2015.10.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/4512-420/15-4/IR
z 23 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2015 r. (data wpływu 28 lipca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2015 r. (data wpływu 17 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

uznania kosztów dodatkowych tj. kosztów pakowania i transportu jako stanowiące podstawę opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów – jest prawidłowe,

określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz przeliczenia waluty obcej na walutę polską – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania kosztów dodatkowych tj. kosztów pakowania i transportu jako stanowiące podstawę opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz przeliczenia waluty obcej na walutę polską.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 września 2015 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz wpłatę brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (Spółka) ma siedzibę oraz prowadzi działalność w Polsce, jest zarejestrowany jako podatnik podatku od wartości dodanej w Polsce.

W miesiącu kwietniu 2015 r. w różnych terminach Wnioskodawca kupował towary handlowe od dostawcy mającego siedzibę w Niemczech. Dostawca jest zarejestrowany w Niemczech jako podatnik podatku od wartości dodanej. Dostawca wysyłał zakupione towary do siedziby Wnioskodawcy albo bezpośrednio do klientów Wnioskodawcy, którzy również mają swoje siedziby w Polsce wykorzystując do tego różne firmy kurierskie. Dostawca wystawiał faktury za sprzedane Wnioskodawcy towary w dniu następnym po wysyłce towaru w wartościach bez podatku, w walucie EURO. Wystawione przez dostawcę faktury za towar nie obejmowały kosztów obsługi zamówień Wnioskodawcy, kosztów pakowania wysyłanego towaru oraz kosztów transportu tego towaru.

W dniu 30 kwietnia 2015 r. dostawca wystawił jedną zbiorczą fakturę obejmującą koszty dodatkowe związane z dostawą towarów w różnych terminach w miesiącu kwietniu 2015 r. takie jak koszty pakowania i transportu wysyłanych towarów za cały miesiąc kwiecień 2015 r. Faktura ta również została wystawiona w wartościach bez podatku, w walucie EURO.

Nabycie towarów Wnioskodawca rozpoznaje jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i wykazuje podatek VAT od tego nabycia jako podatek należny oraz jako podatek naliczony. Obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów Wnioskodawca rozpoznaje zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług tj. z dniem wystawienia przez dostawcę każdej faktury za towar. Wnioskodawca przelicza wartość nabytych towarów na złote stosując odpowiednio kurs średni NBP ogłaszany w dniu poprzedzającym wystawienie przez dostawcę każdej faktury. Gdyby dostawca nie wystawił faktury lub wystawił fakturę po 15. dniu następnego miesiąca po miesiącu dokonania dostawy obowiązek podatkowy od nabycia tych towarów Wnioskodawca rozpoznałby w dniu 15. następnego miesiąca po dacie dostawy towarów stosując do przeliczenia wartości nabytych towarów na złote kurs średni NBP ogłaszany w dniu roboczym poprzedzającym dzień 15. następnego miesiąca po dacie dostawy towaru.

Zbiorczą fakturę wystawioną przez tego dostawcę obejmującą koszty dodatkowe związane z dostawą towarów w miesiącu kwietniu 2015 r. w różnych terminach takie jak koszty pakowania i transportu Wnioskodawca rozpoznaje również jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, ponieważ są to usługi, które na podstawie art. 30a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wchodzą do podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów. Wnioskodawca przelicza wartość tych kosztów dodatkowych związanych z dostawą towarów w różnych terminach w miesiącu kwietniu 2015 r. stosując średni kurs NBP ogłaszany w dniu poprzedzającym wystawienie przez dostawcę faktury tj. 29 kwietnia 2015 r. uznając, że obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów (w tym wypadku usług związanych z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów) powstaje w dniu wystawienia przez dostawcę faktury tytułem wykonanych usług, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dostawy towarów miały miejsce, tj. zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

W innym przypadku dostawca wystawił fakturę po 15. dniu następnego miesiąca po miesiącu dokonania dostawy. Wnioskodawca przeliczył wartość tych usług na złote stosując kurs średni NBP ogłaszany przez NBP w dniu roboczym poprzedzającym 15. dzień miesiąca następnego po miesiącu, w którym usługi związane z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów były wykonane.

W piśmie z dnia 14 września 2015 r. stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku Wnioskodawca wskazał, iż:

Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT od towarów i usług pod numerem ….
Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE pod numerem PL ……...
Wnioskodawca nabywał w kwietniu 2015 r. towary handlowe, służące dalszej odsprzedaży.
Towary handlowe nabywane w różnych terminach w miesiącu kwietniu 2015 r. od kontrahenta z Niemiec służyły działalności gospodarczej Wnioskodawcy.
W związku z okolicznością wynikającą z opisu sprawy, iż „Dostawca wysyłał zakupione towary do siedziby Wnioskodawcy albo bezpośrednio do klientów Wnioskodawcy (…)” Spółka wyjaśniła, że w sytuacji gdy dostawca wysyłał towary bezpośrednio do klientów Wnioskodawcy:
1. Organizował transport a także ryzyko transportu towarów do Polski ponosił dostawca. Transport towarów odbywał się na rzecz Wnioskodawcy.
2. Wnioskodawca nabywał prawo do rozporządzania przedmiotowymi towarami jak właściciel w momencie dostawy towarów przez dostawcę na teren Polski.
3. W przypadku, gdy dostawca wysyłał bezpośrednio towary do klientów Wnioskodawcy przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel przechodziło na Wnioskodawcę również na terytorium Polski.
4. Klienci Wnioskodawcy nabywali prawo do rozporządzania towarami jak właściciel na terytorium Polski w momencie dostawy towaru i wystawienia faktury sprzedaży przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca prawidłowo rozpoznaje koszty dodatkowe związane z dostawą towarów w miesiącu kwietniu 2015 r. w różnych terminach takie jak koszty pakowania i koszty transportu, dla których dostawcą usług jest ten sam podmiot, który dostarcza towary, jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów?
Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca prawidłowo rozpoznaje datę powstania obowiązku podatkowego uznając, że w przypadku kosztów dodatkowych związanych z dostawą towarów w miesiącu kwietniu 2015 r. w różnych terminach takich jak koszty pakowania i koszty transportu, obowiązek podatkowy powstaje w dniu wystawienia przez dostawcę zbiorczej faktury, gdy dniem wystawienia faktury jest ostatni dzień miesiąca, w którym miały miejsce dostawy towarów, których usługi dotyczą?
Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca prawidłowo przelicza na złote wartość kosztów dodatkowych związanych z dostawą towarów takich jak koszty pakowania i koszty transportu towarów stosując kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia zbiorczej faktury za te usługi za cały miesiąc, jeżeli faktura ta została wystawiona do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dostawy towarów miały miejsce?
Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym w przypadku, gdy dostawca wystawił fakturę tytułem kosztów dodatkowych związanych z dostawą towarów takich jak koszty pakowania i koszty transportu towarów po dniu 15. następnego miesiąca po miesiącu, w którym dostawy wewnątrzwspólnotowe miały miejsce Wnioskodawca postępuje prawidłowo stosując do przeliczenia wartości tych kosztów dodatkowych na złote kurs średni NBP ogłaszany w dniu roboczym poprzedzającym 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym dostawy towarów miały miejsce?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

W przypadku gdy dostawca towarów wystawia w ostatnim dniu miesiąca jedną zbiorczą fakturę obejmującą koszty dodatkowe związane z dostawą tych towarów takie jak koszty pakowania i koszty transportu, koszty te zgodnie z art. 30a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wchodzą do podstawy opodatkowania jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Ad. 2)

Obowiązek podatkowy w przypadku gdy dostawca towarów wystawia w ostatnim dniu miesiąca jedną zbiorczą fakturę obejmującą koszty dodatkowe związane z dostawą tych towarów takie jak koszty pakowania i koszty transportu powstaje zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług tj. w dniu wystawienia przez dostawcę faktury za te usługi (które są traktowane jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów), jednak nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dostawca dostarczał towary a wraz z nimi wykonał usługi związane z dostawą tych towarów, a które wnioskodawca rozpoznał jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Ad. 3)

Do przeliczenia wyrażonej w EURO wartości kosztów dodatkowych związanych z dostawą towarów takich, jak koszty pakowania i koszty transportu nabywanych towarów w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zafakturowanych przez ten sam podmiot, który dokonuje dostawy tych towarów należy zastosować kurs średni NBP ogłaszany w dniu poprzedzającym datę wystawienia faktury za te usługi, jeżeli faktura ta została wystawiona do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym usługi związane z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów zostały wykonane.

Ad. 4)

Do przeliczenia wyrażonej w EURO wartości kosztów dodatkowych związanych z dostawą tych towarów takich, jak koszty pakowania i koszty transportu nabywanych towarów w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zafakturowanych przez ten sam podmiot, który dokonuje dostawy tych towarów należy zastosować kurs średni NBP ogłaszany w dniu poprzedzającym 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym usługi związane z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów zostały wykonane, jeżeli faktura ta została wystawiona po 15. dniu miesiąca następującego po miesiącu, w którym usługi związane z wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów zostały wykonane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

uznania kosztów dodatkowych tj. kosztów pakowania i transportu jako stanowiące podstawę opodatkowania przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów – jest prawidłowe,

określenia momentu powstania obowiązku podatkowego oraz przeliczenia waluty obcej na walutę polską – jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przy czym towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z kolei stosownie do ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej ((Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.). Stosownie do art. 73 powołanej Dyrektywy, (…) podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Zarówno przepis art. 73 Dyrektywy jak i art. 29a ust. 1 ustawy posługuje się pojęciem zapłaty, którą dostawca lub świadczący usługę otrzymał lub ma otrzymać.

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy, do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;
koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Do celów akapitu pierwszego lit. b), państwa członkowskie mogą uznać koszty objęte odrębną umową za koszty dodatkowe.

Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją, każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania.

Z przytoczonych powyżej regulacji wynika, że w przypadku dostawy towarów za podstawę opodatkowania należy uznać całość świadczenia pieniężnego (bądź dokonywanego w innej dopuszczalnej prawem formie) pobieranego od nabywcy. Oznacza to, że do podstawy opodatkowania należy wliczyć pobieraną przez zbywcę wartość (cenę) towarów, a także wszystkie inne elementy zapłaty, będące częściami składowymi świadczenia zasadniczego (tj. dostawy towarów).

Stosownie do art. 30a ustawy, do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, w tym również dokonywanego na podstawie art. 12a ust. 4-6, stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 1, 6, 7, 10 i 11.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca (Spółka) będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatnikiem VAT-UE kupował w miesiącu kwietniu 2015 r. w różnych terminach towary handlowe od dostawcy mającego siedzibę w Niemczech oraz zarejestrowanego w Niemczech jako podatnik podatku od wartości dodanej. Dostawca wysyłał zakupione towary wykorzystując do tego różne firmy kurierskie i wystawiał faktury za sprzedane towary w dniu następnym po wysyłce towaru. Nabycie towarów Wnioskodawca rozpoznaje jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Wystawione przez dostawcę faktury za towar nie obejmowały kosztów pakowania wysyłanego towaru oraz kosztów transportu tego towaru. W dniu 30 kwietnia 2015 r. dostawca wystawił jedną zbiorczą fakturę obejmującą ww. koszty dodatkowe związane z dokonanymi w kwietniu 2015 r. dostawami towarów. Faktura ta została wystawiona w wartościach bez podatku, w walucie EURO.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii uznania kosztów dodatkowych tj. kosztów pakowania i transportu jako stanowiące podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zauważyć należy, że w świetle wyżej cytowanych przepisów koszty dodatkowe pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia powiększają podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony opis sprawy w świetle powołanych przepisów prawa, uznać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy koszty dodatkowe takie jak pakowania i transportu związane z dokonaną w kwietniu 2015 r. dostawą towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, pobierane od Wnioskodawcy przez niemieckiego kontrahenta dokonującego dostawy towarów, stanowią element podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że koszty transportu i pakowania wchodzą do podstawy opodatkowania jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc zaś się do momentu powstania obowiązku podatkowego oraz przeliczenia waluty obcej na walutę polską wskazać należy, iż zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

W świetle natomiast art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Mając na uwadze dokonane wyżej ustalenia w zakresie uznania kosztów dodatkowych tj. kosztów pakowania i transportu jako stanowiące podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w pierwszej kolejności wskazać należy, iż Wnioskodawca obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania dokonanych transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów o wartość ww. kosztów dodatkowych przyporządkowanych do poszczególnych nabyć.

Udzielając zatem odpowiedzi na pytanie nr 2 wniosku, stwierdzić należy, że obowiązek podatkowy z tytułu obciążenia Wnioskodawcy ww. kosztami dodatkowymi udokumentowanymi zbiorczą fakturą wystawioną ostatniego dnia miesiąca kwietnia 2015 r., w którym to miały miejsce dostawy towarów, powstanie na tych samych zasadach co obowiązek podatkowy dla dokonanych w kwietniu 2015 r. transakcji wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów tj. w dniu wystawienia faktur dokumentujących dokonane w kwietniu 2015 r. na rzecz Wnioskodawcy dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Z kolei w zakresie pytania nr 3 wniosku stwierdzić należy, że w sytuacji gdy, jak wyżej wskazano, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia na rzecz Wnioskodawcy faktur dokumentujących dokonane w kwietniu 2015 r. transakcje dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, to Spółka dla celów podatku od towarów i usług, dokonując przeliczenia kwoty wyrażonej w walucie obcej na walutę polską winna na podstawie art. 31a ust. 1 ustawy, zastosować średni kurs danej waluty obcej, ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający wyżej określony dzień powstania obowiązku podatkowego lub opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Udzielając natomiast odpowiedzi na pytanie nr 4 wniosku w pierwszej kolejności wskazać należy, iż skoro – jak wyżej stwierdzono – koszty dodatkowe stanowią element podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, to obowiązek podatkowy z tytułu obciążenia Wnioskodawcy ww. kosztami dodatkowymi udokumentowanymi fakturą wystawioną po 15. dniu miesiąca następnego po miesiącu, w którym miały miejsce dostawy towarów, powstanie na tych samych zasadach co obowiązek podatkowy dla dokonanych transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Tym samym Spółka dokonując przeliczenia kwoty wyrażonej w walucie obcej na walutę polską winna na podstawie art. 31a ust. 1 ustawy, zastosować średni kurs danej waluty obcej, ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego dla dokonanych transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub opublikowany przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego dla dokonanych transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W związku z powyższym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego (pytanie nr 2 wniosku) oraz przeliczenia waluty obcej na walutę polską (pytanie nr 3 i nr 4 wniosku), należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin