Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-80/12/JP
z 4 maja 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP3/443-80/12/JP
Data
2012.05.04



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Kasy rejestrujące

Podatek od towarów i usług --> Obowiązek podatkowy --> Zasady ogólne --> Moment powstania obowiązku podatkowego

Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Dostawa towarów i świadczenie usług --> Świadczenie usług


Słowa kluczowe
bilety
kasa rejestrująca
obowiązek podatkowy
podatek należny
przedpłaty
zaliczka
zapłata


Istota interpretacji
opodatkowanie podatkiem VAT oraz zaewidencjonowanie na kasie rejestrującej kwoty uzyskanej ze sprzedaży kuponów uprawniających do nabycia biletów na spektakle teatralne po promocyjnej cenie



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2014r. (data wpływu do tut. organu 25 stycznia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 kwietnia 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT oraz zaewidencjonowania na kasie rejestrującej kwoty uzyskanej ze sprzedaży kuponów uprawniających do nabycia biletów na spektakle teatralne po promocyjnej cenie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT oraz zaewidencjonowania na kasie rejestrującej kwoty uzyskanej ze sprzedaży kuponów uprawniających do nabycia biletów na spektakle teatralne po promocyjnej cenie. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 kwietnia 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (Teatr) jest samorządową instytucja kultury. Prowadzi sprzedaż biletów na spektakle w kasie biletowej. Od 1 maja 2011r. Wnioskodawca zobowiązany jest ewidencjonować sprzedaż przy użyciu kas fiskalnych. Należność za bilety wpłacana jest w różnej formie, między innymi: gotówką, kartą płatniczą, przelewem. Można również dokonać przedpłaty na bilety w formie abonamentu, karnetu, biletu prezentu. Ostatnio Wnioskodawca wprowadził nową formę płatności – kupon wygenerowany przez serwis.

Wnioskodawca zawarł z Q Sp. z o. o. z siedzibą w Y umowę o współpracy na mocy której Q Sp. z o. o. zobowiązuje się umieścić w serwisie ogłoszenie o promocyjnej sprzedaży biletów. Klienci zainteresowani zakupem promocyjnego biletu dokonują wpłaty na konto Q, która następnie generuje kupon, który wysyła na adres poczty elektronicznej klienta. Po zakończeniu oferty sprzedaży należność za sprzedane kupony pomniejszona o wartość prowizji serwisu Q przekazuje Wnioskodawcy na konto. Osobno przesyła informację dotyczącą sprzedanych kuponów. Z otrzymanym kuponem klient przychodzi do Teatru i wymienia go na bilet równy wartości kuponu. W momencie wydruku biletu teatralnego automatycznie drukowany jest paragon fiskalny, który otrzymuje klient.

Zgodnie z regulaminem serwisu klient może odebrać bilety na podstawie kuponu do 2 godzin przed rozpoczęciem spektaklu. Jeżeli w tym terminie klient nie pojawi się po odbiór biletów, zakupiony kupon traci ważność, klient nie może żądać biletu lub zwrotu gotówki. Bilety mogą zostać sprzedane innej osobie.

W Teatrze wystąpił przypadek, kiedy część klientów nie zrealizowała swoich kuponów, nie przyszła do teatru po bilety. Natomiast Q przelała należność za wszystkie kupony, po potrąceniu prowizji. Np. :

  • zostało sprzedanych 301 kuponów po 20 zł = 6.020 zł,
  • do Teatru po bilety przyszło z kuponem 292 klientów po 20 zł = 5.840 zł,
  • niewykorzystanych pozostało 9 kuponów po 20 zł = 180 zł.

Na konto Teatru wpłynęła kwota 5.418 zł według wyliczenia (6.020 zł sprzedane kupony - 10% prowizji dla Q z kwoty 6.020 zł = 6.020-602 = 5.418 zł).

W piśmie z dnia 25 kwietnia Wnioskodawca wyjaśnił, że kupon z kodem wygenerowany dla nabywcy przez serwis w momencie zapłaty, uprawnia nabywcę do odbioru biletu na określoną sztukę teatralną w konkretnym terminie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym podstawę opodatkowania podatkiem VAT oraz kwotą, którą należy zaewidencjonować na kasie fiskalnej jest kwota faktycznie zrealizowanych kuponów, czyli w ww. przykładzie kwota 5.840 zł czy kwota wszystkich sprzedanych kuponów bez względu na to czy klienci przyszli po bilety czy też nie (w ww. przykładzie kwota 6.020 zł)...

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opisanej powyżej sytuacji podstawę opodatkowania oraz zaewidencjonowania na kasie fiskalnej stanowi obrót z faktycznie zrealizowanych kuponów i wydanych na ich podstawie biletów wstępu do Teatru.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (…). Natomiast zgodnie z art. 111 ust. 1 ww. ustawy podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Generalnie opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Aby więc można było mówić o czynności opodatkowanej VAT musi zaistnieć transakcja, przedmiotem której jest konkretny towar bądź konkretna, określona usługa.

W niniejszej sytuacji przedmiotem opodatkowania jest świadczenie usług – wstęp na spektakl teatralny. Kupon należy traktować jedynie jako środek płatniczy. Kiedy przychodzi klient, otrzymuje bilet wstępu na spektakl, za który płaci kuponem (bilet wydawany jest na podstawie wcześniej zakupionego kuponu).

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie przelewu z Q nie gwarantuje tego, że nastąpi realizacja kuponów czyli faktyczne wykonanie usługi. Czynności wydania kuponów nie można utożsamiać z dostawą towarów ani świadczeniem usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Kupon stanowi jedynie rodzaj dokumentu upoważniającego do odbioru świadczenia. Tym samym poprawne jest zarejestrowanie w kasie rejestrującej świadczenia usługi dopiero w chwili kiedy zapłata za nią następuje wyemitowanym kuponem. Wartość zakupionych a nie zrealizowanych kuponów nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem VAT. Podobne stanowisko można znaleźć w interpretacji indywidualnej Izby Skarbowej w Warszawie z 20 stycznia 2010r. nr IPPP1/443-4/10-2/ISz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi sprzedaż biletów na spektakle w kasie biletowej. Należność za bilety wpłacana jest w różnej formie, między innymi: gotówką, kartą płatniczą, przelewem. Można również dokonać przedpłaty na bilety w formie abonamentu, karnetu, biletu prezentu. Ostatnio Wnioskodawca wprowadził nową formę płatności – kupon wygenerowany przez serwis. Wnioskodawca zawarł z Q Sp. z o. o. umowę o współpracy na mocy której Q Sp. z o. o. zobowiązuje się umieścić w serwisie ogłoszenie o promocyjnej sprzedaży biletów. Klienci zainteresowani zakupem promocyjnego biletu dokonują wpłaty na konto Q, która następnie generuje kupon, który wysyła na adres poczty elektronicznej klienta. Po zakończeniu oferty sprzedaży należność za sprzedane kupony pomniejszona o wartość prowizji serwisu Q przekazuje Wnioskodawcy na konto. Osobno przesyła informację dotyczącą sprzedanych kuponów. Z otrzymanym kuponem klient przychodzi do Teatru i wymienia go na bilet równy wartości kuponu. W momencie wydruku biletu teatralnego automatycznie drukowany jest paragon fiskalny, który otrzymuje klient. Klient może odebrać bilety na podstawie kuponu do 2 godzin przed rozpoczęciem spektaklu. Jeżeli w tym terminie klient nie pojawi się po odbiór biletów, zakupiony kupon traci ważność, klient nie może żądać biletu lub zwrotu gotówki. Bilety mogą zostać sprzedane innej osobie.

Od 1 maja 2011r. Wnioskodawca zobowiązany jest ewidencjonować sprzedaż przy użyciu kas fiskalnych.

Kupon z kodem wygenerowany dla nabywcy przez serwis w momencie zapłaty, uprawnia nabywcę do odbioru biletu na określoną sztukę teatralną w konkretnym terminie.

W tak przedstawionym opisie stanu faktycznego wątpliwości Wnioskodawcy budzi jaką kwotę należy uznać za podstawę opodatkowania i zaewidencjonowania na kasie rejestrującej - kwotę faktycznie zrealizowanych kuponów czy kwotę wszystkich sprzedanych kuponów bez względu na to czy klienci przyszli po bilety czy też nie.

Uwzględniając treść złożonego wniosku w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, iż, czynności przekazania kuponów klientom nie można utożsamiać z dostawą towarów ani ze świadczeniem usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z wniosku kupon pełni rolę środka płatniczego w Teatrze. Kupon stanowi jedynie rodzaj dokumentu, upoważniającego do odbioru świadczenia, a więc do zakupu określonych usług i dlatego nie mieści się w cyt. powyżej definicji towaru. Kupon nie jest więc towarem ani usługą lecz jedynie dowodem uprawniającym do zakupu usług. Zastępuje on środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary bądź usługi.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku nie wynika również, że Wnioskodawca stawia jakiekolwiek ograniczenia lub warunki jakie klient musiałby spełnić aby nabyć kupon. Z treści wniosku wynika, że aby otrzymać kupon klient musi dokonać wpłaty o odpowiedniej wysokości na konto w serwisie. W konsekwencji sama czynność polegająca na odpłatnym wydaniu za pośrednictwem Q bonów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy o VAT).

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Na mocy art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi – art. 19 ust. 4 ustawy.

Z kolei art. 19 ust. 11 ustawy stanowi, iż jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o VAT definicji zaliczki ani przedpłaty. Zgodnie z definicją wskazaną w „Słowniku języka polskiego PWN” (www.sjp.pwn.pl) zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet należności. Zatem zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Natomiast przedpłata to określona suma pieniędzy, stanowiąca część ceny towaru lub usługi, wypłacona z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie.

Zgodnie z powyższym, aby zapłatę na poczet przyszłej należności uznać za zaliczkę musi ona być powiązana z konkretną transakcją, co zostało potwierdzone także przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

W wyroku z dnia 21 lutego 2006r. w sprawie C-419/02 BUPA Hospitals Ltd. Goldsborough Developments Ltd. przeciwko Commissioners of Customs Excise, TS stwierdził, że w zakresie art. 10 ust. 2 akapit drugi VI Dyrektywy VAT , nie mieści się przedpłata dokonana w kwocie ryczałtowej na towary wskazane w sposób ogólny w wykazie, który może zostać w każdej chwili zmieniony za porozumieniem nabywcy i sprzedawcy, z którego nabywca może ewentualnie wybrać towary, na podstawie umowy, którą może on w każdej chwili rozwiązać, odzyskując w całości wykorzystaną przedpłatę. Należy wskazać, że art. 10 ust. 2 akapit drugi powyższej Dyrektywy stanowi, że w przypadku gdy zapłata następuje, przed wykonaniem dostawy towarów lub świadczenia usług, podatek staje się wymagalny w momencie otrzymania płatności i od jej wysokości.

W powyższym wyroku ETS podkreślił, iż „(...) w przypadku dokonania płatności zaliczkowej obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje zanim dostawa towarów lub świadczenie usług zostaną wykonane. Aby obowiązek podatkowy powstał w takiej sytuacji, wszelkie okoliczności mające znaczenie dla zaistnienia zdarzenia podatkowego, tzn. przyszła dostawa lub przyszłe świadczenie usług muszą już być znane, a zatem w szczególności, (...) w momencie dokonania takiej zapłaty, towary i usługi powinny być szczegółowo określone”.

Należy wskazać, że powyższy wyrok TSUE zachowuje swoją aktualność na gruncie obecnie obowiązującej Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Na gruncie powyższego wyroku TSUE można wysnuć wniosek, że aby zapłatę na poczet przyszłych należności uznać za zaliczkę/przedpłatę, muszą zostać spełnione następujące przesłanki:

  1. zapłata musi zostać dokonana na poczet konkretnej transakcji, tj. przyszłe świadczenie powinno być określone co do rodzaju w sposób jednoznaczny (określone powinny być cechy identyfikujące rodzaj towaru bądź usługi),
  2. konkretyzacja przyszłego świadczenia powinna być wystarczająco dokładna dla określenia zasad opodatkowania świadczenia, tj. w szczególności należy móc określić miejsce świadczenia i stawkę opodatkowania,
  3. w momencie dokonania zaliczki strony nie mają intencji zmiany świadczenia w przyszłości.

Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 28 lipca 2009r. (I FSK 932/08), powyższy wyrok zawierający wykładnię art. 10 ust. 2 VI Dyrektywy ma istotny wpływ na wykładnię art. 19 ust. 11 ustawy o VAT. Ponadto w wyroku tym NSA stwierdził, że „Prawidłowa interpretacja art. 19 ust. 11 ustawy o VAT powinna bowiem, w kontekście konieczności dokonywania wykładni prowspólnotowej przepisów polskiej Ustawy o podatku od towarów i usług, uwzględniać wykładnię dokonaną przez TSUE. W związku z powyższym, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że dla uznania wpłaconej kwoty, jako zaliczki na poczet wykonanych usług, w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy o VAT, istotnym jest, aby przyszłe świadczenie było określone w sposób jednoznaczny, co do rodzaju towaru bądź usługi, tzn. w sposób umożliwiający ich identyfikację, a dodatkowo strony tego świadczenia, w momencie wpłaty zaliczki, nie mają woli dokonywania jego zmian w przyszłości.”

Jak wynika z opisu sprawy kupon z kodem wygenerowany dla nabywcy przez serwis w momencie zapłaty, uprawnia nabywcę do odbioru biletu na określoną sztukę teatralną w konkretnym terminie.

W kontekście powyższego uprawnione jest stwierdzenie, że płatności otrzymywane przez Wnioskodawcę w zamian za kupony przed wykonaniem usługi stanowią zaliczkę.

Jak wskazano powyżej kupon nie stanowi ani towaru ani usługi w rozumieniu ustawy o VAT - usługa zostanie wyświadczona dopiero w momencie wymiany kuponu na bilet uprawniający do wstępu na konkretny spektakl. Dlatego też, nie można przyjąć, że w momencie wydania kuponów dochodzi do realizacji usługi.

Zapłata otrzymana w zamian za kupon dotyczy konkretnej transakcji, tj. wyświadczenia usługi teatralnej (spektaklu teatralnego). Należy podkreślić, że już w momencie wydania kuponu znana jest konkretna sztuka teatralna oraz data jej wystawienia. Zatem usługa jest określona w sposób jednoznaczny.

Już w momencie otrzymania pieniędzy za kupony Wnioskodawca zna dokładną podstawę opodatkowania i stawkę VAT odnoszącą się do oferowanej klientom usługi teatralnej. W konsekwencji Wnioskodawca jest w stanie określić (przyporządkować) dokonaną wpłatę na poczet konkretnej usługi z przyporządkowanym rodzajem usługi, wartości netto i stawki opodatkowania.

W momencie otrzymania płatności strony nie mają intencji zmiany świadczenia w przyszłości. Klient otrzymuje kupon, który zamierza wymienić na bilet uprawniający do skorzystania z konkretnej usługi teatralnej, za co dokonuje płatności na rzecz Wnioskodawcy. W przypadku, gdyby z góry zakładał, że nie skorzysta z usługi teatralnej, jego działanie byłoby nieracjonalne i ekonomicznie nieuzasadnione. Dlatego też warunek ten należy uznać za spełniony nawet w takich sytuacjach, w których termin ważności kuponu wygasł, a jego posiadacz nie wymienił go na bilet (należy podkreślić, że Wnioskodawca nie ma wpływu na zmianę decyzji klienta co do wymiany kuponu na bilet i skorzystania z usługi teatralnej).

Biorąc pod uwagę powyższe, otrzymaną zapłatę za wygenerowany kupon (100%) należy uznać za zaliczkę wpłaconą przed wykonaniem usługi w rozumieniu ustawy o VAT.

Z uwagi na otrzymanie 100% zaliczki przez Wnioskodawcę przed wykonaniem usługi teatralnej, podstawę opodatkowania będzie stanowiła stosownie do art. 29 ust. 2 ustawy o VAT, kwota otrzymanej przez Wnioskodawcę zaliczki od serwisu Q, czyli kwota wszystkich sprzedanych kuponów.

Zatem moment wykonania usługi teatralnej nie wiąże się z żadnymi konsekwencjami w podatku VAT, gdyż podatek należny wynikający z wyświadczonej usługi, winien zostać zadeklarowany przez Wnioskodawcę w momencie otrzymania zaliczki. Zaznaczenia wymaga, iż kwotę zaliczki Wnioskodawca otrzymuje od serwisu Q, pośrednika w sprzedaży kuponów, który za wykonywane czynności pobiera prowizję od Wnioskodawcy.

W tym miejscu należy zauważyć, iż stosownie do § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 ze zm.) podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo też marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Powyższy przepis ustanawia wyjątek od zasady, iż podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących obowiązani są do stosowania kas wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, nakazując również ewidencjonowanie sprzedaży prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników. Wyjątek ten dotyczy ewidencjonowania na własnej kasie obrotu innego podmiotu bez prawa do używania przez podatnika kas należących do innego podmiotu. Zatem pośrednik, który obok sprzedaży towarów zleceniodawcy dokonuje sprzedaży towarów własnych, w sytuacji gdy ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy użyciu kasy rejestrującej, ma również obowiązek ewidencjonowania na kasie obrotu z tytułu sprzedaży towarów zleceniodawcy.

W świetle powyższego, obowiązek ewidencjonowania obrotów przy zastosowaniu kasy rejestrującej z tyt. otrzymywanych wpłat za kupony w rozpatrywanej sprawie mógłby wystąpić jedynie u pośrednika, o ile jak wskazano obowiązek ten u niego wystąpi.

Podsumowując, podstawę opodatkowania w przedmiotowej sprawie stanowić będzie kwota wszystkich sprzedanych kuponów otrzymana z …., której Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym podstawę opodatkowania oraz zaewidencjonowania na kasie fiskalnej stanowi obrót z faktycznie zrealizowanych kuponów i wydanych na ich podstawie biletów wstępu do Teatru, należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy zaznaczyć, iż nie było przedmiotem oceny przedstawione przez Wnioskodawcę wyliczenie kwotowe.

Oceny tej może dokonać właściwy organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w toku kontroli podatkowej lub skarbowej, bowiem postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej, stosownie do treści art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, opiera się jedynie na interpretacji prawa podatkowego. Podkreśla się także, iż tut. Organ przy wydawaniu interpretacji nie dysponuje odpowiednimi narzędziami, w tym określonymi w Dziale IV ustawy Ordynacja podatkowa, umożliwiającymi przeprowadzenie postępowania, w trakcie którego mógłby pozyskać wiedzę niezbędną do oceny zaproponowanego przez Wnioskodawcę wyliczenia kwoty, którą należy zaewidencjonować na kasie fiskalnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj