2016.12.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - 3063-ILPP1-2.4512.100.2016.2.JO

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-2.4512.100.2016.2.JO
z 20 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 12 października 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku opłat pobieranych przez Wnioskodawcę z tytułu udziału w rozgrywkach, rejestracji, wyrejestrowania zawodników, uprawnienia zawodnika do gry, dokonywanych transferów zawodników, przyznania licencji oraz przesunięcia terminu zawodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2016 r. r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku opłat pobieranych przez Wnioskodawcę z tytułu udziału w rozgrywkach, rejestracji, wyrejestrowania zawodników, uprawnienia zawodnika do gry, dokonywanych transferów zawodników, przyznania licencji oraz przesunięcia terminu zawodów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 grudnia 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest stowarzyszeniem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855, z późn. zm.), oraz związkiem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2010 r., Nr 127, poz. 857, z późn. zm., dalej: „Ustawa o sporcie”). „A” działa na podstawie statutu (dalej: „Statut”). Ponadto, zgodnie ze Statutem, „A” w wykonywaniu swoich zadań przestrzega statutów, regulaminów, innych przepisów Międzynarodowej Federacji Związków Piłki nożnej (dalej: „FIFA”) oraz Europejskiej Unii Piłkarskiej (dalej: „UEFA”) oraz Polskiego Związku Piłki Nożnej (dalej: „PZPN”) i innych przepisów prawa.

„A” nie jest czynnym podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. wartość sprzedaży opodatkowanej wykonanej przez „A” nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym 150 000 zł, przy czym do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku, odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym zaliczane są przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

„A” obecnie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego w tym zakresie. W związku z tym do tej pory „A” sporządzał sprawozdanie finansowe w wersji uproszczonej przeznaczonej dla jednostek mikro. Od dnia 5 września 2014 r., na mocy przepisów ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zmianie ustawy o rachunkowości, stowarzyszenia i fundacje nieprowadzące działalności gospodarczej mogą stosować uproszczone przepisy o rachunkowości. Po tych zmianach, zgodnie ze znowelizowaną ustawą, wszystkie stowarzyszenia i fundacje nieprowadzące działalności gospodarczej (art. 5 ust. 1a pkt 2 ustawy) mogą sporządzać uproszczone sprawozdanie przewidziane dla jednostek ,,mikro”.

„A” określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działania. Wszyscy członkowie „A”, zawodnicy, trenerzy, instruktorzy, menedżerowie ds. piłkarzy, sędziowie, działacze piłkarscy i osoby zatrudnione w sporcie piłki nożnej w regionie opolskim zobowiązani są przestrzegać przy realizacji swoich funkcji postanowienia statutów, przepisów, wytycznych i decyzji PZPN, FIFA, UEFA oraz „A”.

Statut określa, że celem działalności „A” jest m.in.:

Organizacja, rozwój i popularyzacja sportu piłki nożnej oraz prowadzenie współzawodnictwa sportowego klubów.
Podejmowanie działań na rzecz promocji piłkarstwa amatorskiego i nieamatorskiego, w tym profesjonalnego.
Ochrona praw i interesów oraz koordynacja działań członków związku, zawodników, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy piłkarskich.
Pozyskiwanie środków finansowych i przeznaczenie ich na prowadzenie działalności statutowej „A”.
Organizacja szkoleń dla animatorów sportu, trenerów, instruktorów, sędziów i działaczy piłkarskich.

Stowarzyszenie „A” jest zarazem dobrowolnym, samorządnym oraz trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków. Do prowadzenia swych spraw może jednak zatrudniać pracowników, co też ma miejsce.

Majątek stowarzyszenia powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz z ofiarności publicznej. Stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Jednakże dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia jak i z odpłatnej działalności statutowej służyć ma wyłącznie realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Oprócz składek członkowskich, które przeznaczone są na potrzeby związane z utrzymaniem samego Stowarzyszenia „A”, z jego bieżącą działalnością i realizowaniem jego celów statutowych, i na których przeznaczenie członkowie „A” nie mają wpływu, „A” pobiera od swoich członków inne opłaty, a mianowicie:

Opłaty za udział w rozgrywkach;
Opłaty za rejestrację zawodników nowo zgłoszonych oraz na oświadczenie, że zawodnik nie uczestniczył w okresie ostatnich 12-stu miesięcy w żadnych oficjalnych rozgrywkach;
Opłaty za uprawnienie zawodnika do gry;
Opłaty przesunięcia terminu zawodów, w którym nie zachowano 14-dniowego okresu powiadomienia, pod warunkiem przedłożenia pisemnej zgody przeciwnika;
Opłaty z tytułu dokonywanych transferów zawodników;
Opłaty za wyrejestrowanie zawodnika z „A” do innego Wojewódzkiego Związku Piłki Nożnej;
Opłaty za przyznanie licencji klubowej.

Powyższe opłaty zostały wprowadzone Uchwałą nr 1 Zarządu „A” z dnia 23 lipca 2013 r., ze zmianami: zm. U nr 2 z dnia 26 lutego 2014 r., zm. U nr 3 z dnia 16 lipca 2014 r., zm. U nr 4 z dnia 4 sierpnia 2015 r.

Uchwała ta podaje jako oczywiste, bez zbędnej definicji podstawowe z ww. opłat, a co do niektórych reguluje je w sposób następujący:

§ 8 Opłaty z tytułu dokonywanych transferów zawodników:
Opłaty z tytułu zmiany barw klubowych przez zawodników amatorów, i profesjonalistów dokonywane są na rzecz „A” przez kluby Ekstraklasy, I ligi, II ligi, III ligi, IV ligi, Klasy Okręgowej, Klasy „A”, I ligi juniorów oraz pozostałych klas rozgrywkowych. Opłaty z tytułu przejścia zawodników wszystkich klas rozgrywkowych do, i z klubów zagranicznych wpłacane są na rzecz „A”. Klub otrzymujący ekwiwalent za wyszkolenie transferowanego zawodnika dokonuje wpłaty na rzecz „A” w wysokości 3% od ustalonego między klubami ekwiwalentu za transfer krajowy lub w wysokości 2% od ustalonego miedzy klubami ekwiwalentu za transfer zagraniczny, przy czym wpłata ta nie może być niższa niż równowartość 100 dolarów USA.
Klub pozyskujący zawodnika zobowiązany jest dokonać wpłaty w wysokości 2% od ustalonego między klubami ekwiwalentu na rzecz „A”. W przypadku, gdy kwota 3% lub 2% od ustalonego ekwiwalentu jest niższa od ryczałtów podanych w nw. tabeli, kluby zwalniające i pozyskujące wpłacają przy uprawnianiu zawodników do gry ryczałt dla określonej klasy rozgrywek na rzecz „A”. W przypadku nieodpłatnego transferu stałego lub czasowego mają zastosowanie opłaty ryczałtowe wymienione w tabeli.
§ 9 Opłaty za wyrejestrowanie zawodnika z „A” do innego Wojewódzkiego Związku Piłki Nożnej zostały opracowane ryczałtowo.
Opłaty za przyznanie licencji klubowej, opisane ryczałtowo w § 10, są korygowane dla zespołów, które uzyskają awans do wyższej klasy rozgrywkowej, uzyskują licencję na jeden sezon. W takim przypadku klub do wniosku o wydanie licencji do klasy wyżej, musi dopłacić różnicę, pomiędzy kwotą klasy wyższej, a kwotą klasy z której awansował.

Pozostałe opłaty zostały ustalone w formie ryczałtów i są przedstawione tabelarycznie.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie Wnioskodawca wskazał, że:

Celem statutowym Wnioskodawcy jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu.
Opłaty jakie dokonują kluby na rzecz Wnioskodawcy w związku z transferami, rejestracją zawodników, i inne wymienione powyżej nie pełnią funkcji odpłatności (wynagrodzenia) za jakiekolwiek świadczenia wzajemne „A” względem klubu dokonującego wpłaty. Jednakże należy podkreślić, że opłaty te nie są niezbędne do uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego. Opłaty te są niezbędne do udziału w rozgrywkach organizowanych przez Wnioskodawcę – „A” lub PZPN. Wynikają one wprost z wewnętrznych uregulowań ww. związków sportowych. Bez ich respektowania kluby piłkarskie czy też zawodnicy sportowi mogli by uprawiać sport i grać w piłkę nożną ale nie w ramach rozgrywek „A” i PZPN.
Opłaty te są ponoszone przez kluby zrzeszające ludzi uprawiających sport lub piłkarzy – osoby fizyczne uprawiające sport.
Nie jest możliwe określenie czy z danych opłat „A” osiąga zyski, bowiem nie możliwe jest określenie kosztów przypisanych poszczególnym opłatom. Jednak bezsprzecznym jest fakt, że 100% wpływów z tytułu tych opłat przeznaczonych jest na pokrycie kosztów realizacji celów statutowych „A”, takich jak m.in. organizacja rozgrywek w których uczestniczą osoby uprawiające sport.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przedstawione w opisie opłaty podlegają opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT – 23%, czy też jako czynności ściśle związane ze sportem świadczone przez związek sportowy, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, konieczne do organizowania i uprawiania sportu i świadczone na rzecz osób uprawiających sport i uczestniczących w wychowaniu fizycznym skorzystają ze zwolnienia opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane powyżej opłaty są czynnościami korzystającymi ze zwolnienia przedmiotowego opisanego w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT i nie są opodatkowane podstawową stawką w wysokości 23%.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego obiektów sportowych za odpłatnością.

Zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Ze zwolnienia korzystają więc usługi świadczone m.in. przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, które są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a także są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim. Ponadto, świadczone usługi muszą być wykonywane na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. regulacji.

Zdaniem „A”, opłaty jakie dokonują kluby na jego rzecz w związku z transferami, rejestracją zawodników, i inne wymienione powyżej nie pełnią funkcji odpłatności (wynagrodzenia) za jakiekolwiek świadczenia wzajemne „A” względem klubu dokonującego wpłaty. Otrzymanie opłaty nie kreuje więc odpłatnej dostawy towarów albo odpłatnego świadczenia usług przez „A”, które podlegałoby opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jej otrzymanie nie pozostaje w żadnym związku z jakimkolwiek świadczeniem „A” na rzecz klubu.

Należy mieć na względzie, że opodatkowaniem podatkiem VAT podlegają czynności wymienione w art. 5 ustawy o VAT, przy czym w omawianym konkretnym przypadku należy zawęzić analizę do rozpatrywania, czy w sprawie mogło dojść do „odpłatnego świadczenia usług” – art. 5 ust. 1 pkt 1 na terytorium kraju. Wynika to stąd, że ponad wszelką wątpliwość „A” nie dokonuje dostawy towarów, importu/eksportu/WNT/WDT towarów w związku z otrzymaniem tych opłaty. Hipotetycznie może wystąpić jedynie świadczenie usług po stronie „A” jako czynność opodatkowana VAT.

Z definicji zawartej w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że: „Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7”.

Kierując się ww. definicją należy dojść do wniosku, że świadczeniem – w rozumieniu ustawy o VAT – „A” na rzecz klubu byłoby każde świadczenie „A” które nie stanowi jednocześnie dostawy towarów.

W przypadku więc, gdyby „A” wykonał jakąkolwiek czynność na rzecz klubu wnoszącego którąś z ww. opłat i czynności (świadczenia) pozostawałyby w związku z wnoszonymi opłatami to wówczas należałoby przyjąć, że wystąpiło odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. „A” nie jest w stanie zidentyfikować jakiegoś konkretnego świadczenia „A” na rzecz klubu, które to świadczenie byłoby spełnione w zamian za wnoszoną opłatę. „A” jako jednostka o charakterze stowarzyszeniowym a także członek organizacji o zasięgu międzynarodowym (PZPN) wprowadza bądź stosuje regulacje dotyczące ww. opłat, w celu pozyskania środków na szkolenie i rozwój młodzieży oraz na fundusz rozwoju piłki nożnej co wynika przede wszystkim ze statutu „A”.

Tytułem do otrzymania ww. opłat są wewnętrzne i zewnętrzne regulacje, tj. m.in. wymienione uchwały (Uchwała nr 1 Zarządu „A” z dnia 23 lipca 2013 r., ze zmianami: zm. U nr 2 z dnia 26 lutego 2014 r., zm. U nr 3 z dnia 16 lipca 2014 r., zm. U nr 4 z dnia 4 sierpnia 2015 r.).

Gdyby ww. regulacje nie istniały, „A” nie przysługiwałoby roszczenie o wpłatę na jego rzecz tych opłat. Potwierdza to stanowisko, że źródłem ww. opłat wpłacanych do „A” są tylko i wyłącznie treści uchwał w tej sprawie oraz statut „A”. To te regulacje kreują powstanie obowiązku do wnoszenia ww. opłat.

Mając na uwadze przedstawiony opis oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy uznać, że w przedmiotowej sprawie, otrzymane przez „A” od klubów opłaty nie są związane z jakimkolwiek świadczeniem usług przez „A”. Jak bowiem wynika z treści wniosku otrzymanie przedmiotowego wynagrodzenia wynika wprost z regulacji dotyczących opłat, tj. ww. uchwał. To te regulacje kreują powstanie obowiązku do wnoszenia opłat.

Poza tym wnoszone opłaty są skalkulowane, w ten sposób że stanowią jedynie częściowy zwrot kosztów wykonania przez zatrudnionych pracowników czynności służących do realizacji nadrzędnych celów statutowych i nie umożliwiają czerpania zysków z tych źródeł. W dodatku są one świadczone na rzecz osób uczestniczących w wychowaniu fizycznym, jakim są kluby zrzeszone w „A”.

Potwierdzeniem stanowiska „A” jest orzeczenie z dnia 8 marca 1988 r., nr C-102/86 (w sprawie Apple and Pear Deyelopment Council v. Commissioners of Customs and Excise; Wielka Brytania, opubl. LEX 83880), w którym ETS uznał, że obowiązkowe składki uiszczane przez członków zrzeszenia, jeżeli przeznaczane są na dowolne cele statutowe, a członkowie nie mają wpływu na ich przeznaczenie, nie są uznawane za wynagrodzenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. Tak więc, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Mając powyższe na uwadze, aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności dokonywanej w zamian za opłatę, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego.

W konsekwencji należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że celem statutowym Wnioskodawcy jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, podejmowanie działań na rzecz promocji piłkarstwa amatorskiego i nieamatorskiego, w tym profesjonalnego. Wnioskodawca oprócz składek członkowskich, które przeznaczone są na potrzeby związane z utrzymaniem samego Stowarzyszenia, z jego bieżącą działalnością i realizowaniem jego celów statutowych, i na których przeznaczenie członkowie „A” nie mają wpływu, „A” pobiera od sowich członków inne opłaty, które są ustanowione w uchwale, tj. za udział w rozgrywkach; za rejestrację zawodników nowo zgłoszonych oraz na oświadczenie, że zawodnik nie uczestniczył w okresie ostatnich 12-stu miesięcy w żadnych oficjalnych rozgrywkach; za uprawnienie zawodnika do gry; przesunięcia terminu zawodów, w którym nie zachowano 14-dniowego okresu powiadomienia, pod warunkiem przedłożenia pisemnej zgody przeciwnika; z tytułu dokonywanych transferów zawodników; za wyrejestrowanie zawodnika z „A” do innego Wojewódzkiego Związku Piłki Nożnej oraz za przyznanie licencji klubowej. Wszystkie ww. opłaty jakie pobiera Wnioskodawca od swoich członków są przeznaczone w 100% na pokrycie kosztów realizacji celów statutowych „A”, takich jak m.in. organizacja rozgrywek w których uczestniczą osoby uprawiające sport. Opłaty pobierane przez „A” są ponoszone przez kluby zrzeszające ludzi uprawiających sport lub piłkarzy – osoby fizyczne uprawiające sport. Opłaty jakie dokonują kluby na rzecz Wnioskodawcy w związku z transferami, rejestracją zawodników, i inne wymienione powyżej nie pełnią funkcji odpłatności (wynagrodzenia) za jakiekolwiek świadczenia wzajemne „A” względem klubu dokonującego wpłaty. Jednakże należy podkreślić, że opłaty te nie są niezbędne do uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – pobierane opłaty od swoich członków stanowić będą wynagrodzenie za świadczone usługi, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, i w konsekwencji będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie – na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w ustawie, jak i przepisach wykonawczych do ustawy, ustawodawca przewidział stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług, dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Należy zaznaczyć, że jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie lub w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Należy wskazać, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Ze zwolnienia korzystają więc usługi świadczone m.in. przez klub sportowy, które są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a także są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. regulacji.

Należy zauważyć, że zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie, jak wynika z cyt. wyżej przepisu, ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji związku sportowego. Zatem w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tego pojęcia należy odnieść się do regulacji ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2016 r., poz. 176, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o sporcie.

Stosownie do art. 6 ust. 2 ustawy o sporcie, związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 ustawy o sporcie, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że „A” jest związkiem sportowym w rozumieniu przepisów ustawy o sporcie i działa na podstawie statutu. „A” w wykonywaniu swoich zadań przestrzega statutów, regulaminów, innych przepisów Międzynarodowej Federacji Związków Piłki Nożnej oraz Europejskiej Unii Piłkarskiej a także Polskiego Związku Piłki Nożnej i innych przepisów prawa. „A” nie jest czynnym podatnikiem VAT i korzysta ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. „A” jest zarazem dobrowolnym, samorządnym oraz trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Oprócz składek członkowskich, które przeznaczone są na potrzeby związane z utrzymaniem samego Stowarzyszenia, z jego bieżącą działalnością i realizowaniem jego celów statutowych, i na których przeznaczenie członkowie „A” nie mają wpływu, „A” pobiera od sowich członków inne opłaty, z tytułu udziału w rozgrywkach, rejestracji, wyrejestrowania zawodników, uprawnienia zawodnika do gry, dokonywanych transferów zawodników, przyznania licencji oraz przesunięcia terminu zawodów. Celem statutowym Wnioskodawcy jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Opłaty jakie dokonują kluby na rzecz Wnioskodawcy w związku z transferami, rejestracją zawodników, i inne wymienione powyżej nie pełnią funkcji odpłatności (wynagrodzenia) za jakiekolwiek świadczenia wzajemne „A” względem klubu dokonującego wpłaty. Jednakże należy podkreślić, że opłaty te nie są niezbędne do uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego. „A” wskazał, że 100% wpływów z tytułu ww. opłat przeznaczonych jest na pokrycie kosztów realizacji celów statutowych „A”, takich jak m.in. organizacja rozgrywek w których uczestniczą osoby uprawiające sport.

Należy wyjaśnić, że przesłanka o charakterze podmiotowym wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, jest spełniona wówczas, gdy świadczącym usługę jest podmiot, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie spełniał przesłankę podmiotową, gdyż jest podmiotem wymienionym w ww. przepisie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy – tzn. jest związkiem sportowym, osobą prawną, której celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, tj. rozwój i popularyzacja sportu piłki nożnej oraz prowadzenie współzawodnictwa sportowego klubów.

Ponadto, w celu zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT pobieranych przez Wnioskodawcę opłat, należy przeanalizować również kwestię spełnienia przez niego w omawianej sprawie przesłanek o charakterze przedmiotowym wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Odnosząc się do powyższego warunku, z treści opisu sprawy wynika, że działalnością statutową Wnioskodawcy jest popularyzacja sportu piłki nożnej oraz prowadzenie współzawodnictwa sportowego klubów. Cały dochód osiągany przez Wnioskodawcę z tytułu prowadzonej działalności jest przeznaczany na jego bieżącą działalność i realizowanie jego celów statutowych w zakresie promocji amatorskiego i nieamatorskiego oraz profesjonalnego piłkarstwa. Wynagrodzenie jakie otrzymuje Wnioskodawca z tytułu świadczenia przedmiotowej usługi – jak sam wskazał – nie jest niezbędne do uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego.

Zatem, przenosząc powołane wyżej przepisy na grunt niniejszej sprawy w kontekście przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że otrzymywane wynagrodzenie za świadczenie usługi: przyznania licencji klubowej, transferu zawodników, rejestracji, wyrejestrowania zawodników z zawodów, przesunięcia terminu zawodów, udział w rozgrywkach oraz za uprawnienie do gry, nie będzie zwolnione z podatku, na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 32 lit. a-c, gdyż nie zostały kumulatywnie spełnione wszystkie warunki wynikające z tego przepisu, tj. powyższe usługi nie są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Reasumując, świadczenie przedmiotowych usług za wynagrodzeniem podlegać będzie opodatkowaniu podstawową stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin