Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/326/KDJ/14/RD-107183
z 24 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 4 marca 2014 r. Nr IPPB4/415-809/13-4/JK wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Spółki jawnej (Wnioskodawca) przedstawione we wniosku złożonym w dniu 4 grudnia 2013 r., uzupełnionym w dniu 19 lutego 2014 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania współfinansowania pracownikowi kosztów podnoszenia kwalifikacji zawodowych, jest:

• prawidłowe – w zakresie zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do dofinansowania przez Wnioskodawcę kosztów podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracownika,

• nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.
  
  
  

UZASADNIENIE

Dnia 4 marca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając – na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) – w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych. Interpretacja wydana została na wniosek złożony w dniu 4 grudnia 2013 r., uzupełniony w dniu 19 lutego 2014 r., w którym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dofinansował pracownikowi naukę w celu podniesienia jego kwalifikacji zawodowych. Pracownik jest zatrudniony na stanowisku Office Managera. Nauka odbywa się w trybie zaocznym na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, są to studia podyplomowe o kierunku Zarządzanie Ogólnomenedżerskie. Pracownik rozpoczął studia podyplomowe w trybie zaocznym w październiku 2013 r. Pracownik uzupełnia wiedzę i umiejętności z własnej inicjatywy. Dofinansowanie jest w kwocie 50% kosztów kształcenia. Osoba, której dofinansowano naukę wykonuje obowiązki Office Managera na podstawie umowy o pracę. Została zawarta umowa między pracownikiem i pracodawcą, określająca wzajemne prawa i obowiązki stron.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy ww. dofinansowanie jest wolne od podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszących kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych. W omawianym zakresie podstawowe regulacje prawne mają oparcie w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. z 1993 r. Nr 103, poz. 472, z późn. zm.).

Przepisy powyższego rozporządzenia stosuje się do osób podnoszących kwalifikacje zawodowe i wykształcenie ogólne zakładów pracy oraz organizatorów oświaty, dorosłych prowadzących działalność w formach szkolnych i pozaszkolnych. Finansowanie kosztów związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracownika wynika z ww. przepisów i dlatego Wnioskodawca uważa, że podlega zwolnieniu podatkowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku od osób fizycznych.

Ponadto, Wnioskodawca informuje, że dofinansowanie, o którym traktuje wniosek zostało przyznane na podstawie ww. przepisów, a nie w oparciu o przepis art. 103³ Kodeksu pracy. Są to studia zaoczne, pracownik będzie uczęszczał w zajęciach w sobotę i niedzielę, co nie będzie kolidowało z pracą zawodową. Wnioskodawca uważa zatem, że wartość świadczeń jaką przyznano pracownikowi jest zgodna z przepisami MEN oraz MPiPS z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych w sytuacji braku skierowania pracownika na studia wyższe oraz ich realizacji w trybie § 5 ust. 1 tegoż rozporządzenia – korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznał za nieprawidłowe.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, Minister Finansów stwierdza co następuje.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, przychodami (…) są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do postanowień art. 9 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego.

Wyjaśnienia wymaga, że przywołane we wniosku rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472, z późn. zm.) przestało obowiązywać z dniem 11 kwietnia 2010 r. na skutek stwierdzenia przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 31 marca 2009 r. (sygn. akt K 28/08) niezgodności z Konstytucją RP art. 103 K.p., stanowiącego podstawę prawną do wydania tego rozporządzenia. Dlatego też przepisy powyższego rozporządzenia nie mogą mieć zastosowania do świadczeń związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych otrzymanych w 2013 r.

Od dnia 16 lipca 2010 r. kwestie dotyczące podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracowników regulują m.in. przepisy art. 1031 - 1036 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1052), zwanej dalej „K.p.”. Regulacje te wprowadziła ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 105, poz. 655).

Zgodnie z art. 1031 § 1 K.p. przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.

W myśl art. 1031 § 2 K.p. podstawowymi świadczeniami przysługującymi pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe są urlop szkoleniowy (1), zwolnienie z całości lub części dnia pracy, na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia oraz na czas ich trwania (2).

Przy czym, za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia ( art. 103¹ § 3 K.p.). Pracodawca może przyznać pracownikowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe dodatkowe świadczenia, w szczególności pokryć opłaty za kształcenie, przejazd, podręczniki i zakwaterowanie ( art. 103³ K.p.). W myśl art. 103⁴ K.p., pracodawca może zawrzeć z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe pisemną umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron, która nie może zawierać postanowień mniej korzystnych dla pracownika niż przepisy K.p. Jeżeli pracodawca nie zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, to umowa nie jest konieczna.

Zgodnie z art. 103⁶ K.p., jeśli pracownik zdobywa lub uzupełnia wiedzę i umiejętności na zasadach innych, niż określone w art. 103¹-103⁵, mogą mu być przyznane:

1. zwolnienie z całości lub części dnia pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia,
   
2. urlop bezpłatny

- w wymiarze ustalonym w porozumieniu zawieranym między pracodawcą i pracownikiem.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca dofinansował pracownikowi podnoszenie kwalifikacji zawodowych w formie studiów podyplomowych, a strony zawarły również stosowną umowę, określającą wzajemne prawa i obowiązki.

Nie może budzić wątpliwości, że okoliczność częściowego sfinansowania przez Wnioskodawcę kosztów podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracownika oznacza, że Wnioskodawca wyraził zgodę na dokształcanie. W konsekwencji, wartość świadczenia otrzymanego przez pracownika (dofinansowania) stanowi dla niego przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy, korzystający ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w kontekście przedstawionego stanu faktycznego, należy uznać za prawidłowe – w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy, do dofinansowania przez Wnioskodawcę kosztów podnoszenia kwalifikacji zawodowych pracownika, a nieprawidłowe - w pozostałym zakresie.

Z tych względów należało zmienić z urzędu interpretację indywidualną z dnia 4 marca 2014 r. Nr IPPB4/415-809/13-4/JK, wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

P O U C Z E N I E

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm., zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.