Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-178/15-4/WM
z 1 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 11 lutego 2015 r. (data wpływu: 19 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z 22 maja 2015 r. (data wpływu: 27 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży drewna z własnej uprawy – jest:

• nieprawidłowe – w odniesieniu do pytania pierwszego;
• bezprzedmiotowe – w odniesieniu do pytania drugiego.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży drewna z własnej uprawy.

Z uwagi na fakt, że przedmiotowy wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy – Ordynacja podatkowa, pismem z 14 maja 2015 r. nr ILPB2/4511-1-178/15-2/WM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia – w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania – braków formalnych wniosku.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 14 maja 2015 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło 19 maja 2015 r.), zaś 27 maja 2015 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego – 22 maja 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca oraz Jego siostra są współwłaścicielami plantacji modrzewia posadzonej na gruncie będącym ich własnością. Właściwy organ ochrony przyrody potwierdził, że nasadzenia są plantacją.

Plantacja jest założona na gruncie oznaczonym w ewidencji gruntów i w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako grunt rolny „orny”. Współwłaściciele płacą od tego gruntu podatek rolny. Zainteresowany i Jego siostra oprócz posiadania plantacji nie prowadzą innej działalności rolniczej, jak również nie prowadzą działalności gospodarczej. Wyżej wymienieni w 2014 r. dokonali jednorazowego wycięcia i sprzedaży drewna z plantacji, osobie prowadzącej działalność gospodarczą. Wcześniej nie dokonywano sprzedawali drzewek z plantacji. Z tytułu sprzedaży uzyskali przychód.

Nieruchomość, na której znajduje się plantacja (udział we współwłasności nieruchomości) stanowi majątek osobisty Wnioskodawca, będącego w związku małżeńskim, w którym istnieje wspólność ustawowa od 2010 r.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Zainteresowany wskazał, że grunt, na którym znajdowała się plantacja modrzewia zajmował powierzchnię powyżej 0,10 ha.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w rozważanym przypadku, gdy podatnik sprzedaje drzewo z własnej uprawy, to na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskane z tego tytułu przychody podlegają przepisom tej ustawy?
2. Czy w sytuacji, gdyby przychód z ww. transakcji podlegał opodatkowaniu, a plantacja znajduje się na nieruchomości stanowiącej odrębny majątek Zainteresowanego będącego w związku małżeńskim, przychód z tego tytułu (z majątku odrębnego uzyskany w czasie trwania wspólności małżeńskiej) stanowi przychód również Jego współmałżonka, z którego ten współmałżonek także ma obowiązek się rozliczyć na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozważanym przypadku, gdy podatnik sprzedaje drzewka z własnej uprawy, to na podstawie przytoczonego wyżej art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzyskane z tego tytułu przychody nie podlegają przepisom tej ustawy, a przychód z tego tytułu (z majątku odrębnego uzyskany w czasie trwania wspólności małżeńskiej) stanowi przychód wyłącznie Zainteresowanego, a nie Jego współmałżonka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• nieprawidłowe – w odniesieniu do pytania pierwszego;
• bezprzedmiotowe – w odniesieniu do pytania drugiego.
  
  

Jak wynika z wniosku Zainteresowany posiada udział we współwłasności gruntu, na którym prowadzona była plantacja modrzewia. Grunt ten zajmował powierzchnię powyżej 0,10 ha. Wnioskodawca wraz z drugim współwłaścicielem dokonali jednorazowej wycinki i sprzedaży drzewek pochodzących z ww. plantacji. Z tego tytułu został osiągnięty przychód. W związku z powyższym, po stronie Zainteresowanego powstała wątpliwość, co do kwestii zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zauważyć należy, że zgodnie z przepisem z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) przepisów ustawy nie stosuje się do:

• przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej (pkt 1);
• przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach (pkt 2).
  
  

Z kolei, z art. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 1153, z późn. zm.) wynika, że ustawa ta określa:

1. zasady zachowania, ochrony i powiększania zasobów leśnych oraz zasady gospodarki leśnej w powiązaniu z innymi elementami środowiska i z gospodarką narodową;
2. zasady odpowiedzialności za naruszenie przepisów:
   1. rozporządzenia Rady (WE) nr 2173/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia systemu zezwoleń na przywóz drewna do Wspólnoty Europejskiej FLEGT (Dz. Urz. UE L 347 z 30.12.2005, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 2173/2005”,
   2. rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 z dnia 20 października 2010 r. ustanawiającego obowiązki podmiotów wprowadzających do obrotu drewno i produkty z drewna (Dz. Urz. UE L 295 z 12.11.2010, str. 23), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 995/2010”.

Przepisy ustawy stosuje się do lasów, bez względu na formę ich własności (art. 2 ww. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 3 ww. ustawy, lasem w rozumieniu ustawy jest grunt:

1. o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) - drzewami i krzewami oraz runem leśnym - lub przejściowo jej pozbawiony:
   1. przeznaczony do produkcji leśnej lub
   2. stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego albo
   3. wpisany do rejestru zabytków;
2. związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne.
   
   

Wyjaśnić również należy, że stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o lasach, przez użyte w ustawie określenie „gospodarka leśna” – należy rozumieć działalność leśną w zakresie urządzania, ochrony i zagospodarowania lasu, utrzymania i powiększania zasobów i upraw leśnych, gospodarowania zwierzyną, pozyskiwania – z wyjątkiem skupu – drewna, żywicy, choinek, karpiny, kory, igliwia, zwierzyny oraz płodów runa leśnego, a także sprzedaż tych produktów oraz realizację pozaprodukcyjnych funkcji lasu.

Reasumując, stwierdzić należy, że sprzedaż drewna pochodzącego z własnej plantacji, prowadzonej na gruncie o powierzchni co najmniej 10 ha stanowi przychód z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach.

Do tego przychodu nie stosuje się przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże, zaakcentować należy, że podstawą tego wyłączenia nie jest wnioskowany przez Zainteresowanego art. 2 ust. 1 pkt 1, lecz art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy. Stąd, z uwagi na błędnie wskazaną podstawę prawną, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, wskazać należy, że z uwagi na fakt, iż na gruncie badanej sprawy brak jest podstaw do opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży drewna podatkiem dochodowym od osób fizycznych, stwierdzić należy, że odpowiedź na pytanie drugie jest bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wskazać należy, iż z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawcę – jednego ze współwłaścicieli plantacji modrzewia, z którego wycinki i sprzedaży osiągnęło przychód, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli, tj. siostry Wnioskodawcy.

Siostra Zainteresowanego, chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.