Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-952/15-2/EC
z 26 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2015 r. (data wpływu 10 sierpnia 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na terytorium Azerbejdżanu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej na terytorium Azerbejdżanu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi w Polsce jednoosobową działalność gospodarczą. Płaci podatek dochodowy liniowy. W ramach swojej działalności gospodarczej dokonuje pomiarów hydrograficznych na zlecenie klienta. W czerwcu br na zlecenie klienta z Azerbejdżanu Wnioskodawca dokonał w ramach swojej działalności gospodarczej takich pomiarów na wodach terytorialnych Azerbejdżanu. Pomiary te miały służyć klientowi Wnioskodawcy do umożliwienia wydobywania węglowodorów. Wnioskodawca przebywał w Azerbejdżanie przez łączny okres przekraczający 30 dni. Na terenie Azerbejdżanu nie powstał zakład firmy Wnioskodawcy. Za świadczone usługi Wnioskodawca wystawił klientowi fakturę.

Umowa, jaką zawarł z klientem zawiera klauzulę na temat pobrania podatku na rzecz władz Azerbejdżanu. Na podstawie poniższej klauzuli kontrahent Wnioskodawcy potrącił od wypłaty Wnioskodawcy podatek dochodowy dla lokalnych organów podatkowych. Poinformował Wnioskodawcę również, że nawet jeżeli przedstawi mu polski certyfikat rezydencji, to i tak pobierze ten podatek.

„Za wykonanie pracy/usług opisanych w punkcie 1.1 tego kontraktu, kontrahent otrzyma zapłatę, netto po pomniejszeniu o podatek dochodowy Azerbejdżanu. (...) Jeśli kontrahent nie jest w stanie przedstawić klientowi kopii swojego certyfikatu rezydencji podatkowej w Azerbejdżanie, kwota ta będzie podlegać podatkowi dochodowemu według poniższych stawek, które będą obliczone i zapłacone przez klienta organom podatkowym dodatkowo ponad kwotę netto wymienioną powyżej, niezależnie od tego czy kontrahent jest uznawany za rezydenta podatkowego Azerbejdżanu.

Całkowita kwota brutto (wliczając w to kwotę netto i dodatkowo część obliczonego podatku dochodowego Azerbejdżanu) będzie uznawana za całkowite wynagrodzenie brutto kontrahenta.

Jeśli kontrahent przedstawi klientowi kopię swojego certyfikatu rezydencji podatkowej w Azerbejdżanie, klient zapłaci kontrahentowi całkowitą kwotę brutto i kontrahent będzie osobiście odpowiedzialny za opłacenie podatku dochodowego Azerbejdżanu od płatności otrzymanej pd klienta. W tym wypadku, klient nie będzie odpowiedzialny za zapłacenie podatku dochodowego Azerbejdżanu za kontrahenta organom podatkowym."

Tekst angielski umowy:

For provision of Works/Services described in the Article 1.1 of present Contract, Contractor will be paid, net of the Azerbaijani personal income tax. (...) If the Contractor is not able to provide to the Customer the copy of his individual registration certificate with the Azerbaijan tax authorities, this amount shall be subject to the personal income tax at the following rates which will be calculated and paid by Customer to the tax authorities in addition to the net amount mentioned above, regardless of whether the Contractor is considered tax resident in Azerbaijan.

The total grossed up fee (including net fee and additionally calculated Azerbaijani personal income tax part) will be considered the total gross remuneration of the Contractor.

In case the Contractor provides the Customer with the copy of his individual registration certificate with the Azerbaijan tax authorities, the Customer will pay the total grossed up fee to the Contractor and the Contractor will be personally responsible to pay Azerbaijani personal income taxes from the payment received from the Customer. In this case, the Customer will not be responsible to pay the Azerbaijani personal income tax for the Contractor to the tax authorities."

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w sytuacji, gdy podatek dochodowy od dochodów Wnioskodawcy został pobrany przez jego kontrahenta w celu odprowadzenia do azerbejdżańskich organów skarbowych, Wnioskodawca powinienem także zapłacić podatek dochodowy polskim organom skarbowym?
2. Czy na podstawie art. 23 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Azerbejdżańskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania Wnioskodawca może uznać, że słusznie został pobrany w Azerbejdżanie podatek od jego dochodów osiągniętych w tamtym kraju i nie musi już płacić podatku dochodowego polskim organom skarbowym?
3. Czy na podstawie art. 24 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Azerbejdżańskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania Wnioskodawca może uznać, że ponieważ podatek dochodowy od jego dochodów został już pobrany w Azerbejdżanie to nie musi już płacić tego podatku polskim organom skarbowym?
4. Jeżeli Wnioskodawca musi zapłacić podatek dochodowy także w Polsce, to jak powinienem obliczyć jego wysokość?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 7 Konwencji podpisanej w Warszawie dnia 26 sierpnia 1997 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Azerbejdżańskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2008 r. Nr 9, poz. 52) zyski przedsiębiorstwa polskiego (w tym zyski przedsiębiorstwa posiadanego przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w Polsce) podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w Azerbejdżanie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w Azerbejdżanie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

W myśl art. 5 konwencji określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa, a w szczególności:

1. miejsce zarządu;
2. filię;
3. biuro;
4. fabrykę;
5. warsztat oraz
6. platformę, instalację, statek lub każdy inny obiekt wykorzystywany do poszukiwania zasobów naturalnych;
7. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo każde inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.
   
   

Określenie „zakład" obejmuje również:

1. plac budowy lub obiekt budowlany, montażowy lub instalacyjny, jeżeli taki plac, obiekt lub łączne prace budowlane trwają dłużej niż dwanaście miesięcy;
2. świadczenie usług, w tym usług konsultingowych przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa przy pomocy własnego lub wynajętego w tym celu personelu w drugim Umawiającym się Państwie stanowi zakład tylko wtedy, gdy taka działalność jest wykonywana przez okres lub okresy obejmujące łącznie powyżej 90 dni.
   
   

Zgodnie z powyższymi przepisami dochody Wnioskodawcy powinny być opodatkowane tylko w Polsce. Jednak, ponieważ usługi świadczone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, miały umożliwić klientowi wydobywanie węlowodorów i w celu świadczenia usługi na rzecz klienta Wnioskodawca przebywał w Azerbejdżanie ponad 30 dni, to ma tu zastosowanie art. 23 niniejszej konwencji. "Dochód uzyskiwany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie, przebywającą w drugim Umawiającym się Państwie w związku ze świadczeniem usług o charakterze niezależnym lub w ramach pracy najemnej w związku z pracami związanymi z poszukiwaniami na morzu, wydobywaniem i eksploatacją węglowodorów, prowadzonymi w tym drugim Państwie, podlega opodatkowaniu w tym drugim Państwie, jeżeli osoba fizyczna:

1. przebywa w tym drugim Umawiającym się Państwie przez łączny okres przekraczający 30 dni;
2. przebywa w tym drugim Umawiającym się Państwie przez okresy przekraczające łącznie 90 dni w każdorazowym dwunastomiesięcznym okresie zaczynającym się lub kończącym w danym roku finansowym (nawet jeżeli taka osoba nie posiada stałej placówki dla świadczenia usług o niezależnym charakterze)."
   
   

Z art. 23 wynika, że opodatkowanie dochodów Wnioskodawcy w Azerbejdżanie jest zgodne z konwencją i nie musi odprowadzać podatku dochodowego do polskich organów skarbowych.

Jeżeli z jakichś przyczyn natomiast nie ma zastosowania w jego sytuacji art. 23 to dochody Wnioskodawcy osiągnięte i opodatkowane w Azerbejdżanie powinny być zwolnione od podatku dochodowego w Polsce na podstawie art. 24 Konwencji. "Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Azerbejdżanie, to Polska z uwzględnieniem postanowień ustępu 2 zwolni taki dochód lub majątek z opodatkowania, lecz przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby, może uwzględnić zwolniony z opodatkowania dochód lub majątek."

Na postawie przytoczonych artykułów Konwencji Wnioskodawca wnioskuje, że w opisanej sytuacji nie ma już obowiązku odprowadzać podatku dochodowego do polskich organów skarbowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie natomiast do art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy dotyczące nieograniczonego oraz ograniczonego obowiązku podatkowego – art. 3 ust. 1 i 1a, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi w Polsce działalność gospodarczą. W ramach działalności dokonuje pomiarów hydrograficznych na zlecenie klienta. W czerwcu 2015 r. na zlecenie klienta z Azerbejdżanu Wnioskodawca dokonał w ramach swojej działalności gospodarczej takich pomiarów na wodach terytorialnych Azerbejdżanu. Pomiary te służyć miały klientowi Wnioskodawcy do umożliwienia wydobywania węglowodorów. Wnioskodawca wskazał, że przebywał w Azerbejdżanie przez łączny okres przekraczający 30 dni. Na terenie Azerbejdżanu nie powstał zakład Wnioskodawcy.

W związku z powyższym kwestie opodatkowania uzyskiwanych przez Wnioskodawcę dochodów z tytułu działalności gospodarczej, należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień Konwencji z dnia 26 sierpnia 1997 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Azerbejdżańskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2008 r., Nr 9, poz. 52).

W myśl art. 7 ust. 1 ww. umowy, zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3 tego artykułu, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa wykonuje działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, jakie mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem (art. 7 ust. 2).

W myśl art. 7 ust. 3 umowy, przy ustalaniu zysków zakładu zezwala się na odliczenie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi niezależnie od tego, czy powstały w tym Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej, w ramach norm ustalonych w ustawodawstwie wewnętrznym tego państwa.

Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się państwo zysku do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału; sposób zastosowanego podziału zysku musi jednak być taki, aby wynik był zgodny z zasadami zawartymi w tym artykule (art. 7 ust. 4 umowy).

Zgodnie z art. 7 ust. 5, nie można przypisać zakładowi zysku tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa.

Jednocześnie art. 7 ust. 6 umowy stanowi, że jeżeli w zyskach mieszczą się części dochodu, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej Konwencji, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu.

W świetle powyższego należy zatem stwierdzić, że powołany powyżej ustęp 6 art. 7 ww. Konwencji przyznaje pierwszeństwo poszczególnym artykułom dotyczącym opisanych w nim konkretnych kategorii dochodów. W związku z tym artykuł ten ma zastosowanie do dochodów przedsiębiorstwa, które nie wchodzą w zakres dochodów objętych innymi artykułami.

W rozpatrywanej sprawie należy zatem rozważyć możliwość zastosowania art. 23 Konwencji polsko-azerbejdżańskiej, regulującego zasady opodatkowania dochodów z udziału w poszukiwaniu i eksploatacji węglowodorów.

Na podstawie art. 23 ww. umowy, dochód uzyskiwany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie, przebywającą w drugim Umawiającym się Państwie w związku ze świadczeniem usług o charakterze niezależnym lub w ramach pracy najemnej w związku z pracami związanymi z poszukiwaniami na morzu, wydobywaniem i eksploatacją węglowodorów, prowadzonymi w tym drugim Państwie, podlega opodatkowaniu w tym drugim Państwie, jeżeli osoba fizyczna:

1. przebywa w tym drugim Umawiającym się Państwie przez łączny okres przekraczający 30 dni;
2. przebywa w tym drugim Umawiającym się Państwie przez okresy przekraczające łącznie 90 dni w każdorazowym dwunastomiesięcznym okresie zaczynającym się lub kończącym w danym roku finansowym (nawet jeżeli taka osoba nie posiada stałej placówki dla świadczenia usług o niezależnym charakterze).
   
   

Wskazać należy, że wzór dla zawartych przez Polskę umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, stanowi Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach, będących stronami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień tej umowy oraz ich wykładni, uwzględniającej Modelową Konwencję OECD oraz Komentarz do niej.

Jak wynika z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD (…) jeżeli zyski przedsiębiorstwa obejmują kategorie dochodów, które są uregulowane oddzielnie w innych artykułach konwencji (…) mogłaby powstać kwestia, który artykuł (…) powinien mieć zastosowanie do tej kategorii dochodu. Ponieważ stosowanie tego oraz innego właściwego artykułu prowadziłoby do takiego samego traktowania podatkowego, kwestia ta ma małe znaczenie (…). Może jednak powstać kwestia w odniesieniu do innych kategorii dochodów i dlatego postanowiono włączyć normę interpretacyjną, zgodnie z którą artykuły mające zastosowane do specyficznych kategorii dochodów będą miały pierwszeństwo przed artykułem 7. Z tej normy wynika, że artykuł będzie miał zastosowanie do zysków przedsiębiorstwa, które nie należą do kategorii dochodów objętych przez te inne artykuły (…). Jednakże norma ta nie określa sposobu, w jaki dochód będzie sklasyfikowany w rozumieniu ustawodawstwa krajowego; tak więc jeżeli umawiające się państwo może opodatkować jakiś składnik dochodu na podstawie innych artykułów konwencji, to państwo może, opierając się na swoim krajowym prawie podatkowym, określać taki dochód według własnego uznania (to znaczy jako zyski przedsiębiorstwa lub jako specyficzną kategorię dochodu), pod warunkiem, że traktowanie tego składnika dochodu jest zgodne z postanowieniami konwencji.

Bezcelowe jest rozpatrywanie w przedmiotowej sprawie czy Wnioskodawca będzie posiadał w Azerbejdżanie zakład, bowiem na podstawie powyżej zacytowanego przepisu zyski Wnioskodawcy będą w całości opodatkowane zgodnie z art. 23 ww. umowy.

Powyższe nie zmienia faktu, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca osiąga przychody z działalności gospodarczej.

Jednocześnie w myśl art. 30c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych − jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a dochody te nie są zwolnione od opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub gdy z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.

Powyższy przepis ma zastosowanie w sytuacji, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta z danym państwem przewiduje metodę proporcjonalnego odliczenia lub Polska nie zawarła umowy z państwem na terytorium którego prowadzona jest działalność.

W sytuacji natomiast, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta z danym państwem przewiduje metodę wyłączenia z progresją (Azerbejdżan), dochód podlegający opodatkowaniu za granicą będzie zwolniony od opodatkowania w Polsce, przy czym z uwagi na opodatkowanie w Polsce dochodów 19% stawką podatku, dochód zagraniczny nie będzie miał jednocześnie wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego podatnika w Polsce.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy podkreślić, że dochody z udziału w poszukiwaniu i eksploatacji węglowodorów, uzyskane przez podatników, którzy wybrali w Polsce opodatkowanie działalności podatkiem liniowym, nie wpływają na wysokość płaconej przez nich stawki podatku z tytułu tej działalności.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w rozliczeniu dochodu ze świadczonych usług brak jest podstaw do zastosowania metody unikania podwójnego opodatkowania. Dochody ze świadczenia usług pomiarów hydrograficznych w Azerbejdżanie podlegają opodatkowaniu tylko w Azerbejdżanie.

Zatem odpowiedź na pytanie nr 4 jest bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.