Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-109/15-4/KOM
z 17 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki - przedstawione we wniosku z dnia 9 lutego 2015 r. (data wpływu 9 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży filmów w postaci cyfrowych plików pobieranych ze strony www. dedykowanej w tym celu oraz sprzedaży napojów i słodyczy przy użyciu automatu bezobsługowego przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży filmów w postaci cyfrowych plików pobieranych ze strony www. dedykowanej w tym celu oraz sprzedaży napojów i słodyczy przy użyciu automatu bezobsługowego przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 1 kwietnia 2015 r. (skutecznie doręczone dnia 7 kwietnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka prowadzi działalność w zakresie szkoleń, sprzedaży książek, indywidualnych sesji coachingowych oraz od października 2014 r. uruchomiona została sprzedaż za pośrednictwem Internetu krótkich filmów ze szkoleń stacjonarnych prowadzonych przez spółkę, a także napojów i słodyczy przy użyciu automatu bezobsługowego.

Nabywcami usług oraz produktów oferowanych przez Wnioskodawcę są zarówno podmioty gospodarcze, jak i osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług dotychczasowa sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej podlega w spółce ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej, która została ufiskalniona w roku 2013.

Dla sprzedaży filmów ze szkoleń uruchomiona została odrębna, indywidualna strona www. dedykowana wyłącznie w tym celu. Sprzedaż filmów szkoleniowych dokonywana jest w poniższy sposób:

• nabywca w ramach strony www. Wnioskodawcy zakłada własne indywidualne konto,
  
• wybiera film, którym jest zainteresowany,
  
• dokonuje zapłaty poprzez PayU lub na rachunek bankowy Wnioskodawcy (bezgotówkowa forma zapłaty jest jedyną dopuszczoną formą płatności za produkty filmowe),
  
• na koncie nabywcy pojawia się zakupiony film (z prawem odtwarzania) oraz faktura z tego tytułu (z możliwością pobrania).
  
  
  

Po zalogowaniu na swoje indywidualne konto nabywca może jedynie odtwarzać zakupiony film, nie może go natomiast zapisać na jakimkolwiek nośniku pamięci. Prawo odtwarzania filmu przysługuje nabywcy w okresie 1 roku od daty zakupu.

Zapłaty z tytułu nabywania filmów szkoleniowych dokonywane mogą być za pośrednictwem integratora płatności PayU, z którym Wnioskodawca zawarł w tym celu stosowną umowę współpracy, bądź bezpośrednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

W obu przypadkach Wnioskodawca dysponuje pełnymi danymi wpłacającego oraz tytułem dokonywanej zapłaty, co stanowi podstawę udostępnienia konkretnego, wybranego filmu na indywidualnym internetowym koncie nabywcy.

W uzupełnieniu z dnia 7 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.) Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż napojów i słodyczy za pośrednictwem automatu bezobsługowego polega na wykonaniu przez klienta poniższych czynności:

• dokonanie wyboru oferowanego produktu,
  
• wskazanie numeru przypisanego do produktu,
  
• wrzucenie do automatu bilonu na pokrycie ceny produktu,
  
• zaakceptowanie transakcji,

po którym następuje wydanie produktu oraz zwrot ewentualnej nadwyżki finansowej. Na tym etapie automat przechodzi w stan gotowości do zrealizowania kolejnej transakcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka pomimo wcześniej powstałego obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej może nie ujmować na kasie rejestrującej:

• sum uzyskanych z tytułu sprzedaży filmów, które są przyjmowane wyłącznie przez pośredniczącego operatora płatności internetowych i każdorazowo potwierdzane fakturą,
• sum uzyskanych ze sprzedaży przy użyciu automatu bezobsługowego?
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, zaistniały stan faktyczny wyczerpuje wymogi podane w poz. 37 i 39 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r., poz. 1382), co umożliwia zaniechanie ujmowania na kasie rejestrującej bezgotówkowych wpływów uzyskanych ze sprzedaży filmów, które w całości potwierdzane są fakturami oraz sum uzyskanych ze sprzedaży napojów i słodyczy prowadzonej przy użyciu automatu bezobsługowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.).

W myśl przepisu art. 111 ust. 1 tej ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

Na podstawie art. 111 ust. 8 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2014 r. kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji były regulowane rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r., poz. 1382).

Stosownie do przepisu § 2 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2014 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 37 tego załącznika wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli zapłaty za wykonaną czynność dokonano w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

W poz. 39 załącznika wymieniono natomiast dostawę produktów (rzeczy) dokonywaną przy użyciu urządzeń służących do automatycznej sprzedaży, które w systemie bezobsługowym przyjmują należności i wydają towar.

Zgodnie z § 7 ust. 4 rozporządzenia, w przypadku podatników, którzy przed dniem 1 stycznia 2013 r. rozpoczęli ewidencjonowanie czynności wymienionych w poz. 33, 34, 39 lub 40 załącznika do rozporządzenia, zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1, w zakresie tych czynności ewidencjonowanych, nie stosuje się.

Ponadto, stosownie do zapisu § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się, bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy dostawie towarów i świadczeniu usług w nim wymienionych.

Kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika.

Wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania. Obowiązek ewidencjonowania w kasie dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). W tym przypadku, przy braku innych form dokumentowania transakcji (utrwalania tego, że miały one miejsce), istniałoby realne niebezpieczeństwo zaniżania obrotów (podstawy opodatkowania). Ewentualne wykrycie tego faktu byłoby znacznie utrudnione w przypadku, gdyby sprzedaż bez fakturowa nie została udokumentowana w żaden inny sposób. Obowiązek ewidencjonowania sprzedaży w kasie rejestrującej ma dyscyplinować podatników i przeciwdziałać przypadkom zaniżana obrotów.

Należy zatem uznać, że celem wprowadzenia obowiązku ewidencjowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących było zobowiązanie podatników do ewidencjonowania tej sprzedaży, która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce. Tym samym, uzasadnione jest przyjęcie, że wprowadzając zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, ustawodawca zwolnieniem objął te czynności, które są już w jakiś sposób udokumentowane, a więc istnieje możliwość ustalenia podstawy opodatkowania.

Przepisy rozporządzenia w sprawie kas nie zwalniają z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży w formie cyfrowej filmów. Należy jednak zauważyć, że sprzedaż taka ma charakter świadczenia usług, a przepisy rozporządzenia w sprawie kas zwalniają z obowiązku ewidencjonowania, między innymi, świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem) pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła

Tak więc, żeby podatnik miał możliwość skorzystać z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki: zapłata za świadczenie musi być w całości dokonana za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła, przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia.

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie szkoleń, sprzedaży książek, indywidualnych sesji coachingowych oraz od października 2014 r. uruchomiona została sprzedaż za pośrednictwem Internetu krótkich filmów ze szkoleń stacjonarnych prowadzonych przez Spółkę, a także napojów i słodyczy przy użyciu automatu bezobsługowego.

Nabywcami usług oraz produktów oferowanych przez Wnioskodawcę są zarówno podmioty gospodarcze, jak i osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Zapłaty z tytułu nabywania filmów szkoleniowych dokonywane mogą być za pośrednictwem integratora płatności PayU, z którym Wnioskodawca zawarł w tym celu stosowną umowę współpracy, bądź bezpośrednio na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Wnioskodawca dysponuje pełnymi danymi wpłacającego oraz tytułem dokonywanej zapłaty, co stanowi podstawę udostępnienia konkretnego, wybranego filmu na indywidualnym internetowym koncie nabywcy.

Klient po zalogowaniu na swoje indywidualne konto nabywa film w postaci pliku pobieranego z serwisu www Wnioskodawcy, który może odtwarzać, ale nie może go w żaden sposób zapisać na jakimkolwiek nośniku pamięci. Prawo odtwarzania filmu przysługuje nabywcy w okresie 1 roku od daty zakupu. Sprzedaż napojów i słodyczy za pośrednictwem automatu bezobsługowego polega na wykonaniu przez klienta następujących czynności: dokonaniu wyboru oferowanego produktu, wskazaniu numeru przypisanego do produktu, wrzuceniu do automatu bilonu na pokrycie ceny produktu i zaakceptowaniu transakcji. Potem następuje wydanie produktu oraz zwrot ewentualnej nadwyżki finansowej i na tym etapie automat przechodzi w stan gotowości do zrealizowania kolejnej transakcji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia z ewidencji na kasie sprzedaży filmów w postaci plików cyfrowych oraz napojów i słodyczy z automatów bezobsługowych.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie szkoleń, sprzedaży książek, indywidualnych sesji coachingowych, które to czynności podlegają w Spółce ewidencji przy użyciu kasy rejestrującej od 2013 r. Dodatkowo, od października 2014 r. Wnioskodawca wprowadził sprzedaż filmów z sesji treningowych w postaci plików cyfrowych pobieranych z serwisu www. Wnioskodawcy.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro – jak wynika z wniosku – zapłata za świadczone usługi (pobieranie filmów w postaci plików cyfrowych bez możliwości ich zapisania na jakimkolwiek nośniku pamięci) otrzymywana jest w całości poprzez PayU lub na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a posiadane dowody dokumentujące płatność jednoznacznie określają, jakiej czynności, tj. jakiego zlecenia i od kogo ta zapłata dotyczy – to na podstawie § 2 ust. 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. Spółka mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej w zakresie tych czynności, za które zapłata nastąpiła w całości za pośrednictwem banku lub poprzez płatność elektroniczną PayU, tj. w zakresie sprzedaży filmów w postaci plików cyfrowych pobranych z serwisu www. Wnioskodawcy. Skorzystanie z powyższego zwolnienia nie jest uwarunkowane koniecznością wystawiania faktur.

Wnioskodawca rozpoczął także w październiku 2014 r. sprzedaż towarów (napojów i słodyczy) za odpłatnością z urządzenia samoobsługowego (automatu), jednakże z wniosku nie wynika, aby po wprowadzeniu ww. sprzedaży z automatu samoobsługowego Wnioskodawca ewidencjonował pobierane opłaty również za pomocą kasy rejestrującej. Zatem, w tej sprawie nie znajdzie zastosowania wyłączenie ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, o którym mowa w § 7 ust. 4 rozporządzenia.

Tak więc sprzedaż towarów przy użyciu automatu bezobsługowego mogło korzystać do dnia 31 grudnia 2014 r. ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, na mocy § 2 ust. 1 w zw. z poz. 39 załącznika do rozporządzenia.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo, należy zauważyć, że powyższe unormowania nie uległy zmianie w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 1544), które obowiązuje od 1 stycznia 2015 r. i zostało powtórzone w poz. 38 i 40 załącznika do tego rozporządzenia. W § 2 ust. 1 rozporządzenia z dnia 4 listopada 2014 r. zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52  §  3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.