Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-135/15-2/RD
z 31 marca 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2015 r. (data wpływu 18 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:


  • opodatkowania nieodpłatnego przekazania Produktów, których jednostkowa wartość (cena nabycia) nie przekracza 10 PLN netto, nawet jeśli Produkty są przekazywane w opakowaniach zbiorczych, których łączna wartość przekracza 10 PLN netto w świetle przepisów ustawy o VAT obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r.,
  • opodatkowania nieodpłatnego przekazania Produktów, których jednostkowa wartość (cena nabycia) nie przekracza 10 PLN netto, nawet jeśli Produkty są przekazywane w opakowaniach zbiorczych, których łączna wartość przekracza 10 PLN netto w świetle przepisów ustawy o VAT obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2013 r.

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 18 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania Produktów, których jednostkowa wartość (cena nabycia) nie przekracza 10 PLN netto, nawet jeśli Produkty są przekazywane w opakowaniach zbiorczych, których łączna wartość przekracza 10 PLN netto w świetle przepisów ustawy o VAT obowiązujących od dnia 1 kwietnia 2011 r. do dnia 31 marca 2013 r. jak i od dnia 1 kwietnia 2013 r.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) należy do międzynarodowej grupy O. („Grupa”) produkującej i dystrybuującej szeroką gamę produktów, w tym produkty lecznicze, suplementy diety, wyroby medyczne i kosmetyki („Produkty”). W ramach Grupy Wnioskodawca pełni funkcję dystrybutora Produktów na rynku polskim.

Z uwagi na wysoką konkurencyjność rynku, na którym działa Spółka, warunkiem zwiększenia wolumenu sprzedaży Produktów jest prowadzenie szeregu działań marketingowych. W ramach tych działań Spółka przekazywała nieodpłatnie (bez wynagrodzenia) wybrane Produkty swoim kontrahentom (np. hurtowniom, aptekom, drogeriom). Produkty były przekazywane celem zachęcenia potencjalnych nabywców do zakupu Produktów. W ten sposób, poprzez prezentowanie Produktów, a także informowanie kontrahentów o ofercie handlowej oraz aktualnych akcjach promocyjnych, Spółka aktywizowała sprzedaż Produktów (zwiększając jej wolumen). Co do zasady, Produkty były przekazywane wyłącznie podmiotom, które mają w swej ofercie towary Spółki.

Spółka pragnie wskazać również, iż każdorazowe przekazanie towarów poprzedza stosowna analiza wynikająca ze strategii marketingowej Spółki, a także celu poszczególnych akcji promocyjnych. Decyzje o przekazaniu towarów była więc pochodną oczekiwanych korzyści dla Spółki, które przynieść miała dana akcja marketingowa/promocyjna (tj. przede wszystkim oczekiwany wzrost wolumenu sprzedaży).


Nieodpłatnie przekazywane są w szczególności Produkty, których data ważności upływała w bliskim terminie bądź Produkty o nieaktualnej szacie graficznej.


Jednostkowa cena nabycia Produktów w momencie przekazania nie przekraczała 10 zł netto. W niektórych przypadkach Spółka dokonywała jednorazowo wydania większej liczby Produktów (np. w opakowaniach zbiorczych jak na przykład zgrzewki, kartony) na rzecz jednego kontrahenta, których łączna wartość przekraczała 10 zł netto.

Spółka nie prowadziła ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości osób/podmiotów, którym przekazywane były Produkty. Jednocześnie Spółce przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z ich zakupem.


Spółka była i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2013 r. nieodpłatne przekazanie Produktów, o których mowa w opisie stanu faktycznego, nie podlegało opodatkowaniu VAT, także w przypadku jednorazowego przekazania kontrahentowi większej ilości Produktów, o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto?
  2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. nieodpłatne przekazanie Produktów, o których mowa w opisie stanu faktycznego, nie podlegało (nie podlega) opodatkowaniu VAT, także w przypadku jednorazowego przekazania kontrahentowi większej ilości Produktów, o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto?

Zdaniem Wnioskodawcy:


  1. Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2013 r. nieodpłatne przekazanie Produktów, o których mowa w opisie stanu faktycznego, nie podlegało opodatkowaniu VAT, także w przypadku jednorazowego przekazania kontrahentowi większej ilości Produktów, o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto.
  2. Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym w stanie prawnym obowiązującym w okresie od 1 kwietnia 2013 r., nieodpłatne przekazanie Produktów, o których mowa w opisie stanu faktycznego, nie podlegało (nie podlega) opodatkowaniu VAT, także w przypadku jednorazowego przekazania kontrahentowi większej ilości Produktów, o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.


Uzasadnienie do pytania nr 1.


Spółka stoi na stanowisku, iż w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2013 r. nieodpłatne przekazanie Produktów, których cena nabycia określona w momencie przekazania nie przekraczała 10 zł netto, nie podlegało opodatkowaniu jako przekazanie prezentów o małej wartości, także w przypadku jednorazowego przekazania większej ilości Produktów, o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto.


Przekazanie Produktów, jako prezentów o małej wartości.


Art. 5 ust. 1 ustawy o VAT określa katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, w tym m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:


  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

    - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Tym samym, z odpłatną dostawą towarów zrównane zostały określone nieodpłatne czynności przekazania towarów.


Jednocześnie, zgodnie z brzmieniem art. 7 ust. 3 ustawy o VAT, przepisu tego (tj. art. 7 ust. 2), nie stosuje się do przekazywanych, drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.


Definicję „prezentu o małej wartości” zawiera art. 7 ust. 4 ustawy o VAT. Zgodnie z jego dyspozycją, prezentami o małej wartości są przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:


  1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
  2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Definicja „prezentu o małej wartości” jest definicją legalną, skonstruowaną na potrzeby ustawy o VAT.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, dla zakwalifikowania Produktów jako „prezentów o małej wartości” wystarczające jest, by ich jednostkowa cena nabycia (określona w momencie przekazania) nie przekraczała 10 zł netto.


Jednorazowe przekazanie większej ilości Produktów o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto.


Przepis art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT w żaden sposób nie odnosi się do łącznej wartości towarów przekazanych w ramach pojedynczego wydania danej osobie, nie zawiera także limitu łącznej ceny nabycia (łącznych kosztów wytworzenia) towarów przekazywanych jednorazowo jednej osobie. Fakt, iż towary w ramach jednorazowych nieodpłatnych przekazań wydawane są w większych ilościach (np. w opakowaniach zbiorczych), o łącznej cenie nabycia niejednokrotnie przekraczającej 10 zł netto (a często również 100 zł) jest bez znaczenia, gdyż analiza gramatyczna przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT prowadzi do wniosku, iż cenę nabycia (koszt wytworzenia) należy ustalić w odniesieniu do pojedynczej sztuki przekazywanego towaru (tutaj Produktu). Zatem warunkiem koniecznym i wystarczającym do zaliczenia danych wydań do prezentów o małej wartości jest jednostkowa cena nabycia (lub jednostkowy koszt wytworzenia) przekazywanych towarów, określona w momencie przekazania towaru, nieprzekraczająca kwoty 10 zł netto.

Tym samym, limit 10 zł odnosi się do pojedynczych sztuk, nie zaś do łącznej sumy cen nabycia poszczególnych Produktów przekazywanych jednorazowo kontrahentowi.


Powyższe stanowisko jest zgodne z literalnym rozumieniem słowa „jednostkowy”. Zgodnie z definicją zamieszczoną w Słowniku PWN (http://sjp.pwn.pl/slownik/) „jednostkowy” oznacza odnoszący do pojedynczej rzeczy. Takie samo rozumienie określenia „jednostkowy” potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 13 marca 2014 r. sygn. IPPP1/443-1320/13-2/AP.

Przekazanie więc jednorazowo jednemu kontrahentowi większej liczby Produktów o jednostkowej cenie nabycia poniżej 10 zł netto, ale o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto, spełnia definicję przekazania prezentów o małej wartości.


Przedstawione powyżej stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w jednolitej linii interpretacyjnej organów podatkowych, zaprezentowanej m.in. w:


  • interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2012 r. sygn. IPPP1/443-1623/11-2/JL, w której potwierdzone zostało stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „(...) dla uznania za prezenty o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nieodpłatnie przekazywanych przez Spółkę Towarów określonemu kontrahentowi Spółki, decydujące znaczenie ma jednostkowa cena nabycia (bez podatku) lub jednostkowy koszt wytworzenia (bez podatku) pojedynczej sztuki Towaru, a nie suma jednostkowych cen nabycia lub jednostkowych kosztów wytworzenia wszystkich przekazywanych jednorazowo sztuk jednostek) Towarów”,
  • interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 stycznia 2012 r. sygn. ILPP2/443-1476/11-2/AK: „W konsekwencji, w myśl powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nieodpłatne przekazywanie produktów Spółki w formie prezentów nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest fakt, iż cena (lub koszt wytworzenia) za opakowanie zbiorcze produktu Spółki przekracza kwotę 10 zł, bowiem kluczowym jest jednostkowa cena (koszt wytworzenia) przedmiotowego prezentu”,
  • interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 sierpnia 2011 r., sygn. ILPP2/443-792/11-2/EN oraz sygn. ILPP2/443-793/11-4/MR: „W świetle powyższego oraz mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów, z uwagi na fakt, że jednostkowa wartość nabycia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy”.

Mając na uwadze zaprezentowane przepisy oraz argumentację, Spółka stoi na stanowisku, iż w stanie prawnym obowiązującym w okresie od 1 kwietnia 2011 r. do 31 marca 2013 r. nieodpłatne przekazania przez Spółkę Produktów, o których mowa w opisie stanu faktycznego nie podlegało opodatkowaniu VAT, także w przypadku, gdy jednorazowo przekazano danemu kontrahentowi większą ilość Produktów, o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto.


Uzasadnienie do pytania nr 2:


Spółka wskazuje, że zmiany wprowadzone do ustawy o VAT od 1 kwietnia 2013 r. nie wpłynęły na treść definicji prezentów o małej wartości, określonej w art. 7 ust. 4 ustawy o VAT. W związku z powyższym argumentacja przedstawiona przez Spółkę w odniesieniu do pytania nr 1 znajdzie także zastosowanie w odniesieniu do pytania nr 2. Zostało to również potwierdzone w licznych interpretacjach organów podatkowych, m.in. w:


  • interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 lipca 2014 r., sygn. IPPP3/443-316/14-2/LK: „W szczególności, w analizowanej sprawie nie ma znaczenia, że towary te przekazywane są w opakowaniach zbiorczych (kartonach, zgrzewkach), w których może znajdować się kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt pojedynczych opakowań tego samego rodzaju towaru o tej samej pojemności/wadze. Istotne znaczenie ma, że jednostkowy koszt wytworzenia (ewentualnie cena nabycia) pojedynczego towaru nie przekracza 10 zł netto.”
  • interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 maja 2014 r., sygn. ILPP1/443-129/14-4/AI: „Z uwagi na niską jednostkową cenę nabycia / koszty wytworzenia, Towary takie spełniają definicję prezentów o małej wartości, o których mowa w art. 7 ust 4 ustawy o VAT, a w konsekwencji ich przekazanie jest wyłączone z dyspozycji normy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w świetle przepisu art. 7 ust. 3 ustawy o VAT (innymi słowy, jeśli Towar jest prezentem o małej wartości, to jego przekazanie nie podlega opodatkowaniu VAT). Na powyższą konkluzję nie wpływa fakt, że Spółka może przekazywać Towary w opakowaniach zbiorczych (przykładowo w ramach opakowań zbiorczych może być kilkanaście sztuk Towarów, czyli kilkanaście opakowań jednostkowych Towarów w jednym opakowaniu zbiorczym) do tego samego kontrahenta. Wciąż bowiem Spółka przekazuje Towary spełniające definicję prezentu o małej wartości (jednostkowa cena nabycia i koszt wytworzenia poniżej 10 PLN netto), z tym że kontrahent otrzymuje większą ilość takich prezentów o małej wartości (których łączna wartość przekracza 10 PLN netto).”
  • interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2013 r., sygn. IPPP2/443-904/13-3/KOM: „(...) na opodatkowanie podatkiem od towarów i usług opisanego we wniosku nieodpłatnego przekazania nie ma wpływu ilość przekazanych towarów jednemu podmiotowi, ani status tego podmiotu. W szczególności, w analizowanej sprawie nie ma znaczenia, iż towary te przekazywane są w opakowaniach zbiorczych (kartonach, zgrzewkach, workach), w których może znajdować się kilka, kilkanaście lub kilkadziesiąt pojedynczych opakowań tego samego rodzaju towaru o tej samej pojemności/wadze. Istotne znaczenie ma, że jednostkowy koszt wytworzenia (ewentualnie cena nabycia) pojedynczego towaru nie przekracza 10 zł netto”.

Przekazanie na cele działalności gospodarczej.


Wyjaśnienia wymaga natomiast związek nieodpłatnie przekazywanych Produktów z działalnością gospodarczą Spółki, co związane jest ze zmianą brzmienia art. 7 ust. 3 ustawy o VAT od 1 kwietnia 2013 r.

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT w znowelizowanym brzmieniu, warunkiem koniecznym, aby przekazanie prezentów o małej wartości nie podlegało opodatkowaniu, jest dokonanie tego przekazania „na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika”.


Jak zostało przedstawione w opisie stanu faktycznego, Spółka podejmuje szereg przedsięwzięć mających na celu budowanie marki na rynku oraz promocję oferowanych Produktów, których celem jest wzrost wolumenu sprzedaży. Zgodnie z powszechnie uznawaną teorią marketingu inicjatywy te stanowią formę promocji sprzedaży, która jako kluczowy element kampanii reklamowych, polega na tworzeniu różnych rodzajów zachęt, głównie krótkoterminowych, zaprojektowanych do stymulowania szybszego lub większego zakupu określonego produktu lub usługi przez konsumentów lub handlowców.

W ramach tych działań Spółka dokonuje wskazanych w opisie stanu faktycznego nieodpłatnych przekazań Produktów. Tym samym, niewątpliwie dokonywane przez Spółkę przekazania należy uznać jako przekazania dokonywane na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki (realizowane nieodpłatne wydania Produktów mają na celu zwiększenie wolumenu sprzedaży Produktów oferowanych odpłatnie).


Mając na uwadze zaprezentowane przepisy oraz argumentację, Spółka stoi na stanowisku, iż w stanie prawnym obowiązującym od 1 kwietnia 2013 r. nieodpłatne przekazania przez Spółkę Produktów, o których mowa w opisie stanu faktycznego nie podlegało (nie podlega) opodatkowaniu VAT, także w przypadku, gdy jednorazowo przekazano danemu kontrahentowi większą ilość Produktów, o łącznej wartości przekraczającej 10 zł netto.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj