Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4515-103/15-2/MZ
z 16 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2015 r. (data wpływu 8 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie umowy darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie umowy darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest podopieczną Fundacji (wpisanej do rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, prowadzonego przez Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego). Fundacja od dnia 31 stycznia 2012 r. posiada status organizacji pożytku publicznego.

Zgodnie z § 3 ust.1 statutu celem Fundacji jest prowadzenie wszechstronnej działalności na rzecz osób dotkniętych chorobą nowotworową i ich rodzin, w tym z zakresu ochrony i promocji zdrowia, jak również podejmowanie przedsięwzięć zmierzających do wzrostu świadomości społecznej na temat choroby nowotworowej. Na mocy § 3 ust. 2 lit. b i lit h statutu Fundacja prowadzi nieodpłatną działalność pożytku publicznego w zakresie ochrony i promocji zdrowia, w zakresie onkologii oraz niepełnosprawności, a także działalność charytatywną na rzecz osób chorych i ich rodzin, także po śmierci chorego.

Majątek Fundacji pochodzi obecnie (w znacznej części) z uzyskanych darowizn, spadków, zapisów, a także środków uzyskanych z akcji promocyjnych, zbiórek i imprez publicznych. Przedmiotem darowizn, spadków, zbiórek i imprez publicznych są zarówno środki pieniężne jak i niepieniężne.

Fundacja zawiera z podopiecznymi umowę, w ramach której zobowiązuje się do gromadzenia na subkoncie środków pieniężnych przeznaczonych dla konkretnego podopiecznego (o indywidualnym numerze rachunku). Ponadto Fundacja dysponuje kontem ogólnym, którego środki nie są bezpośrednio przypisane do żadnego podopiecznego. Darczyńca udzielając darowizny lub odprowadzając środki z 1% decyduje, czy chce wesprzeć podopiecznego i przesłać środki na subkonto, czy pozostawić wybór przeznaczenia dokonanej pomocy fundacji i przekazać je na konto ogólne.

Subkonta udostępniane są wyłącznie na celowe wpłaty pochodzące z 1% podatku dochodowego (wskazującego na konkretnego podopiecznego) i darowizn dla podopiecznego.

Środki pieniężne zgromadzone na subkoncie podopiecznego są przeznaczone na koszty leczenia oraz rehabilitacji podopiecznego, a także dojazdów z nim związanych; koszty wizyt lekarskich oraz konsultacji specjalistycznych, a także dojazdów z nimi związanych; koszty specjalistycznych badań podopiecznego, a także dojazdów z nimi związanych; koszty zakupu leków dla podopiecznego (stosowanych w medycynie konwencjonalnej, zgodnie z zaleceniem lekarza); koszty zakupu sprzętu rehabilitacyjnego bądź medycznego dla podopiecznego; pomoc psychologiczną. Środki te mogą być również przeznaczone na pokrycie potrzeb socjalnych podopiecznego.

Pokrycie w/w kosztów nastąpi przez:

1. przekazanie środków pieniężnych bezpośrednio na konto wystawcy faktury, rachunku, biletu, na której Fundacja figuruje jako nabywca oraz płatnik(dofinansowanie kosztów),
2. zwrot podopiecznemu poniesionych przez niego kosztów (refundacja).
   
   

Obecnie na subkontach podopiecznych gromadzone są środki finansowe.

Środki niepieniężne, w szczególności sprzęt rehabilitacyjny bądź medyczny, leki, sprzęt gospodarstwa domowego, meble, przekazywane są Fundacji przez darczyńców z poleceniem na rzecz konkretnego podopiecznego. Każdorazowo zostaje sporządzona i podpisywana umowa darowizny lub spisywany jest protokół wydania rzeczy między darczyńcą i Fundacji, a następnie przedmiot darowizny jest niezwłocznie przekazany przez Fundację podopiecznemu wskazanemu w poleceniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku przekazania podopiecznemu (Wnioskodawczyni) otrzymanej przez Fundację darowizny z polecenia powstanie obowiązek uiszczenia podatku od spadków i darowizn przez podopiecznego, gdy łącznie suma wszystkich darowizn przekazanych temu podopiecznemu przez Fundację w okresie 5 lat przekroczy kwotę 4.902 zł, jednakże żadna z darowizn z poleceniem od pierwotnego darczyńcy w okresie 5 lat nie przekracza kwoty 4.902 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na jej terytorium tytułem darowizny i polecenia darczyńcy. Dodatkowo, Kodeks cywilny wskazuje, że przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie wyjaśnia terminu „ polecenia darczyńcy”, dlatego należy w tej materii posiłkować się postanowieniami Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 893 K.c. darczyńca może włożyć na obdarowanego obowiązek oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem (polecenie). W związku z ww. przepisem, należy przyjąć, iż w przypadku darowizny z polecenia mamy do czynienia z dwoma podmiotami: obdarowanym, zobowiązanym do określonego w poleceniu zachowania i beneficjentem, czyli uprawnionym z tytułu polecenia.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że świadczenie jest bezpłatne tylko wtedy, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę ani w chwili dokonania darowizny ani też w przyszłości. Z przedstawionego powyżej stanu faktycznego wynika, że wszelkie środki pieniężne bądź niepieniężne przekazywane są przez Fundację z polecenia na rzecz podopiecznego Fundacji i ani Fundacja ani podopieczny Fundacji nie zobowiązują się w zamian do jakiegokolwiek świadczenia, w związku z czym należy uznać, że jest to świadczenie bezpłatne.

Zgodnie z treścią art. 889 pkt 1 K.c. nie stanowi darowizny bezpłatne przysporzenie jeżeli zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu. Nie można ograniczać postanowienia art. 889 pkt 1 k.c. jedynie do umów nazwanych przewidzianych w Kodeksie cywilnym. W praktyce uważa się również, że rozumienie tego przepisu trzeba rozszerzyć o umowy nienazwane realizowane na podstawie art. 353 (1) Kodeksu cywilnego. Oznacza to, że każda umowa, która nie jest sprzeczna z postanowieniami Kodeksu cywilnego, inną ustawą lub zasadami współżycia społecznego, o ile jest określona jako umowa darowizny, jest darowizną i podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W opisanym stanie faktycznym podopieczny jest beneficjentem darowizn pieniężnych bądź niepieniężnych, a wykonaniem polecenia darczyńców jest przekazywanie przez Fundację tych darowizn na rzecz określonego podopiecznego.

W związku z faktem, iż przekazanie środków pieniężnych lub środków niepieniężnych konkretnemu obdarowanemu (podopiecznemu) za pośrednictwem Fundacji stanowi darowiznę z polecenia, podlega ona obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 9 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w przypadku nabycia tytułem polecenia za zbywcę uznaję się darczyńcę a obowiązek uiszczenia podatku powstaje, jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby przekroczy kwotę wolną od podatku dla trzeciej grupy podatkowej tj. 4902 zł w okresie 5 lat.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy, przy przekazaniu środków przez Fundację z polecenia osoby trzeciej (darczyńcy) na rzecz podopiecznego (obdarowanego) obowiązek podatkowy powstaje: przy nabyciu z polecenia darczyńcy- z chwilą wykonania polecenia.

Na podstawie art. 16 ustawy o fundacjach, fundacja jest zwolniona z podatku od spadków i darowizn: nabycie przez fundację w drodze spadku, zapisu lub darowizny pieniędzy lub innych rzeczy ruchomych albo praw majątkowych jest wolne od podatku od spadków i darowizn.

Należy wskazać, iż w przypadku darowizny z polecenia art. 9 ustawy o podatku od spadków i darowizn nie znajduję się rozróżnienia na rodzaj darowizny. W związku z tym darowiznę z poleceniem może stanowić zarówno darowizna pieniężna jak i niepieniężna. Fundacja otrzymuje środki w konkretnym celu, który następnie wypełnia. Jest związana poleceniem darczyńcy i przekazując pomoc docelowemu podopiecznemu występuje jedynie w roli pośrednika. Rzeczywistym darczyńcą jest osoba dokonująca darowizny na rzecz Fundacji z poleceniem jej przekazania określonemu z imienia i nazwiska podopiecznemu.

W związku z powyższym należy uznać pogląd, iż podopieczny (Wnioskodawczyni) nie jest zobowiązana do uiszczenia podatku od spadków i darowizn wtedy, gdy suma wszystkich darowizn otrzymanych łącznie od różnych osób za pośrednictwem fundacji w okresie 5 lat przekroczy kwotę wolną od podatku dla osób z trzeciej grupy podatkowej tj. 4.902 zł, ale każdy składnik tej sumy (darowizny od jednej osoby w okresie 5 lat) jest niższy niż 4.902 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Organ zauważa że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.