Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-399/15-4/WS
z 24 lipca 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2015 r. (data wpływu: 20 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2015 r. (data wpływu: 22 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika jest:

  • nieprawidłowe – w odniesieniu do stwierdzenia, że umorzone kwoty nie stanowią przychodu,
  • prawidłowe – w odniesieniu do braku obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 7 lipca 2015 r. nr ILPB2/4511-1-399/15-2/WS, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a uzupełnieniem wniosku nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 7 lipca 2015 r., skutecznie doręczono dnia 10 lipca 2015 r., zaś w dniu 22 lipca 2015 r. (data nadania 17 lipca 2014 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Klientowi został przyznany zasiłek rodzinny wraz z dodatkami (dodatek z tytułu samotnego wychowywania oraz dodatek z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego) na okres od 1 października 2013 r. do 31 października 2014 r. W dniu 20 października 2014 r. klient poinformował ośrodek pomocy społecznej, że od 1 maja 2014 r. do 31 grudnia 2014 r. jest uprawniony do pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy. Po ponownym przeliczeniu dochodu rodziny ustalono, że łączny dochód rodziny przekracza kryterium dochodowe warunkujące przyznanie zasiłku rodzinnego wraz z dodatkami ustalone w ustawie o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity Dz.U. 2015, poz. 114). W związku z powyższym decyzja przyznająca zasiłek rodzinny wraz z dodatkami została uchylona od 1 lipca 2014 r. Świadczenia wypłacone w okresie od 1 lipca 2014 r. do 31 października 2014 r. zostały uznane za nienależnie pobrane i zażądano ich zwrotu. W dniu 2 lutego 2015 r. klient zwrócił się z wnioskiem o umorzenie nienależnie pobranego świadczenia rodzinnego wraz z odsetkami. Po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego ustalono, że rodzina posiada trudną sytuację finansową i zawodową w związku z powyższym decyzją kierownika miejskiego ośrodka pomocy społecznej świadczenia nienależnie pobrane w okresie od 1 lipca 2014 r. do 31 października 2014 r. na łączną kwotę zostały umorzone w całości wraz z odsetkami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy kwotę umorzonej należności nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych należy traktować jako przychód osoby za 2014 r.
  2. Czy należy w tej sytuacji wystawić PIT-8C?
  3. Czy podobna sytuacja zaistnieje, gdy zostanie zastosowana ulga w postaci umorzenia nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego, zaległości alimentacyjnych dłużnikom alimentacyjnym, odsetek od zaległości alimentacyjnych oraz kosztów upomnienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, umorzona kwota nie stanowi przychodu osoby i nie zachodzi konieczność wystawiania PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

  • nieprawidłowe – w odniesieniu do stwierdzenia, że umorzone kwoty nie stanowią przychodu,
  • prawidłowe – w odniesieniu do braku obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na postawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednakże, na mocy art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Stosownie do art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 114), osoba, która pobrała nienależnie świadczenia rodzinne, jest obowiązana do ich zwrotu.

Na podstawie art. 30 ust. 9 ww. ustawy o świadczeniach rodzinnych, organ właściwy, który wydał decyzję w sprawie nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, może umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny.

Natomiast art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 859) stanowi, że osoba, która pobrała nienależnie świadczenia, jest obowiązana do ich zwrotu wraz z ustawowymi odsetkami.

W myśl art. 23 ust. 8 ww. ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, organ właściwy wierzyciela oraz marszałek województwa mogą umorzyć kwotę nienależnie pobranych świadczeń wraz z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, jeżeli zachodzą szczególnie uzasadnione okoliczności dotyczące sytuacji rodziny.

Na mocy art. 27 ust. 1 ww. ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, dłużnik alimentacyjny jest zobowiązany do zwrotu organowi właściwemu wierzyciela należności w wysokości świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego osobie uprawnionej, łącznie z ustawowymi odsetkami.

Stosownie do art. 30 ust. 2 i 3 ww. ustawy, organ właściwy wierzyciela może na wniosek dłużnika alimentacyjnego umorzyć jego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną. Umorzenie należności następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Uregulowanie w przepisach o świadczeniach rodzinnych, jak i o pomocy osobom uprawnionym do alimentów kwestii dotyczących umorzenia ww. kwot świadczy o tym, iż umorzenie takie jest rodzajem świadczenia pieniężnego otrzymanego i jako takie korzysta ze zwolnienia od podatku, w myśl cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego kwoty umorzonych nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych, świadczeń z funduszu alimentacyjnego, zaległości alimentacyjnych dłużnikom alimentacyjnym, odsetek od zaległości alimentacyjnych oraz kosztów upomnienia wypłaconych osobie uprawnionej stanowią – dla osób, którym dokonano przedmiotowych umorzeń – przychody z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Rzeczone przychody korzystają jednak ze zwolnienia od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy podatkowej, w konsekwencji czego na Zainteresowanym nie ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C w związku z dokonanymi umorzeniami.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj