Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-58/15-2/KT
z 25 marca 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007 r. nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2015 r. (data wpływu 26 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji dostawy towarów wraz z montażem dokonanej przez Dostawcę zagranicznego na rzecz Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 26 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia transakcji dostawy towarów wraz z montażem dokonanej przez Dostawcę zagranicznego na rzecz Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Firma będzie nabywać od podatnika nieposiadającego siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium Polski (Dostawcy) towar w postaci kompletnej instalacji fotowoltaicznej (PV) wraz z instalacją - montażem i uruchomieniem na terenie Polski. Instalacja, montaż i uruchomienie wykonywane są bezpośrednio przez Dostawcę bądź też przez podmiot trzeci działający na rzecz Dostawcy. Ponieważ:

  1. instalacja/montaż towarów ma miejsce na terytorium Polski,
  2. czynności wykonywane w celu zainstalowania/zamontowania towarów wymagają specjalistycznej wiedzy i wykraczają poza zakres prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanych lub instalowanych towarów zgodnie z ich przeznaczeniem;
  3. dostawcy nie są zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT w Polsce i z tego względu nie rozliczają podatku należnego z tytułu przedmiotowych dostaw w Polsce, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 oraz art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług

- miejscem dostawy tych towarów jest terytorium Polski.

Zgodnie z postanowieniami umownymi, dostawa na rzecz Nabywcy ma miejsce po zakończeniu instalacji/montażu, tj. z chwilą podpisania przez strony stosownego protokołu zdawczo-odbiorczego, na podstawie którego Dostawca przenosi na Nabywcę prawo do faktycznego dysponowania towarami zgodnie z przeznaczeniem, Nabywca zaś dokonuje akceptacji zrealizowanej inwestycji i przyjmuje zainstalowane towary do odbioru.

W związku z realizacją powyższej dostawy, Dostawca wystawia na rzecz Nabywcy fakturę, zgodnie ze stosownymi przepisami obowiązującymi w ich kraju. Wynagrodzenie należne Dostawcy wypłacane jest w ustalonym między stronami terminie, zwykle już po wystawieniu faktury przez Dostawcę. Strony mogą jednak przewidzieć wcześniejsze wpłaty zaliczek do tej transakcji.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy miejscem opodatkowania jest Polska i po stronie Nabywcy powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT jak od dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca?
  2. Według jakiego kursu powinno się dokonać przeliczenia wyrażonych w walutach obcych kwot wykazanych na fakturze wystawianej przez Dostawcę dla potrzeb ustalenia podstawy opodatkowania kwoty podatku należnego z tego tytułu?
  3. Czy wpłata zaliczek do dostawy, dla której podatnikiem jest nabywca, powoduje powstanie obowiązku podatkowego w odniesieniu do zapłaconej części? Czy do przeliczeń należy zastosować kurs średni danej waluty obcej ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, ustalonego tu jako data zapłaty zaliczki?

Stanowisko Wnioskodawcy:


Ad. l)


Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem dostawy towarów w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego dostawy lub podmiot działający na jego rzecz, jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane. Z powyższego przepisu wynika, iż w przypadku, gdy mamy do czynienia z dostawą towarów powiązaną z ich montażem lub instalacją, miejsce świadczenia, i tym samym opodatkowania, ustala się według kryterium miejsca, w którym następuje ich montaż lub instalacja. W tym przypadku będzie to Polska.

Z art. 17 ust. 2 wynika, że usługodawca lub dokonujący dostawy nie rozlicza podatku należnego jeśli miejscem opodatkowania dostawy jest Polska, a dostawy dokonuje podatnik, który nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub prowadzenia działalności na terytorium naszego kraju - zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5. W takim przypadku podatek rozlicza polski nabywca wykazując transakcję w deklaracji VAT w pozycji 31-32 po stronie podatku należnego oraz w pozycji 39-40 po stronie podatku naliczonego. Faktura od Dostawcy powinna zawierać informację o obowiązku rozliczenia VAT przez nabywcę.


Ad. 2)


Zgodnie z art. 31a ust. 1, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. W tym przypadku obowiązek podatkowy powstanie po zakończeniu prac instalacyjnych i podpisaniu przez strony stosownego protokołu zdawczo-odbiorczego, bo wówczas nastąpi przeniesienie prawa do dysponowania towarem zgodnie z postanowieniami umowy.


Ad. 3)


W przypadku dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, obowiązek podatkowy będzie powstawał na zasadach ogólnych, tj. z chwilą dokonania dostawy towarów lub – jeśli przed tym momentem dokonano całości lub części zapłaty – z chwilą dokonania zapłaty w odniesieniu do zapłaconej części. Przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego – daty zapłaty.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Towarami zaś, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…) - stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy.

Podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym - opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie. Dlatego też, w przypadku transakcji transgranicznych, zarówno świadczenia usług jak i dostawy towarów, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej czynności. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy konkretna transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.


Jak stanowi art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, miejscem dostawy towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz - jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane. Przy czym, nie uznaje się za instalację lub montaż prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z przeznaczeniem.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie nabywać od Dostawcy - podatnika nieposiadającego siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium Polski, towar w postaci kompletnej instalacji fotowoltaicznej (PV) wraz z jej montażem i uruchomieniem na terenie Polski. Instalacja, montaż i uruchomienie wykonywane będą bezpośrednio przez Dostawcę bądź też przez podmiot trzeci działający na jego rzecz. Czynności wykonywane w celu zainstalowania/zamontowania towarów wymagają specjalistycznej wiedzy i wykraczają poza zakres prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanych lub instalowanych towarów zgodnie z ich przeznaczeniem. Wnioskodawca wskazał też, że Dostawca nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT w Polsce i z tego względu nie rozlicza podatku należnego z tytułu przedmiotowych dostaw w Polsce.

W celu zastosowania właściwych regulacji prawnych w rozpatrywanej sprawie należy przede wszystkim rozstrzygnąć, jak dla celów podatku VAT zakwalifikować opisane świadczenie, w skład którego wchodzi dostawa towarów i świadczenie usług.


W obrocie gospodarczym występują świadczenia natury kompleksowej, czyli takie, które nie dają się w prosty sposób zaklasyfikować do danej kategorii, bowiem składają się z kilku różnych czynności. W związku z tym, w każdym przypadku dla określenia skutków podatkowych transakcji złożonych należy badać, czy mamy do czynienia z kompozycją świadczenia głównego - dominującego wzbogaconą jedynie o świadczenia pomocnicze, czy też dostawca realizuje kilka odrębnych i niezależnych świadczeń.

W analizowanej sprawie trzeba ustalić, czy to towar jest determinującym czynnikiem do uznania kompleksowego świadczenia za dostawę towaru z montażem, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, czy też usługa montażu.

Formułując powyższy przepis ustawodawca uznał, że mogą zaistnieć sytuacje, w których poza dokonaniem dostawy towarów dostawca zobowiązuje się również zainstalować/zamontować dostarczany towar, przy użyciu środków własnych, lub przy wykorzystaniu zasobów innego podmiotu. Ponadto, ustawodawca postanowił, że w takich sytuacjach świadczeniem nadającym charakter wszystkim podjętym przez dostawcę czynnościom jest właśnie dostawa towarów.

Z wniosku wynika, że instalacja, montaż i uruchomienie wykonywane będą bezpośrednio przez Dostawcę bądź też przez podmiot trzeci działający na jego rzecz, przy czym czynności wykonywane w celu zainstalowania towarów wymagają specjalistycznej wiedzy i wykraczają poza zakres prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanych lub instalowanych towarów zgodnie z ich przeznaczeniem.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęć „montaż lub instalacja”, niemniej jednak zastrzega ona, że - stosownie do cytowanego powyżej art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy - do instalacji lub montażu nie zalicza się prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem. Jako „proste czynności” należy rozumieć takie działania umożliwiające funkcjonowanie danego towaru/sprzętu, które potencjalny nabywca mógłby wykonać we własnym zakresie. A zatem, za montaż lub instalację w rozumieniu przepisu art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy należy uznać te czynności, które wymagają specjalistycznej wiedzy i umiejętności znanych przede wszystkim dostawcy montowanego lub instalowanego towaru/sprzętu.


W świetle powyższych uwag należy stwierdzić, że czynności wykonywane na rzecz Wnioskodawcy przez Dostawcę stanowią realizację świadczenia złożonego, obejmującego dostawę towaru w postaci instalacji fotowoltaicznej wraz z jej montażem oraz uruchomieniem, z wykorzystaniem wiedzy specjalistycznej, co pozwala uznać przedmiotową transakcję za dostawę towarów z montażem na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy.


Ponieważ instalacja ta będzie montowana na terytorium kraju, to zgodnie z ww. przepisem miejscem opodatkowania omawianej transakcji będzie Polska.


Co do zasady, podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, tj. podmiot który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, np. dokonuje odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

  1. dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
  2. nabywcą jest:
    • w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej - podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
    • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,
  3. dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

W myśl art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.


Powołane przepisy wskazują na sytuację, w której podatnikiem staje się nabywca towaru, jeśli dokonał on nabycia od dostawcy spoza terytorium Polski. Wynika z nich, że dla uznania nabywcy za podatnika zagraniczny dostawca towarów nie może być zarejestrowany w Polsce dla celów VAT (przy dostawie towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej). Jeśli zatem towary, z miejscem świadczenia w Polsce, dostarczane są przez podmiot niemający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce, i podmiot ten nie jest zarejestrowany w Polsce, to nabywca tych towarów będzie podatnikiem zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu tych transakcji.

Jak wskazał Wnioskodawca (polski podatnik), będzie nabywał towary wraz z ich montażem na terytorium kraju od Dostawcy, który jest podatnikiem nieposiadającego siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania w Polsce, nie jest też zarejestrowanym w kraju podatnikiem podatku VAT.

Zatem, to na Wnioskodawcy, jako nabywcy, będzie spoczywał obowiązek rozliczenia ww. dostawy towaru z montażem dokonanej przez podmiot spoza terytorium Polski, gdyż Dostawca nie posiada na terytorium kraju siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz nie jest podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce.


Tytułem podsumowania, odpowiadając na wątpliwości Wnioskodawcy objęte pytaniem nr 1, w świetle przedstawionych okoliczności sprawy oraz powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że opisana we wniosku dostawa towarów wraz z ich montażem jest opodatkowana na terytorium Polski, zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy, a zobowiązanym do jej rozliczenia jest Wnioskodawca, jako nabywca towarów, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy.


Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie jest prawidłowe.


Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest też kwestia kursu waluty, według którego należy przeliczyć kwoty wyrażone w walutach obcych wykazane na fakturze wystawionej przez Dostawcę z tytułu ww. transakcji, w celu ustalenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Podatnik może wybrać sposób przeliczania tych kwot na złote według ostatniego kursu wymiany opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego; w takim przypadku waluty inne niż euro przelicza się z zastosowaniem kursu wymiany każdej z nich względem euro.

Natomiast stosownie do art. 31a ust. 2 ustawy, w przypadku, gdy podatnik wystawia fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone na tej fakturze w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury. Przepis ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Regulacje dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawiera przepis art. 19a ustawy.


Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.


W myśl art. 19a ust. 2 ustawy, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.


Wnioskodawca wskazał, że dokonana na Jego rzecz dostawa, zgodnie z postanowieniami umownymi, będzie miała miejsce po zakończeniu montażu, tj. z chwilą podpisania przez strony protokołu zdawczo-odbiorczego, na podstawie którego Dostawca przenosi na Nabywcę prawo do faktycznego dysponowania towarami zgodnie z przeznaczeniem, Nabywca zaś dokonuje akceptacji zrealizowanej inwestycji i przyjmuje zainstalowane towary do odbioru. Dostawca wystawia na rzecz Nabywcy fakturę z tytułu zrealizowania tej dostawy, zgodnie z przepisami obowiązującymi w jego kraju. Wynagrodzenie należne Dostawcy wypłacane jest w ustalonym między stronami terminie, zwykle już po wystawieniu faktury przez Dostawcę.

Przepisy ustawy nie przewidują szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego w przypadku dostawy towarów z montażem. Wobec tego, obowiązek podatkowy z tytułu opisanej dostawy towarów z montażem na rzecz Wnioskodawcy, jako podmiotu zobowiązanego do rozliczenia tej transakcji, powstanie z chwilą dokonania dostawy, tj. przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Trzeba zauważyć, że realizacja kontraktu, który ma charakter dostawy towaru z montażem, różni się od klasycznego wydania towaru, gdyż wiąże się ona, obok fizycznego przekazania poszczególnych elementów sprzętu, z wykonaniem prac montażowych bądź budowlanych, polegających na dostosowaniu pomieszczeń lub budynków do wymagań technicznych instalacji. Forma, sposób i rodzaj dokumentu potwierdzającego wykonanie robót budowlanych (montażowych) powinny być określone w umowie łączącej strony.


Należy przy tym pamiętać, że data podpisania protokołu końcowego nie powinna być, co do zasady, traktowana jako data wykonania dostawy. Protokół taki może potwierdzać fakt wykonania prac, ich zakres, zgodność zrealizowanych prac z umową czy akceptację wystawienia faktury, jednak nie przesądza o terminie wykonania tych prac. O wykonaniu dostawy towaru z montażem zawsze będzie decydować faktyczne jej wykonanie.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w odniesieniu do powołanych przepisów prawa pozwala uznać, że dla dostawy towaru z montażem obowiązek podatkowy będzie określany na podstawie zasady ogólnej, mimo, że w skład tego świadczenia wchodzą usługi montażowe. Determinującym elementem takiej transakcji jest towar, zatem moment dokonania dostawy tego towaru jest momentem powstania obowiązku podatkowego, zgodnie z zapisem art. 19a ust. 1 ustawy.

W niniejszej sprawie - zgodnie z zawartą przez strony umową - z chwilą podpisania protokołu zdawczo-odbiorczego po zakończeniu montażu instalacji następuje przeniesienie na nabywcę prawa do dysponowania towarem. Oznacza to, że dla transakcji będącej przedmiotem wniosku, obowiązek podatkowy dla Wnioskodawcy powstanie z chwilą dokonania dostawy towarów z montażem, tj. w tym konkretnym przypadku z chwilą podpisania ww. protokołu odbioru.


Z regulacji cyt. art. 31a ust. 1 ustawy wynika, że Wnioskodawca ma, co do zasady, obowiązek przeliczenia kwot służących do określenia podstawy opodatkowania w podatku VAT (w sytuacji, gdy kwoty te są określone na fakturze wystawionej przez Dostawcę w walucie obcej) według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Jak wskazano powyżej, w niniejszej sprawie obowiązek podatkowy powstanie z dniem dokonania dostawy towarów z montażem na rzecz Wnioskodawcy. W konsekwencji, w opisanej sprawie zastosowanie znajdzie art. 31a ust. 1 ustawy, zgodnie z którym przeliczenia waluty obcej na złote dokonuje się według kursu średniego Narodowego Banku Polskiego z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania dostawy, a więc na ostatni dzień przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Trzeba przy tym zaznaczyć, że przepis art. 31a ust. 2 ustawy w omawianej sytuacji (w przypadku, gdyby Dostawca wystawił fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego) nie będzie miał zastosowania, bowiem nie dotyczy faktur wystawionych przez kontrahentów zagranicznych, lecz odnosi się do faktur wystawianych przez polskich podatników. Dokument wystawiony przez podmiot zagraniczny nie stanowi bowiem faktury w rozumieniu polskich przepisów o VAT. Oznacza to, że kurs, jaki należy zastosować do przeliczenia kwot wynikających z takich faktur, nie jest uzależniony od daty ich wystawienia. Istotny jest tylko termin powstania obowiązku podatkowego.

Zatem, w przypadku dostawy towarów z montażem na terytorium kraju dokonanej przez podmiot zagraniczny, do określenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej należy stosować art. 31a ust. 1 ustawy, tzn. przeliczenia na złote dokonuje się według średniego kursu waluty obcej, ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

W świetle powyższych ustaleń, stanowisko Wnioskodawcy w części odnoszącej się do pytania nr 2 uznaje się za prawidłowe.


Wnioskodawca wskazał również, że dla opisanej transakcji strony mogą przewidzieć wcześniejsze wpłaty zaliczek. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w tym przypadku powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do zapłaconej części i w konsekwencji zastosowania właściwego kursu waluty.


Zasada ogólna wyrażona w ww. art. 19a ust. 1 ustawy określa powstanie obowiązku podatkowego na moment dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.


Natomiast art. 19a ust. 8 ustawy wskazuje, że jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.


Zatem, w sytuacji, gdy Wnioskodawca przed dniem dokonania na Jego rzecz dostawy towarów z montażem dokona wpłaty zaliczki z tytułu tej dostawy, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wpłaty zaliczki w odniesieniu do zapłaconej kwoty.


Tym samym, stosownie do art. 31a ust. 1 ustawy, w takim przypadku dla ustalenia podstawy opodatkowania wyrażonej w walucie obcej należy przyjąć średni kurs tej waluty ogłoszony przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, tj. dzień zapłaty części należności.


W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 3 również jest prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj