Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-544/15/AK
z 2 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z dzierżawy gruntów rolnych na cele nierolnicze – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z dzierżawy gruntów rolnych na cele nierolnicze.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wspólnie z Małżonką w 2002 r. nabyli wraz z siedliskiem grunty rolne na których prowadzą działalność rolniczą. Od czterech lat Wnioskodawca jest zarejestrowany jako podatnik VAT z tytułu prowadzonej działalności rolnej, innej działalności nie prowadzą. Jesienią ubiegłego roku podpisali umowę dzierżawy z podmiotem gospodarczym (firmą) na dzierżawę działek rolnych pod wydobycie kruszywa ze złóż zlokalizowanych na tych działkach. Umowa została zawarta na kilka lat. W umowie dzierżawy zawarto następujące warunki: wydzierżawiający oddaje dzierżawcy określoną część działki, w celu objęcia jej projektem geologicznym a następnie prowadzenia przez dzierżawcę eksploatacji zasobów kopalin znajdujących się w złożu. Dzierżawca zobowiązuje się płacić czynsz dzierżawny w wysokości 1 zł za metr sześcienny kopaliny. Czynsz dzierżawny będzie obliczany przez dzierżawcę i rozliczany w okresach miesięcznych w oparciu o operat wykonany przez geologa na podstawie obmiarów dokonanych przez geodetę. Będzie płacony przelewem na rachunek bankowy wydzierżawiającego. Pierwsza rata czynszu wpłynęła w grudniu 2014 r.

Wnioskodawca wraz z Małżonką pobierają świadczenia emerytalne z ZUS i rozliczają się z tego tytułu w otrzymywanym rozliczeniu PIT 40a. Wnioskodawca wraz z Żoną posiadają wspólność majątkową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu zawartej umowy dzierżawy trzeba odprowadzić podatek dochodowy – jeżeli tak to w jakim zeznaniu i w jakiej pozycji należy wykazać dochód z ww. dzierżawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynsz z tytułu dzierżawy ww. działek rolnych (cele nierolnicze) podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych "opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody". W art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy jako odrębne źródło przychodów wymienia się m.in. dzierżawę gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze. W oparciu o powyższe, otrzymany czynsz należy opodatkować podatkiem dochodowym poprzez wykazanie tego dochodu w zeznaniu rocznym PIT-36 w wysokości 50% otrzymanego czynszu w poz. 6 części D1 tego zeznania. Natomiast w zeznaniu wspólnym w poz. 6 części D1 i D2 ww. zeznania. Ponadto w zeznaniu tym ujęte zostaną również dochody z otrzymanych świadczeń emerytalnych z ZUS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

Biorąc powyższe pod uwagę, osiągania przez rolników przychodów z dzierżawy gruntów pod wydobycie kruszywa ze złóż nie można utożsamiać z przychodami uzyskiwanymi z działalności rolniczej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest – najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Tym samym w przedmiotowej sprawie przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu dzierżawy gruntów rolnych pod wydobycie kruszywa ze złóż zlokalizowanych na przedmiotowych działkach tj. na cele nierolnicze stanowią źródło przychodów określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy i podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Zasady, o których mowa w ust. 1 i 2, mają również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 przychody ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości dochodu osiągniętego z tego źródła przez jednego z nich (art. 8 ust. 3).

W myśl art. 8 ust. 4 ww. ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 3, należy złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został otrzymany, ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6, pierwszy w roku podatkowym przychód ze wspólnej własności, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Przychodami – w myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy – z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Mając na uwadze przedstawione przepisy oraz stan faktyczny opisany we wniosku stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu dzierżawy gruntów rolnych pod wydobycie kruszywa tj. na cele nierolnicze uznać należy za pochodzące ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Jeżeli zatem Wnioskodawca nie złożył w ustawowym terminie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, to do opodatkowania uzyskanego czynszu dzierżawnego będą miały zastosowanie zasady ogólne, wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeżeli natomiast nie zostało złożone oświadczenie o opodatkowaniu dochodu z dzierżawy przez jednego z małżonków, przychody z tytułu dzierżawy wspólnej nieruchomości stanowią, co do zasady, u każdego z nich przychody w wysokości równej połowie kwoty otrzymanej z dzierżawy.

Dochód do opodatkowania Wnioskodawca winien zatem ustalić jako różnicę pomiędzy przypadającym na Niego przychodem z dzierżawy a kosztami uzyskania tego przychodu, ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych. Przepis ten stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Tak obliczony dochód podlega opodatkowaniu według skali podatkowej, o której mowa w przepisie art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód z dzierżawy należy wykazać w zeznaniu rocznym składanym do naczelnika właściwego urzędu skarbowego w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym go uzyskano. Zgodnie bowiem z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Do wykazania przychodów, poniesionych kosztów związanych z przedmiotem dzierżawy oraz dochodu (straty) z tego tytułu służy część D.1 wiersz 6 zeznania PIT-36.

Podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jednocześnie mając na uwadze, iż ww. grunt jest wspólną własnością Pana i Małżonki, zaznacza się, że niniejsza interpretacja dotyczy również Małżonki, z tym, że zgodnie z art. 14k § 1 ustawy Ordynacja podatkowa zastosowanie się do niej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację nie może szkodzić – również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej – tylko Wnioskodawcy.

Pana Małżonka chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.