Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1333/14-2/SJ
z 19 marca 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy A., przedstawione we wniosku z 16 grudnia 2014 r. (data wpływu 24 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kas rejestrujących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie kas rejestrujących.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – Gmina A. jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest organizatorem publicznego transportu zbiorowego, w związku z tym świadczy opodatkowane podatkiem od towarów i usług usługi przewozu osób i bagażu w ramach komunikacji miejskiej. Na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U.2011.5.13) komunikacja miejska to gminne przewozy pasażerskie wykonywane w granicach administracyjnych miasta albo:

  1. miasta i gminy,
  2. miast, albo
  3. miast i gmin sąsiadujących

– jeżeli zostało zawarte porozumienie lub został utworzony związek międzygminny w celu wspólnej realizacji publicznego transportu zbiorowego.


Cennik i zasady odpłatności za usługi przewozowe świadczone środkami transportu zbiorowego ustalane są w uchwale Rady Miejskiej A. Gmina A. organizuje komunikację miejską na terenie A. oraz zawiera porozumienia z gminami sąsiadującymi, na podstawie których organizuje komunikację miejską na terenie A. i gmin sąsiadujących. W celu realizacji komunikacji miejskiej na terenie A. i gminy sąsiadującej, z którą zostało zawarte porozumienie, Gmina A., pełniąc funkcję organizatora publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zleca w swoim imieniu i na swoją rzecz świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego. W związku z tym Gmina A. zawarła umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Przedmiotem ww. umów jest świadczenie usług przewozowych w ramach miejskiego autobusowego transportu zbiorowego organizowanego przez Gminę A. na terenie W. oraz gmin sąsiadujących. Gmina A. zleca przewoźnikowi między innymi usługę druku i pośrednictwo sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz Gminy A. Wpływy ze sprzedaży biletów stanowią w 100% dochód Gminy A. Przewoźnik sprzedaż biletów ewidencjonuje na swoich kasach rejestrujących-bileterkach, zainstalowanych w autobusach i punkcie stacjonarnym. Sprzedaż jest dokonywana w imieniu i na rzecz Gminy wobec tego obrót z tytułu tej sprzedaży nie stanowi obrotu operatora lecz Gminy i jest wykazywany przez Gminę w deklaracji podatkowej VAT-7. Obowiązkiem wykonawcy jest ewidencjonowanie obrotu ze sprzedaży biletów na swoich kasach rejestrujących na podstawie art. 111 ust. 3b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2011.177.1054) oraz spełnianie obowiązków wynikających z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U.2013.363). Wykonawca zgodnie z umową zobowiązany jest również do rozliczania sprzedaży biletów za dany miesiąc poprzez zestawienie, do którego dołączy wydruki miesięcznych raportów fiskalnych oraz na żądanie zamawiającego – Gminy wydruki raportów fiskalnych dobowych. Kasy rejestrujące stosowane przez lokalnych przewoźników to bileterki Z., które zgodnie z decyzją Głównego Urzędu Miar z dnia 22 listopada 2013 r. spełniają funkcje określone w art. 111 ust. 6a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług oraz spełniają kryteria i warunki techniczne określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania. Decyzja wydana przez GUM ważna jest przez okres 3 lat od dnia jej doręczenia. Raporty dobowe sporządzane przez kasy rejestrujące Z. zawierają informację o dacie i godzinie wydruku raportu, natomiast nie zawierają oznaczenia daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym. Z kolei raporty miesięczne stanowią sumę raportów sporządzonych we wszystkich dniach danego miesiąca. W związku z tym w sytuacji, gdy wydruk raportu fiskalnego dobowego nastąpi w innym dniu niż miało miejsce rozpoczęcie i zakończenie sprzedaży Gmina nie będzie miała informacji, w którym dniu nastąpiła faktyczna sprzedaż. Jeśli taka sytuacja będzie miała miejsce na przełomie dwóch miesięcy, to na podstawie raportu dobowego drukowanego przez bileterkę Z. może mieć miejsce sytuacja, gdy wydruk sporządzony pierwszego dnia danego miesiąca (np. 1 kwietnia) będzie dotyczył sprzedaży dokonanej w ostatnim dniu poprzedniego miesiąca (np. 31 marca) i zostanie wykazana w raporcie miesięcznym za inny miesiąc, niż nastąpiła rzeczywista sprzedaż.

Raporty dobowe sporządzane przez kasy rejestrujące Z. zawierają informację o dacie i godzinie wydruku raportu, natomiast nie zawierają oznaczenia daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym. W związku ze specyfiką tych kas rejestrujących można jednego dnia sporządzić dwa wydruki dobowe z tą samą datą: jeden na początku dnia i będzie on dotyczył sprzedaży za dzień poprzedni (a nawet kilka dni wstecz, jeśli nie była prowadzona sprzedaż) oraz raport za dzień bieżący. Z kolei raporty miesięczne stanowią sumę raportów sporządzonych we wszystkich dniach danego miesiąca. Przewoźnicy stoją na stanowisku, że powyższe sposoby zapisu na tego typu kasach fiskalnych są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa.

Tak więc z raportów fiskalnych miesięcznych, czy też otrzymanych na żądanie raportów dobowych, Gmina nie posiadałaby informacji, w którym okresie rozliczeniowym prowadzona była sprzedaż. Informację o tym, że sprzedaż ujęta w raporcie dobowym fiskalnym sporządzonym 1 kwietnia miała miejsce 31 marca Gmina mogłaby otrzymać w formie pisemnego oświadczenia przewoźnika. Gmina A. na podstawie raportów fiskalnych okresowych – miesięcznych sporządza deklaracje VAT- 7 wobec tego powstała wątpliwość, czy wykonawca prawidłowo sporządza raporty fiskalne dobowe i miesięczne oraz czy i na jakiej podstawie Gmina powinna korygować sprzedaż wykazywaną w tych raportach w sytuacji, gdy dotyczą one innego okresu rozliczeniowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. W rozliczeniu za który miesiąc należy ująć sprzedaż zewidencjonowaną przez przewoźnika na kasie rejestrującej na przykład w dniu 31 marca, w sytuacji gdy raport fiskalny dobowy został sporządzony w dniu następnym, tj. 1 kwietnia?
  2. Czy sprzedaż zewidencjonowana na kasie rejestrującej w dniu np. 31 marca, powinna być wykazana w miesięcznym raporcie fiskalnym za miesiąc marzec, w sytuacji gdy raport fiskalny dobowy został sporządzony w dniu następnym z datą 1 kwietnia lecz nie zawiera informacji o oznaczeniu daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia rzeczywistej sprzedaży?
  3. W jaki sposób, w stanie faktycznym opisanym we wniosku, podatnik zobowiązany będzie do ujęcia przedmiotowej sprzedaży w ewidencji sprzedaży za miesiąc marzec?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z § 2 pkt 19 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (DZ.U.2013.363) (dalej: rozporządzenie), ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o raporcie fiskalnym (dobowym, okresowym, w tym miesięcznym, oraz rozliczeniowym) – rozumie się przez to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku. Na podstawie § 6 ust. 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia podatnicy, prowadząc ewidencję:

  • sporządzają raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym;
  • sporządzają raport fiskalny okresowy (miesięczny) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu.

Stosownie do § 11 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia raport fiskalny dobowy zawiera co najmniej: oznaczenie daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym. Ponadto zgodnie z § 11 ust. 1 pkt 4 i 6 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz.U. z 2013 r., poz. 1076) wydruk raportu fiskalnego dobowego powinien zawierać co najmniej m.in. datę i czas wykonania raportu fiskalnego dobowego oraz oznaczenie daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym, a zgodnie z § 14 ust. 1 pkt 11, 12 i 13 program pracy kasy musi posiadać m.in. funkcje:

  • liczenia obrotu i kwot podatku w paragonach i raportach fiskalnych dobowych (suma danych paragonów za daną dobę);
  • wykonania raportu fiskalnego dobowego (bez wymuszania programowego tej funkcji) polegającego na zapisie rejestrów sprzedaży dobowej do pamięci fiskalnej, wyzerowaniu rejestrów oraz sporządzeniu na podstawie przesłanych danych do pamięci fiskalnej wartości sprzedaży dobowej i wydruku raportu fiskalnego dobowego jako jednej i niepodzielnej operacji;
  • wykonania raportu fiskalnego okresowego polegającego na odczycie danych z pamięci fiskalnej za dany okres i umieszczania ich na wydruku okresowym zgodnym co do zawartości z raportami dobowymi wykonanymi w okresie objętym tym raportem; ustalanie wartości danych w raporcie fiskalnym okresowym następuje przez sumowanie poszczególnych pozycji raportów fiskalnych dobowych.

Mając na uwadze powyższe przepisy, co do zasady, raport dobowy powinien być sporządzony na zakończenie dnia, w którym ewidencjonowana była sprzedaż. Jego wydruk powinien zatem być wykonywany w ściśle określonym czasie, tj. w okresie jednej doby liczonej od godz. 00.00 do godz. 24.00 tego samego dnia, w którym miała miejsce sprzedaż, a najpóźniej przed rozpoczęciem sprzedaży w dniu następnym.

Wobec tego przepisy dopuszczają możliwość wydrukowania fiskalnego raportu dobowego w dniu następnym, pod warunkiem, że nastąpi to przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w tym dniu. W ocenie Wnioskodawcy fakt, że raport dobowy będzie miał datę z dnia następnego, nie ma znaczenia. Istotne jest natomiast, aby obrót z tej sprzedaży został uwzględniony w takiej sytuacji w ewidencji sprzedaży za okres rozliczeniowy, w którym miała miejsce sprzedaż (tj. powstał od niej obowiązek podatkowy w podatku VAT).

Wobec tego, w ocenie Gminy, sprzedaż zewidencjonowaną przez przewoźnika na kasie rejestrującej np. w dniu 31 marca, w sytuacji gdy raport fiskalny dobowy zostanie sporządzony w dniu następnym, tj. 1 kwietnia i zostanie ujęty w raporcie okresowym za miesiąc kwiecień, należy ująć w ewidencji sprzedaży i rozliczeniu podatku od towarów i usług za miesiąc marzec (tj. w miesiącu kiedy miała miejsce faktyczna sprzedaż).

Ad. 2

Zgodnie z powoływanymi powyżej przepisami raport fiskalny (dobowy, okresowy, w tym miesięczny, oraz rozliczeniowy) – to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku. Tak więc raport fiskalny miesięczny powinien obejmować sprzedaż zewidencjonowaną na kasie rejestrującej w całym miesiącu, nawet jeśli raport dobowy za ostatni dzień miesiąca zostanie sporządzony pierwszego dnia kolejnego miesiąca.

W ocenie Zainteresowanego, sprzedaż zewidencjonowana na kasie rejestrującej np. w dniu 31 marca, pomimo faktu, że raport dobowy został sporządzony w dniu następnym, tj. 1 kwietnia powinna być uwzględniona w raporcie fiskalnym miesięcznym za okres marzec.

Ad. 3

W przedstawionej we wniosku sytuacji raport fiskalny dobowy drukowany przez bileterki Z. nie zawiera oznaczenia daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia rzeczywistej sprzedaży, z kolei raporty fiskalne miesięczne stanowią sumę raportów sporządzonych we wszystkich dniach danego miesiąca. W związku z tym w sytuacji, gdy wydruk raportu fiskalnego dobowego nastąpi przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym, a będzie to pierwszy dzień następnego miesiąca – to sprzedaż ta nie zostanie ujęta do właściwego miesiąca rozliczeniowego w raporcie fiskalnym miesięcznym. Wobec tego, w ocenie Gminy A., wykonawca – przewoźnik do każdego raportu fiskalnego miesięcznego musi dołączać oświadczenie, którego dnia raport fiskalny dobowy, sporządzony w pierwszym dniu miesiąca faktycznie dotyczy. Ponadto, przewoźnik będzie zobowiązany do sporządzenia korekty dostarczanego Gminie zestawienia raportów fiskalnych miesięcznych, poprzez zwiększenie sprzedaży za miesiąc marzec oraz zmniejszenie sprzedaży za miesiąc kwiecień o tę samą kwotę. Gmina na podstawie skorygowanego zestawienia raportów fiskalnych miesięcznych, pisemnego oświadczenia przewoźnika ujmie przedmiotową sprzedaż w ewidencji sprzedaży za miesiąc marzec oraz sporządzi deklaracje VAT- 7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle art. 19a ust. 1 ustawy – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę – art. 19a ust. 2 ustawy.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4 (art. 19a ust. 8 ustawy).

Należy zauważyć, że w przypadku usług transportu osób obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi. Jeżeli przed wykonaniem usługi zostanie uiszczona całość lub część należnej z tytułu wykonania usługi zapłaty, obowiązek podatkowy powstanie z tą chwilą i w części otrzymanej zapłaty.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy – podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Jednocześnie stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 i pkt 7 ustawy – podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

  • dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy;
  • stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b.

Z kolei, jak wynika z zapisu art. 111 ust. 3b ustawy – podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, u których podstawą opodatkowania jest kwota prowizji lub inna postać wynagrodzenia za wykonywane usługi w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze albo marża, ewidencjonują na potrzeby obliczenia osiąganego przez nich obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej oraz prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Zgodnie natomiast z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), zwanego dalej rozporządzeniem – podatnik, który ma obowiązek prowadzenia ewidencji, zlecając wykonywanie sprzedaży innemu podmiotowi, przekazuje kasę powierzoną lub zobowiązuje go do prowadzenia ewidencji na swoją rzecz lub w swoim imieniu przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu.

Jak wynika z § 5 ust. 2 rozporządzenia – w przypadku gdy inny podmiot obowiązany jest również do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, ewidencjonuje na potrzeby obliczenia osiąganego przez siebie obrotu oraz kwot podatku należnego całą wartość sprzedaży własnej i prowadzonej na rzecz lub w imieniu innych podatników.

Przekazywanie innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązanie innego podmiotu do prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, następuje na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej (§ 5 ust. 3 rozporządzenia).

Wskazać należy, że w § 5 ww. rozporządzenia zawarto uregulowania dotyczące podatników wykonujących czynności w ramach umowy agencyjnej, zlecenia, pośrednictwa lub innych umów o podobnym charakterze. Przepis ten porządkuje obowiązek ewidencjonowania przez podmioty działające w ten sposób, rozróżniając przypadek, gdy do ewidencjonowania wykorzystywana jest kasa powierzona oraz kasa własna.

Zgodnie z § 38 ust. 1 rozporządzenia – w przypadku przekazania przez podatnika innemu podmiotowi kasy powierzonej w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązania innego podmiotu do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej tego podmiotu dokonanego przed dniem wejścia w życie rozporządzenia bez zawarcia umowy w formie pisemnej, podatnik zawiera umowę, o której mowa w § 5 ust. 3, w terminie do dnia 1 października 2013 r.

Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatników, o których mowa w § 37, którzy, w okresie od dnia 1 kwietnia 2013 r. do dnia 30 września 2013 r., przekazali kasę powierzoną w celu prowadzenia ewidencji lub zobowiązali inny podmiot do prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy własnej, bez zawarcia umowy w formie pisemnej – § 38 ust. 2 rozporządzenia

Z opisu sprawy wynika, że Gmina (czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług) jest organizatorem publicznego transportu zbiorowego, w związku z tym świadczy opodatkowane podatkiem od towarów i usług usługi przewozu osób i bagażu w ramach komunikacji miejskiej. Cennik i zasady odpłatności za usługi przewozowe świadczone środkami transportu zbiorowego ustalane są w uchwale Rady Miejskiej A. Gmina A. organizuje komunikację miejską na terenie A. oraz zawiera porozumienia z gminami sąsiadującymi, na podstawie których organizuje komunikację miejską na terenie A. i gmin sąsiadujących. W celu realizacji komunikacji miejskiej na terenie A. i gminy sąsiadującej, z którą zostało zawarte porozumienie, Gmina, pełniąc funkcję organizatora publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 9 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, zleca w swoim imieniu i na swoją rzecz świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego. W związku z tym Gmina zawarła umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego. Przedmiotem ww. umów jest świadczenie usług przewozowych w ramach miejskiego autobusowego transportu zbiorowego organizowanego przez Gminę A. na terenie A. oraz gmin sąsiadujących. Gmina A. zleca przewoźnikowi między innymi usługę druku i pośrednictwo sprzedaży biletów w imieniu i na rzecz Gminy A. Wpływy ze sprzedaży biletów stanowią w 100% dochód Gminy A. Przewoźnik sprzedaż biletów ewidencjonuje na swoich kasach rejestrujących-bileterkach, zainstalowanych w autobusach i punkcie stacjonarnym. Sprzedaż jest dokonywana w imieniu i na rzecz Gminy wobec tego obrót z tytułu tej sprzedaży nie stanowi obrotu operatora lecz Gminy i jest wykazywany przez Gminę w deklaracji podatkowej VAT-7. Obowiązkiem wykonawcy jest ewidencjonowanie obrotu ze sprzedaży biletów na swoich kasach rejestrujących na podstawie art. 111 ust. 3b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz spełnianie obowiązków wynikających z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących. Wykonawca zgodnie z umową zobowiązany jest również do rozliczania sprzedaży biletów za dany miesiąc poprzez zestawienie, do którego dołączy wydruki miesięcznych raportów fiskalnych oraz na żądanie zamawiającego – Gminy wydruki raportów fiskalnych dobowych. Raporty dobowe sporządzane przez kasy rejestrujące lokalnych przewoźników (Z.) zawierają informację o dacie i godzinie wydruku raportu, natomiast nie zawierają oznaczenia daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym. Z kolei raporty miesięczne stanowią sumę raportów sporządzonych we wszystkich dniach danego miesiąca. W związku z tym w sytuacji, gdy wydruk raportu fiskalnego dobowego nastąpi w innym dniu niż miało miejsce rozpoczęcie i zakończenie sprzedaży Gmina nie będzie miała informacji, w którym dniu nastąpiła faktyczna sprzedaż. Jeśli taka sytuacja będzie miała miejsce na przełomie dwóch miesięcy, to na podstawie raportu dobowego drukowanego przez bileterkę Z. może mieć miejsce sytuacja, gdy wydruk sporządzony pierwszego dnia danego miesiąca (np. 1 kwietnia) będzie dotyczył sprzedaży dokonanej w ostatnim dniu poprzedniego miesiąca (np. 31 marca) i zostanie wykazana w raporcie miesięcznym za inny miesiąc, niż nastąpiła rzeczywista sprzedaż. Raporty dobowe sporządzane przez kasy rejestrujące Z. zawierają informację o dacie i godzinie wydruku raportu, natomiast nie zawierają oznaczenia daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym. W związku ze specyfiką tych kas rejestrujących można jednego dnia sporządzić dwa wydruki dobowe z tą samą datą: jeden na początku dnia i będzie on dotyczył sprzedaży za dzień poprzedni (a nawet kilka dni wstecz, jeśli nie była prowadzona sprzedaż) oraz raport za dzień bieżący. Z kolei raporty miesięczne stanowią sumę raportów sporządzonych we wszystkich dniach danego miesiąca. Przewoźnicy stoją na stanowisku, że powyższe sposoby zapisu na tego typu kasach fiskalnych są zgodne z obowiązującymi przepisami prawa.

Jak wynika z § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia – podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 3 i pkt 4 rozporządzenia – podatnicy, prowadząc ewidencję:

  • sporządzają raport fiskalny dobowy po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym;
  • sporządzają raport fiskalny okresowy (miesięczny) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu.

Jednocześnie należy wskazać, że przez paragon fiskalny – w myśl § 2 pkt 12 rozporządzenia – rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Raport fiskalny (dobowy, okresowy, w tym miesięczny, oraz rozliczeniowy) – § 2 pkt 19 rozporządzenia – to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku.

Zgodnie z § 11 ust. 1 rozporządzenia pkt 1-11 – raport fiskalny dobowy zawiera co najmniej:

  1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca podatnika;
  2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
  3. numer kolejny wydruku;
  4. datę i czas wykonania raportu fiskalnego dobowego;
  5. oznaczenie umieszczone centralnie „RAPORT FISKALNY DOBOWY”;
  6. oznaczenie daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym;
  7. kolejny numer raportu fiskalnego dobowego;
  8. określenie literowe od „A” do „G” wraz z przypisanymi stawkami podatku VAT, przy literze „A” przyporządkowana jest stawka podstawowa podatku, literom od „B” do „G” przyporządkowane są pozostałe stawki podatku VAT oraz zwolnienie od podatku;
  9. osobno dla paragonów i faktur wartości sprzedaży bez podatku (netto) według poszczególnych stawek podatku, wartości sprzedaży zwolnionej od podatku, kwoty podatku według poszczególnych stawek;
  10. łączną kwotę podatku;
  11. łączną wartość sprzedaży brutto.

Ponadto należy wskazać na treść § 11 ust. 1 pkt 1-7 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r., poz. 1076), który stanowi, że kasa musi umożliwić wydruk raportu fiskalnego dobowego zawierającego co najmniej:

  1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca podatnika;
  2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);
  3. numer kolejny wydruku;
  4. datę i czas wykonania raportu fiskalnego dobowego;
  5. oznaczenie umieszczone centralnie „RAPORT FISKALNY DOBOWY”;
  6. oznaczenie daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym;
  7. kolejny numer raportu fiskalnego dobowego.

W myśl § 14 ust. 1 pkt 11-13 cyt. rozporządzenia – program kasy musi posiadać funkcję:

  • liczenia obrotu i kwot podatku w paragonach i raportach fiskalnych dobowych (suma danych z paragonów za daną dobę) według zasady cen brutto
  • wykonania raportu fiskalnego dobowego (bez wymuszania programowego tej funkcji), polegającego na zapisie rejestrów sprzedaży dobowej do pamięci fiskalnej, wyzerowaniu rejestrów oraz sporządzeniu na podstawie przesłanych do pamięci fiskalnej wartości sprzedaży dobowej i wydruku raportu fiskalnego dobowego jako jednej i niepodzielnej operacji;
  • wykonania raportu fiskalnego okresowego polegającego na odczycie danych z pamięci fiskalnej za dany okres i umieszczania ich na wydruku okresowym zgodnym co do zawartości z raportami dobowymi wykonanymi w okresie objętym tym raportem; ustalanie wartości danych w raporcie fiskalnym okresowym następuje przez sumowanie poszczególnych pozycji raportów fiskalnych dobowych; raport fiskalny okresowy nie wymaga sporządzenia kopii.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że do najważniejszych obowiązków podatnika związanych z użytkowaniem kasy fiskalnej zalicza się sporządzanie wydruków fiskalnych, dokumentujących wysokość obrotów w danym okresie rozliczeniowym. Wydruki te – zwane raportami fiskalnymi – zawierają dane stanowiące podstawę do rozliczeń z urzędem skarbowym. Stanowią więc w świetle prawa dokumenty księgowe i powinny być w odpowiedni sposób przez podatnika przechowywane.

Należy zauważyć, że podstawowym i najważniejszym raportem fiskalnym jest raport dobowy, który należy sporządzić po zakończeniu sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym. W trakcie jego sporządzania zostaje zapisany do pamięci fiskalnej obrót z całego dnia sprzedaży z uwzględnieniem rozdziału kwot podatku na poszczególne stawki VAT. Raport miesięczny jest drugim, obok raportu dobowego, obowiązkowym raportem fiskalnym, który sporządza się po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu. Raport ten zawiera sumaryczne dane o obrocie i kwotach podatku za okres miesiąca w rozbiciu na poszczególne stawki podatkowe oraz sprzedaż zwolnioną od podatku.

Należy stwierdzić, że przepisy dopuszczają możliwość wydrukowania fiskalnego raportu dobowego w dniu następnym, jednakże pod warunkiem, że nastąpi to przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w tym dniu. W tym przypadku fakt, że raport dobowy będzie miał datę z dnia następnego, nie ma znaczenia. Istotne jest natomiast, aby obrót z tej sprzedaży został uwzględniony w takiej sytuacji w ewidencji sprzedaży za okres rozliczeniowy, w którym miała miejsce sprzedaż (tj. powstał od niej obowiązek podatkowy w podatku VAT).

Zatem, raport dobowy powinien być sporządzony na zakończenie dnia, w którym ewidencjonowana była sprzedaż. Jego wydruk powinien być wykonywany w ściśle określonym czasie, tj. w okresie jednej doby liczonej od godz. 00.00 do godz. 24.00 tego samego dnia, w którym miała miejsce sprzedaż, a najpóźniej przed rozpoczęciem sprzedaży w dniu następnym.

Prawidłowość tak sporządzonego raportu dobowego, dzięki danym, które zawiera, jest możliwa do skontrolowania, bowiem zgodnie z § 11 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia, raport taki zawiera oznaczenie daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym. Zatem znany jest czas zakończenia sprzedaży (w tym przypadku z 31 marca), a w kolejnym raporcie dobowym znany jest czas pierwszej sprzedaży (w tym przypadku z 1 kwietnia). Z kolei, w myśl § 11 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia dobowy raport fiskalny zawiera datę i czas wykonania raportu fiskalnego dobowego. Tym samym wiadomym jest, czy raport dobowy sporządzony jest w myśl przepisu § 6 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia prawidłowo.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ustalenie w rozliczeniu za który miesiąc należy ująć sprzedaż zewidencjonowaną przez przewoźnika na kasie rejestrującej na przykład w dniu 31 marca, w sytuacji gdy raport fiskalny dobowy został sporządzony w dniu następnym, tj. 1 kwietnia oraz, czy sprzedaż zewidencjonowana na kasie rejestrującej w dniu np. 31 marca, powinna być wykazana w miesięcznym raporcie fiskalnym za miesiąc marzec, w sytuacji gdy raport fiskalny dobowy został sporządzony w dniu następnym z datą 1 kwietnia lecz nie zawiera informacji o oznaczeniu daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia rzeczywistej sprzedaży.

Jak wynika z wcześniej powołanego przepisu § 11 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów – raport fiskalny dobowy zawiera co najmniej oznaczenie daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym. Również w myśl § 11 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Gospodarki – kasa musi umożliwić wydruk raportu fiskalnego dobowego zawierającego co najmniej oznaczenie daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym. Zatem w świetle wyżej powołanych przepisów kasa rejestrująca ma umożliwić wydruk raportu fiskalnego dobowego zawierającego co najmniej oznaczenie daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym.

Z opisu sprawy wynika, że kasy rejestrujące stosowane przez lokalnych przewoźników to bileterki Z., które zgodnie z decyzją Głównego Urzędu Miar z dnia 22 listopada 2013 r. spełniają funkcje określone w art. 111 ust. 6a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług oraz spełniają kryteria i warunki techniczne określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania. Decyzja wydana przez GUM ważna jest przez okres 3 lat od dnia jej doręczenia. Raporty dobowe sporządzane przez kasy rejestrujące Z. zawierają informację o dacie i godzinie wydruku raportu, natomiast nie zawierają oznaczenia daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym.

Jak wynika z art. 109 ust. 3 ustawy – podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134 oraz art. 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Przytoczona regulacja nakłada na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji służącej prawidłowemu sporządzaniu deklaracji podatkowej, wskazując jednocześnie jakie elementy powinna ona zawierać.

Należy zauważyć, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją sprzedaży – zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonywane przez podatnika. Ewidencja sprzedaży prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej spełnia wymogi zawarte w art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, musi jednak zawierać niezbędne dane do prawidłowego sporządzenia deklaracji, tj. dane odzwierciedlające rzeczywisty przebieg transakcji.

Ad. 1

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że sprzedaż zewidencjonowana przez przewoźnika na kasie rejestrującej np. w dniu 31 marca, pomimo faktu, że raport dobowy z ten okres został sporządzony w dniu następnym, tj. 1 kwietnia – winna być uwzględniona za okres, którego sprzedaż dotyczy, tj. za miesiąc marzec.

Zgodnie z § 14 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące – program pracy kasy musi posiadać funkcję – wykonania raportu fiskalnego okresowego polegającego na odczycie danych z pamięci fiskalnej za dany okres i umieszczenia ich na wydruku okresowym zgodnym co do zawartości z raportami dobowymi wykonanymi w okresie objętym tym raportem; ustalenie wartości danych w raporcie fiskalnym okresowym następuje przez sumowanie poszczególnych pozycji raportów fiskalnych dobowych; raport fiskalny okresowy nie wymaga sporządzenia kopii.

Jednocześnie jak stanowi § 6 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących – podatnicy, prowadząc ewidencję sporządzają raport fiskalny okresowy (miesięczny) po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu.

Jak wynika z powyższych przepisów, obowiązkiem podatnika jest sporządzanie okresowych (miesięcznych) raportów sprzedaży. Jest to raport zawierający sumę wszystkich raportów fiskalnych dobowych zapisanych w pamięci fiskalnej w danym miesiącu oraz podsumowanie tych raportów. Raport miesięczny należy wykonać po zakończeniu sprzedaży za dany miesiąc, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po danym miesiącu.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy raport miesięczny (okresowy) zawiera sumę wszystkich raportów dobowych, to gdy raport dobowy z ostatniego dnia miesiąca (np. 31 marca) został wydrukowany w następnym dniu, ale przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w tym dniu (1 kwietnia) – raport ten (dobowy) jest wówczas zsumowany do raportu okresowego za miesiąc kwiecień. Tym samym fizycznie sprzedaż z ostatniego dnia miesiąca, co do której raport dobowy zostanie sporządzony pierwszego dnia następnego miesiąca, nie może zostać wygenerowana w raporcie za miesiąc poprzedni.

Jednakże z uwagi na fakt, że obowiązkiem podatnika jest prawidłowe rozliczanie transakcji w przypadku usług transportu z chwilą wykonania usługi, to obowiązek podatkowy dla sprzedaży biletów w środkach transportu zbiorowego, która miała miejsce 31 marca powstaje w tym właśnie dniu, a nie w dniu następnym, tj. 1 kwietnia.

Ad. 2

Reasumując, sprzedaż zewidencjonowana na kasie rejestrującej w ostatnim dniu miesiąca, np. w dniu 31 marca, w sytuacji gdy raport fiskalny dobowy zostanie sporządzony w dniu następnym (przed pierwszą sprzedażą), jednakże będzie to pierwszy dzień następnego miesiąca, tj. 1 kwietnia, oraz w sytuacji, gdy raport ten nie zawiera informacji o oznaczeniu daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia rzeczywistej sprzedaży – należy ująć sprzedaż z tego dnia w ewidencji sprzedaży i rozliczeniu podatku od towarów i usług za miesiąc marzec (tj. w miesiącu kiedy miała miejsce faktyczna sprzedaż).

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że raporty dobowe sporządzane przez kasy rejestrujące przewoźników (Z.) zawierają informację o dacie i godzinie wydruku raportu, natomiast nie zawierają oznaczenia daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym. W związku ze specyfiką tych kas rejestrujących można jednego dnia sporządzić dwa wydruki dobowe z tą samą datą: jeden na początku dnia i będzie on dotyczył sprzedaży za dzień poprzedni (a nawet kilka dni wstecz, jeśli nie była prowadzona sprzedaż) oraz raport za dzień bieżący. Z kolei raporty miesięczne stanowią sumę raportów sporządzonych we wszystkich dniach danego miesiąca. Zatem, w sytuacji, gdy wydruk raportu fiskalnego dobowego nastąpi przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następnym, a będzie to pierwszy dzień następnego miesiąca – to sprzedaż ta nie zostanie ujęta do właściwego miesiąca rozliczeniowego w raporcie fiskalnym miesięcznym drukowanym przez przewoźnika.

Zdaniem Gminy, w takiej sytuacji, wykonawca – przewoźnik do każdego raportu fiskalnego miesięcznego musi dołączać oświadczenie, którego dnia raport fiskalny dobowy, sporządzony w pierwszym dniu miesiąca faktycznie dotyczy. Ponadto, przewoźnik będzie zobowiązany do sporządzenia korekty dostarczanego Gminie zestawienia raportów fiskalnych miesięcznych, poprzez zwiększenie sprzedaży za miesiąc marzec oraz zmniejszenie sprzedaży za miesiąc kwiecień o tę samą kwotę. Gmina na podstawie skorygowanego zestawienia raportów fiskalnych miesięcznych, pisemnego oświadczenia przewoźnika ujmie przedmiotową sprzedaż w ewidencji sprzedaży za miesiąc marzec oraz sporządzi deklaracje VAT- 7.

Ponownie należy podkreślić należy, że zgodnie z § 11 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących – raport fiskalny dobowy zawiera co najmniej oznaczenie daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym.

Należy wskazać jednocześnie, że techniczne przeszkody kas rejestrujących (w przedmiotowej sprawie bileterka Z.) nie mogą mieć wpływu na prawidłowe prowadzenie ewidencji sprzedaży. Podatnik jest obowiązany tak zorganizować i prowadzić odpowiednie urządzenia księgowe, aby nie doprowadzić do naruszenia obowiązków ewidencyjnych.

Trzeba zauważyć, że choć przewoźnik Wnioskodawcy nie ma możliwości drukowania raportu dobowego zawierającego oznaczenie daty i czasu rozpoczęcia i zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym, jednakże przewoźnik do każdego raportu fiskalnego miesięcznego będzie musiał dołączać oświadczenie, którego dnia raport fiskalny dobowy, sporządzony w pierwszym dniu miesiąca faktycznie dotyczy. Ponadto, przewoźnik będzie zobowiązany do sporządzenia korekty dostarczanego Gminie zestawienia raportów fiskalnych miesięcznych, poprzez zwiększenie sprzedaży za miesiąc marzec oraz zmniejszenie sprzedaży za miesiąc kwiecień o tę samą kwotę. Na podstawie skorygowanego zestawienia raportów fiskalnych miesięcznych, pisemnego oświadczenia przewoźnika Gmina ujmie przedmiotową sprzedaż w ewidencji sprzedaży za miesiąc marzec oraz sporządzi deklaracje VAT- 7.

Zatem w sytuacji, gdy oświadczenie przewoźnika jest integralną częścią raportu dobowego wskazując, którego dnia raport fiskalny dobowy, sporządzony w pierwszym dniu miesiąca faktycznie dotyczy – to należy uznać, że nie dochodzi do naruszenia obowiązków ewidencyjnych.

Ad. 3

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że na prawidłowość wykazywanego obrotu w rejestrach prowadzonych przez Wnioskodawcę nie może wpływać sytuacja, gdy przewoźnik Wnioskodawcy nie ma możliwości drukowania raportu dobowego zawierającego oznaczenie daty i czasu rozpoczęcia oraz zakończenia sprzedaży objętej raportem fiskalnym dobowym oraz, gdy wydruk raportu fiskalnego dobowego nastąpi przed dokonaniem pierwszej sprzedaży w dniu następny, a będzie to pierwszy dzień następnego miesiąca. Natomiast sposób pozyskania prawidłowych informacji od przewoźnika jest kwestią umowy. Zatem, jeśli z zawartej pomiędzy Gminą a przewoźnikiem umowy wynika, że przewoźnik do każdego raportu fiskalnego miesięcznego będzie załączał dokument (np. w formie oświadczenia), z którego wynika którego dnia raport fiskalny dobowy (sporządzony w pierwszym dniu następnego miesiąca) faktycznie dotyczy, jak również będzie sporządzał korektę dostarczanego Gminie zestawienia raportów fiskalnych miesięcznych zwiększającą sprzedaż za miesiąc np. marzec oraz zmniejszającą sprzedaży za miesiąc kwiecień o tę samą kwotę dotyczącą sprzedaży ostatniego dnia miesiąca, co do której raport sporządzono w pierwszym dniu następnego miesiąca – to takiego sposobu nie można uznać za nieprawidłowy. Na podstawie bowiem skorygowanego zestawienia raportów fiskalnych miesięcznych oraz pisemnego oświadczenia przewoźnika Gmina będzie mogła ująć przedmiotową sprzedaż w ewidencji sprzedaży za miesiąc marzec oraz sporządzić prawidłowe deklaracje VAT- 7.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Dotyczy to w szczególności prawidłowości stosowania kas rejestrujących przez przewoźnika Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj