Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-611/15-5/MMa
z 18 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.). Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni - przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.) uzupełnionym w dniu 9 września 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 26 sierpnia 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 2 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% usług polegających na udziale aktorki w produkcjach reklamowych a także użyczania głosu w produkcjach reklamowych oraz marketingowej oprawie kanałów telewizyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% usług polegających na udziale aktorki w produkcjach reklamowych a także użyczania głosu w produkcjach reklamowych oraz marketingowej oprawie kanałów telewizyjnych.

Wniosek uzupełniony został w dniu 9 września 2015 r. (data wpływu 11 września 2015 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 26 sierpnia 2015 r. (skutecznie doręczone w dniu 2 września 2015 r.)

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest magistrem sztuki, aktorką dramatu. Wnioskodawczyni ma dyplom Akademii Teatralnej. Od 1998 roku, od ukończenia studiów, Wnioskodawczyni niezmiennie pracuje w swoim zawodzie, zagrała w kilku filmach, wielu serialach, teatrach telewizji, nagrała masę bajek dla dzieci, ,,dała głos” niezliczonej ilości bohaterów bajek, filmów i gier, występowała w teatrze i nagrała wiele kampanii reklamowych, co nadal chciałaby wykonywać w ramach mojej działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej 15 maja 2015 roku. Wśród wykonywanej przez nią działalności znajdują się: role aktorskie w filmach, serialach, teatrze, dubbing w filmach dla dzieci, nagrania lektorskie w filmach dokumentalnych, reklamach, grach komputerowych, audiodeskrypcji, teatrze polskiego radia, marketingowej oprawie kanałów telewizyjnych oraz wykonywanie autorskiej interpretacji tekstu.

W każdym przypadku zawierana jest umowa, w ramach której Wnioskodawczyni jest zobowiązana - w zamian za wynagrodzenie - do wykonania usługi wykonania nagrania lub zagrania roli. W zawieranych umowach Wnioskodawczyni zobowiązuje się stworzyć artystyczne wykonanie/utwór osobiście, profesjonalnie, wedle swojej najlepszej wiedzy i umiejętności na najwyższym poziomie artystycznym. Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadcza i gwarantuje, że artystyczne wykonanie/utwór będące przedmiotem umowy są wolne od wad prawnych i nie będą naruszały praw osób trzecich ani jakichkolwiek przepisów prawa. Z chwilą wykonania usługi, Wnioskodawczyni przenosi na rzecz Zamawiającego całość majątkowych praw autorskich do utworów i praw pokrewnych do artystycznych wykonań oraz ich fragmentów wraz z wyłącznym prawem zezwalania na wykonanie autorskich praw zależnych.

W uzupełnieniu z dnia 3 września 2015 r. Zainteresowana wskazała, że:

Wnioskodawczyni jest twórcą, artystą w rozumieniu przepisów prawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, na wykonane przez nią dzieła Wnioskodawczyni udziela prawa do ich wykorzystania, prawa do wykorzystania wizerunku, głosu. Za każde wykonane dzieło Wnioskodawczyni otrzymuje honorarium, Wnioskodawczyni nie wykonuje pracy na innych zasadach wynagrodzenia, nie ma stałych dochodów na podstawie umów o pracę ani żadnych innych.

Praca Wnioskodawczyni:

• Gra w serialach, filmach, teatrze, polega na wykreowaniu postaci, nadania ,,papierowym bohaterom” charakteru, wymyśleniu ich historii, stworzeniu sobie w wyobraźni i potem wyrazistemu ukazaniu człowieka, z jego słabościami, charakterem, pięknem postaci, realne ukazanie człowieka i stworzenie realnej, charakterystycznej osobowości- specyficzny chód na przykład, charakterystyczne zachowania, ton głosu, uśmiech, wszystko, co tworzy postać, łącznie z fryzurą bohatera czy sposobem modulacji głosu. Ponad to oczywiście opanowanie tekstu, próby aktorskie i wszystko, czego wymaga dane przedsięwzięcie.
  

• Dubbing w filmach (i grach komputerowych też) jest znacznie trudniejszym zadaniem aktorskim, bo wszystko, co chcemy opowiedzieć o bohaterze, to w jaki sposób chcemy go przedstawić, musimy skupić w jego głosie, ekspresji, sposobie artykulacji, dźwięku, jego natężeniu, wysokości i tak dalej. To, co w filmie i teatrze możemy ,,pokazać”, tu musimy wszystko zagrać mową, dźwiękiem, a też musimy przekazać charakterystycznego i wyrazistego bohatera. W dubbingu bardzo zobowiązuje aktora edukacyjny wymiar tego działania, zwłaszcza w twórczości skierowanej do młodego widza - nie tylko w poprawności i wyrazistości językowej, ale w postaciowaniu (tworzeniu bohatera).
  

• Audiodeskrypcja, to w uproszczeniu - czytanie tego co się dzieje na ekranie (w bajce czy w filmie), dla osób niewidomych i niedowidzących. Tu zasadnicza część pracy to wytworzenie aury, klimatu i dostosowanie się do przedstawionej akcji i tempa. Na przykład w filmie ,,VC”, który Wnioskodawczyni czytała, Wnioskodawczyni nie może takim samym głosem i w ten sam sposób czytać że odlatuje ten ostatni samolot z aktorką X, jak kiedy Wnioskodawczyni czyta dzieciakom o tym, że leci wielki, wieeeelki samolot i zaraz złapie bohatera i porwie go. To wykreowanie atmosfery jest niezwykle trudne i ważne zwłaszcza w czytaniu dla dzieci. Zasadniczą trudnością w audiodeskrypcji jest z kolei dostosowanie tempa czytania do dialogów bohaterów, bo wszystkie ,,okoliczności”, czyli to co dzieje się poza dialogami, trzeba przeczytać pomiędzy kwestiami bohaterów. Tym samym potrzebna jest nieraz duża dawka improwizacji, gdyż ilość przygotowanego tekstu albo nie mieści się między wypowiedziami bohaterów, albo zostaje jeszcze czas i wtedy lektor decyduje co jeszcze zdąży z tła ,,opowiedzieć”. Audiodeskrypcja wymaga często żmudnego przygotowania, obejrzenia filmu lub bajki nieraz wielokrotnie.
  

• Marketingowa oprawa kanałów to czytanie zapowiedzi filmów, odgrywanie głosem różnych scenek, które mają zachęcić do oglądania kanału, czytanie konkursów i tym podobne zadania, zależne najczęściej od okoliczności (wierszyki na dzień babci, dziadka , mamy, taty, ect)
  

• Reklama to zadanie aktorskie wymagające chyba największej kreatywności. Przede wszystkim dlatego, że zasadniczym ograniczeniem jest czas, którego jest bardzo mało, i w tych kilkunastu lub kilkudziesięciu sekundach trzeba zawrzeć esencję zdarzenia. Głosem trzeba wykreować na przykład eksperta w jakiejś dziedzinie, albo też odwrotnie. W reklamie potrzebna jest ogromna elastyczność aktorsko - lektorska, niezbędne jest wykreowanie klimatu (Wnioskodawczyni przyznaję, że wykształcenie muzyczne jest bardzo potrzebne, gdyż sposób czytania i kreowania postaci jest podporządkowany warstwie muzycznej chyba najbardziej ze wszystkich dziedzin). Reklama jest ogromnym wyzwaniem także dlatego, że często ,,wymyśla się ją” na bieżąco, w trakcie nagrania, scenariusz pozostawiając na drugim planie z uwagi na wszystkie ograniczenia.
  
  
  

Poza ww. dziedzinami, Wnioskodawczyni czyta bajki dzieciom w przedszkolach (charytatywnie, Wnioskodawczyni nie pobiera za to żadnego wynagrodzenia), pracuje nad kompleksowym przygotowaniem spektaklu teatralnego, przygotowuję stronę internetową szkoleniową dla wszystkich zainteresowanych możliwościami, zasadami i poprawnością lektorską, piszę teksty i krótkie nowele, które Wnioskodawczyni chciałaby kiedyś wydać.

Numeru PKWiU wykonywanych przez Wnioskodawczynię to: R 90.01, R 90.02, R 90.03, J 59.11, P 85.52.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Jaką stawkę VAT powinna zastosować Wnioskodawczyni, wystawiając faktury VAT na ww. usługi ?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Według Wnioskodawczyni może ona zastosować stawkę 8% VAT zgodnie z art. 41 ust. 2 z zw. z art. 146a pkt, 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Zatem warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji usług kulturalnych, jednak należy uznać, że usługą taką będzie usługa związana z kulturą, a z uwagi na brak definicji kultury w prawie podatkowym odnieść się trzeba do znaczenia słownikowego, mając na uwadze charakter, jaki ma spełniać ta definicja w tym przypadku. Tym samym wskazać należy, że kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie „kulturalny” oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”. Właściwe więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym). Sztuka natomiast, zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego to dziedzina działalności artystycznej wyróżniana ze względu na reprezentowane przez nią wartości estetyczne, dydaktyczne, terapeutyczne; naukowe, też: wytwór lub wytwory takiej działalności.

W tym miejscu można wskazać, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.), działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych przez Wnioskodawcę usług na gruncie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy, na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631, z późn. zm.) – do której odwołuje się ustawodawca w treści ww. art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności, przedmiotem prawa autorskiego są m.in. utwory muzyczne i słowno-muzyczne, a także sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne (art. 1 ust. 2 pkt 7 i 8 ww. ustawy).

Na podstawie art. 8 ust. 2 cyt. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Pod ochroną pozostaje - na podstawie art. 85 ust. 1 ww. ustawy - każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ww. ustawy, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest magistrem sztuki, aktorką dramatu. Wnioskodawczyni ma dyplom Akademii Teatralnej. Od 1998 roku, od ukończenia studiów, Wnioskodawczyni niezmiennie pracuję w swoim zawodzie, zagrała w kilku filmach, wielu serialach, teatrach telewizji, nagrała masę bajek dla dzieci, ,,dała głos” niezliczonej ilości bohaterów bajek, filmów i gier, występowała w teatrze i nagrała wiele kampanii reklamowych, co nadal chciałaby wykonywać w ramach mojej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej 15 maja 2015 roku. Wśród wykonywanej przez nią działalności znajdują się: role aktorskie w filmach, serialach, teatrze, dubbing w filmach dla dzieci, nagrania lektorskie w filmach dokumentalnych, reklamach, grach komputerowych, audiodeskrypcji, teatrze polskiego radia, marketingowej oprawie kanałów telewizyjnych oraz wykonywanie autorskiej interpretacji tekstu. Wnioskodawczyni jest twórcą, artystą w rozumieniu przepisów prawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych, na wykonane przez nią dzieła Wnioskodawczyni udziela prawa do ich wykorzystania, prawa do wykorzystania wizerunku, głosu. Numeru PKWiU wykonywanych przez Wnioskodawczynię zadań to: R 90.01, R 90.02, R 90.03, J 59.11, P 85.52. Za każde wykonane dzieło Wnioskodawczyni otrzymuję honorarium, nie wykonuję pracy na innych zasadach wynagrodzenia, nie ma stałych dochodów na podstawie umów o pracę ani żadnych innych. W zawieranych umowach Wnioskodawczyni zobowiązuje się stworzyć artystyczne wykonanie/utwór osobiście, profesjonalnie, wedle swojej najlepszej wiedzy i umiejętności na najwyższym poziomie artystycznym. Jednocześnie Wnioskodawczyni oświadcza i gwarantuje, że artystyczne wykonanie/utwór będące przedmiotem umowy są wolne od wad prawnych i nie będą naruszały praw osób trzecich ani jakichkolwiek przepisów prawa. Z chwilą wykonania usługi, Wnioskodawczyni przenosi na rzecz Zamawiającego całość majątkowych praw autorskich do utworów i praw pokrewnych do artystycznych wykonań oraz ich fragmentów wraz z wyłącznym prawem zezwalania na wykonanie autorskich praw zależnych.

Jak już wyżej wskazano, ustawodawca zwalnia od podatku m.in. usługi kulturalne świadczone przez grupę podmiotów określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit b) ustawy o podatku od towarów i usług. Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych) oraz przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielanie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonanie utworów.

Wnioskodawczyni wskazała, że w związku ze świadczeniem wyżej opisanych usług jest twórcą i artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Tym samym należy uznać za wypełnioną przesłankę podmiotową art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy.

Zatem zasadne staje się przeanalizowanie, czy świadczone przez Wnioskodawczynię usługi polegające na udziale aktorki w produkcjach reklamowych a także użyczania głosu w produkcjach reklamowych oraz marketingowej oprawie kanałów telewizyjnych, można uznać za usługi kulturalne.

Zgodnie z definicją pojęcia „reklama” zwartą w Słowniku Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) reklama to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług. Celem reklamy jest zazwyczaj przekonanie odbiorców o zaletach produktu poprzez przekazanie pozytywnych informacji, producent stara się zainteresować towarem potencjalnych klientów, wzbudzić pragnienie posiadania produktu i w ten sposób doprowadzić do zawarcia transakcji kupna-sprzedaży. A zatem usługa reklamowa obejmuje wszelką działalność promocyjną, jak również wszelkie czynności stanowiące integralną część kampanii reklamowej, które przyczyniają się do reklamy produktu lub usługi, nawet jeśli towary te i usługi, rozpatrywane odrębnie, nie zawierają treści reklamowych. Celem jej jest właśnie prezentacja dóbr i usług, która w sposób bezpośredni oddziałuje na sposób i motywy postępowania konsumentów. Zatem rezultatem usług wykonywanych w związku z tworzeniem reklamy nie będzie wytwór z dziedziny sztuki prezentujący treści o charakterze kulturalnym w ogólnym tego słowa znaczeniu. Wynikiem świadczenia tego typu usługi będzie jedynie powstanie reklamy, która ma na celu promocję wizerunku oraz produktów zleceniodawcy, co w żaden sposób nie przekłada się na tworzenie i upowszechnianie kultury.

W rozpatrywanej sprawie w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stoi na stanowisku, że Wnioskodawczyni jako aktorka świadcząca usługi polegające na udziale w produkcjach reklamowych a także użyczania głosu w produkcjach reklamowych oraz marketingowej oprawie kanałów telewizyjnych, nie świadczy usługi kulturalnej. Kluczowe dla rozstrzygnięcia tego problemu jest określenie celu, jakiemu służy finalny produkt jakim jest reklama. Celem tym jest właśnie prezentacja dóbr i usług, która w sposób bezpośredni oddziałuje na sposób i motywy postępowania konsumentów.

W konsekwencji nie jest spełniona przesłanka przedmiotowa, dla zastosowania przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Tym samym Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia dla świadczonych przez siebie usług związanych z odtwarzaniem powierzonej roli w produkcjach reklamowych.

Należy zatem przeanalizować przepisy odnoszące się do kwestii zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT w odniesieniu do świadczonych usług polegających na udziale w produkcjach reklamowych a także użyczania głosu w produkcjach reklamowych oraz marketingowej oprawie kanałów telewizyjnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Przy czym, w myśl art. art. 146a pkt 2 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy ustawodawca wymienił usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, bez względu na symbol PKWiU.

Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni, jak wskazano powyżej działa w charakterze twórcy w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a w ramach zawieranych umów z producentami i zleceniodawcami w zamian za wynagrodzenie w formie honorarium zobowiązuje się do świadczenia usług polegających na udziale aktorki w produkcjach reklamowych oraz na użyczaniu głosu w produkcjach reklamowych i marketingowej oprawie kanałów telewizyjnych wraz przeniesieniem wszelkich praw autorskich oraz praw do artystycznego wykonania – tym samym na mocy art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 oraz poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy – ma prawo zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 8% w stosunku do świadczonych usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie opodatkowania stawką 8% usług polegających na udziale aktorki w produkcjach reklamowych oraz na użyczaniu głosu w produkcjach reklamowych i marketingowej oprawie kanałów telewizyjnych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.