Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-80/15/MK
z 28 września 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U z 2015 r. poz. 613), oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 27 lipca 2015 r. (data wpływu 4 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie usługowego krojenia arkuszy znaków akcyzy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie usługowego krojenia arkuszy znaków akcyzy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednym z wiodących producentów i dystrybutorów napojów alkoholowych w Polsce. W ofercie Spółki znajdują się m.in. napoje alkoholowe podlegające obowiązkowi oznaczania ich znakami akcyzy (wyroby stanowiące alkohol etylowy i wyroby winiarskie w rozumieniu przepisów akcyzowych).

W związku z powyższym, w ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca występuje w przewidzianym przepisami akcyzowymi trybie do właściwych organów o wydanie znaków akcyzy, celem późniejszego oznaczenia nimi oferowanych napojów.

Występując o wydanie znaków akcyzy do właściwych organów, Spółka może otrzymać (zależnie od złożonego wniosku) bądź banderole już pokrojone bądź w formie tzw. arkuszy, gdzie przed ich naniesieniem konieczne jest pokrojenie arkuszy.

Obecnie Spółka zamierza wystąpić z wnioskiem o wydanie banderol w formie całych arkuszy, które następnie przed ich naniesieniem przez Spółkę na opakowania jednostkowe będą musiały zostać pokrojone do przewidzianych w przepisach formatów.

W tym celu Spółka zamierza skorzystać z usług wyspecjalizowanego podmiotu polegających na pokrojeniu banderol. Arkusze zostaną powierzone podmiotowi zewnętrznemu czasowo (Spółka pozostanie właścicielem banderol), wyłącznie w celu wykonania czynności krojenia do przewidzianych prawem formatów. Po wykonaniu usługi pokrojenia arkuszy do banderol w przewidzianych prawem formatach - oczywiście zostaną one naniesione na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe już przez Spółkę w zakładach produkcyjnych Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie:

Czy w świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym, w szczególności art. 130 ust. 1 tej ustawy, oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 stycznia 2013 r. w sprawie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy (tj. Dz. U. z 2015 r., poz. 129; dalej jako: „Rozp. MF w/s banderol”), dopuszczalne jest zlecenie przez Spółkę innemu podmiotowi czynności pokrojenia banderol w formie arkuszy do przewidzianych przepisami akcyzowymi formatów (z czym wiązać się będzie czasowe powierzenie arkuszy usługodawcy - jedynie w celu wykonania usługi ich pokrojenia), przy czym naniesienie banderol na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe wykonywane będzie następnie już przez Spółkę w zakładach produkcyjnych Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy: w świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym, w szczególności art. 130 ust. 1 tej ustawy, oraz rozporządzenia Rozp. MF w/s banderol, jest dopuszczalne zlecenie przez Spółkę innemu podmiotowi czynności pokrojenia banderol w formie arkuszy do przewidzianych przepisami akcyzowymi formatów (z czym wiązać się będzie czasowe powierzenie arkuszy usługodawcy - jedynie w celu wykonania usługi ich pokrojenia), w sytuacji gdy naniesienie banderol na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe wykonywane będzie następnie już przez Spółkę w zakładach produkcyjnych Spółki.

Przepisy akcyzowe (ani ustawa o podatku akcyzowym ani Rozp. MF w/s banderol) nie odnoszą się co prawda wprost do czynności jaką jest pokrojenie arkuszy banderol - niemniej nie ulega wątpliwości, iż przepisy te czynność taką dopuszczają i aprobują, bowiem wskazują precyzyjne kryteria jakościowe, jakie spełniać muszą takie banderole zarówno w formie arkuszy, jak i w formie banderol już pokrojonych (por. Załącznik nr 3 do Rozp. M F w/s banderol).

W pewnym uproszczeniu można przyjąć, że czynność pokrojenia banderol ma wpływ na koszt wytworzenia banderol i albo zostanie dokonana przez wytwórcę banderol (wówczas koszt wytworzenia takich banderol jest wyższy) bądź banderole zostaną wydane w formie arkuszy (wówczas koszt wytworzenia takich banderol jest niższy), przy czym arkusze będą musiały zostać pokrojone do przewidzianych przepisami formatów przed ich nałożeniem na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych bądź na wyroby akcyzowe.

Tytułem przykładu można wskazać, iż dla banderol podatkowych dla wyrobów spirytusowych i wyrobów winiarskich, w zależności od formy w jakiej są one zamawiane oraz ich wymiarów, koszt wytworzenia takich wynosi (wg. stanu na dzień składania niniejszego wniosku):

Tabela 2. Importowane, nabywane wewnatrzwspólnotowo i wyprodukowane na terytorium kraju wyroby spirytusowe.

tabela – załącznik PDF – strona „5”

Tabela 3. Importowane, nabywane wewnatrzwspólnotowo i wyprodukowane na terytorium kraju wyroby winiarskie.

tabela – załącznik PDF – strona „5”

W ocenie Spółki zatem, nie budzi wątpliwości (i według posiadanych przez Spółkę informacji i znanej jej praktyki organów podatkowych - nie jest kwestionowane), iż podmiot, który otrzymał arkusze banderol, w sposób oczywisty powinien zapewnić, aby przed ich nałożeniem na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych bądź na wyroby akcyzowe, banderole zostały pokrojone do przewidzianych przepisami akcyzowymi formatów.

Ze względu na szczególny charakter znaków akcyzy, przepisy wprowadzają restrykcje w zakresie zbywania i przekazywania do innych podmiotów, stanowiąc (art. 130 ust. 1), iż znaków akcyzy oraz upoważnień do odbioru znaków akcyzy nie można zbywać lub na jakichkolwiek innych zasadach odstępować lub przekazywać odpłatnie albo nieodpłatnie innym podmiotom, z zastrzeżeniem ust. 3-5.

Doprecyzowanie zakresu ww. zakazu zawarte jest w art. 130 ust. 3-5 ustawy:

3.Importer, podmiot dokonujący nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz przedstawiciel podatkowy mogą przekazać znaki akcyzy podmiotowi mającemu siedzibę poza terytorium kraju w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe, będące przedmiotem importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego;

4.Właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, może przekazywać znaki akcyzy w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe stanowiące jego własność podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy albo podmiotowi mającemu siedzibę na terytorium państwa trzeciego;

5.Znaki akcyzy mogą być przekazane następcom prawnym lub podmiotom przekształconym w przypadkach wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Poza przypadkami wymienionymi w ww. przepisach niedopuszczalne jest zbywanie znaków akcyzy - jednak z treści przepisów jednoznacznie wynika, iż zakazy dotyczą „zbywania” oraz „odstępowania” lub „przekazywania”, a zatem form definitywnego wyzbywania się znaków akcyzy przez podmiot, który otrzymał je zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów akcyzowych.

Restrykcje ustanowione w ustawie o podatku akcyzowym dotyczą zatem zbycia (przekazania) znaków akcyzy innemu podmiotowi, w szczególności sprzedaży, nieodpłatnego przekazania, wyzbycia się własności lub posiadania znaków akcyzy. Ograniczenia te nie dotyczą natomiast przypadków jedynie czasowego udostępnienia tj. wyłącznie faktycznego (fizycznego) władztwa nad znakami innym podmiotom w celu dokonania określonych czynności w zakresie niezbędnym do prowadzenia działalności gospodarczej przez podmiot pozostający właścicielem znaków akcyzy, który otrzymał je zgodnie przepisami akcyzowymi i tak też zamierza je wykorzystać.

Przykładowo zatem przepisy akcyzowe nie stoją na przeszkodzie niezbędnym w działalności podmiotów nanoszących znaki na swoje wyroby działań takich, np.:

  • udostępnienia banderol pracownikom takich podmiotów dokonujących faktycznych czynności na znakach (w tym nanoszenia ich na opakowania jednostkowe);
  • udostępnienia banderol podmiotom świadczącym określone usługi, jak chociażby usługi ochroniarskie, czy też usługi transportu lub konwojowania banderol z P. S.A.

Na tożsamej zasadzie dopuszczalne powinno być czasowe udostępnienie arkuszy zleceniobiorcy wykonującemu czynności faktyczne polegające na pokrojeniu arkuszy (w odróżnieniu od przeniesienia własności lub posiadania rzeczy).

Pojęcie zbycia nie zostało wprost zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku akcyzowym.

W rozumieniu potocznym zbycie jest najczęściej utożsamiane ze sprzedażą lub inną formą definitywnego przekazania własności (lub ogólniej - możliwości rozporządzania danym przedmiotem) (http://sip.pwn.pl/sip/zbyc: 2545053.html, http://sjp.pl/zby%C4%87).

Brzmienie art. 130 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym potwierdza, iż zawarte w tym przepisie restrykcje odnoszą się do definitywnych rodzajów przekazania znaków akcyzy - rozumianego jako trwałe wyzbycie się rzeczy. Posiłkowo można odwołać się do zdefiniowanego na gruncie ustawy o podatku akcyzowym pojęcia sprzedaży, które oznacza „czynność faktyczną lub prawną, w której wyniku dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot” (art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku akcyzowym).

Powyższe uwagi wskazują na odmienność zbycia (przekazania, przeniesienia własności lub posiadania) od czasowego udostępnienia w celu wykonania określonych czynności dla kogo innego, gdy nie dochodzi do wyzbycia się własnego władztwa nad rzeczą.

Odmienność powyższych sytuacji usankcjonowana jest na gruncie przepisów prawa cywilnego. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tj. Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm., dalej jako: „k.c”) rozróżnia bowiem wyraźnie:

  • posiadanie (art. 336 k.c.) - władztwo nad rzeczą sprawowane we własnym imieniu od
  • dzierżenia (art. 338 k.c.) - wyłącznie faktycznego wykonywania władztwa nad rzeczą za kogo innego.

W szczególności, jak wskazuje się w doktrynie prawa cywilnego „na posiadanie składają się dwa elementy: corpus possesionts (element fizyczny) wyrażający się we władaniu rzeczą oraz animus possidendi (element psychiczny) wyrażający się w psychicznym nastawieniu do wykonywanego władztwa (władanie dla siebie). Element psychiczny pozwala na odróżnienie posiadania od dzierżenia. (...) Posiadanie musi mieć pewne cechy stabilności. Gdyby akty faktycznego wykonywania pewnych uprawnień były pozbawione cechy trwałości, miały charakter przypadkowy, nie mogłyby być uważane za przejaw posiadania” (praca zbiorowa pod red. K. Pietrzykowskiego, Kodeks cywilny. Tom I. Komentarz. Art. 1-449, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2013, s. 911).

Z kolei „Osoba władająca rzeczą za kogo innego jest dzierżycielem. (...) Dzierżenie często ma swe źródło w istniejącym między posiadaczem a dzierżycielem stosunku prawnym, np. umowie o pracę” (ibidem, s. 916). Wskazuje się również, że „Do kategorii dzierżycieli (...) zalicza się pełnomocników, przedstawicieli ustawowych (...), przechowawców, przewoźników” (J. Ignatowicz, K. Stefaniuk, Prawo rzeczowe, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2003, s. 295).

Jak wynika z powyższego, nietrwałe, czasowe udostępnienie rzeczy w celu wykonania określonych czynności dla kogo innego nie oznacza przeniesienia posiadania ani zbycia rzeczy. Takie udostępnienie nie oznacza w szczególności, że podmiot trzeci uzyskuje jakiekolwiek prawo dysponowania rzeczą (jak w przypadku najmu, użytkowania, użyczenia) ani ochrony prawnej (jak w przypadku ochrony posesoryjnej).

Podmiot dokonujący pokrojenia arkuszy nie wykonuje również władztwa nad rzeczą we własnym w imieniu lecz w imieniu Spółki. Tak samo jak w przypadku pracowników Spółki, lub zleceniobiorców, którym arkusze są jedynie faktycznie przekazane, podmiot trzeci jest jedynie dzierżycielem znaków akcyzy. Nie dochodzi zatem do zbycia (przekazania) znaków akcyzy.

Innymi słowy, w omawianej sytuacji to Spółka pozostaje właścicielem i posiadaczem znaków akcyzy, ale aby mogła wykorzystać je w sposób zgodny z przepisami akcyzowymi (tj. nanieść je na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe) - musi ona skorzystać z usług innych podmiotów polegających na pokrojeniu znaków akcyzy do przewidzianych przepisami formatów. Podobnie jak firmy ochroniarskie czy transportowe niejako „lepiej” od Spółki zapewnią ochronę czy transport znaków akcyzy, tak i podmiot posiadający specjalistyczne urządzenia do krojenia banderol wykona tę czynność w sposób precyzyjny i profesjonalny.

Niemniej nie zmienia to faktu, iż zarówno w sensie faktycznym jak i z perspektywy regulacji akcyzowy, ewentualne ryzyka dotyczące znaków akcyzy - w sposób niezmienny obciążać będą Spółkę.

Gdyby uznać, że ograniczenie w zakresie przekazania znaków dotyczy również ww. przypadków czasowego udostępnienia wyłącznie w celu wyświadczenia usługi (dokonania czynności technicznej - pokrojenia znaków akcyzy) prowadzenie działalności gospodarczej przez podmioty o profilu podobnym do Spółki byłoby znacznie utrudnione. Nie jest bowiem w praktyce możliwe sprawowanie nieprzerwanej fizycznej kontroli nad rzeczą, zwłaszcza uwzględniając specyfikę znaków i konieczność zapewnienia transportu i konwojowania banderol z P. S.A., które efektywnie muszą być wykonywane przez wyspecjalizowane podmioty.

Dodatkowo wskazać należy, że fakt zlecenia usługi pokrojenia arkuszy nie będzie miał wpływu na okoliczność, iż to Spółka w dalszym ciągu dokonywać będzie naniesienia znaków akcyzy na opakowania jej wyrobów, w jej zakładach produkcyjnych. Zatem w omawianej sytuacji, czynności wykonywane przez podmiot trzeci mają wyłącznie charakter techniczny i nie są reglamentowane w przepisach akcyzowych.

W tym kontekście zwraca uwagę, iż ustawodawca ma na szczególnym względzie wszelkie praktyczne, techniczne aspekty gospodarki znakami akcyzy, o czym świadczyć może chociażby fakt, iż szczegółowo reguluje takie kwestie jak:

  • zasady przechowywania oraz przewozu banderol (zgodnie z § 10 ust. 1 Rozp. MF w/s banderol wymaga to zapewnienia odpowiednich środków transportu, pomieszczeń, urządzeń służących do przechowywania, w szczególności skarbców lub kas pancernych, oraz ochrony w sposób przyjęty przy przechowywaniu i transporcie wartości pieniężnych);
  • dostęp do pomieszczeń i urządzeń służących do przechowywania banderol (zgodnie z § 10 ust. 2 Rozp. MF w/s banderol - mogą je mieć wyłącznie osoby imiennie do tego upoważnione);
  • środki transportu oraz pomieszczenia i urządzenia służące do przechowywania banderol (przewidując obowiązek ich plombowania i to przez osoby upoważnione, niezależnie od stosowanych zabezpieczeń przed kradzieżą, uszkodzeniem, zniszczeniem oraz utratą banderol) itp.

Zgodnie zatem z założeniem racjonalnego ustawodawcy należy przyjąć, iż gdyby był on zainteresowany wprowadzeniem jakichkolwiek restrykcji w zakresie sposobu oraz momentu dokonywania czynności pokrojenia arkuszy banderol - z pewnością dałby temu wyraz w treści przepisów (skoro inne zagadnienia uregulował w sposób tak szczegółowy).

Brak takiej regulacji oznacza, iż pokrojenie arkuszy banderol może zostać zrealizowane zarówno samodzielnie przez Spółkę jak i przez inny podmiot, zwłaszcza w przypadku gdy to Spółka dokonuje naniesienia znaków akcyzy.

Należy również wskazać, iż stanowisko Spółki pokrywa się ze znaną jej praktyką innych podmiotów działających na rynku alkoholowym (oraz wyrobów tytoniowych), podejściem organów podatkowych oraz zasadami prowadzenia działalności gospodarczej.

Należy mieć na względzie, iż poza argumentami stricte prawnymi, opartymi na interpretacji przepisów akcyzowych - kwestia krojenia arkuszy banderol do przewidzianych prawem formatów z jednej strony umożliwia nabycie ich po niższym koszcie (od wytwórcy) z drugiej zaś, podmiot będący np. wyłącznie dystrybutorem napojów alkoholowych, będący przy tym podatnikiem akcyzy i posiadający składy podatkowe magazynowe, nie jest w sposób sprzeczny z ekonomią i prawami rynku obligowany do posiadania i nabywania kosztownych urządzeń do krojenia banderol.

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, iż w omawianym temacie zwróciła się o zajęcie stanowiska przez Departament Podatku Akcyzowego Ministerstwa Finansów. W udzielonej Spółce odpowiedzi, Departament Podatku Akcyzowego podzielił stanowisko prezentowane przez Spółkę, zgodnie z którym (por. pismo z dnia 23 lipca 2015 r. - nr. PA4.819.76.2015.OLS): „Przepisy regulujące system oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy są zawarte w ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752 z późn. zm.) oraz rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 7 stycznia 2013 r. w sprawie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy (Dz. U. z 2015 r., poz. 129) nie zabraniają zlecenia usługowego krojenia arkuszy banderol.”

Dlatego też, w ocenie Spółki, dointerpretowywanie do treści przepisów akcyzowych ograniczeń w zakresie momentu, sposobu bądź podmiotu uprawnionego do krojenia arkuszy banderol do przewidzianych przepisami akcyzowymi formatów, nie dość że byłoby niezgodne z treścią samych przepisów - stałoby dodatkowo w sprzeczności z praktyką rynkową, podejściem organów podatkowych oraz zasadami optymalnego prowadzenia działalności gospodarczej.

Z tych też powodów, Spółka stoi na stanowisku, iż w świetle przepisów ustawy o podatku akcyzowym, w szczególności art. 130 ust. 1 tej ustawy, oraz rozporządzenia Rozp. MF w/s banderol, jest dopuszczalne zlecenie przez Spółkę innemu podmiotowi czynności pokrojenia banderol w formie arkuszy do przewidzianych przepisami akcyzowymi formatów (z czym wiązać się będzie czasowe powierzenie arkuszy usługodawcy - jedynie w celu wykonania usługi ich pokrojenia), w sytuacji gdy naniesienie banderol na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe wykonywane będzie następnie już przez Spółkę w zakładach produkcyjnych Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 752 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, użyte w ustawie określenie „wyroby akcyzowe” oznacza - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Stosownie do art. 114 ust. 1 ustawy, obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy podlegają wyroby akcyzowe określone w załączniku nr 3 do ustawy.

Zgodnie zaś z art. 117 ust. 1 ustawy wyroby akcyzowe podlegające obowiązkowi oznaczania znakami akcyzy powinny być prawidłowo oznaczone odpowiednimi podatkowymi znakami akcyzy przed zakończeniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, a w przypadkach, o których mowa w art. 9b ust. 1 pkt 2 oraz w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5, odpowiednio przed dokonaniem ich sprzedaży lub przekazaniem do magazynu wyrobów gotowych.

W rozumieniu art. 120 ust. 1 ustawy znaki akcyzy mogą mieć w szczególności postać banderol, znaków cechowych lub odcisków pieczęci. Wzory znaków, kryteria jakościowe i sposoby ich nanoszenia określają załączniki nr 1 - 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 stycznia 2013 r. w sprawie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 129).

Stosownie do art. 125 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, podatkowe znaki akcyzy otrzymują zarejestrowane, zgodnie z art. 16 ustawy, podmioty będące:

  1. podmiotami prowadzącymi składy podatkowe;
  2. importerami;
  3. podmiotami dokonującymi nabycia wewnątrzwspólnotowego;
  4. przedstawicielami podatkowymi;
  5. podmiotami dokonującymi produkcji wyrobów akcyzowych, o której mowa w art. 47 ust. 1 pkt 1, 2, 4 lub 5 ww. ustawy;
  6. właścicielami wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 13 ust. 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 125 ust. 1a w przypadku wyrobów akcyzowych, które po dokonaniu importu i dopuszczeniu do obrotu mają być wysyłane przez zarejestrowanego wysyłającego z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy do składu podatkowego na terytorium kraju, znaki akcyzy może otrzymać importer, podmiot prowadzący skład podatkowy albo właściciel wyrobów, o którym mowa w art. 13 ust. 3, w przypadku gdy będzie wyprowadzał te wyroby ze składu podatkowego.

Legalizacyjnymi znakami akcyzy w rozumieniu art. 125 ust. 2 są znaki sprzedawane:

  1. posiadaczowi występujących poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych nieoznaczonych, oznaczonych nieprawidłowo lub nieodpowiednimi znakami akcyzy, w szczególności znakami uszkodzonymi;
  2. nabywcy wyrobów określonych w pkt 1, zbywanych przez właściwy organ administracji publicznej.

W myśl art. 125 ust. 3 podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy składa wstępne zapotrzebowanie na znaki akcyzy na rok kalendarzowy w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w terminie do dnia 30 października roku poprzedzającego rok, na który jest składane wstępne zapotrzebowanie.

Znaki akcyzy wydawane są przez właściwego w sprawach znaków akcyzy naczelnika urzędu celnego lub wytwórcę znaków akcyzy (art. 128 ust. 1 ustawy) na podstawie decyzji właściwego naczelnika urzędu celnego (art. 126 ust. 1 ustawy).

Stosownie do art. 130 ust. 1 ustawy, znaków akcyzy nie można zbywać lub na jakichkolwiek innych zasadach odstępować lub przekazywać odpłatnie lub nieodpłatnie innym podmiotom z zastrzeżeniem przypadków, o których mowa w ust. 3-5 tj.:

  • importerów, podmiotów dokonujących nabycia wewnątrzwspólnotowego oraz przedstawicieli podatkowych, którzy mogą przekazać banderole podmiotowi mającemu siedzibę poza terytorium kraju w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych, które będą przedmiotem importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego;
  • właścicieli wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, którzy mogą przekazywać znaki akcyzy w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe stanowiące ich własność podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy albo podmiotowi mającemu siedzibę na terytorium państwa trzeciego;
  • przekazania znaków akcyzy następcom prawnym lub podmiotom przekształconym w przypadkach wstąpienia przez nich w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa lub prawa i obowiązki, określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Podmiot obowiązany do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy oraz podmiot prowadzący skład podatkowy na terytorium kraju, któremu właściciel wyrobów akcyzowych, o którym mowa w art. 13 ust. 3, przekazał znaki akcyzy w celu naniesienia ich na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe będące jego własnością, są obowiązane prowadzić ewidencję znaków akcyzy (art. 131 ustawy).

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, iż jako producent i dystrybutor napojów alkoholowych, zobowiązany jest do oznaczania znakami akcyzy alkoholu etylowego i wyrobów winiarskich. Wnioskodawca zamierza wystąpić z wnioskiem o wydanie znaków akcyzy w formie całych arkuszy, które następnie powierzy wyspecjalizowanemu podmiotowi zewnętrznemu w celu ich pokrojenia na pojedyncze znaki akcyzy (banderole). Następnie pokrojone pojedyncze znaki akcyzy zostaną przez Wnioskodawcę naniesione w zakładach produkcyjnych Spółki na opakowania jednostkowe wyrobów akcyzowych lub na wyroby akcyzowe.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić iż przepisy ustawy o podatku akcyzowym oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 stycznia 2013 r. w sprawie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy nie zabraniają zlecenia usługowego krojenia arkuszy znaków akcyzy.

Poza ściśle określonymi przypadkami (art. 130 ust. 3-5 ustawy) ustawa zabrania zbywania, odstępowania lub przekazywania odpłatnego lub nieodpłatnego znaków akcyzy (art. 130 ust. 1). Z analizy tego przepisu wynika wprost, iż zakazowi podlegają przypadki mające na celu wykorzystanie znaków akcyzy przez inne podmioty niż przez ten podmiot, któremu znaki akcyzy zostały wydane w celu ich naniesienia. Zamierzeniem ustawodawcy wprowadzającego obowiązek oznaczania znakami akcyzy wyrobów akcyzowych jest eliminacja nielegalnego obrotu wyrobami akcyzowymi, ograniczanie tzw. „szarej strefy” i w konsekwencji ochronę podmiotów prowadzących działalność legalną ale i także samych końcowych konsumentów wyrobów akcyzowych. Umożliwia to zatem efektywną kontrole i nadzór nad produkcją i dystrybucją tych wyrobów, które zostały prawidłowo pod względem prawa akcyzowego wprowadzony do obrotu w kraju. Z tego też powodu przepisy uwzględniają, konieczną w tym względzie kontrolę począwszy od samego wytworzenia odpowiednio zabezpieczonych znaków akcyzy, poprzez ich dystrybucję po ich właściwe naniesienie na wyroby akcyzowe. Zatem w całym zakresie obrotu znakami akcyzy mogą występować ściśle określone podmioty, jednakże ustawodawca nie zakazuje czasowego udostępnienie przedmiotowych arkuszy znaków akcyzy, w celu ich pokrojenia na pojedyncze znaki akcyzy, a następnie ich zwrot do właściwego podmiotu w celu ich naniesienia na wyroby akcyzowe.

Jednocześnie tut. Organ pragnie podkreślić, że pokrojone banderole muszą spełniać kryteria jakościowe wymienione w załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy. Wnioskodawca jest także zobligowany do prowadzenia ewidencji znaków akcyzy (art. 131 ustawy i § 9 rozporządzenia), a także do zapewnienia odpowiedniego sposobu przewozu i przechowywania znaków akcyzy (§ 10 rozporządzenia) i pozostałych procedur związanych z rozliczeniem banderol, a także związanych ze zniszczeniem, uszkodzeniem bądź utratą znaków akcyzy, o których mowa w ustawie o podatku akcyzowym i ww. rozporządzeniu.

Powyższe obowiązki wiążą się nie tylko z procedurami w zakładach produkcyjnych Spółki ale również mają zastosowanie przy przewożeniu do i z powrotem od podmiotu, który będzie dokonywał usługowego cięcia arkuszy znaków akcyzy na rzecz Wnioskodawcy, jak również przechowywania w jego siedzibie. Wszelkie konsekwencje wynikające z tych obowiązków spoczywać będą na Wnioskodawcy (podmiocie zobowiązanym do oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy).

Podsumowując, należy stwierdzić, że na gruncie przytoczonych przepisów możliwe jest czasowe powierzenie zewnętrznemu podmiotowi arkuszy znaków akcyzy w celu ich pokrojenia, a następnie naniesienie ich na wyroby akcyzowe przez Wnioskodawcę w jego zakładach produkcyjnych przy spełnieniu wszystkich wymagań określonych w przepisach.

Uwzględniają powyższe, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym uznaje się je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj