Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1131/14-4/AS
z 24 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2014 r. (data wpływu 24 listopada 2014 r.) oraz piśmie z dnia 17 lutego 2015 r. (data nadania 18 lutego 2015 r., data wpływu 23 lutego 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB5/423-1131/14-2/AS z dnia 9 lutego 2015 r. (data nadania 9 lutego 2015 r., data odbioru 11 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku uzyskania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń wobec wykonywania w imieniu Wnioskodawcy czynności agencyjnych przez osoby fizyczne zatrudnione u Partnera – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku uzyskania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń wobec wykonywania w imieniu Wnioskodawcy czynności agencyjnych przez osoby fizyczne zatrudnione u Partnera.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

1. Zdarzenie przyszłe nr 1
   
   

Spółka S.A. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest agentem ubezpieczeniowym świadczącym usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego na rzecz więcej niż jednego zakładu ubezpieczeń. W najbliższym czasie Spółka zamierza zawrzeć umowę o współpracę w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego ze spółkę akcyjną (dalej: „Partnerem”) także zarejestrowaną jako agent ubezpieczeniowy świadczący usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego na rzecz zagranicznego zakładu ubezpieczeń. Przedmiotowa współpraca polegać ma na świadczeniu przez Wnioskodawcę za pośrednictwem osób zatrudnionych przez niego, czynności agencyjnych w imieniu Partnera i na rzecz zagranicznego zakładu ubezpieczeń. W tym stanie faktycznym Wnioskodawca nie będzie zarejestrowany jako agent ubezpieczeniowy zagranicznego zakładu ubezpieczeń w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. z 2003 r., Nr 124, poz. 1154 ze zm.). Jedynie osoby fizyczne zatrudnione przez Wnioskodawcę będę zarejestrowane jako osoby fizyczne wykonujące czynności agencyjne („T.”) na rzecz tego zakładu ubezpieczeń.

Wynagrodzenie prowizyjne z tytułu czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego świadczonego przez te osoby w imieniu Partnera i na rzecz zagranicznego zakładu ubezpieczeń wypłacane będzie przez Partnera na rzecz Wnioskodawcy.

2. Zdarzenie przyszłe nr 2
   
   

Spółka S.A. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest agentem ubezpieczeniowym świadczącym usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego na rzecz więcej niż jednego zakładu ubezpieczeń. W celu zwiększenia efektywności swojej działalności gospodarczej zamierza on podjęć współpracę z innymi agentami ubezpieczeniowymi (dalej: „Partnerzy”) będącymi jednocześnie osobami fizycznymi.

Model współpracy ma polegać na świadczeniu przez Partnerów w imieniu Wnioskodawcy agencyjnych czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego, a na rzecz współpracujących z Wnioskodawcę zakładów ubezpieczeń. W takim wypadku Partner będzie działał nie jako agent ubezpieczeniowy, a jako osoba fizyczna wykonująca czynności agencyjne w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym (Dz. U. z 2003 r., Nr 124, poz. 1154 ze zm.). Dodatkowo Partner oprócz osobistego wykonywania czynności agencyjnych w imieniu Wnioskodawcy świadczyć będzie także te czynności za pomocą zatrudnionych przez siebie osób fizycznych (dalej: „Współpracownicy Partnera”) posiadających stosowne uprawnienia.

W celu zgodności z przepisami ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym Współpracownicy Partnera będą musieli zostać zarejestrowani (tak jak Partner) w rejestrze osób fizycznych świadczących czynności agencyjne jako T. Wnioskodawcy. Tym samym stosunek zlecenia powstać będzie musiał nie tytko pomiędzy Wnioskodawcą, a Partnerem, ale także pomiędzy Wnioskodawcą, a Współpracownikiem Partnera.

W przedstawionym wyżej modelu współpracy wynagrodzenie prowizyjne za wykonywanie czynności agencyjnych zarówno przez Partnera jak i Współpracowników Partnera wypłacane będzie przez Wnioskodawcę wyłącznie na rzecz Partnera. Tym samym przynajmniej teoretycznie umowy zlecenia zawarte pomiędzy Wnioskodawcą, a Współpracownikami Partnera będą posiadały charakter nieodpłatny.

Wynagrodzenie za świadczenie czynności agencyjnych przez Współpracowników Partnera w imieniu Wnioskodawcy, będzie zależne wyłącznie od stosunku prawnego (np. pracy, zlecenia) łączącego Współpracownika Partnera z Partnerem. Ponadto umowa zlecenia pomiędzy Współpracownikiem Partnera, a Wnioskodawcą będzie ulegała rozwiązaniu w razie ustania umownego stosunku podstawowego pomiędzy Wnioskodawcą, a Partnerem oraz stosunku umownego pomiędzy Partnerem, a Współpracownikiem Partnera.

W związku ze stwierdzonymi brakami formalnymi podania Wnioskodawca został wezwany pismem z dnia 9 lutego 2015 r. Nr IPPB5/423-1131/14-2/AS do uzupełnienia tego pisma – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Jednocześnie tut. Organ poinformował, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. Wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 11 lutego 2015 r., a zatem termin na uzupełnienie wniosku upływał z dniem 18 lutego 2015 r.

W tym czasie Spółka pismem z dnia 17 lutego 2015 r. (data nadania 18 lutego 2015 r., data wpływu 23 lutego 2015 r.) uzupełniła braki formalne wniosku – stosownie do sformułowanych w ww. wezwaniu pytań – i wskazała, że:

ad. pytanie1):

W opisanym modelu Partner, który jest osobą fizyczną oraz jego pracownicy będą musieli spełniać wymogi przewidziane dla osób fizycznych wykonujących czynności agencyjne (zgodnie z wymogami ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym) i jako takie osoby będą musiały być zarejestrowane w rejestrze prowadzonym przez Urząd Komisji Nadzoru Finansowego. W tym modelu nie ma zaś wymogu, aby Partner był także agentem ubezpieczeniowym, tj. miał zawartą umowę agencyjną z właściwym towarzystwem ubezpieczeń. Agentem jest więc wyłącznie Wnioskodawca.

ad. pytanie 2):

Partnerzy prowadzą działalność w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego. Działalność ta jest wykonywana w punktach sprzedaży Partnerów, a całkowity koszt funkcjonowania tych punktów obciąża wyłącznie Partnera.

ad. pytanie 3):

Partnerzy będą wpisani do Rejestru Osób Fizycznych Wykonujących Czynności Agencyjne w imieniu agenta. Jest to rejestr prowadzony przez UKNF, jednak nie jest tożsamy z Rejestrem Agentów Ubezpieczeniowych.

Partnerzy będący osobami prawnymi nie będą rejestrowani w żadnym rejestrze KNF. Jedynie ich Współpracownicy będą rejestrowani jako osoby wykonujące czynności agencyjne (dalej: „T.”).

ad. pytanie 4):

Każdy Partner (wyjątek osoby prawne) będzie musiał zostać zarejestrowany jako T., aby móc świadczyć czynności agencyjne na podstawie umowy. To samo będzie dotyczyło osób zatrudnionych przez Partnera.

ad. pytanie 5):

Jeżeli będzie taka sytuacja, że Partner także będzie agentem danego towarzystwa ubezpieczeń (jak już wspomniano – nie jest to warunek niezbędny, ale może pojawić się taka sytuacja), to nie ma przeszkód prawnych, aby we współpracy z Wnioskodawcą, w jego imieniu świadczył czynności agencyjne jako T..

ad. pytanie 6):

W wypadku świadczenia czynności agencyjnych w imieniu Wnioskodawcy, Partner nie musi posiadać obowiązkowego ubezpieczenia OC. Taki obowiązek spoczywa na agencie, tj. Wnioskodawcy. Oczywiście nie wyklucza to sytuacji, gdy Partner w swojej działalności jest także agentem więcej niż jednego towarzystwa ubezpieczeń i posiada obowiązkową polisę OC agenta. Taka polisa jednak nie będzie obejmowała ochroną szkód wyrządzonych przez Partnera podczas wykonywania czynności agencyjnych w imieniu Wnioskodawcy.

ad. pytanie 7):

Czynności agencyjne mogą być wykonywane przez agenta osobiście wyłącznie wtedy, gdy jest on osobą fizyczną. Agent będący osobą fizyczną może także wykonywać te czynności za pośrednictwem innych osób fizycznych. Agent będący osobą prawną może wykonywać czynności agencyjne wyłącznie za pomocą osób fizycznych. Vide: art. 9 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

ad. pytanie 8):

Umowa z Partnerem będzie zawierała zapis, że czynności agencyjne w imieniu Wnioskodawcy wykonywać będzie Partner osobiście lub przez osoby u niego zatrudnione. Co do osób zatrudnionych, tj. Współpracowników, Partner będzie miał obowiązek zgłosić taką osobę Wnioskodawcy, aby ten mógł zweryfikować, czy dany Współpracownik spełnia wymogi przewidziane w ustawie o pośrednictwie ubezpieczeniowym oraz ewentualnie dokonać jego rejestracji w KNF.

Sama umowa imiennie wskazuje jedynie Partnera ponieważ często na etapie zawierania umowy o współpracę nie będzie wiadomo, czy w ogóle Partner będzie posługiwał się swoimi Współpracownikami w wykonaniu postanowień umowy.

ad. pytanie 9):

Partnerzy będą wykonywali pełne spektrum czynności agencyjnych. Będą to zarówno czynności faktyczne zmierzające do zawarcia umowy, jak i czynności prawne polegające na zawarciu umowy ubezpieczenia.

ad. pytanie 10):

Partnerzy będą wykonywali czynności agencyjne w zakresie określonym w pełnomocnictwie dla agenta (Wnioskodawcy) wystawionego przez właściwe towarzystwo ubezpieczeń i na podstawie imiennego upoważnienia do działania w imieniu agenta wystawionego przez Wnioskodawcę.

Stroną umowy agencyjnej tym samym zawsze będzie Wnioskodawca jako agent konkretnego towarzystwa ubezpieczeń.

Stroną umowy o współpracę zaś będzie Wnioskodawca i Partner. Umowa ta będzie zawierana na czas nieoznaczony.

ad. pytanie 11):

W opisanym modelu czynności agencyjne wykonywane będą wyłącznie przez osoby posiadające stosowne uprawnienia wynikające z art. 9 ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym.

ad. pytanie 12):

Pełnomocnictwo do działania w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń będzie posiadał wyłącznie agent, tj. Wnioskodawca.

ad. pytanie 13):

Współpracownicy Partnera będą jako T. działali w imieniu Wnioskodawcy jako agenta.

ad. pytanie 14):

W sensie faktycznym osoby te będą zatrudnione w ramach działalności gospodarczej Partnera natomiast formalnie będą tak samo jak Partner (będący osobą fizyczną) wykonywały czynności agencyjne w imieniu Wnioskodawcy.

ad. pytanie 15):

Osoby takie będą w umowie zlecenia składały stosowne oświadczenie, że są zatrudnione przez Partnera oraz że wszelkie roszczenia związane z ich wynagrodzeniem za świadczone czynności rozliczane są w związku ze stosunkiem prawnym zawartym miedzy nimi, a Partnerem. Ponadto w umowie o współpracę zawartej przez Wnioskodawcę z Partnerem, wszelkie koszty związane z wynagrodzeniem Współpracowników zobowiązuje się ponosić Partner. Wnioskodawca zakłada, że wszystkie umowy zawarte Pomiędzy Partnerami, a ich współpracownikami powinny być odpłatne. Wnioskodawca zaznaczył, że nie może jednak ingerować w wysokość, ani model tego wynagrodzenia.

ad. pytanie 16):

Współpracownicy Partnera nie muszą mieć wykupionych polis obowiązkowego ubezpieczenia OC Agenta.

ad. pytanie 17):

Wszelkie dobrowolne szkolenia będą przeprowadzały albo konkretne towarzystwa ubezpieczeń (w ramach współpracy z Wnioskodawcą jako agentem), albo sam Wnioskodawca. Niekiedy takie szkolenia będzie przeprowadzał w imieniu Wnioskodawcy Partner (dla swoich Współpracowników).

ad. pytanie 18):

Współpracownicy Partnera będą wykonywali pełne spektrum czynności agencyjnych (podobnie jak Partner). Wnioskodawca zakłada jednak, że przede wszystkim mają być to czynności faktyczne zmierzające do zawarcia umowy ubezpieczenia, zaś samo zawarcie umowy finalizowane będzie bardzo często przez samego Partnera, który powinien nadzorować swoich Współpracowników. Zgodnie z umową o współpracę Partner odpowiada bowiem za działania i zaniechania swoich Współpracowników, jak za swoje własne.

ad. pytanie 19):

Współpracownicy Partnera będą wykonywali czynności agencyjne podobnie jak Partner (będący osobą fizyczną) na podstawie imiennego upoważnienia udzielonego im w tym celu przez Wnioskodawcę.

W związku z tym pomiędzy Wnioskodawcą, a Współpracownikiem będzie musiał powstać stosunek zlecenia. Będzie on sformułowany w formie pisemnej. Podobnie jak umowa między Partnerem, a Wnioskodawcą ten stosunek zlecenia będzie zawarty na czas nieokreślony z tą jednak różnica, że jego trwanie jest ściśle związane z istnieniem umowy o współpracę zawartej pomiędzy Partnerem, a Wnioskodawcą oraz stosunkiem prawnym pomiędzy Partnerem, a samym Współpracownikiem. Jeżeli rozwiązaniu ulegnie jeden z wymienionych stosunków prawnych rozwiązaniu ulega także umowa zlecenia zawarta pomiędzy Wnioskodawcą, a Współpracownikiem. Ponadto te zlecenie będzie mogło być wypowiedziane przez każdą ze stron w każdym czasie bez jakichkolwiek terminów wypowiedzenia, inaczej niż w wypadku umowy Wnioskodawca- Partner

ad. pytanie 20):

W opisanym modelu Partner bierze na siebie cały ciężar prowadzenia punktu sprzedaży, zarządzania i nadzorowania pracy Współpracowników, w tym sprawdzania z punktu widzenia poprawności wykonywanych przez Współpracowników czynności agencyjnych, pozyskiwania nowych klientów, zapewniania miejsca pracy i sprzętu Współpracownikom itp. Zakres obowiązków Partnera wynikający z umowy o współpracę jest znacznie szerszy, niż obowiązków Współpracownika wynikającego z umowy zlecenia zawartej z Wnioskodawcą. Ponadto za wszelkie działania i zaniechania Współpracowników względem Wnioskodawcy odpowiada Partner.

W założeniu Partnerem ma być przedsiębiorca prowadzący samodzielnie punkt dystrybucyjny i mający duże doświadczenie z zakresu pośrednictwa ubezpieczeniowego (przeważnie jako agent ubezpieczeniowy). Osoby, które zatrudni (Współpracownicy) chociaż formalnie będą posiadały zlecenie do świadczenia czynności agencyjnych w pełnym zakresie faktycznie w tym względzie podlegać będą wyłącznie Partnerowi. To on będzie decydował, czy wiedza i umiejętności danego Współpracownika będą wystarczające do świadczenia całości, czy tylko części czynności agencyjnych.

Należy więc zauważyć, że bez Partnera jako przedsiębiorcy, działania samych Współpracowników nie miałyby faktycznie podstawy (brak lokalu, reklamy pozyskującej klientów, brak stanowiska pracy, brak stosownego nadzoru wynikającego w zdecydowanej większości przypadków z kompetencji z zakresu pośrednictwa ubezpieczeniowego itp.

ad. pytanie 21):

Wnioskodawca wskazał, że w zdaniu: „(...) stosunek zlecenia powstać będzie musiał nie tytko pomiędzy Wnioskodawcą, a Partnerem, ale także pomiędzy Wnioskodawcą a Współpracownikiem Partnera” nie wyklucza się z tym, że Wnioskodawca wyróżnia „umowny stosunek podstawowy” oraz „stosunek umowny pomiędzy Partnerem, a Współpracownikiem Partnera” nie ma sprzeczności.

Wyjaśniono bowiem, że stosunek podstawowy to umowa o współpracę zawarta pomiędzy Wnioskodawcą, a Partnerem polegająca na świadczeniu czynności agencyjnych, ale także wszelkich innych czynności niezbędnych do świadczenia czynności agencyjnych jak chociażby prowadzenie własnego punktu sprzedaży itp.

Umowa pomiędzy Partnerem, a Współpracownikiem to umowa, w której zakres i formę Wnioskodawca nie ingeruje. Na podstawie tego stosunku Współpracownik zatrudniony jest w przedsiębiorstwie Partnera. Jak już wspomniano, Partnerzy mają być przedsiębiorcami prowadzącymi, często od wielu lat własne agencje ubezpieczeniowe i zatrudniającymi w tych przedsiębiorstwach inne osoby fizyczne. W ramach tego stosunku Współpracownicy będą świadczyli także czynności agencyjne w imieniu Wnioskodawcy będąc faktycznie podwykonawcami Partnera.

Umowa zlecenia pomiędzy Wnioskodawcą, a Współpracownikiem to natomiast umowa opisująca stosunek zlecenia na wykonywanie wyłącznie czynności agencyjnych. Stosunek ten powstaje faktycznie w momencie zarejestrowania danej osoby jako T. Wnioskodawcy i udzielenie jej przez Wnioskodawcę imiennego upoważnienia. Osoby takie nie ponoszą żadnych kosztów tej działalności, ponieważ całość kosztów ponosi Partner jako przedsiębiorca. Ponadto takie osoby są w mniejszym lub większym stopniu (zależnie od formy współpracy z Partnerem) podległe Partnerowi organizacyjnie. Dlatego opisywana w tym akapicie umowa jest ściśle uzależniona od istnienia dwóch wcześniej wskazanych stosunków prawnych.

ad. pytanie 22):

W opisanym modelu w relacjach zewnętrznych, tj. do klientów, podstawową rękojmię należytego wykonywania czynności agencyjnych daje Wnioskodawca jako multi-agent.

Wewnętrznie względem Wnioskodawcy taka rękojmie przede wszystkim daje Partner, który odpowiada nie tylko za szkody wyrządzone własnym działaniem i zaniechaniem, ale także za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem umowy o współprace przez swoich pracowników.

ad. pytanie 23):

W umowach zlecenia zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Współpracownikami jest zapis, że wszelkich roszczeń o wynagrodzenie z tytułu czynności świadczonych w imieniu Wnioskodawcy Współpracownik będzie dochodzić wyłącznie na podstawie stosunku prawnego łączącego go z Partnerem. W tej umowie ma być także oświadczenie Współpracownika, że zdaje on sobie sprawę, że wynagrodzenie m. in za czynności świadczone przez niego, w całości wypłacane będzie na rzecz Partnera.

W tym modelu to Partner prowadzący punkt sprzedaży ma wynagradzać swoich Współpracowników. Stosunek prawny zlecenia zawarty ze Współpracownikami Partnera przez Wnioskodawcę jest konieczny przede wszystkim w związku z wymogami ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Czynności Współpracowników faktycznie nie będą nieodpłatne ponieważ pełne rynkowe wynagrodzenie za nie będzie wypłacone Partnerowi jako przedsiębiorcy zatrudniającemu swoich Współpracowników.

ad. pytanie 24):

Zawarcie takich umów następuje niejako automatycznie w wyniku udzielenia takim osobom upoważnień imiennych do działania w imieniu Wnioskodawcy. Jak już jednak wspomniano umowy te w stosunkach pomiędzy stronami będą bardzo elastyczne co do ich zakończenia. Ponadto nie rodzą w zasadzie odpowiedzialności odszkodowawczej pomiędzy Współpracownikiem, a Wnioskodawcą. Główny ciężar takiej odpowiedzialności zostanie przeniesiony na Partnera w umowie o współpracę.

ad. pytanie 25):

Zgodnie z umową zlecenia Współpracownik nie ma roszczeń o wypłatę wynagrodzenia za świadczone czynności w stosunku do Wnioskodawcy. Jest to umowa nieodpłatna pomiędzy tymi stronami. Nie zmienia to faktu, że Współpracownik ma roszczenia o wynagrodzenie do Partnera (osoby zatrudniającej). W umowie są stosowne oświadczenia wiedzy Współpracownika w tym zakresie.

ad. pytanie 26):

Taka odpłatność powinna obejmować stosunek umowny pomiędzy Partnerem, a Współpracownikiem. W tym wypadku Wnioskodawca jednak nie ma wpływu na wysokość tego wynagrodzenia, jak i formę tej umowy. Wiadomo jedynie, że taka umowa istnieje, ponieważ zarówno Partner, jak i Współpracownik muszą o istnieniu takiego stosunku pracy lub zlecenia oświadczyć.

W konstrukcji tego modelu Współpracownik jest w zasadzie podwykonawcą Partnera, ale ze względu na wymogi ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym nie może działać za Partnera na podstawie pełnomocnictwa substytucyjnego, a sam musi bezpośrednio świadczyć usługi pośrednictwa w imieniu Wnioskodawcy.

ad. pytanie 27):

Stosunek prawny zatrudnienia Współpracownika przez Partnera będzie każdorazowo zależny od woli tych stron.

Wnioskodawca nie chce i nie może mieć wpływu na kształt tego stosunku. Co do zakresu zadań to należy założyć, że Partner prowadzący działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa ubezpieczeniowego i finansowego będzie zatrudniał Współpracowników w celu podstawowym, którym będzie świadczenie tych usług w ramach przedsiębiorstwa Partnera.

ad. pytanie 28):

Partner będzie mógł wykonywać czynności z Umowy o Współprace samodzielnie lub przy pomocy Współpracowników. Jako współpracownika umowa traktować będzie osobę zatrudnioną u Partnera do świadczenia usług pośrednictwa ubezpieczeniowego.

Partner ponadto bierze na siebie ponoszenie wszelkich kosztów związanych z prowadzeniem swojego przedsiębiorstwa, w tym koszty zatrudnienia Współpracowników oraz koszty związane z rejestracją tych Współpracowników w rejestrze KNF.

Jednocześnie w umowie Zlecenia zawartej pomiędzy Wnioskodawcą, a Współpracownikiem będzie wyraźne oświadczenie Współpracownika, że jest on zatrudniony w zakresie świadczenia czynności agencyjnych u Partnera, a wszelkie wynagrodzenie związane ze stosunkiem zlecenia zawartym z Wnioskodawcą będzie otrzymywał od Partnera na mocy łączącego ich stosunku prawnego.

ad. pytanie 29):

W założeniu Partner powinien dzielić się Prowizja otrzymaną od Wnioskodawcy ze swoimi Współpracownikami.

Jak już jednak zaznaczono, Wnioskodawca nie chce ingerować w ten stosunek narzucając stronom w jaki sposób oraz w jakim stopniu mają dzielić się one wynagrodzeniem otrzymanym za świadczone w przedsiębiorstwie Partnera, a w imieniu Wnioskodawcy czynności agencyjne. U podstaw tego modelu leży właśnie nie ingerowanie w stosunek łączący Partnera i zatrudnione u niego osoby.

Jednocześnie ze względu na wymogi formalne ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym musi powstać także stosunek prawny pomiędzy Wnioskodawcą (jako Agentem), jak i Współpracownikiem (jako zatrudnionym w przedsiębiorstwie Partnera). Jest to konieczne z tego względu, że Agent ponosi całkowitą odpowiedzialność za działania T.. Dlatego też niedozwolone jest, np. przenoszenie uprawnień do świadczenia czynności agencyjnych na osoby trzecie za pomocą pełnomocnictwa (niedopuszczalność substytucji). Ponadto UKNF prowadzi rejestr T., w którym dana osoba musi być przyporządkowana ściśle do działalności właściwego agenta ubezpieczeniowego.

ad. pytanie 30):

W tym modelu umowy ubezpieczenia w imieniu i na rzecz właściwego towarzystwa ubezpieczeń będzie zawierał Wnioskodawca jako agent ubezpieczeniowy. Będzie to robić za pośrednictwem T., którymi ze względu na wymogi ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym będą zarówno Partner, jak i Współpracownicy zatrudnieni w przedsiębiorstwie Partnera.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Pytanie do zdarzenia przyszłego nr 1:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawcy, pomimo faktu, że formalnie nie jest on zarejestrowany w rozumieniu ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym jako agent ubezpieczeniowy zagranicznego zakładu ubezpieczeń, będzie przysługiwało mu prawo do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) w odniesieniu do kwot wynagrodzenia przekazywanych przez Partnera za czynności pośrednictwa ubezpieczeniowego wykonane zgodnie z Umową przez Wnioskodawcę za pomocą zatrudnionych u niego osób fizycznych?

Pytanie do zdarzenia przyszłego nr 2:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym świadczenie w imieniu Wnioskodawcy czynności agencyjnych przez osoby fizyczne zatrudnione u Partnera traktowane będzie w świetle przepisów prawa podatkowego jako usługa o charakterze nieodpłatnym, a co za tym idzie stanowiąca przychód Wnioskodawcy?

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na pytanie do zdarzenia przyszłego nr 2 dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Odnośnie podatku od towarów i usług tut. organ wydał odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone w jego imieniu przez Współpracowników Partnera, pomimo braku jakichkolwiek wzajemnych rozliczeń finansowych pomiędzy nimi faktycznie nie będą posiadały charakteru nieodpłatnego. Tym samym ta usługa nie może być traktowana jako przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 1992 r., Nr 21 poz. 86 ze zm.), co w rezultacie nie będzie rodziło po stronie Wnioskodawcy obowiązku zapłaty podatku dochodowego od takiej usługi.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych jako przychód należy traktować także wartość świadczeń otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Jak wynika z przytoczonego wyżej przepisu za przychód należy traktować świadczenia nieodpłatne oraz takie, za które płatność jest jedynie częściowa. W przytoczonym zaś stanie faktycznym taka sytuacja nie zachodzi.

Kluczowa w tym wypadku jest umowa o współpracę zawarta pomiędzy dwoma przedsiębiorcami, tj. Wnioskodawcą i Partnerem. To w związku z tym stosunkiem prawnym Wnioskodawca wypłaca na rzecz Partnera wynagrodzenie za świadczone w jego imieniu czynności agencyjne. Kwota wynagrodzenia prowizyjnego wypłacanego Partnerowi, w żadnym wypadku nie będzie odbiegała od normalnych stawek rynkowych za tego typu usługi.

W kontaktach handlowych pomiędzy przedsiębiorcami normalne jest świadczenie usług przez osoby zatrudnione przez jedną ze stron umowy. Z taką też sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowym stanie faktycznym. Współpracownicy Partnera świadczą bowiem czynności agencyjne w imieniu Wnioskodawcy przede wszystkim w związku ze stosunkiem prawnym łączącym te osoby z ich pracodawcą/zleceniodawcą, czyli Partnerem Wnioskodawcy.

Konieczność powstania stosunku zlecenia pomiędzy Wnioskodawcą oraz Współpracownikiem Partnera wynika tylko i wyłącznie ze szczególnych przepisów ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym. Art. 9 przywołanej ustawy stanowi, że czynności agencyjne mogą być wykonywane wyłącznie przez osobę fizyczną spełniającą wymienione w ustawie wymagania.

Tym samym Wnioskodawca podpisując umowę o współpracę z Partnerem nie może ograniczyć się wyłącznie do zawarcia umowy z nim.

Jeżeli, któryś ze Współpracowników Partnera będzie miał wykonywać takie czynności w imieniu Wnioskodawcy, to będzie musiał otrzymać od niego stosowne upoważnienie oraz będzie musiał zostać zarejestrowany w rejestrze Komisji Nadzoru Finansowego jako osoba fizyczna wykonująca czynności agencyjne dla Wnioskodawcy. Tym samym pomiędzy Wnioskodawcą, a Współpracownikiem Partnera będzie musiał powstać stosunek prawny zlecenia. Nie mniej jednak, jak już zaznaczono, wynagrodzenie za wykonane przez Współpracowników Partnera czynności agencyjne, wypłacane będzie w całości Partnerowi zatrudniającemu te osoby.

Wobec powyższego należy uznać, że czynności wykonywane przez Współpracowników Partnera mają faktycznie charakter odpłatny, a co za tym nie mogą stanowić przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego wnoszę o uwzględnienie stanowiska wyrażonego przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie braku uzyskania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń wobec wykonywania w imieniu Wnioskodawcy czynności agencyjnych przez osoby fizyczne zatrudnione u Partnera, jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.