Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-762/15-2/RR
z 29 października 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2015 r. (data wpływu 6 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:


  • braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej opłaty targowej – jest prawidłowe
  • wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT, a tym samym braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej opłaty za korzystanie z mienia komunalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej opłaty targowej oraz wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT, a tym samym obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej opłaty za korzystanie z mienia komunalnego.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Gmina Miasto jest czynnym podatnikiem podatku VAT i jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie obowiązujących przepisów prawa a w szczególności ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591). Zakres działań i zadania gminy zostały określone w ustawie. Do zakresu działań gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy:


Art. 7 [Zadania własne]


  1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej;
  2. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;
  3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną! cieplną oraz gaz;
    3a) działalności w zakresie telekomunikacji;
  4. lokalnego transportu zbiorowego;
  5. ochrony zdrowia;
  6. pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych;
    6a) Wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej;
  7. gminnego budownictwa mieszkaniowego;
  8. edukacji publicznej;
  9. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami;
  10. kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;
  11. targowisk i hal targowych;
  12. zieleni gminnej i zadrzewień;
  13. cmentarzy gminnych;
  14. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego;
  15. utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych;
  16. polityki prorodzinnej, w tym zapewnienia kobietom w ciąży opieki socjalnej, medycznej i prawnej;
  17. wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej;
  18. promocji gminy;
  19. współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
  20. współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.
    • ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,
    • kanalizacji,
    • usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych,
    • utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych,
    • ochrony zdrowia.


Gmina Miasto posiada targowisko miejskie, na którym pobierana jest opłata targowa oraz opłata za korzystanie z mienia komunalnego. Opłaty te pobierane są przez inkasentów powołanych uchwałą Rady Miejskiej.


Inkasent sprzedając opłatę targową jak również przyjmując opłatę za korzystanie z mienia komunalnego wydaje pokwitowanie na druku ścisłego zarachowania.


Zagadnienia dotyczące poboru opłaty targowej reguluje ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U z 2010r. Nr 95, poz. 613 ze zm.).


Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b.


Art. 15 ust. 2b ww. ustawy stanowi, iż opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich części.


W myśl art. 15 ust. 3 ww. ustawy, opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.


Zatem opłata targowa, która ma charakter publicznoprawny, nie jest objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.


Mając na względzie powołane przepisy prawa należy wskazać, iż czynność poboru opłaty targowej ma charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny, a ich wysokość jest ściśle określona w przepisach prawa. W świetle powyższego, pobierana opłata targowa, stanowiąca należność Gminy nie jest objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Należy również zauważyć, iż przepisy prawne, regulujące zasady stosowania kas rejestrujących, nie dotyczą czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.


W zakresie opłaty za korzystanie zmienia komunalnego stawki tej opłaty zostały przyjęte Uchwałą Rady Miejskiej w u z dnia 24 maja 2012 r. w sprawie opłat za korzystanie z mienia komunalnego. Ustalając opłaty za korzystanie z mienia komunalnego przywołano art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 roku o gospodarce komunalnej. W powyższej Uchwale ustalono opłaty za:

  1. wjazd pustym pojazdem na teren targowiska,
  2. korzystanie z urządzeń targowych i usługi świadczone przez prowadzącego targowisko,
  3. rezerwacje miejsc na targowiskach,
  4. wjazd na plac postojowy przy dużym targowisku,
  5. za umieszczanie za miesiąc reklamy na ogrodzeniach targowisk miejskich,
  6. roznoszenie afiszy, ulotek, plakatów dot. działalności gospodarczej, materiałów wyborczych, na targowiskach i przyległych placach i ulicach, z ręki.

W uzasadnieniu do powyższej Uchwały odnotowano, iż stawki ujęte w uchwale częściowo rekompensują koszty utrzymania targowisk.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy opłatę targową inkasenci powinni ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej?
  2. Czy dopuszczalne jest w przypadku opłaty targowej stosowanie kas rejestrujących te zdarzenia?
  3. Czy opłata za korzystanie z mienia komunalnego na targowiskach miejskich będzie podlegać ustawie o podatku od towarów i usług a jeżeli tak to czy powinna być ewidencjonowana za pomocą kas fiskalnych?

Zdaniem Wnioskodawcy:


  1. Stanowisko organu w zakresie ewidencji opłaty targowej za pomocą kasy rejestrującej.
    Zdaniem Gminy Miasto opłata targowa uregulowana jest przepisami ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, ma charakter publicznoprawny, a zatem nie jest objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. l c ww. ustawy organem podatkowym właściwym w sprawach podatków i opłat unormowanych w ustawie jest wójt (burmistrz, prezydent miasta).
    Tym samym opłata ta nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
    Mając na względzie powołane przepisy prawa należy wskazać, iż czynność poboru opłaty targowej ma charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny, a ich wysokość jest ściśle określona w przepisach prawa. W świetle powyższego, pobierana opłata targowa, stanowiąca należność Gminy, nie jest objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.Należy również zauważyć, iż przepisy prawne, regulujące zasady stosowania kas rejestrujących, nie dotyczą czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
  2. Stanowisko organu w zakresie naliczania podatku od towarów i usług z tytułu opłaty za korzystanie z mienia komunalnego. Opłata za korzystanie z mienia komunalnego ustalana jest przez organ stanowiący gminy i pobierana jest w trybie administracyjnym. Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
    Przepis art. 15 ust. 6 ustawy o VAT przewiduje, że wykonując zadania własne organy władzy publicznej co do zasady nie są podatnikami VAT z wyjątkiem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych, które podlegają opodatkowaniu VAT. W przypadku gdy opłata ma charakter należności publicznoprawnej stanowiącej dochód publiczny, pobieranej na podstawie i w wysokości określonej przepisami prawa przez organ władzy publicznej realizujący zadania publiczne, to ww. organ (Gmina Miasto ) w zakresie poboru należności z tytułu opłaty za korzystanie z mienia komunalnego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Opłata za korzystanie z mienia komunalnego stanowi źródło dochodów własnych gminy, zgodnie z ustawą z dnia 13 listopada 2003r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego (tj. Dz. U z 2015 r., poz. 513), dochody te w opinii Wnioskodawcy nie:podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Opłata ta ma bowiem charakter daniny publicznej skutkiem czego wyłączona jest z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej opłaty targowej oraz nieprawidłowe w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT a tym samym braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej opłaty za korzystanie z mienia komunalnego.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).


Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).


Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.


Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosowanie do treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie targowisk i hal targowych (art. 7 ust. 1 pkt 11 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych, np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są natomiast podatnikami VAT w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W myśl art. 111 ust. 6a ustawy o VAT, kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Powyższe przepisy określają generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Z przedstawionego przez Stronę opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT i jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie obowiązujących przepisów prawa. Gmina posiada targowisko miejskie, na którym pobierana jest opłata targowa oraz opłata za korzystanie z mienia komunalnego. Opłaty te pobierane są przez inkasentów powołanych uchwałą Rady Miejskiej. Inkasent sprzedając opłatę targową jak również przyjmując opłatę za korzystanie z mienia komunalnego wydaje pokwitowanie na druku ścisłego zarachowania. Zagadnienia dotyczące poboru opłaty targowej reguluje ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.). Zatem według Strony opłata targowa, która ma charakter publicznoprawny, nie jest objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W zakresie opłaty za korzystanie z mienia komunalnego stawki tej opłaty zostały przyjęte Uchwałą Rady Miejskiej w sprawie opłat za korzystanie z mienia komunalnego. Ustalając opłaty za korzystanie z mienia komunalnego przywołano art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 roku o gospodarce komunalnej. W powyższej Uchwale ustalono opłaty za wjazd pustym pojazdem na teren targowiska, korzystanie z urządzeń targowych i usługi świadczone przez prowadzącego targowisko, rezerwacje miejsc na targowiskach, wjazd na plac postojowy przy dużym targowisku, za umieszczanie za miesiąc reklamy na ogrodzeniach targowisk miejskich, roznoszenie afiszy, ulotek, plakatów dot. działalności gospodarczej, materiałów wyborczych, na targowiskach i przyległych placach i ulicach, z ręki. W uzasadnieniu do powyższej Uchwały odnotowano, iż stawki ujęte w uchwale częściowo rekompensują koszty utrzymania targowisk.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie sprowadzają się do wskazania, czy opłatę targową inkasenci powinni ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej oraz czy dopuszczalne jest w przypadku opłaty targowej stosowanie kas rejestrujących te zdarzenia oraz do wskazania czy opłata za korzystanie z mienia komunalnego na targowiskach miejskich będzie podlegać ustawie o podatku od towarów i usług a jeżeli tak to czy powinna być ewidencjonowana za pomocą kas fiskalnych.

Zasady poboru opłat targowych regulują przepisy ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 849). Stosownie do zapisu art. 15 ust. 1. ww. ustawy, opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, dokonujących sprzedaży na targowiskach, z zastrzeżeniem ust. 2b.


Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy, targowiskami, o których mowa w ust. 1, są wszelkie miejsca, w których jest prowadzona sprzedaż.


W myśl art. 15 ust. 3 ww. ustawy, opłatę targową pobiera się niezależnie od należności przewidzianych w odrębnych przepisach za korzystanie z urządzeń targowych oraz za inne usługi świadczone przez prowadzącego targowisko.


Stosownie do zapisu art. 19 pkt 1 lit. a) powołanej ustawy, rada gminy, w drodze uchwały określa zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłat określonych w ustawie, z tym że stawka opłaty targowej nie może przekroczyć 597,86 zł dziennie.

Po uwzględnieniu wyżej powołanych przepisów prawa należy wskazać, że czynność poboru opłaty targowej ma charakter publicznoprawny, a nie cywilnoprawny, a ich wysokość jest ściśle określona w przepisach prawa. Dlatego też uznać należy, że pobierana przez inkasentów opłata targowa, stanowiąca należność Gminy, nie jest objęta przepisami ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie podlega obowiązkowi ewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej, gdyż zasady regulujące stosowanie kas rejestrujących, nie dotyczą czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dlatego też, w ocenie tutejszego Organu, należności z tytułu opłaty targowej, jako niestanowiącej – w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 22 ustawy, Wnioskodawca nie powinien ewidencjonować przy zastosowaniu kasy rejestrującej.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej opłaty targowej należało uznać za prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących opodatkowania podatkiem od towarów i usług opłat za korzystanie z mienia komunalnego na targowiskach miejskich wskazać należy, że w świetle powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, czynności dokonywane przez Wnioskodawcę, polegające na umożliwienie korzystania z mienia komunalnego, za co pobierane są opłaty, spełniają przesłanki uznania tych czynności za odpłatne świadczenie usług, gdyż do ponoszenia opłat zobowiązany będzie korzystający z mienia komunalnego w wysokości ustalonej uchwałą Rady Miejskiej.

Stąd też w omawianej sprawie mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług, podlegającym opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych w ww. przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym, Wnioskodawca w zakresie poboru opłat za korzystanie z mienia komunalnego nie działa jako organ władzy publicznej lub urząd obsługujący organ władzy publicznej i tym samym przewidziane w art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług wyłączenie z kategorii podatników nie znajduje w opisanym stanie faktycznym zastosowania. Odpłatne udostępnianie mienia komunalnego za poborem stosownej opłaty jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla której to czynności Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Dlatego też stwierdzić należy, że odpłatne udostępnianie mienia komunalnego za poborem stosownej opłaty stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym w odniesieniu do opłat za korzystanie z mienia komunalnego Gmina jest zobowiązania w przypadku świadczenia niniejszych usług wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolników ryczałtowych do ewidencjonowania ich za pomocą kasy rejestracyjnej stosownie do zapisu wynikającego z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT a tym samym braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej opłaty za korzystanie z mienia komunalnego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj