturowania w odniesieniu do rozliczeń z Kontrahentami, ma on prawo zastosować tzw. milczący akcept, tj. przyjąć, że w przypadku niewyrażenia przez Kontrahenta, w określonym w umowie terminie, sprzeciwu co do treści wystawionej faktury, zatwierdza on tę fakturę.

Jak wskazuje art. 106d Ustawy VAT, podmiot nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

  1. dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu (nabywcy),
  2. o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 Ustawy VAT (faktury zaliczkowe),
  3. dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b Ustawy VAT (faktury, dla których miejscem świadczenia jest kraj trzeci)

– jeżeli ten podmiot (nabywca) i ten podatnik (dostawca) wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Powyższy mechanizm przewiduje możliwość wystawiania faktur nie przez dostawcę towarów czy usług, co jest standardowym rozwiązaniem, lecz przez nabywcę tych towarów i usług. Rozwiązanie to jest dopuszczalne pod warunkiem istnienia mechanizmu zatwierdzania faktur wystawionych przez nabywcę. Dostawca musi bowiem mieć możliwość kontroli faktur wystawianych w jego imieniu i na jego rzecz. Rozwiązanie, jakie planuje wdrożyć Spółka, będzie spełniało wymogi ustawowe, tzn. między Spółką a Kontrahentem zostanie zawarta stosowna umowa, która będzie określała procedurę zatwierdzania poszczególnych faktur przez Kontrahenta. Strony zgodnie się umówią, że po przesłaniu przez Spółkę faktury do Kontrahenta będzie miał on określony czas na zapoznanie się z tą fakturą, jej weryfikację i wniesiecie ewentualnych uwag/sprzeciwu co do jej treści. Brak informacji zwrotnej ze strony Kontrahenta do końca ustalonego terminu strony będą uznawały za zatwierdzenie przez Kontrahenta treści faktury wystawionej przez Spółkę.

Wskazać należy, że Ustawa VAT nie narzuca żadnych szczególnych wymogów ani co do treści umowy ws. samofakturowania, ani co do sposobu zatwierdzania faktur przez dostawcę towarów czy usług. Należy zatem przyjąć, że każdy sposób zgodnie ustalony przez strony, a pozwalający dostawcy towarów czy usług na zapoznanie się z treścią faktury i odniesienie się do niej, winien zostać uznany za prawidłowy. Wprowadzanie ograniczeń w tym zakresie jest niecelowe i nieuzasadnione, zarówno z punktu widzenia Ustawy VAT, jak i praktyki gospodarczej. Przy braku zatem jakichkolwiek ograniczeń lub wytycznych dotyczących uregulowania sposobu zatwierdzenia faktur wystawionych przez nabywcę towaru lub usługi, można przyjąć, że zatwierdzenie faktury może nastąpić nie tylko przez określone, aktywne działania podmiotu dokonującego sprzedaży, ale także przez brak podjęcia określonych działań, o ile tylko taki mechanizm zostanie uregulowany w umowie oraz jeżeli będzie pozwalał na jednoznaczne rozstrzygnięcie, czy dana faktura została zatwierdzona przez nabywcę. Mając na uwadze opisany w stanie przyszłym projekt procedury zaproponowany przez Spółkę, należy przyjąć, że stanowi on gwarancję należytego zabezpieczenia interesów obu stron umowy, w tym interesów Kontrahenta, w imieniu i na rzecz którego Spółka zamierza wystawiać faktury. Mając na uwadze powyższe, a w szczególności brak ustawowych przeciwwskazań do zastosowania tzw. milczącego akceptu faktury przez Kontrahenta, przyjąć należy, że umowa w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz Kontrahenta, o której mowa w art. 106d ust. 1 Ustawy VAT może przewidywać, że zatwierdzenie faktury nastąpi przez tego podatnika w sposób milczący, tj. gdy w terminie określonym w umowie nie zgłosi on sprzeciwu lub uwag w stosunku do faktury wystawionej przez Wnioskującą.

Spółka również wskazuje, że w podobnym tonie wypowiadają się organy podatkowe, które potwierdzają, iż stosowanie tzw. milczącego akceptu przy fakturach wystawianych za dostawcę jest prawidłowe.

Takie stanowisko zostało wyrażone przykładowo w:

  • interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 5 stycznia 2016 r., nr IBPP2/4512-860/15/ICz;
  • interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w dniu 4 września 2015 r., nr IBPP2/4512-508/15/WN;
  • interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 24 kwietnia 2014 r., nr ILPP2/443-139/14-2/MN;
  • interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 4 czerwca 2014 r., nr ILPP4/443-140/14-2/EWW;
  • interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 października 2014 r., nr ILPP1/443-585/14-2/MK.

Jak wskazano w jednej z przytoczonych powyżej interpretacji: „Aktualnie obowiązujące przepisy wymagają jedynie, aby zawarta między stronami umowa dotycząca samofakturowania określała procedurę zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego czynności udokumentowanych fakturą, nie narzucając przy tym sposobu, w jaki ta akceptacja ma się odbywać (…) Istotne aby procedura ta była wynikiem obustronnej zgody wyrażonej w umowie. Jednocześnie, proces akceptacji poszczególnych faktur będzie umożliwiał podatnikowi dokonującemu dostawy towarów lub świadczącemu usługę weryfikację treści wystawionej faktury oraz zgłoszenie ewentualnych uwag i poprawek”.

Niewątpliwie procedura, która ma zostać wdrożona w Spółce ww. wymogi spełni, nie ma zatem przeszkód, by uznać stanowisko o milczącym akcepcie za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług
(Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106d ust. 1 ustawy – podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawiać w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

  1. dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu,
  2. o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
  3. dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b

– jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy – ilekroć mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast przez fakturę elektroniczną rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym (art. 2 pkt 32 ustawy).

Na mocy art. 106e ust. 1 pkt 17 ustawy – faktura powinna zawierać w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 – wyraz „samofakturowanie”.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka w celu dotarcia do jak największej liczby odbiorców prowadzi sprzedaż urządzeń przy wsparciu przedstawicieli handlowych (dalej: Kontrahent), działających na terenie całej Polski. Kontrahenci są odrębnymi i niezależnymi podmiotami gospodarczymi, czynnymi podatnikami VAT, mającymi siedzibę działalności w Polsce, którzy świadczą na rzecz Spółki usługi i wystawiają z tego tytułu faktury VAT. Spółka z każdym Kontrahentem zawiera umowę współpracy, która określa prawa i obowiązki stron, w tym zakres czynności wykonywanych przez Kontrahentów oraz sposób ich wynagradzania. Obecnie Spółka zamierza uprościć rozliczenia z Kontrahentami poprzez wprowadzenie systemu tzw. samofakturowania, tj. w oparciu o art. 106d ustawy zamierza wprowadzić procedurę pozwalającą jej na wystawianie faktur w imieniu i na rzecz Kontrahentów. Spółka zawrze z poszczególnymi Kontrahentami odpowiednie umowy w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz poszczególnych Kontrahentów, w których to umowach określona zostanie procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez Kontrahenta świadczącego na rzecz Spółki usługi. Spółka zamierza przy tym zastosować instytucję tzw. milczącego akceptu polegającą na tym, że jeżeli po wystawieniu przez Spółkę na rzecz Kontrahenta faktury i przesłaniu mu jej do akceptacji nie uzyska w określonym w umowie terminie od Kontrahenta informacji zwrotnej, że faktura zawiera błędy, wówczas Spółka przyjmie, że faktura jest prawidłowa i że Kontrahent poprzez niewyrażenie sprzeciwu, zatwierdził wystawioną fakturę (milczący akcept). Odpowiednie uzgodnienia w tym zakresie znajdą się w umowie dotyczącej samofakturowania zawartej między Spółką a danym Kontrahentem, tzn. umowa będzie zawierała postanowienie, że brak informacji zwrotnej ze strony Kontrahenta do końca ustalonego terminu strony będą uznawały za zatwierdzenie przez Kontrahenta treści faktury wystawionej przez Spółkę. Faktury wystawiane przez Spółkę w imieniu i na rzecz Kontrahenta będą zawierać wyraz „samofakturowanie”.

Wskazać należy, że generalnie faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego sprzedaży/zakupu. Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), zatem musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza np. fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

Art. 106d ustawy dotyczy instytucji tzw. „samofakturowania”. Przepis ten określa przypadki i warunki, których spełnienie pozwala na wystawianie faktur dokumentujących dane czynności przez podmioty inne niż wykonujące daną czynność (dostawa towarów, świadczenie usług). Takim podmiotem może być przykładowo nabywca towarów lub usług. Pomimo więc, że zgodnie z ogólną regułą, to podatnik dokonujący dostawy towarów lub usług wystawia fakturę dokumentującą daną transakcję, to jednak w myśl ww. przepisu ustawy, funkcja ta może zostać powierzona także nabywcy towarów lub usługobiorcy.

Wystawianie faktur w procesie „samofakturowania” może zostać zastosowane pod warunkiem istnienia wcześniej zawartej (a zatem zawartej przed wystawieniem pierwszej faktury przez nabywcę w imieniu i na rzecz podatnika dokonującego sprzedaży) umowy. Ustawodawca nie określa żadnych – poza jednym – elementów, które umowa ta powinna zawierać. Ww. elementem, który powinien zostać ujęty w przedmiotowej umowie jest określenie procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, w imieniu i na rzecz którego faktury są wystawiane.

Zatem przepisy ustawy wymagają istnienia procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, nie wskazują natomiast, jak procedura ta ma być określona. Jednakże, w najlepszym interesie podatnika dokonującego dostawy towarów (świadczącego usługę) jest, aby procedura ta była właściwie określona i przestrzegana, z uwagi na to, że wystawienie faktury przez nabywcę towaru lub usługi wiąże się z określeniem kwoty podatku należnego w imieniu i na rzecz dostawcy/usługodawcy.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 106d ust. 1 ustawy, ważne jest aby strony transakcji potrafiły udowodnić, że porozumienie takie zostało zawarte i że sprzedawca zatwierdza poszczególne faktury według określonej przez strony zasady. Istotne jest także określenie właściwej procedury akceptacji faktur przez sprzedawcę. Bowiem w sytuacji, gdy nabywca nie przedstawi faktury do akceptacji sprzedawcy, to i tak dostawca nie będzie zwolniony z obowiązku odprowadzenia podatku należnego z tytułu dokonanej dostawy.

Z przedstawionej przez Spółkę procedury zatwierdzania poszczególnych faktur w oparciu o mechanizm tzw. milczącego akceptu, wynika że jeżeli po wystawieniu przez Spółkę na rzecz Kontrahenta faktury i przesłaniu mu jej do akceptacji nie uzyska ona w określonym w umowie terminie od Kontrahenta informacji zwrotnej, że faktura zawiera błędy, wówczas Spółka przyjmuje, że faktura jest prawidłowa i że Kontrahent poprzez niewyrażenie sprzeciwu, zatwierdził wystawioną fakturę (milczący akcept).

Zatem powyższe działanie będzie oznaczać spełnienie warunku istnienia określonej procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez Kontrahenta, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy.

Podsumowując, Spółka będzie mogła stosować procedurę samofakturowania z zastosowaniem milczącego akceptu, jako formy zatwierdzania faktur przez Kontrahenta, która zostanie określona w umowie dotyczącej samofakturowania zawierającej postanowienie, że brak informacji zwrotnej ze strony Kontrahenta do końca ustalonego terminu strony będą uznawały za zatwierdzenie przez Kontrahenta treści faktury wystawionej przez Spółkę. Powyższy mechanizm będzie prawidłowy, ponieważ zostanie spełniony warunek, o którym mowa w art. 106d ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj