Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4515-128/15-2/AF
z 23 listopada 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2015 r. (data wpływu 22 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 22 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Przedstawiany stan dotyczy zdarzenia przyszłego. Ojciec Wnioskodawcy i dwaj jego bracia otrzymali w jednakowych udziałach nieruchomość (działka wraz z domem) w drodze spadku po swojej mamie zmarłej w dniu 17 stycznia 2015 roku na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 22 lipca 2015 roku.

Strony chciałyby przeprowadzić jednym aktem notarialnym darowiznę w następujący sposób: wujowie darują swoje udziały w nieruchomości ojcu Wnioskodawcy, a następnie ojciec daruje Wnioskodawcy całą nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy możliwe jest dokonanie obu umów darowizn nieruchomości (wujowie na rzecz ojca, a następnie ojciec na rzecz Wnioskodawcy) w jednym akcie notarialnym, to jest bez konieczności przedkładania przy umowie darowizny zawieranej pomiędzy ojcem a Wnioskodawcą, zaświadczenia organu podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 28 lipca 1983 roku o podatku od spadków i darowizn, dotyczącego podatku od spadków i darowizn od umowy darowizny zawartej pomiędzy wujami a ojcem?


Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku przedkładania zaświadczenia organu podatkowego, o którym mowa w art. 19 ust. 6 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r., Nr 93 poz. 768, z późn. zm.), dotyczącego podatku od darowizny dokonanej miedzy rodzeństwem. Ponieważ przywołany przepis „... nie dotyczy sytuacji, gdy jednym aktem notarialnym objęte są dwie umowy darowizny dotyczące tego samego przedmiotu, polegające na tym, że osoba A (w przypadku Wnioskodawcy wujowie) daruje udział w nieruchomości osobie B (ojcu Wnioskodawcy), a następnie osoba B daruje całą nieruchomość osobie C (czyli Wnioskodawcy) (przy zastrzeżeniu, że osoby A i B należą do grupy osób wymienionych w przepisie art. 4a powołanej ustawy)”.

Przedkładanie takowego zaświadczenia przez A jest niecelowe i mija się z ratio legis art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Notariusz jako płatnik podatku od spadków i darowizn, zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn m.in. od darowizny dokonanej w formie aktu notarialnego, sam ustala w każdym konkretnym przypadku, czy podatek takowy się należy, a jeśli tak, jaka jest jego wysokość. W przedmiotowej sprawie umowa darowizny zawarta pomiędzy A i B jest zwolniona od podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn. Celem tego zwolnienia jest zapewnienie ochrony interesów majątkowych członków najbliższej rodziny ze względu na szczególne powiązania osobiste rodzinne. Zwolnienie to ma charakter podmiotowy - wynika ze stwierdzonego przez notariusza na podstawie okazanych przy sporządzaniu aktu notarialnego dowodów osobistych i odpowiednich aktów stanu cywilnego stawających. Nie zależy od wartości przedmiotu darowizny ani żadnych innych czynników poza wykazaniem pokrewieństwa pomiędzy stronami. Nie ma więc charakteru typowo ocennego, nie opiera się na oświadczeniach stron, a jedynie na treści przedkładanych dokumentów. Oprócz przesłanki podmiotowej, musi zostać spełniony jeszcze warunek instrumentalny w postaci obowiązku zgłoszenia nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, przy czym zgodnie z treścią art. 4a ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadku, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego. Notariusz zgodnie z treścią art. 18 ust. 2 ustawy przekazuje w terminie do siódmego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została dokonana czynność, z tytułu której notariusz jest płatnikiem podatku, naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na siedzibę płatnika, odpis sporządzanego aktu notarialnego dotyczącego czynności, z tytułu której jest płatnikiem podatku. Wypis aktu notarialnego obejmującego umowę darowizny dokonaną pomiędzy A i B zostanie przesłany przez notariusza właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.


Odnośnik do analogicznej interpretacji indywidualnej:

  • Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2009 r. nr IPPB2/436-40/09-2/MZ,
  • odwołanie do pisma Ministerstwa Finansów Departament Podatków i Opłat z dnia 26 stycznia 2007 r. (znak PL-8341851JB1061PDJC-345).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj